วันนี้ฤกษ์งามยามดีสำหรับออกตกปลา ความจริงผมแพลนไว้แล้วว่าจะออกตกปลาช่วงต้นปีแต่ก็ล่มไปเพราะบ่อแถวบ้านเริ่มปิดตัวหมดแล้ว ครั้นจะหาบ่อระแวกบางบัวทองก็จะเป็นบ่อปลารวมอยากได้บ่อเฉพาะทางมากกว่า จนวันนึงสิ้นคิดมากพิมพ์ในกูเกิลตรง ๆ ว่า "บ่อกระพง" ก็ขึ้นชื่อ  บ่อกัดรัง อยู่ที่ลาดหลุมแก้ว ปทุมธานี ดูแผนที่กูเกิลแมปแล้วไม่ใกล้ไม่ไกล ลองไปถึงไม่ได้ปลาก็ไม่เสียหาย แล้วจะรออะไรล่ะ... ลุยเลย

มาถึงบ่อช่วง 10 โมงนิด ๆ บรรยากาศกำลังร่มรื่น เป็นครั้งแรกของผมกับบ่อนี้ บ่อสวยใช้ได้เลย

ไม่ได้ตกสปิ๋วนานกว่าจะตั้งทุ่นก่ะความลึกเสร็จก็สักพักนึง พอเริ่มได้ที่ก็ปั้นเหยื่อลงไป

โอ๊ะ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ตอกแล้ว ๆ ๆ ๆ ๆ

พอทุ่นตอกมิดก้านก็วัดฉับ หลุด ซะงั้น ไม่เป็นไรเอาใหม่ ปั้นเหยื่อเหวี่ยงลงน้ำ วัดฉับเข้าอีกที หลุดอีกแล้ว ไม่เป็นไรเอาใหม่ แล้วก็วนลูปอยู่อย่างงี้ประมาณสิบกว่ารอบเห็นจะได้ ถึงกับปั้นเหยื่อจนเมื่อยมือเลยทีเดียว ลองวิเคราะห์หาเหตุผลดู สงสัยเบ็ดตัวเล็กไปหน่อยเปลี่ยนเบ็ดไปขนาดที่ใหญ่ขึ้นแล้วปั้นเหยื่อเหวี่ยงลงไป ทุ่มตอกอีกครั้งแล้วก็วัดฉับเข้าให้ คราวนี้อยู่ สู้ไปสู้มาก็ลากขึ้นฝั่งเพราะลืมเอาสวิงไปด้วย เป็นปลานิลไซส์กำลังทอด ติดปากบนสวย ๆ

ได้ปลาแล้ว ชื่นใจ เอาอีก ๆ ปั้นเหยื่อแล้วเหวี่ยงลงน้ำ คราวนี้เริ่มจับทางได้แล้ว

ผลจึงออกมาเป็นปลานิลไซส์กำลังทอดอีกตัว

อีกสักมุม ตัวนี้ติดข้างปาก

ปั้นเหยื่อเหวี่ยงลงน้ำใหม่ คราวนี้ชิลเกินไปหน่อย หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอ่านมังงะ แต่ตาก็คอยเหลือบมองทุ่นอยู่เนือง ๆ เห็นตอกเบา ๆ แค่ 2 - 3 ครั้งเลยไม่ได้สนใจ เห็นว่าทุ่นนิ่งมาสักระยะเลยกรอกลับมาปั้นเหยื่อใหม่ แต่ทันใดนั้นสายก็สะดุด เหมือนเกี่ยวหลังหรือเกี่ยวหางปลา เอาขึ้นมาจึงรู้ว่าปลาฟาวล์ตัวนั้นคือปลานิล

ถามว่าฟาวล์ยังไง นั่นแหละครับ

ทันใดนั้นฟ้าก็มืดตึ้บ แล้วฝนก็โปรยปราย เก็บของเตรียมกลับบ้านดีกว่า เดี๋ยวต้องกลับไปทำโปรเจคจบต่ออีก

สำหรับทริปนี้ก็จบลงเพียงเท่านี้ แล้ววันหน้าจะหาเรื่องออกจกปลาใหม่ สำหรับวันนี้ขอตัวไปทำโปรเจคจบต่อ  สวัสดีครับ