หลังพักเบรคกินข้าวกลางวันกลางแดดนรกหมกไหม้ ตอนบ่ายสองโมงตรง ......
พวกเราทั้งก๊วนตีกันแบบนอนสต๊อปกันมาตั้งแต่เช้า ...... กว่าจะรู้ตัวว่าหิวแสบใส้ก็บ่ายสอง ....
เปลืองเวลาแค่สิบห้านาที เท่านั้นสำหรับการยัดข้าวแขกลงกระเพาะ .....
คำว่ากินกันตาย ....เพิ่งจะเข้าใจแจ่มแจ้งก็งานนี้ .....
Topper ชี้มือไปที่ขอบฟ้าสุดสายตา .....
" พี่ๆ เห็นอะไรไหม " .....
พวกเรามองตามไปแต่ไม่รู้ตรงจุดไหนของขอบฟ้า .......
" พี่ๆๆๆๆ เห็นยัง ......ความมันส์อยู่ตรงโน้นนนนน " ......
ผมได้แต่มองออกไปที่เส้นขอบฟ้ากลางทะเล .....
คิดใจใน .....ลูฏพี่ผมท่าจะเมาแดดจนเพี้ยน ......
" อะไร อะพี่ ....มองไม่เห็นเลย " .....ผมถามออกไปอย่างไม่เข้าใจ ...
" อะไร อะท๊อป พี่มองไม่เห็นอะไรเลย " พี่บู๊ทก็ งง ไม่เข้าใจ ....
ส่วนไอ้เจ้าแป๋ง ไม่ต้องถาม มันยังง่วนกับข้าวผัดแขกอยู่ปากมันแผลบ .....
" โน่น 2 นาฬิกาจากหัวเรือ พวกพี่เห็นอะไรไหม " .....
ผมและพี่บูทพยายามสังเกตุจากทิศทางที่ท๊อปเปอร์บอกอย่างละเอียด .....
ผมมองผ่านแว่นกันแดดออกไป .....เห็นเป็นจุดดำๆเล็กๆ ย้ำว่าเล็กๆมากๆ ..... อยู่บนท้องฟ้า ....
" นก " ผมกับพี่บูทพูดออกไปแทบจะพร้อมๆกัน .....
" แล้วไงอะ " พวกเรายังพาซื่อกันต่อ .....
กัปตันเริ่ม งง ว่าพวกเราชี้โบ๊ชี้เบ้ โม๊อะไรกันที่หัวเรือ .....
" สังเกตุดีๆ พี่จะเห็นนกทิ้งตัวลงมา แล้วน้ำจะแตกกระจายเป็นฟอง " .....
" ผมมองไม่เห็น "
" กรูก็มองไม่เห็น " .....ผมกับพี่บูทแจ้งกลับไปว่าไม่เห็นอะไรตามที่ ท๊อปเปอร์แจ้ง....
กัปตันโมฮาเม็ด ร้องออกมาหลังจากมองอยู่นานสองนาน ....
ท๊อปเปอร์ได้แต่ อมยิ้มอย่างมีเลศนัยที่มุมปาก ....
นั่นแหละพี่ " ความมันส์" .....
ผมยิ่ง งง เข้าไปใหญ่ ....
" yellow fin Yellow Fin " กัปตันมูฮาเม็ดร้องออกมาเหมือนคนบ้า ......
วิ่งกลับไปบอกให้เก็บของสตาร์ทเครื่องยนต์ทะยานออกไปทันที ......
ท๊อปเปอร์ อมยิ้มในกระแสลมที่พวกเราโจนทะยานมุ่งหน้าไปสู่ที่เส้นขอบฟ้าอันไกลลิบ .....
" นั่นแหละ ความมันส์ "
1
)
)
)
)
)