เมื่อสัปดาห์ที่แล้วผมไปพักที่แพพี่เหน่ง และได้ออกตกปลาแต่สิ่งที่เห็นคือแทบทุกหุบจะมีเรือช้อนลูกครอกปลาชะโด เลยอยากจะขอเบอร์โทรของหน่วยงานที่ดูแล และปราบปรามการกระทำดังกล่าวนะครับ

vอยู่ในความดูแลของกรมประมงและการไฟฟ้าฝ่ายผลิตครับ เคยมีการแจ้งไปหลายครั้งแล้ว แต่ที่นี่มันประเทศไทยก็ต้องทำใจ  เพียงแต่เราเห็นอะไรที่ไม่ดี  เราก็อย่าไปทำอย่างเขา  ก็ถือว่าช่วยชาติช่วยสังคมแล้วครับ

เรื่องนี้น่าสนใจและน่าเศร้าใจครับ ที่แพลุงเหน่งเมื่อเดือนที่แล้วผมก็เจอเรือแบบนี้เหมือนกัน บังเอิญผมเห็นลูกครอกก่อนเลยบอกให้คนขับเรือไปลอยลำอยู่ใกล้ๆตีเหยื่อไปรอบๆบริเวณนั้นเพื่อกันท่าลูกครอกฝูงนี้ไว้ก่อน เรือช้อนปลาลำนั้นก็ลอยอยู่ใกล้ๆดูเชิงกัน พอฟ้าเริ่มมืดผมก็ตีเหยื่อใส่ฝูงเพื่อล่อให้แม่ปลาติดเบ็ดโดยหวังว่ามันจะเข็ดเบ็ด แล้วผมจะปล่อยมันไปดูลูก(บอกตามตรงก็เพื่อความมันส์ด้วย) แล้วแม่ปลาขนาดเกือบ7กิโลก็ติดเบ็ดขึ้นมา แล้วผมก็ปล่อยมันกลับลงไป ทั้งๆที่เสียดายอยากเอามันกลับไปที่แพเพื่อถ่ายรูปไว้...เมื่อดูว่าปลาตัวนั้นกลับเข้าไปดูฝูงลูกครอกแล้ว ฟ้าก็มืดพอดี เรือช้อนลูกปลาลำนั้นหมดโอกาสที่จะช้อนได้

ผมกลับมาที่แพด้วยความรู้สึกที่ดีๆที่ไม่ได้พรากแม่พรากลูกและช่วยไม่ให้ปลาฝูงนั้นโดนช้อนไป.....

พอกลับมาถึงกรุงเทพผมก็ได้ข่าวจากน้าอ๊อดซึ่งกลับมาหลังผมอีกวันบอกว่าสองวันต่อมาลูกครอกฝูงนั้นโดนช้อนไปหมดแล้ว โชคดีที่แม่ปลารอดไปได้.......

........ผมตอบคุณอ๊อดว่าถ้าเจอลูกครอกอีกก็จะตกอีกเอาขึ้นทั้งสองตัวเลยแล้วเอาไปปล่อยที่อื่นไกลๆให้สามารถรอดชีวิตต่อไปและมีลูกครอกต่อไปได้ และเพื่อให้ลูกครอกแตกฝูงไปเผชิญกับศัตรูตามธรรมชาติซึ่งลูกปลาเล็กๆเหล่านั้นยังสามารถหลบซ่อนตามสาหร่ายได้....และมีโอกาสรอดจากน้ำมือมนุษย์มากกว่า

ผมว่านี่คือสาเหตุหลักสาเหตุนึงทีทำให้ปริมาณปลาชะโดลดลงอย่างรวดเร็วและต่อเนื่อง ซึ่งเป็นปัญหาสำหรับการควบคุมในวงกว้างยากต่อการควบคุมดูแล ทางหน่วงานของรัฐ และผู้ประกอบกิจการเกี่ยวกับการท่องเที่ยวที่ได้รับผลกระทบน่าจะจับมือกันช่วยรณรงค์ ให้ประชาชนรับทราบถึงผลดี ผลเสีย เช่นมีนักท่องเที่ยวก็จะนำรายได้เข้าสู่ท้องถิ่นสร้างงาน ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าอิถฉาสำหรับพื้นที่ที่มีทรัพยากรแหล่งท่องเที่ยว แต่!น่าเสียดายที่ไม่ค่อยมีใครช่วยดูแลรักษา รังแต่จะใช้ๆๆๆให้มันหมดไป ก่อนที่มันจะแย่ไปกว่านี้เรามาช่วยกันเถิด สร้างค่านิยมในการรักธรรมชาติคลละนิด คลละหน่อยก็ยังดี

