ครั้งหนึ่งผมก็เคยพบนางฟ้า...ผมทำทุกอย่างเพื่อให้เราได้อยู่ด้วยกัน หลอกใจตัวเองว่าเธอจะต้องเป็นของเราไปตลอด...ทั้งๆที่ทุกวันการกระทำของเธอไม่เหมือนก่อน..เวลาผ่านไป5ปี...
ในที่สุดเราก็ไปกันไม่ได้
เสียใจมาก...คิดอยู่ทุกวันว่าเราไม่ดีตรงไหน...ผิดอะไร...ที่ไม่สามารถรั้งเธอเอาไว้ได้
จนวันนี้..ผมได้พบคนธรรมดาคนหนึ่ง...เธอไม่ใช่นางฟ้า ไม่ใช่เจ้าหญิง
คนธรรมดาคนหนึ่้ง..ที่รักผมหมดใจ..ผมท้อแท้ เธอให้กำลังใจ ผมล้ม..เธอนอนลงบนพื้นเพื่อรองรับผม
ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง...
ที่ทำให้ผมลืมนางฟ้า...ทำให้ผมมีความสุข
พระอาทิตย์ยังขึ้นทุกวัน...
วันเวลามันจะคอยเยีวยาและรักษาใจเราให้หายดีเพื่อ...ที่จะพบรักใหม่ที่ดี