หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

[+] สาดเมฆา ยอดฝามี เขาหลวงนครศรี [+]

พี่วา หนุ่มใต้ใจดี ผู้นำทริปของเราค่ะ

กำลังจะนอนเอาแรง ก็โดนอุ้มมาเป็นเจ้าแม่น้ำแดง...ฮ้าร์  ผสมกับ 40 ดีกรีจากทางเหนือ
กลืนได้เท่าที่เห็นแหละค่ะ ต้องเก็บแรงไว้ลุยในวันรุ่งขึ้น...คืนนี้จะเมาอ้วกไม่ได้เด็ดขาด
แค่เท่าที่เห็นเนี่ย ก็ทำให้คออ่อน ๆ อย่างโจ้เกือบหงายหลังตึงไปเหมือนกัน

พี่วา พี่ป้อน พี่โอ จัดการเรื่องอาหารเสร็จแล้ว พวกเราก็เซิ้งกันเต็มที่ ไม่พูดไม่จา

อาหารพิเศษสำหรับซี๊ด คู่หู คู่ฮา ปากห้อย ถอยหลังกลิ้งกับโจ้ รั้งท้ายด้วยกันตลอด 2 คนทาง
ซี๊ด ...เป็นหนุ่มเดียวที่ไม่กินหมูตามหลักศาสนา แต่พวกเราก็ช่วยซี๊ดจ้วงปลากระป๋องสุดอร่อยนี้จนเรียบ อิอิ

หลังจากตั้งตารอนกเงือกที่บินกลับรังจนเก็บกล้องไปแล้ว มันก็บินมาโชว์ฝูงใหญ่ในเวลาพลบค่ำ...เจ็บตับจริง ๆ
ตกกลางดึก ก็ถ่ายรูปเล่น กล้องได้แค่ 30 วิ จึงต้องใช้ชัตเตอร์ B กดค้างไว้จนเมื่อยจั๊กแร้ได้ 1 นาทีครึ่ง

จากนั้นหลังพยายามถ่ายดวงจันทร์กันอยู่แสนนาน เจ้าซี๊ดก็ไปเอาถุงนอนมากางตากน้ำค้างดูดาว
ส่วนโจ้ได้ส่องดาว + น๊อยซ์ ภาพสองภาพก็ถอยกลับเข้าไปนอนใต้ฟลายชีทประจำการทันที
บรรยากาศที่นอนฟังเสียงน้ำไหล ท่ามกลางแสงดาวคืนนั้น แสนดีจริง ๆ ค่ะ

คห.52  แบ่งซัก กรึ๊บดิป้าโจ้

สวยงามครับสวยงาม   









รูปนะคร้าบ

เจี๊ยกๆๆๆ  นู๋กัวทาก กัวปิง กัวเห็บ  กัวๆๆๆ

ไม่กล้าไปแบบนี้หรอกค่ะ 

ไม่อาบน้ำบนเรือ สอง - สาม วันนู๋ทนได้  แต่แบบนี้นู๋ทนไม่ได้แน่ๆค๊า...........

สุดยอดไปเลย พี่โจ้เกงโหว่    โว้วววววววววววว นับถือจิงๆ 

สวยงามจ้าป้าโจ้

โลโก้ป้าม่อน....โดนจายยยย

ป้าโจ้...มาเหยียบบ้านผมไม่บอกกันมั่งเลย  จะได้ให้น้องทากไปต้อนรับให้เต็มเหนี่ยว 

++

ได้เลยค่ะน้าฉัก แต่มันบาดคอน่าดู ใครกินต้องได้ยินเสียง ฮ้า...ร์!!! 

ขอบคุณค่ะน้า khonwan 

สุดยอดจริง ๆ ม่อน... แค่ยอด 1600 นะ ส่วนยอด 1800 พี่ต้องขอคิดอีกที
จริง ๆ แล้ว ทาก ง่ะ พอมันอิ่มมันก็ปล่อย แต่ถ้าเป็นจิ้งจก ตุ๊กแกดิ่ ยังไงก็ไม่เอาด้วยหรอก 

ขอบคุณค่ะน้าลวดหนาม 

น้าวิน เก็บอาการนิดนุง 

น้าโม๊ดดดด ภาพ 62 เซะซี่มาก ๆ ๆ เลยค่ะ ไม่ใช่แค่จับเมฆ
แต่เป็นเมฆโอบล้อมเลยนะนั่น สุดยอดดดดด กรี๊ดดดด 

