พอดีมีคนส่งเมล์มาให้อ่านครับ  อ่านแล้ว....

<<<<<ในหลวงทรงร้องไห้>>>>>>

เมื่อวันที่ 8 มีนา ที่ผ่านมาผมได้ไปงานที่โรงเรียน
เหมือนเช่นทุกปีตอนกลับเดินมาตามตึกยาวเพื่อจะกลับมาทางประตูด้าน
เพาะช่าง ยังไม่ถึงบริเวณเศาลหลวงพ่อปู่ พบอาจาร์ยท่านหนึ่งนั่งอยู่

จำได้ว่าเป็นอาจารย์สุธี ท่านเกษียณไปแล้ว ไม่รู้คุณรู้จักรึเปล่า กราบอาจารย์ท่านแล้ว สังเกตุเห็นว่าอาจารย์ร้องไห้อยู่ ท่านบอก เพิ่งได้พบกับรุ่นพี่ที่มาในงาน รุ่นที่เท่าไหรก้อไม่ได้ถาม เป็นนายทหารราชองครักษ์ชั้นผู้ใหญ่ เค้าเล่าให้อาจารย์ฟังว่า

****ในหลวงทรงร้องให้เห็นบ่อย****

'ทรงเสียใจที่เมืองไทยจะสิ้นในรัชกาลของท่าน แล้วกระนั้นหรือ'

ผมอยากจะตอบอาจารย์ไปว่าคงไม่หรอก ถ้าคนไทย รู้จำคำว่าว่า'หน้าที่'มากกว่า'สิทธิ'
เราเคยชินกับการเป็น..ผู้รับ...จากคนคนหนึ่งที่เกิดมาเป็น..ผู้ให้...ให้มาตลอด เคยชินจนลืมไปว่าวันนี้ถึงเวลาแล้วรึยังที่ เราควรจะผู้ให้แก่พระองค์ท่านบ้าง... ผมลาอาจารย์เรียบร้อยร้อย กลับไปตามตึกยาว ไปไหว้ พระผู้ให้กำเนิดโรงเรียน อธิฐาษขอให้พระองค์ท่านช่วยคุ้มครองให้หลานท่านทรงมีแต่ความสุข..ทรงมีพระพลานามัยที่แข็งแรง...เพียงแค่ไม่อยากได้ยินว่า ..ในหลวงทรงร้องไห้
ความสุขของพระมหากษัตริย์
หนึ่งปีที่ผ่านมา เราใส่เสื้อเหลืองเราใส่สายรัดข้อมือสีเหลือง
คนนับแสนไปนั่งรอเป็นชั่วโมงๆ หน้าพระที่นั่งอนันตสมาคมเพื่อจะได้เห็นพระพักตร์ของพระบาทพระเจ้าอยู่หัวเพียงไม่กี่นาทีวันนั้น ในขณะที่ทั้งโลกเริ่มเสื่อมศรัทธาในระบบการปกครองโดยมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุขเราได้ แสดงให้โลกได้เห็นว่ามีประเทศเล็กๆ ประเทศหนึ่งที่คนทั้งชาติยังซื่อสัตย์จงรักภักดีต่อราชวงศ์ จักรี และ พระมหากษัตริย์อันทรงเป็นที่รักยิ่งของคนไทย .....สิบสองปีที่ผ่านมา

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระประชวรหนักด้วยโรคหัวใจเพราะทรงงานหนักเกินไปในขณะเดียวกัน สมเด็จพระราชชนนีก็ทรงพระประชวรหนักอยู่ ณ โรงพยาบาลศิริราชเช่นกัน เรายังจำรูปในหนังสือพิมพ์ที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จพระราชดำเนินไปทรงเยี่ยมพระราชชนนี
ไม่กี่วันหลังจากการผ่าตัดใหญ่ถวาย พระหัตถ์ข้างหนึ่งกุมอยู่ที่พระอุระ และในพระหัตถ์อีกข้างหนึ่งทรงถือ ม้วนแผนที่กรุงเทพฯ เพราะน้ำกำลังท่วมกรุงอยู่ ยังจำกันได้ไหม?
..... 34 ปีที่ผ่านมา

วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ.2516

เป็นครั้งแรกในรัชกาลที่เกิดวิกฤติด้านการเมืองรุนแรงที่สุด
วันนั้น นิสิตนักศึกษาและประชาชนนับหมื่นนับแสนเดินขบวนประท้วงรัฐบาล เหตุการณ์ร้ายแรงยิ่งขึ้นตำรวจทหารยิงประชาชน ในขณะที่นิสิตนักศึกษาก็เผาสถานที่ราชการ เกิดกลียุคทุกหย่อมหญ้า
' คนไทยฆ่าคนไทยด้วยกันเอง '

คืนนั้น สถานีโทรทัศน์ทุกช่องถ่ายทอดสดจากพระราชวังสวนจิตรลดา
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมีพระราชดำรัสกันคนไทยทุกคนว่า “คนไทยจะฆ่าคนไทยด้วยกันไม่ได้ ทุกอย่างต้องสงบโดยฉับพลัน”
และทุกอย่างก็สงบโดยฉับพลัน หลังจากนั้นไม่นาน มีฝรั่งคนหนึ่งมาถามผมว่า “เป็นไปได้อย่างไร ที่คนๆ เดียวจะมีอำนาจเหนือคนทั้งประเทศได้อย่างนั้น?” ผมไม่ได้ตอบ แต่ตอนนั้นใจผมคิดถึงประโยคที่ มรว. คึกฤทธิ์ ปราโมชฯ ได้ให้สัมภาษณ์กับสถานีโทรทัศน์ BBC ว่า พระองค์ทรงเป็น 'SOUL OF THE NATION' หรือ“จิตวิญญาณของคนไทยทั้งชาติ” ยังจำกันได้ไหม?
แล้ววันนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่
เราสร้างค่านิยมผิดๆ ว่าคนที่ประสบความสำเร็จคือคนที่มีเงินมากที่สุด
เราโกงทุกครั้งที่มีโอกาส
เราเรียกร้องประชาธิปไตยโดยคิดถึงแต่ “สิทธิ
” แต่ลืมคำว่า “หน้าที่”
เรากำลังฆ่ากันเองทุกวันในภาคใต้
เราสร้าง “กฎหมู่” ให้เหนือ “กฎหมาย”
เราเดินขบวนประท้วงในทุกอย่างที่เราไม่เห็นด้วย
เราก้าวร้าวต่อกัน เราแตกแยกกัน
และทั้งโลกกำลังจับตามองเราอยู่
เราเคยหยุดคิดกันบ้างไหมว่า
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของเรา
จะทรงเสียพระทัยเพียงใด?
แล้วสิ่งที่เราทำไปในวันเฉลิมพระชนมพรรษาคืออะไร การที่เราใส่เสื้อเหลือง สายรัดข้อมือ ที่ว่า Long life The King เราทำเพื่ออะไร
มันเป็นแค่ผักชีโรยหน้าที่จะแสดงให้โลกเห็นว่าคุณรักพระมหากษัตริย์เพียงใดเท่านั้นนะเหรอ

80 ชันษาของพระองค์ท่าน หากเปรียบกับคนธรรมดาก็สมควรที่จะได้พักเต็มที่ได้รับการดูแลและระมัดระวังเป็นพิเศษ ไม่สมควรที่จะตรากตรำทำงานหนัก แต่กลับเป็นว่า ในปีที่ครบ 80 ชันษาของพระองค์ท่านยังต้องทรงงานอยู่ตลอดเวลา ทั้งๆ ที่ทรงต้องอยู่ภายใต้การถวายการดูแลของคณะแพทย์

