ทริปนี้ ผมอยากจ้องทุ่น หลังจากที่ห่างหายไปปล้ำกับพี่บึกคนนนทร์ แต่ จะไปไหนดี บ่อประจำวัดลาดปลาดุกก็ยังปรับปรุงอยู่ ไปคนนนทร์ สปิ๋วในดงสวาย ไม่เอา ๆ ๆ งั้นไปตวัดเบ็ดดีกว่า แต่ประเด็นคือ บ่อนี้ผมเคยไปมา 2 รอบ รอบแรกแห้วกินอร่อยเหาะ รอบสอง สายเซฟตี้ของคันหลิวพันกัน ปลาเลยหลุดแบบน่าเจ็บใจสุด ๆ งั้นคราวนี้ เราไปสปิ๋วดีกว่า ติดตะกร้อฟีดเดอร์ไปเผื่อไว้ด้วยเผื่อผิดแผน ซึ่งทริปนี้จะเป็นยังไงไปชมกันครับ

ปล. ระหว่างอ่านกระทู้ แนะนำให้เปิดเพลงที่แนบมาด้วยครับ เพื่ออรรถรสสูงสุด

    หลายเดือนที่ผ่านมา ผมพยายามหาเวลาออกไปตกปลาอยู่เสมอ ซึ่งด้วยความที่ตอนนี้ ผมได้เลื่อนขั้นในงานที่ทำอยู่ ได้เงินเยอะขึ้น แต่แน่นอน ความรับผิดชอบที่มากขึ้นก็คือสิ่งที่ตามมา บวกกับมีความสนใจใหม่เข้ามา คือการเล่นกล้องฟิล์ม ซึ่งตอนนี้หยุดเล่นชั่วคราวก่อน สู้ราคาฟิล์มไม่ไหวครับ แพงขึ้นทุกวัน ๆ กลับมาเล่นดิจิตอลเหมือนเดิม ไว้สภาพคล่องทางการเงินดีขึ้นเมื่อไหร่ค่อยว่ากัน สำหรับผม การออกไปถ่ายรูป ก็ถือเป็นอีกหนึ่งงานอดิเรกที่มีความใกล้เคียงกับการตกปลา คือ เราไม่รู้หรอกว่าจะได้รูปแบบไหน หรือที่ ๆ ที่จะไปจะเป็นไปในแบบที่เราคาดหวังหรือเปล่า ซึ่ง มันสนุกครับ แต่ถึงแบบนั้น ความตึงเครียดที่ปลายคัน อดรีนาลีนที่ไหลพล่านเมื่อตัวปลายสายมันสู้กลับ และความสะใจเมื่อเราเอาตัวปลายสายเข้าสวิงได้ หรือแม้กระทั่งรสชาติความผิดหวังเมื่อรอบข้างวัดเอา ๆ ส่วนเราเงียบกริบ มันเป็นรสชาติและอารมณ์ที่ไม่มีอะไรมาทดแทนกันได้ นั่นทำให้ผมพยายามหาเวลาว่างออกไปตกปลา และแล้ว วันนี้ก็มาถึง

    ก่อนจะไปตกปลา ไหน ๆ ก็พูดถึงกล้องฟิล์มแล้ว ขอเล่าต่อนิดหน่อยละกันครับ ก่อนหน้านี้มีบริษัทอยู่ 2 บริษัทที่ยังผลิตฟิล์มอยู่ คือฟูจิฟิล์มกับโกดัค แต่สำหรับตอนนี้ ฟูจิเขาเลิกผลิตแล้วครับ แล้วเขาก็จ้างคู่รักคู่แค้นของเขาอย่างโกดัคให้ผลิตให้ ซึ่งที่ว่าเลิกผลิตนี่ ฟูจิถึงขั้นที่ว่า พวกเขาไม่ขายเครื่องจักรผลิตฟิล์มให้ใครครับ แต่เลือกที่จะทำลายทิ้งแทน ส่วนโกดัคเอง พวกเขาก็ผลิตฟิล์มมือเป็นระวิง ทั้งฟิล์มของตัวเอง ทั้งฟิล์มที่มีบริษัทอื่นมาจ้างผลิต ไหนจะต้องสนองตลาดกลุ่มผู้ใช้ทั่วไปแบบผม ไหนจะต้องสนองความการของเหล่ามือโปรที่ใช้ฟิล์ม (ทุกวันนี้ในฮอลลีวูดมีผู้กำกับ/คนทำหนังที่เป็นสายโหดหลาย ๆ คนยังใช้ฟิล์มอยู่ครับ เช่น คริสโตเฟอร์ โนแลนด์) ทำให้ตอนนี้ฟิล์มราคาแพงโหดหินมากครับ เพราะมีไม่พอต่อความต้องการ

    OK พูดเรื่องกล้องมายาวละ ไป ๆ ๆ ๆ ไปตกปลากันดีกว่า

ปล. อัพเดทล่าสุด ตอนนี้ผมกลับมาเล่นกล้องฟิล์มเหมือนเดิมครับ เล่นควบคู่กับดิจิตอล ใช้ฟิล์มหนังเป็นหลักเพราะถูกดี

มาถึงบ่อ จัดการผสมเหยื่อ อ่อยให้รอบ ก่อนหันประกอบอุปกรณ์ของวันนี้ คันไม้จิ้มฟันในตำนานพร้อมกับสาย 4lb ในรอกตัวเล็ก ๆ มีแต่คนบอกผมใช้สายเล็กเกิน ก็ใช่ แต่สายเล็กแบบนี้ก็มีข้อดี มันไม่เป็นภาระของทุ่นดีครับ ติดอย่างเดียวคือ ด้วยความที่มันเบาจัด มันพันปลายคันง่ายมากถ้าไม่ระวัง

เปิดกล่องทุ่นมา อ่าว.........