ขอบคุณค่ะน้า sbb 

--------------

มา ๆ ๆ ต่อ... กว่าจะอัดเด็กฝรั่งให้หลับอีกรอบได้แทบตายแน่ะ 

“ไอ่เป๋อ ลุกมาถ่ายภาพเร็ว แสงแรกของวันมาแล้ว” แหวกหัวออกจากถุงนอนมองท้องฟ้า...
“ถ่ายเผื่อด้วย เด๋วโจ้ไปดูดทีหลังนะพี่ต้อม” แล้วก็มุดหัวเข้าไปนอนต่อ อากาศเช้ามืดเย็นจับใจ
กว่าจะงัดตัวออกมาได้ ฟ้าก็ใสเต็มที่แล้ว เก็บข้าวของเตรียมเดินทางไม่เกิน 9 โมงเช้า
จากที่เรียกโจ้กันว่าเป๋อในกลุ่ม ตอนนี้น้องนุ่งก็เรียกตามกันหมด พี่เป๋อ พี่เป๋อ 555+

เจ้าสิงโตช่อนี้ที่เห็นตั้งแต่ตอนเย็นวันก่อน มาเก็บซ้ำตอนเช้าก็ยังไม่คมชัดอยู่ดี เอาวะ
อย่างน้อยก็ยังได้ภาพไปฝากแม่....

ทากที่เห็น มันตายเพราะยา หรือเพราะเลือดคนมันขม หว่า 555+

+1 สุดยอดจริงๆเล้ยป้าโจ คนโลโก้สวยๆๆๆๆ ทริปมันส์ๆแบบนี้คงไม่มีโอกาสได้สัมผัสอ่ะ

รู้สึกจะโดนยาอ่ะจ้ะ เลือดออกเต็มเลยฟ่าง อุตส่าห์อิ่มแล้วด้วย

น้าอากาศง่ะ อย่าต่อท้ายด้วยคำว่า คนโลโก้สวย ๆ ๆ สิ่  มันสะเทือนนนจายยย 


------------------------

เดินมากินข้าวคนสุดท้ายเพราะเล็งกล้วยไม้
เพื่อนซี๊ดที่แสนดีรอกินเป็นเพื่อนและยกจานไปล้างให้อีกเช่นเคย
น่ารักจริง ๆ วุ้ย เจ้าเพื่อนใหม่คนนี้ 

เรายังเดินร่าเริงขึ้นเขาไปเรื่อย ๆ เหนื่อยก็พัก  อยู่กลุ่มรั้งท้ายเช่นเคย คอยแกะทากให้น้อง ให้พี่ไปตลอดทาง
หักลงเขามาข้ามน้ำตก ขึ้น ๆ ลง ๆ สลับอยู่อย่างนั้นหลายเนิน จนกระทั่งรู้สึกเจ็บจี๊ดที่สะดือ จึงเปิดพุงดู

“อ๊ากกกกกก พี่ณู ๆ  ๆ ฉีด ๆ ๆ  ๆ ๆ มันอยู่ในสะดือเค้า อ๊ากกกก”
“มันแสบนะโจ้ ดึงมันออกมาก่อน”
“เออ แสบก็แสบ มันมุดเข้าไปแล้ว อ๊ากกก”

เป็นที่น่าเวทนาแก่ผู้พบเห็นจนพากันขำกลิ้ง หลังฉีดยาเข้าสะดือ เจ้าทากุจังก็เลือดระเบิดคารูสะดือ
แล้วก็ค่อย ๆ คลายตัวออกมา น้อง ๆ ที่เห็นภาพต่างหันหน้าหนีความสยอง โจ้หักกิ่งไม้ใกล้ ๆ เขี่ยมันออกมาทิ้ง
เอาเสื้ออุดจนเลือดซึมเลอะไปหมด หมดความมั่นใจไปพักใหญ่ ๆ แม๋... ถ้ากัดขา หรือ คอ จะไม่ตกใจเท่านี้เลย 

ช่วยกันคนละเล็ก ละน้อย ตลอดเส้นทาง

เป็นภาพที่เห็นจนชินตาของบรรดานักเดินทาง

กับน้ำใจเล็ก ๆ ที่เรามีให้กันค่ะ 

กลายเป็นหนังสยองขวัญไปแย้ววว

เจ้าทากน้อยในวันนี้เริ่มโดดกินไม่เลือกหน้าตาแล้ว พวกเราจึงโดนกันถ้วนหน้า
เช็คที่แข้งซ้ายตรงรอยต่อถุงกันทากกับขากางเกงเลือดซึมอีกเป็นจุดที่สอง
ก้มมองสะดือที่เลือดยังออกมาเรื่อย ๆ เสียงพี่ ๆ บอกว่าให้เอาเสื้อใส่ในกางเกง
ไม่เอาอ่ะ ให้สายัณห์ ดอกสะเดา ทำคนเดียวดีกว่า อิอิ

น่าจะมีรูปตอนระเบิดสะดือด้วยนะครับ อยากเห็นอ่ะครับ