จองเรือกันล่วงหน้าเป็นนาน ได้จังหวะพอดีช่วงไวรัสระบาด

ถือโอกาสหนีความวุ่นวาย ลางานไปกักตัวกันในทะเลซักพักดีกว่า

สมาชิกจากซ้ายไปขวา น้า zomby , น้ายอน , น้าเอ๋เล็ก , น้าเอ๋ genuine ( ปลาดิบภาพเปิดฝีมือเค้าล่ะ ฉายากุ๊กเอ๋ ไม่ใช่ได้มาเพราะโชคช่วย ) , น้า Jom , น้าเบิ้ม , พี่ศักดิ์

4 คันขับมากันคนละทิศ ถึงท่าไล่ๆกันประมาณบ่ายสาม shipหาย เรือยุไหนเนี่ย ต้องโทรฯตามเป็นนานกว่าจะรับสาย

เรือเทียบท่าแล้ว เอ้าสมาชิกก็ช่วยกันขนของลงเรือหน่อย ไต่กับเด็กเรือต้องรอโหลด น้ำ น้ำแข็ง น้ำมันอีก ......

ระหว่างนั้นก็พูดคุยละลายพฤติกรรมกันจนรู้ว่า ในเรือยังไม่มีกับข้าวเครื่องแกง

รอไรละครับ พี่ศักดิ์กำเงินเผ่นขึ้นบกอย่างไว ตลาดนัดอยู่ปากทาง เอามาพอกินมื้อ 2 มื้อพอ ที่เหลือค่อยไปหาเอาในทะเล

วันนี้เด็กเรือหยุดไปคน ยังดีที่มีคนทำอาหารอยู่ ม่ายงั้นต้องถึงมือกุ๊กเอ๋อีกแล้วเนี่ย

5 โมงกว่าๆ ฤกษ์งามยามสะดวก ออกเดินทางกันได้ซะทีแล้วเรา *** ภาพประกอบอาจไม่ตรงกับคำบรรยายซะทีเดียว ***

เห็นสนิมที่ร่วงกราวจากโซ่สมอ

บอกตรงๆ....ความฮึกเหิมหายหล่นวูบไปถึงแนวต้าน

ปลาๆๆๆ

ปลาๆๆๆ

ปลาๆๆๆ

เก๋าถ่านกระดุม

ปลาเวียน

ปลาเวียน

เก๋าถ่านกระดุม

ปลาๆๆๆ....สายพันธุ์นี้โดนส่งเข้าครัวแทบทุกมื้อ

ไม่ได้ใช้คัตเตอร์แล่ปลามานานแค่ไหนแล้วเนี่ย

ปลาๆๆๆ

ปลาๆๆๆ

ปลาๆๆๆ

ปลาๆๆๆ

ปลาๆๆๆ

ดึกๆนี่นิ่งสนิทศิษย์ส่ายหน้า จนสมาชิกยกธงขาวไปนอนกันเกือบหมด

ผมนอนตั้งแต่ย้ายหมายมาและปลาไม่กินแล้ว รุ่งสางลุกขึ้นมาฉี่แล้วตาสว่าง

เลยลงเหยื่อนั่งเฝ้าเบ็ดคนเดียว แต่ก็ไม่เหงา...เพราะมีนกมาเกาะคันเบ็ดอยู่เป็นเพื่อน

เหล้า 6 ขวด เบียร์ 1 ถาด ไม่พอกิน เพราะเวลาว่างเยอะจัด

เจิมชุดจิ๊กใหม่ด้วยพี่เป้า สายัณห์ สัญญา

ดีกว่าท้ายเรือ 2 คนหน่อย จั่วอาจารย์ใหญ่ ฮอกวอตส์ ขึ้นมาเลย

ดัมเบิลดอร์.....น้าเอ๋ดอร์ใหญ่ น้าเบิ้มดอร์เล็ก