หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

เด็กห้วยน้ำริน กิ๋นข้าวแล้วก๋า? [อูดู่ถ่องมะ 2 จบ]

มาลี ลูกส๊าว ลูกสาว 

พอลูกสาวแสดงเสร็จก็เลยไปกระแซะขอถ่ายรูปด้วย คิคิคิ

ลูกส๊าววว ลูกสาววววว   

ดูสิ่ ครูไอ่บุ๋มตั้งใจดูมากมาย น่าเคาะหัวจริง ๆ 

จบการแสดงของเด็ก ๆ ก็เป็นทีของคุณครูที่ซุ่มซ้อมในยามค่ำคืนกับเพลง
                        ห้วยน้ำริน 95

เป็นการแสดงที่น่าสะพรึงกลัวที่สุด ทำเอาเด็กและครู
โรงเรียนห้วยทรายขาว ฮากันระเนระนาด 

เพลง ห้วยน้ำริน95

คำร้อง/ครูน้าเถิ่ง
ขับร้องโดย ครูบ้านนอก รุ่น 95

นั่งรถทัวร์มาจากเมืองไกล
จะไปเจียงฮายไปเป็นครูอาสา
เขาเรียกครูดอย คอยดูละกา
จะอู้อาข่ากับอามะ อาบู๊

โอ้ โอเย โอเบ อะเย เย๊ โอ
โอ้ โอเย โอเบ อะเย เย๊ โอ

อยุ่บนดอยเมฆลอยแตะหัว
สดชื่นทั้งตัวเย็นแขนเย็นขา
หากไม่สบายก้มีหยูกมียา
มาโล้ชิงช้าเล่นกะลาล่าเซอ

เด็กห้วยน้ำรินกินข้าวแล้วกา
หากยังบ่กินมากินกับครูอาสา

นั่งรถสองแถวลงจากดอยไกล
เก็บความอาลัยน้ำตาไหล่เอ่อ
อีกไม่นานคงไม่มาพบเจอ
คิดถึงเสมอเก็บไว้ในความทรงจำ

เด็กห้วยน้ำรินกินข้าวแล้วกา
หากยังบ่กินมากินกับครูอาสา

นั่งรถสองแถวลงจากดอยไกล
เก็บความอาลัยน้ำตาไหล่เอ่อ
อีกไม่นานคงได้มาพบเจอ
คิดถึงเสมอ...บ้านห้วยน้ำริน

โอ้ โอเย โอเบ อะเย เย๊ โอ
โอ้ โอเย โอเบ อะเย เย๊ โอ

อ้าว.. หายไปไหนล่ะจ๊ะ นู๋โจ้จ๋า กะลังเพลินเลย

โจ้ แฟนขับ.. 

..ครูโจ้ ยอดมากๆๆๆๆๆ..

คูโจ้ ... พุ่เน้เค้าไปตะหมายแระนะ
แป่ว!!!!~  ลืมตัว ... พรุ่งนี้เค้าจะเดินพุงบวมไปตัดไหมกับหมอน่ารักแระน้า 

ขอบคุณค่ะ น้า Thana_ampawafishing

++++

จบจากการแสดงอันน่ากลัวของบรรดาครูบ้านน๊อก บ้านนอกแล้ว
ก็เริ่มกีฬาสีโดยแบ่งเป็นทีม โดยที่โจ้เป็นทีมสุดท้ายได้อยู่สีชมพู
กิ๊ง ๆ 
ช่างเหมาะกับกรูจริงจิ๊งงงงง 

มาแล้วค่ะน้า Rad อิอิ เนตอืดจริง ๆ ขออภัยในความไม่สะดวกค่ะ 

ขอบคุณน้า Ksbs ค่ะ 

เพ่ะหมัว ตะหมาแล้ก้อหย่ะโซนะ นอพะนิ่ นิ่ ห้ะหายดีเลอนะ
(พี่หมวย ตัดไหมแล้วก็หย่าซนนะ นอนพักนิ่ง ๆ ให้หายดีเลยนะ)
                     

++++

ดูสิ่คะ ครูผู้ถือธงหน้าหวานมาก ๆ (ไอ่บุ๋มน้องเลิฟอีกตัว)

แหม...เหลืออยู่ทีมสุดท้ายก็ดันได้สีชมพู
ช่างเข้ากับครูสาวหน้าหวานอย่างเราเป็นที่สุด ฮ้าร์ 
(ชอบนะเนี่ย คิคิคิ สาว ใส หวาน น่ารัก อ่อนโยน คิคิ)

สงสารเด็ก มังก็บอกอยากกินชาเขียว ครูใจร้ายก็ไม่ให้มังกิงวะ

แล้วบอกรักเด็กอย่าไปรัก

เด็กหมดอ่ะ เหลือไว้ให้เค้าบ้างนะ แต่ได้ยินประโยคนึงอ่ะ

อยากไป  โลเลีย .