ผมลืมเตรียมทุ่นมาครับ ก็ว่าอยู่เหมือนลืมอะไร

ลุยมันด้วยฟีดเดอร์นี่แหละ ว่าจะไว้ใช้เป็นแผนสำรอง ได้เป็นตัวเอกของงานเฉยเลย

ตีเฉียง ๆ ไว้ เพราะฟีดเดอร์จริง ๆ เขาดูจากอาการของปลายคันครับ ซึ่งคันผมย้วยจนไม้รู้จะย้วยยังไงแล้ว แค่สะกิดปลายคันก็สะดุ้ง

หลังจากที่ปลายคันสะดุ้งและวัดวืดไป 2 รอบ ในเหยื่อก้อนที่ 3 นี้เอง ปลายคันสะดุ้ง รอกร้องลั่น จับคันได้วัดสวนทันที

ปลายสายวิ่ง แต่หมดไว ไม่ได้วิ่งแบบกู่ไม่กลับแบบสวาย แต่ก็ไม่ได้กลับตัวไวหรือส่ายหัวแรง ๆ เหมือนพวกปลานิลปลาตะเพียน ปลาอะไรน้า...

ตอนมันขึ้นน้ำ หลังเท่า ๆ ครีบแหลม ๆ นึกว่าสวายเล็ก แต่ไม่ใช่ เขาคือปลาซ่ง ซ่งฮื้อในตำนานนี่เอง

ไม่ได้เห็นหน้าเห็นตานานแล้วสำหรับปลาซ่ง ในแม่น้ำมิสสิซซิปปี้ ซ่งฮื้อเป็นปลาเอเลี่ยนที่ทำคนเจ็บตัวอยู่บ่อย ๆ เพราะเขาตกใจเสียงเรือจนกระโดดขึ้นเหนือน้ำ แต่ประเด็นคือเขาไม่ได้โดดแค่ตัวสองตัว เขาโดดเป็นสิบ ๆ ตัว ซึ่งข่าวนี้ตั้งแต่ผมอยู่ม.1 จนตอนนี้ผมเรียนจบมา 4 ปีแล้ว ไม่รู้ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง

หลังจากนั้นก็เงียบยาวววววววววว จนถึงตอนนี้ กลับบ้านดีกว่า แดดเริ่มร้อนแล้วด้วย

นี่แหละครับ ปลาตัวแรกของผมในปีนี้ อะไรก็ไม่อำนวย เวลาว่างก็น้อยลง เพราะงั้นได้ตัวเดียวก็ดีใจแล้ว ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะได้ออกตกปลาอีกเมื่อไหร่ แต่ได้ออกลุย รับรองว่าจะเก็บประสบการณ์ที่ได้มาเล่าสู่กันฟังแน่นอนครับ แล้วพบกันทริปหน้า ทริปนี้ สวัสดีครับ

ยินดีด้วยนะครับกับตำแหน่งใหม่

ตามชมผลงานเสมอครับ

เอาจริง ๆ ก็คือเลื่อนจากพาร์ททามมาเป็นฟูลทามครับ ขอบคุณที่ตามชมครับผม



ขอบคุณที่ตามชมครับผม

ขอบคุณที่ตามชมครับผม

+1 ตามเชียร์ครับน้า

ขอบคุณที่ตามชมครับผม

ผมเหลือ โกดัก อยู่หกม้วนเข้าตู้อย่างดี
ใช้สอยประหยัดมากครับ โอกาสสำคัญถึงเอาออกมาใช้

รับชมผลงานครับ 

บ่อไหนครับน่าน้่งจ้องทุ่นมาก

ขอบคุณที่ตามชมครับผม




บ่อที่ไปคือบ่อตวัดเบ็ดครับ อยู่บางแค ถ้ามาจากทางบางบอนก็เลยเดอะมอลบางแคมานิดหน่อย แต่ถ้ามาจากตลิงชันก็เลยเส้นพรานนก-กาญจนาฯ มานิดหน่อย จริง ๆ เขาก็เป็นบ่อจ้องทุ่นนี่แหละครับ แต่ผมเคยเห็นมีบางคนปั้นตะกร้อกับเล่นทุ่นโฟมด้วย บ่อคงอะรุ่มอล่วยให้

ตอนนี้ผมเองก็มีโกดัคโกลด์ 200 3 ม้วน กับฟูจิโปร 400 ขนาด 120 อยู่ 2 ม้วนครับ เก็บไว้ใช้ เผื่อไว้สำหรับโอกาสสำคัญจริง ๆ

ขอบคุณที่ตามชมครับผม



ขอบคุณที่ตามชมครับผม