สวัสดีครับ  หวัดดีครับ คืนวันเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมาไปเขื่อนแม่งัดกับพี่เชียรและพี่ๆในทีมTSU มาครับ เนื่องจากพี่เชียร(ร้านน้องบัว)หัวหน้าทีมTSUเกิดอาการโรคผิวหนังกำเริบ(คัน)อยากออกทริฟแบบค้างคืนไม่ชั่วคราว น้องๆเลยต้องรีบเกาให้ด่วนๆครับคริๆ  เดิมทีตกลงกันว่าจะไปนอนตกปลาหน้าดินที่เขื่อนแม่กวง กะเอาเรือเร็วไปสองลำไปตีเหยื่อปลอมตอนเช้ากับเย็น แต่ข่าวบอกหน้าดินไม่ค่อยแหลก เรือเร็วลงไม่ได้(เหมือนเดิม)ที่จริงแอบเอาลงก็ได้ แต่พวกเราสงสารยามข้างหน้าที่โดนชลประทานด่าเพราะปล่อยให้เรือเร็วลงขับในเขื่อน อันนี้เราต้องเห็นใจเค้านะครับ ชลประทานเค้าไม่ให้เอาเรือเร็วลง จะด้วยอะไรก็ตามแต่เรื่องของมัน  (ซึ่งผมและพี่ๆที่เล่นเรือไม่เห็นด้วยเลย)


นอกเรื่องซ่ะ มาต่อดีกว่าครับ พวกเราเลยตัดสินใจเปลี่ยนมาเขื่อนแม่งัดแทนครับ งานนี้พี่เชียรน้าต่อกับต้นล่วงหน้ามาก่อนตั้งแต่คืนวันศุกร์ มาลากเรือที่บ้านพี่เอ็ดตอนทุ่มกว่าๆ แต่เอะ แล้วทำไมไปถึงแพน้องแอนเขื่อนแม่งัดเกือบๆตีสอง 555 ถามไปถามมาได้ความว่าระหว่างไปเจอรถชนกันครับมีรูปมาเป็นหลักฐานด้วย เราเลยไม่แซวต่อละ คริๆ ส่วนผมกับพี่ๆอีก4คนตามไปคืนวันเสาร์ ตามชมกันได้เลยครับ

กลุ่มแรกมากันตั้งแต่คืนวันศุกร์ครับ ส่วนพวกผม ตามมาคืนวันเสาร์ กว่าเราจะแวะเจอกัน กินข้าว ซื้อของกันเสร็จ ก็ปาเข้าไปสามทุ่มละครับ สามทุ่มสี่สิบก็มาถึงเขื่อน แม่งัด 
มืดตึดตื้อเลย

กว่าจะออกเดินทางไปจุดหมายปลายทางที่แพน้องแอนข้างในเขื่อนก็ใช้เวลาสักหน่อยครับ  จัดของเตรียมเรือเสร็จก็ปาเข้าไปสี่ทุ่มนิดๆละครับ คืนนี้ดันเป็นคืนเดือนมืดอีก กำ  แสงสว่างจากธรรมชาติไม่มีแบบนี้ งามไส้ครับ ค่อยๆขับกันไป ไม่นานก็ถึง 

   

ค่อยๆขับตามกันมาครับ ใช้เวลาเกือบยี่สิบนาทีก็ถึง  ถึงแพเก็บสัมภาระกันเสร็จสักพักก็มารวมตัวกันฝึกสมองคิดเลขเร็วกันครับ  ในรูปพวกเราTSU แมนมากๆครับ ให้สาวสวยเป็นเจ้าภาพ 
ส่วนสาวสวยในรูป ก็พึ่งรู้จักกันเนี้ยครับ ชื่อน้องเอ แกบอกว่าเพิ่งอกหัก เลยหนีความวุ่นวายในตัวเมือง มาหาที่เงียบๆ มานั่งทบทวนสิ่งต่างๆที่เพิ่งเกิดขึ้นในชีวิต แต่อนิจา พอเห็นอุปกรณ์คิดเลขเร็วเท่านั้น เธอสามารถเปลี่ยนอารมณ์จากเศร้าเป็นความสนุกสนานร่าเริงอย่างไม่น่าเชื่อ    ส่วนคนที่เศร้าตอนนั้นคงเป็นผมแทน เพราะไอ่แบงค์สีม่วงๆหน้าเธอก่อนหน้านี้มันเคยเป็นของผมนิน่า 

