หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

เด็กห้วยน้ำริน กิ๋นข้าวแล้วก๋า? [อูดู่ถ่องมะ 2 จบ]

ดีมากๆเลยค่ะ ป้าโจ้ 

สวัสดีค่ะน้าเนี้ยบ รอน้อง ๆ โตก่อนแล้วชวนกันไปทำกิจกรรมแบบนี้ร่วมกันก็ได้ค่ะ
อย่างรุ่น 98 เดือน พ.ย. น้าเถิ่ง (ที่ไปรุ่นเดียวกับโจ้) ก็จะพากันไปทั้งครอบครัวเช่นกัน

+++

เคารพธงชาติร่วมกัน

สวัสดีตอนเช้าจ้ะป้าแก๊ก 

++

หมู่บ้านนับถือคริสต์ แต่เด็ก ๆ สวดมนต์กันคล่องปร๋อเลย
แล้วก็มีการทักทายด้วยการหันหน้าเข้าหากัน

"สวัสดีครับ,ค่ะ เพื่อน สวัสดีครับพี่ป.1 สวัสดีค่ะ น้องป. 2"
ไล่กันไปจนถึง ป.6 น่ารักมาก ๆ เลย

ดูเหมือนมาลีของครูจะยังไม่ค่อยตื่นเลย 555+

ไดโกโระ กับครูเดือน 

ครูณัฐกับแอคชั่นเท่ห์ ๆ 

ขอบคุณน้า Teera ค่ะ 

++

จากนั้นก็เป็นการแนะนำตัวให้เด็ก ๆ รู้จักครูอย่างเป็นทางการ พร้อมกับท่าทางที่จะทำให้เด็กจำได้

"เด็ก  ๆ ยกมือขึ้นมา สับขาตามครู ครูชื่อครูโจ้ค่ะ!!!"

ฮาแตกกันทั้งเด็ก ทั้งครูล่ะค่ะ

มาแปะต่อซ้ากที
ไปโดดที่วัดพระแก้วเลยเหรอนู๋ ... พี่ยังไม่เคยเลยอ่ะส์  เพื่อนมันบอก กุอาย แล้วเดินหนี    หนอยยย พี่จะเปงคนโดด ยังไม่อายเลยนะเฟ้ย 

จากนั้นก็แบ่งกลุ่มเด็กตามช่วงอายุ และชั้นเรียน
ฐานของเราเป็นการใช้จินตนาการควบคู่ไปกับศิลปะ
โดยการให้เด็กละเลงสี และฉีก ๆ ๆ  ก่อนจะนำมาตัดแปะ
ให้เป็นรูปภาพ

โดดตรงสนามหลวง ตอนจะเดินข้ามจากคลองหลอดไปธรรมศาสตร์ค่ะพี่หมวย
เห็นฉากหลังเป็นวัดพระแก้วด้วย ไม่รู้ภาพออกมางามป่าว 

++++

เด็กตั้งหน้าตั้งตาสร้างสรรค์

แต่ไอ้โจ้แอบยื่นติงไปแหย่หมา 

ตอนนั้นพี่จะไปโดดหน้าปืนใหญ่กระทรวงกลาโหมอ่ะส์
มันมีถากถางอีกนะว่า ตัวเท่าลูกหมา จะไปโดดไรหน้าปืนใหญ่ฟะ ... แง่วส์  กุไม่ตัวโตแบบมันมั่งแล้วไป 

เด็ก ๆ ยังคงมุ่งมั่นต่อไป ในขณะที่กลุ่มแม่บ้านมาแข่งฟุตบอลกันที่ข้างสนาม 555+

จัดให้ไปเลยนะ ที่รัก




Ibanez JEM 77 V

ชอบตรงที่ว่า  "หิ้ว"ง่าย

มี  "รู" ให้หิ้วด้วย

5555 เมื่อวานคุยกับน้าเถิ่ง นัดกันเรื่องภูกระดึงอ่ะค่ะ
แกบอกว่า "เก็บขาไว้โดดที่ผาหล่มสักดิ่ แล้วเอ็งก็โดดลงไปเลย"