ผมได้คุยกับแฟนพี่เหน่งเรื่องนี้แล้วแกบอกว่าคนในพื้นที่ไม่มีใครกล้าแจ้งเพราะถ้าแจ้งก็อยู่ในพื้นที่ไม่ได้ คืออยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก บอกใครไม่ได้นะครับ

ปัญหาของหลายๆเขื่อนก็คือการประมงที่ผิกกฎหมายคับ ทั้งยาเบื่อ ไฟฟ้าช็อต ระเบิดปลา ฯลฯ เมื่ออาทิตที่ผ่านมาผมไปแก่งกระจานมาก็เห็นมีการวางข่าย ซึ่งเป็นช่วงฤดูผสมพันธุ์ ห้ามจับสัตว์น้ำด้วยเครื่องมือบางประเภท.....เค้าก็บอกว่าทำเพื่อปากท้อง แต่ไม่ทันคิดว่าคงกินอิ่มไปได้อีกไม่กี่มื้อ....

ยินดีที่เห็นกระทู้ของคุณหนุ่มครับ ทำในสิ่งที่พวกเราจะทำได้ดีกว่าครับ

ผมพึ่งกลับมาจากการไปตกปลาที่ แนวประการังเทียม ที่ประจวบฯ แถบบางสะพาน ก็ได้ยินเรื่องที่น่าเศร้าใจคล้ายกัน คือ คนเรือได้เล่าว่า เริ่มมีจะเรือ(ต่างถิ่น) ที่หากินด้วนการน็อคปลา(เบื่อยา)  เข้ามาในพื้นที่แล้ว และคนในพื้นที่ก็อยู่ในสภาพ กลืนไม่เข้าคายไม่ออก สภาวะแบบเดียวกับที่เกิดขึ้นที่เขื่อนเลยครับ
ทะเลแถบนี้ หลังจากที่ได้มีการทิ้งประการังเทียมแล้ว อุดมไปด้วยลูกปลานาๆชนิด คืนหนึ่งผมนั่งเรือผ่านฝูงปลากุแลขนาดใหญ่ ระยะทางที่เรือวิ่งผ่านฝูงน่าจะประมาณ 4-500 เมตรน่าจะได้ ช่างอุดมสมบูรณ์จริงๆ

  - _ - '    ฮือๆๆๆๆ  แง๊ๆๆๆๆๆ

ความเห็น คือ .....  ร้องไห้ดีกว่า    ฮืออๆๆๆ  แง แงง ฮืออๆๆๆๆ

อยากจะฝากพวกเราทั้งหลายที่เป็นคนรุ่นใหม่  มีจิตสำนึกที่ดี รู้จักใช้ทรัพยากรให้คุ้มค่าที่สุด  ช่วยเป็นหูเป็นตา สามัคคีเป็นปึกแผ่น บนความตั้งใจจริง จะช่วยกำจัดสิ่งที่ไม่ถูกต้องออกไปได้ครับ

อื้ม.....มีเหตุผลครับ มีเหตุผล

ไม่เห็นโลง ไม่หลั่งน้ำตา
งัวหาย แล้วล้อมคอก
นี่แหละคับ  อมตะบ้านเรา

ฮือๆๆๆๆ  แง๊  แงๆๆๆๆ  ขอร้องไห้อีกทีนะครับ  ฮือๆๆๆๆ
สลดใจกับเรื่องพวกนี้จริงจริ๊งงง  ฮือๆๆๆๆ  (ร้องไห้ขี้มูกโป่ง)

น้าลี(แฟนน้าเหน่ง) ได้เคยเราให้ผมฟังคับว่าชาวบ้านที่เขามาช้อนลูกครอกนี่เขาจะช้อนตัวประมาณนิ้วก้อยขึ้นไป ส่วนตัวที่ยังเป็นเห็บเขาจะยังไม่ช้อน(แต่อนาคตช้อนแน่ๆ) เนื่องจากมีพ่อค้าปลาแถวๆสวนจักตุจักรมารับซื้อถึงแพชาวบ้านที่ช้อนที่ช้อน เพื่อนำเอาไปขายตามสวนจักตุจักร เพื่อเป็นปลาสวยงาม โดนชาวบ้านที่ช้อนเขาจะช้อนมาใส่กระชังพังปลาไว้ก่อนแล้วเอาไข่ปลาสร้อยให้ลูกครอกกินจนกว่าจะมีคนมารับไปขายครับ.............