+ตามมาชมด้วยคนครับ

ขอบคุณน้าที่โทรมาแจ้งผมก่อนนะครับ  ตอนนี้แก้ไขเรียบร้อยแล้ว เห็นด้วยครับกับเรื่องที่ว่า เด็กและเยาวชนดูเวปนี้หลายคนอยู่ ให้เด็กรู้ไม่ดีอย่างที่ว่าครับ เพราะเดี๋ยวเด็กจะงง ว่าเอ ทำไม9+9มันได้8หว่า


ต่อๆๆ เลยดีกว่าครับ
นั่งคิดเลขเร็วกันจนเพลิน จู่ๆก็มีชายนุ่มรูปงาม เข้ามาหาน้องเอด้วยไม่ต้องบอกว่าเมาแค่ไหนนะครับ เอาเป็นว่าเดินหน้า4ก้าวถอยหลังไปซะ5  ก่อนที่พวกเราจะงงไปกว่านี้น้องเอรีบบอกน้องหนูเอง ชวนมาเป็นเพื่อนให้มันมาดูแล แต่ตอนนี้เอคงต้องดูแลมันแทน  หลังจากน้องของน้องเอนั้งให้อาหารปลาไปหลายรอบ นอนก็นอนไม่ได้ เลยจัดการอาบน้ำให้ซะ ก็ได้น้องเอก(มาตกปลาอยู่ห้องข้างกัน แต่อดไม่ไหวต้องมาขอฝึกสมองคิดเลขเร็วด้วยกัน แถมดันเป็นรุ่นน้องนิติศาสตร์ผมอีก ผมรหัส44 น้องเค้า47 ) จัดการให้น้องเอกอาบน้ำน้องเค้าซะเลยจัดไปซะ สระผมด้วยซันไล แจ่มมาก   

รู้สึกคืนนั้น สมาชิคในทีมtsu แทบจะเปลี่ยนชื่อเป็น นายหวังกันหมดนะเนี้ย 

ป๊าดดดดดดดดดดด....ไปด้วยค๊าบบบ

นั่งคิดเลขกันถึงเช้า  วันนี้จะมีแรงตกปลากันไหมเนี้ย น้าคนนี้เปลี่ยนชื่อเป็นนายหวัง(ดี)เสมอ    หยอดมุขขำๆให้น้องเอมีรอยยิ้มเสมอ พอดวงตะวันเริ่มส่องแสง เลยโดดน้ำโชว์สร้างความประทับใจให้น้องเอได้เห็นอีก -_-'

พี่คนนี้ก็โดดน้ำไปอีกคน ด้วยหวังจะให้สร่าง 

ตามชมครับ

ส่วนน้องคนนี้ คุณเธอช่างยิ้มร่าเริงเสียจริง ทั้งๆก่อนหน้านั่งซึมน้ำตาตกในอยู่ ได้ความละ วันหลัง เห็นสาวๆอกหัก ผมจะชวนไปนั่งนับเลขเร็วกันดีกว่า   

ส่วนพี่อุ๋ยคนนี้ฟิตสุด เตรียมพร้อมจะลุยแล้ว 

แต่ว่าพี่ครับจะรีบไปไหนพี่ ขึ้นมาก่อน มาดูสภาพกันก่อน

นี่เลย คนนี้โดดน้ำคนแรก หวังจะสร่าง อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ หลับเฉย 

