ต่อจาก ภาคที่แล้ว ...............


            หลังจากที่คลื่นยักษ์ได้ดูดกลืนเรือที่ผม และไอ้ชานและเพื่อนๆที่มาด้วยกันจมลงสู่ก้นทะเล แต่ตอนนั้นเองสติผมเหมือนดับวูบลง
แต่ในความรู้สึกเหมือนว่าตัวเองกำลังถูกคลื่นน้ำขนาดใหญ่พัดไหลไปเรื่อยๆ พัดไหลไปเรื่อยๆ แล้วเหมือนหัวผมไปกระแทกอะไรบางอย่างและแน่นิ่งไป
    “พ่อๆ  เขาตื่นแล้วพ่อ”  เสียงนี้มันดังอยู่ข้างๆหูผม ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมา และพบกับหญิงสาวนางหนึ่งนั่งอยู่ข้างๆผมและผมก็มองไปรอบๆ
รอบๆตัวผมมีคนจำนวนมาก มายืนมุงดูผมอยู่ ผมเลยค่อยๆลุกนั่งแล้วถามหญิงสาวคนนั้นไปว่า
ผม.............ที่นี่ที่ไหนหรือ มันดูแปลกๆ เพราะจำได้ว่าตอนนั้นถูกคลื่นยักษ์จมเรือลงทะเล
หญิงสาว........อมยิ้ม แล้วพูดว่าที่ไหนก็ไม่รู้เหมือนกัน
ผม.........อ้าว  ไม่รู้แล้วมาอยู่ที่นี่ได้ไง
หญิงสาว.........ตอนนั้นฉันร่องเรือไปเที่ยวทะเล และก็โดนคลื่นยักษ์จมเรือและถูกดูดลงมาที่นี่เหมือนกัน
                  ขณะที่คุยอยู่นั้นผมนึกถึงเพื่อนๆและไอ้ชานพอดี ผมเลยถามหญิงสาวคนนั้นว่าเห็นเพื่อนผมไหม หญิงสาวตอบว่าไม่เห็นนะ
สักครู่หนึ่งก็มีลุงแก่ๆคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า เพื่อนเองมันยังไม่ตายหรอก เพียงแต่ว่ามันคงจะตกลงไปที่ไหนสักแห่งของที่นี่ เพราะที่นี่ใหญ่มาก
ผมเลยบอกลุงแกไปว่า งั้นเดี๋ยวผมคงต้องเดินตามหาเพื่อนแล้วแหละ เพราะว่ามาด้วยกัน และต้องกลับพร้อมกัน ลุงแกพยักหน้าและพูดต่ออีกว่า  ยังไงคงต้องรักษาชีวิตของตัวเองก่อน ก่อนที่จะตามเพื่อนๆ
ผมก็แปลกใจ ทำไมลุงคนนี้พูดแบบนี้ สักครู่หนึ่งชาวบ้านที่อยู่แถวนั้นก็เอะอะโวยวายร้องดังลั่นกันว่า  มันมาแล้วๆๆ วิ่งเร็ว หาที่กำบังด่วน

ผมถามหญิงสาวว่าเกิดอะไรขึ้นหรือ หญิงสาวชี้ไปบนฟ้า โอ้ นั่น!!!! มีนกยักษ์ขนาดใหญ่ เป็นร้อยๆตัวบินลงมา ขณะที่ผมมัวแต่ตกตลึงอยู่นั้น
หญิงสาวก็บอกผมว่า วิ่งเลยพี่ แค่นั้นแหละครับผมลุกขึ้นได้วิ่งแบบสุดชีวิตเลย ขณะที่วิ่งผมก็มองไปด้านหลัง โอ้ นั่น ภาพที่เห็นมันช่างสยดสยองเหลือเกิน
เหล่านกยักษ์รุมกัดจิกฉีกร่างชาวบ้าน ที่หนีไม่พ้น คนแก่บางคนถูกมันฉีกแขนขาขาดเลือดไหลทะลัก บางคนไส้ไหลกองกับพื้น บางคนถูกรุมจิกกินไม่เหลือให้เห็นเป็นรูปร่าง
บางคนหัวขาด ตามพื้นมีแต่เศษเนื้อชาวบ้านกระเซนเต็มไปหมดมองแล้วแทบอ้วก ออกมากองตรงนั้นเลย แล้วตอนนั้นเอง มีนกยักษ์ตัวหนึ่งโฉบมาข้างหลังผม
แต่หญิงสาวคนนั้น วิ่งตามหลังผมอยู่ คุณพระช่วย เธอสะดุดก้อนหินล้มลง ทันใดนั้นเอง นกยักษ์ตัวนั้น ง้างปากจิกเข้าไปที่ตัวเธอ เธอร้องทรมานด้วยความเจ็บปวด
แต่นกยักษ์ก็ไม่สนใจอะไร จิกเนื้อเธอกินอยู่แบบนั้น จนเธอสิ้นใจ โธ่ ไม่น่าเลยคนดีๆแบบเธอต้องมาตายแบบนี้ และผมจะมัวคิดแบบนั้นไม่ได้ ผมต้องวิ่ง
ขณะที่ผมวิ่งไม่ลืมหูลืมตา มีเสียงนกร้องลั่น ด้านหลังผม ผมหันไปมอง นั่นนกตัวใหญ่ตาเขียวปากสีดำมันกำลังบินโฉบเข้ามาหาผม ตายแน่ๆคราวนี้ไอ้แสบ ผมหลับตาปี๋ หึ...มีอะไรบางอย่างกระชากแขนผมอย่างแรง............





และแล้วเหตุการณ์จะเป็นเช่นไร ติดตามอ่านตอนจบ ในครั้งหน้า............สวัสดี