แท้จริงแล้ว การบริโภคทรัพยากรจากธรรมชาติอย่าง
โง่เขลานี้ เป็นสาเหตุที่แท้จริงของการสูญพันธุ์ของสัตว์
นานาชนิด คนในบ้านเรานี้ คล้ายกับ นิทานเรื่องห่านกับไข่ทองคำ
คือไม่รู้จักวิธีที่ค่อยบริโภค โง่เขลาคิดจะเอาแต่วิธีลัด นึกว่า
การตักตวงแบบไม่สนรูปแบบวิธี เป็นวิธีการที่ชาญฉลาด
หลงไหลในทรัพย์ ฟุ้งเฟ้อ เห่อเหิม คิดเอาแต่วันนี้ให้รอด
ไม่ได้สนวันหน้า ผมเชื่อครับว่า ฅนในเขื่อนเอง บางส่วนก็
รู้ดีว่า หากทำการประมงล้างผลาญแบบนี้ ต่อไปก็คงจะหา
กินลำบาก อีกอย่างที่สำคัญ ภาครัฐ ต้องให้ความสนใจอย่าง
จริงจัง ดูกิจกรรมที่เกิดขึ้นในพื้นที่ ให้ความรู้และอำนาจใน
การดูแลพื้นที่ และให้แนวทางการจัดการที่ถูกวิธี นักตกปลา
เชื่อไหมว่า หากทางเขื่อนหันมาสนใจ สนับสนุนโครงการที่
เกี่ยวกับการตกปลา ชาวบ้านในพื้นที่จะมีเงินสะพัดเพิ่มขึ้น
นักตกปลาลองคิดดู การไปตกปลาครั้งหนึ่งๆ เราใช้จ่ายกัน
คราวล่ะเท่าไหร่ อย่างน้อยก็ห้าร้อย ถึงหนึ่งพันบาทต่อฅน
หากภาครัฐ ไม่ว่าจะในระดับท้องถิ่น หรือระดับหน่วยใหญ่
คิดถึงตัวเลขพวกนี้บ้าง แล้วภาครัฐยังจะยอมให้เกิดกิจกรรม
ช้อนลูกครอกเช่นนี้หรือ........

อื่ม อ่านแล้วก็รู้สึกเศร้าใจครับ
ผมไม่รู้ว่าจิตสำนึกดี ๆ นี่ ต้องปลูกกันอีกนานเท่าไหร่...........

เมื่อปีที่แล้วผมขึ้นไปตกปลาที่เขื่อนศรีฯ แล้วไปพบชาวบ้านคนหนึ่ง ใต้แพพักของแกมีกระชังสีฟ้าอยู่ 4 ใบ ผมถามว่าลุงเลี้ยงปลาอะไรครับ แกตอบผมว่าไม่ได้เลี้ยงแต่ช้อนเอาไว้ขาย(ปลาชะโด)  มีคนสั่งไว้แต่ยังไม่มาเอา ผมมองดูเป็นลูครอกชะโดขนาดเท่าบุหรี แกบอกว่าประมาณ  1  หมื่นตัว  ผมถามว่าลุงขายเท่าไหร่  แกถามกลับเองจะซื้อไปทำไม ผมบอกว่าพอดีวันเกิดผม ผมอยากเอาไปปล่อย  แกเดินเขาบ้านไปถามเมียแกสักพักก็เดินออกมาบอกว่า  ตกลงตัวละ .75 สตางค์ ก็แล้วกัน  ผมแกล้งบอกแกว่าผมมีอยู่ 4 พันบาทคงไม่พอ ไม่เป็นไรลุงเก็บไว้ขายดีกว่านะ สิ้นเสียงผมก็เก็บสัมภาระขึ้นรถเพื่อเดินทางกลับ ลุงคนเดิมแกเดินตามมาที่รถบอกว่า เอ้า  4 พัน ก็ได้ ขาดทุนดีกว่าขายไม่ได้เพราะคนที่สั่งไว้ไม่มาสักที ผมตกลงก็ขนปลาทั้งหมดขึ้นรถ มาปล่อยที่กรุงเทพฯ สถานที่ก็คือบึงกลางหมุ๋บ้านเมืองทอง 1 ถ.แจ้งวัฒนะ    เท่าที่คุยกับลุงคนนั้น  มีบ่อเลี้ยงปลาชะโดอยู่แถบสมุทรสาคร,แปดริ้ว,ลาดกระบัง รับซื้อลูกชะโดเพื่อเลี้ยงขุนให้โตแล้วชำแหละส่งนอกเป็นปลาช่อน  ฟังแล้วน่าอนาถ ถ้าหน่วยงานของรัฐไม่เข้ามาดูแลผมว่าอีกไม่นานคงมีแต่รูปถ่ายให้ลูกหลานดุ พอก่อนดีกว่า  (มีอีกหลายเรื่องที่ผมไปประสพมาเอาไว้วันหน้าจะมาเล่าให้ฟังครับ)ถ้าใครมีความคิดแนวอนุรักษ์ชะโดละก็บอกได้เลยครับผมเป็นแนวร่วมด้วนคน

