จดหมายเหตุจากหมู่บ้าน บทรำพึงถึงคนเมือง

  แสงแดดหวานวันหนาวหอมข้าวใหม่ ทุ่งข้าวใหญ่เก็บเกี่ยวด้วยเคียวเปล่า
เหลืองรวงทองรองเรืองมีเรื่องราว ปี่ฟางข้าวของข้าฯเริ่มล้าราน
  เคยขี่ควายเป่าปี่ฟางระหว่างพัก เสนาะนักนกขุนทองร้องขับขาน
ประสานเสียงสำเนียงดังก้องกังวาน เติมตำนานบทเพลงทุ่งจรุงใจ
  ตอฟางแห้งดัดแปลงเป็นปี่เป่า กล่อมควายเฒ่าตัวสุดท้ายใช้คราดไถ
ทุยทำงานผ่านร้อนหนาวนานเพียงใด สมควรได้ผ่อนพักสักเพลา
  แม้นเพียงเสี้ยวหนึ่งปีก็ดีถม เพราะลุยตมมานานประมาณค่า
ควายเปลี่ยนแรงเป็นรวงเหลืองงามตา ปี่ฟางข้าฯคือแรงเข็ญเจ้าเช่นกัน
  คนกับควายเคยพึ่งพามานานเนิ่น หากแก่เกินแม่ควายก็วายขวัญ
ถูกแล่เนื้อเถือหนังบ้างเป็นรางวัล ที่นึกฝันแก่ตายอย่าหมายคอย
  ลมชายทุ่งถามข่าวว่าวปักเป้า ทุยควายเฒ่าเหงาง่วงช่วงปลดปล่อย
จากงานนาเหนื่อยหนักเหมือนพักคอย รอ"นายฮ้อย"มาซื้อไปจากไร่นา
  ทุ่งข้าวหม่นผลผลิตจากควายเหล็ก ควายไฮเทคกินน้ำมันมากนักหนา
เสียงปี่ฟางเดียวดายที่ปลายนา แสนเหนื่อยล้าความเปลี่ยนแปลงช่างแรงเร็ว

                       
                                                                                                                  ไกลบ้าน