เอิ้ว เพิ่งสังเกตุ น้ามาดว้อย มีเนื้อเพลงเด็กดอยแย้ว 

โจ้หาคอร์ดมาด้วยเดี๋ยวจะไปเล่นกะน้ามาด  คงเข้ากั๊น เข้ากัน 

ขอเพลงไอ้ชาเขียวหน่อยจิ กรูฟังมะออก 

กีฬาที่จะแข่งขันกันเป็นอันดับแรกคือ
เดินตะขาบ   
แน่นอนเจ้าแม่กีฬาพื้นบ้านอย่างไอ้โจ้ไม่พลาดที่จะลงแข่ง
โดยมีน้องอีฟ นิด้า และ เด็ก ๆ ร่วมลงแข่ง
นี่คือภาพระหว่างการฝึกซ้อม เฮดโค้ชของเราคือ
ครูก๊อป พลพล คอยปรับและแก้ไขข้อบกพร่องให้เรา

5555 น้ามาดอ่ะนะเด็กดอย 5555 
เดะดอยยักษ์อะดิ่ น่ากั๊วววว เค้าไม่กล้าไปอาสาแถวนั้นแน่ ๆ
พี่เบนซ์แกะคอร์ดเลยดิ่สด ๆ อ่ะ เค้าแกะมาจะ 2 เดือนแล้ว
ยังไม่ได้สักกะคอร์ดนึง 555 (เก่งนะเนี่ย ฟังเพลงหลังออกด้วย) 

+++

เอ้า ซ้อมอีกที ก็ยังฮาแตกกันอยู่ดี ขำหมดแรงก่อนแข่งล่ะวันนี้

อยู่ต่อหน้ามาเรียกกรู พี่ ฮี่โด่  ลับหลังแม่มเรียก ลุง อ้ายน้องเวง

เอ้า เด็ก ๆ ครูจะทำให้ดูว่าเป็นยังไง

คับ...สาธิตแล้วก็ฮาแตก เหนื่อย หมดแรง ตั้งแต่ซ้อมนี่ล่ะ 

ตรูไม่เรียกปู่ก็ถือเป็นบุญคุณนักหนาแล้ว เหอเหอ
แม๋ ๆ ที่นี้มาเรียกน้องออกอากาศ กลัว Target ถอดใจหรืองายยย

+++

เอาวุ้ย เข้าที่เตรียมตัวแข่งสนามจริงหลังจากซ้อมกันจนท้องแข็ง

ถึงทีมอื่นจะเป็นผู้ชายเกือบทั้งหมด แต่สาวหวานอย่างน้องโจ้และทีมสู้อยู่แล้ว อ่ะโด่ววว์

ออกสตาร์ทแล้ว 

สูสีชิมิ

ภาพนี้ดูแล้วทิ้งห่าง แต่อยากให้รู้เบื้องหลังสุดรันทด
ระบมหน้าท้องมาก ๆ เกร็งไปหมดไม่มีแรงแขนยกก้นให้คืบไปข้างหน้า
แต่ลูกศิษย์ที่อยู่ข้างหลังคอยดัน และบอกให้ครูสู้

ครู สู้ค่ะครู อีกนิดเดียว อีกนิดดดดด ครูสู้ค่ะ

เออ...อีกนิดของเด็กอ่ะ เกือบครึ่งสนามฟุตบอล
ลมจาแด๊กครูอยู่แล้ว ขำก็ขำ แรงก็ไม่มี สุด ๆ เลยชีวิตนี้

แล้วดูลูกศิษย์ที่น่ารักของครู ล็อคแบบว่า  ครูจะเป็นหมันอยู่แล้วลูกเอ้ยยย!

ตัดภาพมาถึงตอนชนะเลยดีกว่า คิดถึงแล้วยังเมื่อยท้องไม่หาย