คงต้องช่วยกันคิดล่ะคับ งานนี้อย่าปล่อยให้เป็นไฟไหม้ฟางพูดกันแล้วก็จบกันไป ที่เค้ากระทำนั้นเป็นสมบัติของส่วนรวมครับ ไม่ใช่โฉนดส่วนตัวของใครซึ่งจะช้อนจะขายปลา หรือจะทำอะไรก็ได้

            ว่าจะไม่ต่อแล้วนะครับ.....แต่มันอดไม่ได้คาใจอะครับ ลองคิดดูกันเล่นๆนะครับลูกครอกปลาชะโดฝูงหนึ่งๆมีไม่น้อยกว่า 1000 ตัว  แล้วกับการที่เราช้อนลูกครอกปลาชะโดทั้งฦุงมาขายเพื่อแรกกับเงินเพียงพันกว่าบาท มันคุ้มแล้วหรือครับ.......  แต่ในทางกลับกันถ้าเราปล่อยลูกครอกปลาชะโดฝูงนี้ไว้ให้มันอยู่แบบปกติในธรรมชาติ อย่างน้อยทั้งฝูงหนึ่งพันกว่าตัวน่าจะมีรอดประมาณ 2-300 ตัว  และเมื่อถึงวันที่ลูกปลาชะโดโตประมาณ 1-2 โลประมาณหกเดือนหลังจากคลอดออกมา ชะโดฝูงนี้ก็จะกลายเป็นปลาเกมขึ้นมา แล้วชาวบ้านแถบบริเวณเขื่อนก็จะมีรายได้เสริมจากการรับแขกออกไปตกปลาซึ่งมันจะเป็นจำนวนเงินที่มากพอในการใช้จ่ายของเขาเหล่านั้น และก็เป็นจำนวนเงินที่มากกว่าการช้อนลูกครอกขาย

อะ ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆ  ขอร้องไห้อีกทีเถ๊อะ  เสียใจกับเรื่องพวกนี้จนพูดไม่ออกบอกไม่ถูก  ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆ

ในอดีตผมเคยมีหมายเด็ด เช่น ถ้้ำชะโด คือว่าปลาชะโดใหญ่หรือจำพวกแมงภู่มันเข้าไปสิงอยู่ในถ้้ำหลายตัวมากพรานดำยิงปลา(เพื่อนสนิทผมเอง)พาผมไปดูเขาบอกว่าถ้าหาดำยิงที่ใหนไม่ได้ก็จะมาที่นี่แต่เอาแค่ตัวสองตัวพอ(กิน) ผมลองเอาปลั๊กตีผ่านหน้าถ้้ำ  โดนกระชากอย่างแรงอัดอยู่พักใหญ่ก็ได้ตัวครับ 7 กก.แต่เหยื่อปลอมพิการไปตลอดชีวิต มาปัจจุบันถ้้ำนี้ไม่มีปลาอีกแล้วเพราะโดนระเบิดจากพวกมักง่าย แรกๆ ก็มาช้อนลูกครอก จนคนอื่นๆ สงสัยว่าทำไมแถวนั้นถึงมีลูกครอกมากมาย จนมีคนไปพบปากถ้้ำ มีฝูงลูกครอกตัวประมาณหมัดหมาวงกว้างประมาณ 2 วา  ลองคิดดูแล้วกันครับ ว่าแม่มันจะขนาดไหน ซึ่งเป็นช่วงที่พ่อแม่ชะโดจะหวงลูกมากที่สุด จึงดำเข้าไปยิงพ่อแม่แล้วเจอปากถ้้ำความลับเลยแตก จากนั้นมาจำนวนปลาแถบนั้นก็ลดลงจากบรรดาพรานเห็นแก่ตัวทั้งยาเบื่อ ไฟฟ้า ดำยิงตอนกลางคืนด้วยสปอ์รตไลท์แรงสูง พวกเรามาช่วยกันอนุรักษ์กันเถอะครับขอแค่ความคิดก่อนก็ได้แล้วอะไรดีๆ มันจะตามออกมาเองครับ

บอกเขาสิครับถ้าเจอ......ว่ามันไม่ดี  โดนเตะไม่เป็นไรเผื่อฟลุ้คองคุลีมารกลับใจ ดีกว่าพูดตอนเขาไม่ได้ยิน ช่ายไหมครับ