อาหารมื้อเช้าวันนี้พวกเรามีไก่ย่างเอามาฉีกรวนเค็ม กุนเชียงทอด ไข่เจียว มาม่าต้ม
กินตุนเอาแรงไว้เผชิญโชคกับความยากลำบากกันต่อไป ระหว่างอาหารมื้อเช้ามีคำถามที่ไม่น่าจะได้ยินคำถามนี้เลย
"เมื่อคืน เสียงใครร้อง" พี่นัย ถามขึ้นเป็นคนแรก
" กูก็ได้ยิน ผมก็ได้ยิน ข้าก็ได้ยิน" แทบทุกคนได้ยินกันหมด
ทุกคนลงความเห็นกันว่าดังมาจากทางด้านเต็นท์ผม แต่ก็แปลกในเต็นท์ผม เล็ก บุญเหงิบ ผม พี่โจ ต่างไม่มีใครได้ยินเสียง
แต่ทุกคนที่นอนด้านนอก ลงความเห็นว่าได้ยินเสียงหมด
" กูได้ยินแน่นอน หูไม่ฝาดหูไม่ผิด" พี่นัยยังยืนยัน ว่าเมื่อคืนต้องมีคนร้อง
" มันร้องแบบวิ่งหนี หรือ สู้อะไรอยู่ " พี่ชลสำทับมาอีกที
" เอาไว้ถึงบ้านแล้วค่อยเล่า" พี่โจ ตัดบทสั้นๆทิ้งไว้แต่ปมปริศนาให้สงสัยไว้แค่นั้น
ทีนี้เป็นคิวน้องมืดบ้าง
" พี่ๆ เมื่อคืน ผมว่าผมโดนแน่ๆเลย " น้องมืดพูดน้ำเสียงจริงจัง
" ผมนอนเคลิ้มๆเห็นเด็กผู้ชายมันวิ่งลอดใต้เปล วิ่งลอดไปลอดมา ผมหลับๆตื่นๆ มันวิ่งลอดไม่พอ
มันมาโยกเปลผมอีก ตื่นมาดูเปลก็ไม่ไหว พอหลับตาจะนอนมันมาอีกแล้ว
จนทนไม่ไหวด่ามัน.......มึงจะมาแกว่งทำไม มันถึงจะไป .....
" ผม พี่นัย พี่โจ " หันหน้ามามองกันทันที ก่อนผมนอนก็มองเห็นอาการไอ้มืดมันนอนกระสับกระส่ายยังไงพิกล
แต่พวกเราก็ไมได้คิดอะไรเพราะเตือนเอาไว้แล้ว
" ดีนะที่มึงยังเจอเป็นเด็ก ถ้าเจอแบบโตๆแล้วไล่ก็ไม่ไปจะทำยังไง ทะลึ่งนัก ไปนอนขวางร่องห้วย
ก่อไฟบนน้ำ ขวางทางสามแพร่ง อะไรที่ห้ามแม่งทำหมด ถ้าไม่โดนก้ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว" พี่โจ บ่นออกมา ท่าทางไม่สบายใจ
1
)
)
)
)
)