นิเลยหัวหน้าทีม หันหลังให้ซะด้วย

และแล้วพี่คนนี้ก็ต้องขึ้นฝั่ง 

ส่วนที่ฟิตสุดก็คงกลุ่มรุ่นน้องที่พักข้างๆห้องครับ ไปกันแล้ว ส่วนพวกผมก็นั่งตาลอยๆกันอยู่ มึนๆ ปวดหัวตุ๊บๆ ไม่มีอะไรดีไปกว่า ข้าวต้มร้อนๆ กับกาแฟเข้มๆ กินอิ่มแล้ว หาผ้าห่มอุ่นๆแล้วเข้านอนซะ เอ้ยไม่ใช่

พี่คนนี้ตื่นมาแล้วฟิตจัด แอบไปตีจิบอยู่หลังห้องน้ำ
ปล.ถ้าน้าตุ๋งMOBYได้อ่าน น้าต่อเค้าฝากความคิดถึงด้วยนะครับ แกบอกไม่ได้เจอน้าตุ๋งตั้งนานคิดถึงครับ

กว่าจะได้ออกรอบกันก็เกือบๆ9โมงแล้วครับ  หมายแรกที่ไปก็เข้าไปข้างในกันครับ ผลคือหมายข้างในเงียบกริป -_-'

10โมงเช้า เราเลยตัดสินใจออกไปหมายข้างหน้าดีกว่าครับ ได้ผล ปลากัดดีมากๆครับ แล้วก็มาถึงแหลมชะโด (ตั้งชื่อกันเองครับ แวะทีไรเจอแต่พี่โด ที่ได้รางวัลงานแข่งแม่งัดครั้งก่อนก็ได้ตรงนี้แหละครับ คริๆ) มาถึงผมก็เปลี่ยนเหยื่อซะ ขืนใช้ตัวเดิม(ป๊อป6.5เซน)มีหวังไม่ได้ตัวแน่ๆ เพราะข้างล่างมันเป็นป่าไมยราบหมดเลย ด้วยที่ผมเองอยู่หัวเรือ เลยได้เปรียบตีก่อน ไม่แรกก็ได้เรื่องเลยครับ เหยื่อตกตรงช่องว่างของยอดไมยราบ หมุนกลับได้ไม่ถึงสองรอบ ก็ปรึ่มอย่างรุนแรงครับ ผมตวัดเบ็ดไป1ที แล้วหลังจากนั้นก็เอ้อรับประทานครับ ให้ตายสิ คัน6.6ฟุตเวท10-20 ไม่สามารถทำอะไรได้เลย เจ้าตัวใต้น้ำมันมุดอย่างเดียวครับ ทางเดียวที่ผมทำได้ก็แค่ตั้งคันไว้

แล้วมันก็พาสายไปพันกับไมยราบใต้น้ำ หน้าซีดเลยครับ(ที่จริงซีดตั้งแต่มะคืนละครับ ไม่ได้หลับ  ) เลยรีบไกค์เรือเข้าไปหา เขย่าคันสักพัก มันก็หลุดออกมา โผล่หน้ามาบอกยี่ห้อว่าข้ายี่ห้อกระสูบนะ ไม่ใช่ชะโดอย่างที่เอ็งเข้าใจ 555 ยื้อกันสักพักก็ยอมเข้าสวิง ท่ามกลางความโล่งใจของผม มันเป็นกระสูบโทรฟี่ในปีนี้ของผมเลยครับ ไม่สิ ใหญ่สุดเท่าที่เคยได้มาครับ   

โชคดีของผม โชคร้ายของเธอ ตัวนี้กลายเป็นกระสูบนึ่งแสนอร่อยในมื้อเที่ยงของพวกเราครับ ตัวเดียวกินกันเกือบสิบคน

