“ฟุด-ฟิด-ฟอ-ไฟ” คือ การสื่อสารด้านภาษาในระดับหนึ่ง (ชาวบ้านเรียกกันว่า “งูๆ ปลาๆ”) เป็นการนำเอาคำหนึ่ง มาพูดต่อกับอีกคำ ยังไม่ถึงกับเป็นประโยคสนทนา แต่ก็พอสร้างความเข้าใจ ให้เกิดขึ้นกับคนต่างชาติ(ผู้ฟัง) ที่อยู่ในบ้านเมืองเราได้บ้าง เพราะเขามีหน้าที่ต้องพยายาม
“ทำความเข้าใจ” ว่าเราสื่ออะไรกับเขา แต่ในทางกลับกัน หากเราเดินทางไปบ้านเขา เรา(ผู้พูด)มีหน้าที่สื่อสาร
“ให้เขาเข้าใจ” ภาษาในระดับ “ฟุด-ฟิด-ฟอ-ไฟ” นั้นหนา ได้ปรากฎเป็นที่ประจักษ์ต่อสายตาของผมแล้วว่า...หาได้เพียงพอในการสร้างความเข้าใจให้กับผู้ฟังไม่ ดังนั้น (1) การรู้จักศัพท์แสง (Vocabulary) ในปริมาณที่มากเพียงพอ (2) การรู้จักท่วงทำนองแห่งกาลเวลา (Tense) และ (3) การเรียบเรียงเสียงประสาน เสริมสร้างให้กลายเป็นประโยคสนทนา (Sentence) คือ เรื่องจำเป็นที่ต้องได้รับการ
“ยกระดับ” สำหรับนักเดินทางชั้น “ฟุต-ฟิด-ฟอ-ไฟ” เมื่อคิดจะเดินทางไปต่างแดน (ขอฝากไว้ให้พิจารณา)
กระทู้นี้...ได้เดินทางมาจนถึงภาพสุดท้ายแล้ว หวังว่าภาพถ่ายและสถานการณ์ต่างๆ ที่พบเจอมาระหว่างการเดินทาง ร่ายรำพรรณนาผ่านตัวหนังสือ จะสร้างความบันเทิงและแนวคิดให้พี่ๆน้องๆ ได้เรียนรู้เป็นประสบการณ์ และ/หรือ นำเอาไปพัฒนาต่อยอดกันไม่มากก็น้อยนะครับ
ท้ายสุดก่อนจบกระทู้นี้ ก็ขอขอบคุณพี่เล็ก-แปดริ้ว น้าเว็ป น้าเต่า-โทรฟี่ และอีกหลายๆน้าที่ไม่ได้เอ่ยนาม เป็นผู้ที่ถ่ายทอดวิชาการถ่ายภาพให้ผมที่ร้านอินโฮมเมื่อหลายขวบปีที่ผ่านมา วิชาที่ได้ร่ำเรียนมานั้น ผมนำมันมาใช้ได้บ้าง ลืมไปบ้าง และก็ใช้แตกแถวไปบ้าง ก็ไม่ว่ากันนะครับ แต่ผมก็จะพัฒนาต่อยอดมันต่อไป ที่สำคัญ ขอขอบคุณน้าเว็ปที่สร้างบ้านหลังนี้ และยังดูแลพื้นที่ในบ้านหลังนี้ ให้ผมได้นำเรื่องราวการเดินทางมาถ่ายทอดให้กับพี่ๆน้องๆ ได้รับชมกันอยู่เสมอ หวังว่าจะได้พบกันใหม่กระทู้ถัดไป (ถ้ามี) สำหรับกระทู้นี้ ก็ขอกล่าวคำว่า...สวัสดี
![การเดินทางหนึ่งพันไมล์ ต่างก็ต้องเริ่มกันที่ [b]“ก้าวแรก”[/b] เสมอ และในแต่ละการเดินทางของผม มันก็มั](../_pictures/board/upload2019/201911/15734670846224.jpg)
5![[b]“ฟุด-ฟิด-ฟอ-ไฟ”[/b] คือ การสื่อสารด้านภาษาในระดับหนึ่ง (ชาวบ้านเรียกกันว่า “งูๆ ปลาๆ”) เป็นการนำเ](../_pictures/board/upload2019/201911/15734672441247.jpg)
)
)
)
)
)
)
)