+++

เสร็จแล้วก็มาโชว์ผลงานกันหน่อย

เหอ ๆ ตกลงชอบตรงที่มี  รู ชิมิเคอะ 

(ท่านที่ผ่านไปผ่านมาอย่าเข้าใจผิด เรากำลังคุยกันเรื่องกีต้าร์คับ)

+++

วิ่งไปดูฐานอื่น ๆ บ้าง เหอ ๆ ลูกสาวครูวัฒน์ กับ ครูลอนนี่ น่ารักเนอะ 
กลุ่มเด็กที่ทำให้เราหนักใจที่สุดก็คือ  กลุ่มเด็กเล็ก
รักเด็กปานจะแหวกตรูดดมอย่างไอ้โจ้เนี่ยนะ
เจอเด็กเล็ก ๆ เป็นเรื่องใหญ่ยิ่งกว่าหนังไก่ย่างถูกขโมยซะอีก

แต่ก็มีการปรับเปลี่ยนแผนรองรับโดยการหากิจกรรมมาล่อเด็ก
แทนการเข้าฐานที่ได้กำหนดไว้ ผลก็ออกมาอย่างที่เห็นตามคลิปด้านบนล่ะค่ะ
ขอบอกว่าตอนเล่นเป็นพ่องู (น้องอีฟเป็นแม่งู) เหนื่อยมากกกกกกกก
เหนื่อยจนเสียงตกร่องอ่ะค่ะ โชคดีที่ได้เจ้าพ่อล่อเด็กอย่างพี่ต่อมาช่วย
หาเพลงมาให้เด็ก ๆ ร้องและทำท่าอย่างเพลง

"ส้มตำมะละกอส้มตำ มะละกอส้มตำ เอามะละกอมาใส่
ใส่น้ำปลาไปอีกนิดหน่อย ใส่น้ำปลาไปอีกนิดหน่อย
ใส่ปลาร้าน้อย ๆ ปลาร้าน้อย ๆ ก็อร่อยส้มตำ
ดึ่ง ดึ๊ง ดึ๊ง ดึง ดึง ดึ๊ง"

อิอิ แอบเต้นตามเด็ก ๆ ด้วย น่ารักทั้งครูทั้งเด็กเลย 

ซ้าย ไดโกโระ พี่ชายไดโกโระ (ดูผมสองพี่น้องน่าเตะจริง ๆ)
และ สมศักดิ์ ตัวแสบที่สุดในหมู่บ้าน 

สาวน้อยเกาหัว

(ก็เห็นภาพอยู่แล้วจะบรรยายทำเขือไรฟระไอ้โจ้?)

จบกิจกรรมภาคเช้าก็พักผ่อนตามอัธยาศัย
วันธรรมดาแบบนี้ก็ยังมีทัวร์ฝรั่งเข้ามาเที่ยว

คุ้น ๆ แถวสำเพ็งยังไงไม่รู้ 

อย่าเพิ่งงงว่าอยู่ ๆ  ทำไมโจ้ พี่ต้น ลอนนี่ ถึงได้บวม ย้วย บาน
อย่างที่เห็นในภาพ มันมีที่มากับเทคนิคที่เพื่อน ๆ อึ้งและถามว่า
"เฮ้ย ทำได้ไงวะไอ้โจ้"

เหตุมาจากสาวแดนอาทิตย์อุทัยขี่มอร์เตอร์ไซค์จากในเมืองมาเที่ยว
แล้วดันพูดภาษาปะกิตไม่ได้เลย กรรม...แค่ภาษาไทยตูก็จะเอาตัวไม่รอด
โชคดีได้พี่ต้นใหญ่ ที่บังเอิญเป็นล่ามภาษาญี่ปุ่นมาช่วยแนะนำ
เรื่องก็เลยแฮปปี้ในทันที คิคิคิ

"ไอ้โจ้ภาพเมื่อกี้มรึงถ่ายไงวะ"
"กรูถ่ายจากหมวกกันน็อคสาวโกะเมื่อกี้อ่ะ"
"ถรุย!!! กรูก็นึกว่าใช้เทคนิคขั้นเทพ" 

ง่ะ ลืมภาพพี่โหน่งภาพนี้ นั่งไม่กลัวแฝดสามออกมาทักชาวโลกเลยวุ้ย

วิวหลังศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก แม่น้ำกกเห็นอยู่ไกล ๆ