พระองค์ต้องรับทุกข์ของคนไทยทั้งชาติ
ความสุขของพระมหากษัตริย์พระองค์นี้
ไม่ใช่จะประทับอยู่ในพระราชวังใหญ่โตสวยงาม แห่ล้อม
ด้วยข้าราชบริพาร

หากแต่ความสุขของพระมหากษัตริย์พระองค์นี้คือ
เมื่อประชาชนของพระองค์ท่านรักสามัคคีกัน
รู้จักความ พอเพียง และมีสติ-เพียงเท่านี้เอง
แล้ววันนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่?
หรือนี่คือการแสดงความกตเวทีต่อพระมหากษัตริย์ของเรา



>>>>>ถ้ารักในหลวงรักประเทศของเราก็ส่งต่อไปให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ถึงเวลาที่ต้องตอบแทนคุณแผ่นดิน ตอบแทนพระคุณพ่อแล้ว<<<<<<<

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

......ขอพระองค์ทรงพระเจริญ......

อ่านบทความแล้ว....น้ำตาซึมครับ.....
ธุรีดินอย่างเราๆ.......ไม่น่าทำให้พ่อต้องเหนื่อยเลย..


คนไทยสมัยนี้.....ขาดสำนึกที่ดี.....ต่อพ่อ..ต่อแผ่นดิน....
เห็นผลประโยชน์ส่วนตน และพวกพ้องเป็นใหญ่....
ทำถูกกฎหมาย...แต่ไร้ซึ่งคุณธรรม....................

เป็นไปได้เพราะเป็นพ่อหลวงของคนทั้งเเผ่นดินไทย




ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ ยิ่งยืนนาน

เรา รัก ในหลวง

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ ยิ่งยืนนาน

บางที่สิ่งที่เรากำลังดิ้นร้น ทำงานเพื่อให้ได้เงินมา มันก็เป็นแค่สิ่งหลอกลวง ให้คนหลงไป ในหลวงทรงกระทำในสิ่งที่ทุกคนรู้ว่าสมควรทำ แต่ไม่มีใครเลยที่จะทำตามในหลวง ไม่รู้เมื่อไหร่พวกเราจะเห็นคุณค่าที่แท้จริง หรือก็ต่อเมื่อ.....

ทรงพระเจริญ

อย่างน้อยผมคนนึง ที่คิดว่าตัวเองไม่ได้เป็นภาระของสังคม ไม่เคยสร้างปัญหาให้สังคม
อาจไม่ใช่คนดีอะใรมากมายในสายตาคนอื่น แต่ผมภูมิใจอยู่ลึกๆ ว่าเราก็คนดีคนนึง..
ทำดีถวายในหลวง ไม่ใช่ทำแค่คำพูด  แต่ต้องลงมือทำ...แล้วเราจะภูมิใจกับมัน..



.............ขอพระองค์ทรงพระเจริญ .....................

ผมเป็นข้าราชการทหารชั้นผู้น้อยคนหนึ่งในองค์สมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
วันใดทราบข่าวว่าี่พระองค์ทรงประชวร  วันนั้นรู้สึกหดหู่ใจเป็นอันมาก
ได้แต่อธิฐานขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์จงคุ้มครองพระองค์ท่านให้หายประชวรโดยไว
วันไหนที่พระองค์ท่านทรงแย้มพระสวรออกมาวันนั้นเป็นวันที่ผมมีความสุขที่สุด
ขอให้พระองค์ทรงพระเจริญ..ขอจงทรงมีพระชนม์มายุยิ่งยืนนาน
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

ขอพระองค์จงทรงพระเจริญ

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ ยิ่งยืนนาน

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ ยิ่งยืนนาน

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ ยิ่งยืนนาน

....ขอพระองค์ทรงพระเจริญ....

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ ยิ่งยืนนาน

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ ยิ่งยืนนาน

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ ยิ่งยืนนาน
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ ยิ่งยืนนาน

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