มีครั้งนึงผมไปแข่งตกปลาที่เขื่อนคับคนเยอะมากเบ็ดเป็นร้อยๆ...ผมเห็นมีแต่คันสวยๆรอกก็ดีๆตั้งตระหง่านลายตาไปหมด.....ถึงที่หมายผมก็จัดแจงของเดินหาที่จะลงเบ็ด...ถือคันคู่ใจ  (  คันหมาน  ) แต่เป็นของไม่มีราคาเท่าไหร่แต่สถิติความหมานมีมากมายนัก ออกจะภูมิใจของดีราคาถูก....แต่แล้วไปเจอคนที่ออกจะมาดูถูกว่าเป็นแค่ของถูกมันไม่ดีหรอก เดี๋ยวก็พัง ใช้ไม่ทน ความจริงมันก็ใช่ แล้วของคุณมันไม่พังบ้างหรอเห็นมาเยอะของแพงๆใช้ได้เดี๋ยวเดียวพังอย่างที่พี่ๆโพสมาให้ชม  ความจริงผมก็อยากได้ของที่ดีๆมียี่ห้อไว้สักชุด...แต่ของผมใช้อยู่ทุกวันนี้ คัน + รอก ไม่ถึงพันบาท  เอาปลามาเยอะแยะ ยังเจ๋งอยู่เลย  ผมเข้าร้านไปซื้อเหยื่อมองดูอุปกรณ์ต่างๆแล้วราคามันสูงนะครับเทียบกับรายได้ผมบอกตรงๆคือผมไม่มีปัญญานั่นเองถ้าไม่เก็บเงินสัก 5 เดือนคงได้สักชุด ( และคงไม่มีกิน ) ผมเกลียดคนที่ชอบอวดว่าของตัวเองแพงของตัวเองดี..ความจริงมันก็ใช่อย่างที่เขาพูดแต่ไม่เคยได้อัดปลาสักที  ( เห็นแต่คุย ).ผมได้ยินแล้วผมรำคาญแล้วยังมีหน้ามาวิจารณ์ของเราอีก...เฮ้อ...ปลามันเลือกกินเหรอคันนี้ถูกไม่กินดีกว่าไปหากินคันแพงๆรอกดีๆดีกว่า..แล้วมันจำเป็นเหรอที่ต้องมีตังค์ซื้อของแพงๆมาโชว์ความอุดมสมบูรณ์เพื่ออวดสายตาคนอื่นอ่ะนะ..แต่ขอโทษนะครับพี่ผมได้แชมป์ด้วย คัน + รอก ราคาไม่ถึงพันบาท   ( ขอโทษนะครับพี่ๆผมเซ็งจริงๆ )