ย้อนกลับไปตอนได้ตัว ผมมานั่งคิด
-โชคดีที่เราเปลี่ยนเหยื่อเป็นป๊อปปากตัดของพี่ไก่แม่ขะจานเปลี่ยนตะขอ2ทางเป็นของownerทั้งคมทั้งแข็งกว่าเดิม
-โชคดีที่พึ่งเปลี่ยนสาย(หน้า)ฟลูออโร 30ปอนด์ของVarivas จากที่สั้นจุ้ดจู๋ไม่ถึงศอก เป็น1เมตรครึ่ง ทำให้เวลาปลาพาสายไปพันกับไมยราบที่ลำต้นมีแต่หนามไม่ขาด
ถ้าไม่มีสายหน้าฟรูออโร สายพีอีที่ใช้ถึงไม่ขาดก็คงเป็นขุยๆได้ตัดทิ้งแน่ๆวันนั้นผมได้เห็นประโยชน์ของสายฟลูออโรเต็มๆแล้วคับ เอาปลาขึ้นมาได้ก็รีบเช็คสายก่อนเลย ปรากฎว่ามันไม่มีรอยขีดข่วนอะไรเลยครับ มันดีอย่างนี้เอง ลื่นก็ลื่น ต่อเป็นสายหน้าเวลาลากเหยื่อปลอมปลาไม่ค่อยระแวงอีกเพราะมันกลืนไปกับน้ำ ปลามองไม่ค่อยเห็น ถึงว่าขายกันเมตรละ30บาท  แต่คุ้มจิงๆ 
สายฟลูออโรผมใช้อยู่3ขนาดครับ
- 14ปอนด์เอาไว้ตีปลาช่อน
- 30ปอนด์เอาไว้เล่นทั้งกระสูบและชะโด
- 40ปอนด์ เอาไว้ตีปลาเลี้ยงลูก

แต่ เท่าที่ใช้มา 30ปอนด์ก็เหลือๆแล้วครับ สาย30ปอนด์ผมเคยโดนแม่ครอกแถวเชียงรายไซด์7โลกว่าๆ อมริสโต้9เซ็นซะมิดด้าม มันกัดถึงสายหน้า แต่ไม่ขาดครับ แต่เป็นรอย ก็ตัดที่เป็นรอยออกแล้วมัดใหม่ ใครตีเหยื่อปลอมยังไม่เคยใช้แนะนำครับ ประโยชน์ของสายหน้ามีเยอะเลยทีเดียว ทั้งเรื่องเวลาปลาชาจเหยื่ออย่างรุนแรง สายพวกนี้ก็ช่วยได้เยอะครับ มันรองรับแรงกระชากจากปลาได้เยอะเลยเพราะสายพวกนี้มันมีการยืดตัว ไม่เหมือนสายพีอีหรือไดนีม่า พวกนี้ไม่มีการยืดตัว ไม่ค่อยรับแรงกระชากครับ เจอใหญ่ๆชาจเหยื่อแรงๆบางทีก็ขาดเลย ผิวของสายทนต่อการขีดข่วนจากอุปสรรคใต้น้ำได้ดีทีเดียว ที่ว่าทนผมไม่แน่ใจ แต่ที่แน่ๆ สายพวกนี้ผิวของมันเวลาโดนน้ำแล้วจะลื่นมากๆครับ ด้วยเหตุนี้เวลาปลาพาสายไปพันกับตอไม้หรือฟันปลา มันคงลื่นไม่ไปบาด กับผิวสิ่งของนั้นๆเลย แจ่มจิงๆ โม้ซะเยอะเลย ไม่รู้จะถูกป่าว ยังไงมันก็ต้องมีถูกบ้างละน่า 

ชัดๆกับเหยื่อไก่แม่ขะจานเวอชั่นสับแหลก 

รูปนี้พี่เอ็ดตาชักจะลืมไม่ขึ้น 

แซวมากไม่ได้ คลุมหน้าซะเลย