คุณรู้จะว่าคุณกำลังเรียน'ถาปัด เมื่อ...

นาฬิกาปลุกบอกเวลาไปนอน ไม่ใช่ตื่น

ไม่อายที่จะหลับน้ำลายยืดในชั้นเรียน โดยเฉพาะวิชาคอน.

รู้ว่ากาวยู้ฮูกับพริตต์รสเป็นอย่างไร

คุณเฉลิมฉลองให้กับ space

กาแฟกับกระทิงแดงไม่ใช่เครื่องดื่ม แต่เป็นอุปกรณ์

คุณตกใจเมื่อเห็นตึกใหม่ในมหาลัย

คุณคิดว่าการสร้าง space เป็นไปได้

หลับติดต่อกันมากกว่า 20 ชั่วโมงในวันเสาร์-อาทิตย์

ทะเลาะกับสิ่งไม่มีชีวิต

ผลอยหลับในห้องน้ำ

น้องชายหรือน้องสาวของคุณคิดว่าตัวเองเป็นลูกคนเดียว

ฟังซีดีทั้งหมดในเวลาไม่ถึง 48 ชั่วโมง

ไม่ค่อยมีคนเห็นคุณในที่สาธารณะ

ทำกุญแจบ้านหายแต่ไม่รู้ตัวเป็นอาทิตย์

อาบน้ำ แปรงฟันในห้องน้ำข้างๆสตูดิโอ

คุณพบประโยชน์ของการมีผมสั้นหรือผมเกรียน

ใช้ฟิลม์หมดม้วนถ่ายทางเดินอย่างเดียว

รู้ว่าเครื่องขายของอัตโนมัติเติมของกี่โมง

พกยาระงับกลิ่นตัวอยู่ตลอด

ตอนทำโมเดลจะรีไซเคิลของเก่งมาก

เวลาคุยกับคนอื่นเหมือนกับว่าจะพยายามร้องอะไรงึมๆงำๆ

ลุกขึ้นมาเต้นอย่างเมามันตอนตีสาม ทั้งๆที่ไม่ได้กินเหล้าซักหยด

เขียนโน๊ตด้วยปากกาเขียนแบบหรือโยเคน

คุณรวมอาหารสามมื้อเป็นมื้อเดียว

วันหยุดเป็นวันนอนเพิ่ม

คุณมีรูปถ่ายตึกมากกว่าคน

เอาแฟนไปเที่ยวที่ไซท์ก่อสร้าง

สามารถมีชีวิตอยู่ได้โดยไม่ต้องติดต่อกับคนอื่น กินอาหาร
หรือโดนแสงอาทิตย์ แต่ถ้างานปรินท์ไม่ออกนี่ขอตายดีกว่า

ใช้โฟโต้ชอป อิลลัสเตรเตอร์และทำเวบได้อย่างคล่องแคล่ว แต่ใช้ Excel ไม่เป็น

เรียกชื่อจริงของสถาปนิกผู้ยิ่งใหญ่อย่างกับว่าเป็นเพื่อน (แฟรงค์ คอร์บู มิส...)

ซื้อ Art4D room daybed หรือ บ้านและสวนทุกเดือนแต่ยังไม่ได้อ่านกว่าครึ่ง

ค่าใช้จ่ายกว่า50%จะหมดไปกับการเรียน+ทำงาน

ท่านมักจะไม่ค่อยมีเงินกินข้าว แต่สามารถหาเงินมากินเหล้าได้

สิ่งที่ทำกันเป็นปกติ จะเป็นเรื่องผิดปกติสำหรับคนนอก

บุหรี่หมดเร็วมาก โดยเฉพาะช่วงที่คิดแบบไม่ออก...อ้าวชิบหายแล้วบุหรี่กูไปไหนวะเนี่ย?

เวลาคนบอก ดื่มน้ำสิงห์ คุณนึกถึงเหล้ามากกว่าน้ำเปล่า

ตีสองตีสามเป็นเวลาปกติ แต่บ่ายสองบ่ายสามนี่มีอยู่บนโลกด้วยฤา?

เปลี่ยนแนวไปฟังลูกทุ่งมากขึ้น หลังจากฟังซีดีทั้งหมดแล้วตอนเที่ยงคืน

แบรนด์เนมของพี่สาวคือ แอร์เมส พราด้า ดีเคเอ็นวาย
แบรนด์เนมของคุณคือ โคปิก มาสเท็ก สเต็ดเล่อร์

คนอื่นพูดว่า "โล่งจัง" คุณพูดว่า "สเปซเยอะจัง"

คณะอื่นเรียน2-3วิชา ในครึ่งวัน แต่คุณเรียน2วิชาจนถึงเย็น

การไม่อาบน้ำ2-3วันเป็นเรื่องปกติ

ยิ่งขึ้นปีสูงยิ่งเริ่มปัญญาอ่อน

เมื่อถึงจุดหนึ่งคุณจะสรรหาเพลงเก่ามาฟังมากกว่าการหาเพลงใหม่ฟัง

วิทยุเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด

น้ำประปาดื่มได้

อาหารเหลือกินได้

เสื้อเหม็น รองเท้าเหม็น กางเกงเหม็น ใส่ได้

วิชาที่ต้องอ่านหนังสือ ที่มีตัวหนังสือเกินครึ่งหน้า จะถูกพิจารณาในการอ่านหลังสุด

ทั้งๆที่อ่านหนังสือนิยาย ได้เป็นเล่มๆ

7/11 เพื่อนคู่ใจในยามดึก

เวลานอนสำคัญกว่าแฟน

---------------------------------------------------------------->A-R-C-H-I-E-C-T-U-R-E<---------------------------------------

บางข้ออาจจะไม่เข้าใจ แต่ชั่งมันเหอะ
เพราะคุณอาจจะไม่ได้เรียนถาปัดไง ไม่ผิดๆ

โฆ เรียนแล้วเป็นแบบนี้ทุกคนปล่าวเนี่ย

จิงแฮะ

ถูกต้องนะคราบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ ผมก็เป็น อิอิ

อิอิอิ

ยืนยันด้วยคน เพื่อนผมขึ้นปี 3 ชักคุยกันมะรู้เรื่องแระ

จริงๆ ฟันธง 

เบรนเมนยังขาดอีก ปิ๊กมา การานดาส UHU 
กุญแจบ้านเรานะไม่รู้หรอก แต่บ้านเพื่อนอยู่ไหน สบายอยู่แล้ว 
แล้วหนังสือออกแบบนะ เต็มบ้านเลย แพงโคต.ร แต่ซื้อมาดูรูปเฉยๆ 
เด็กถาปัด แทบทุกคน มือต้องมีแผลถูกเย็บ ตัดโมเดล แล้วมือแหก ผมยังโดนมา 3 เข็มเลยเย็บสดด้วย เจ็บโคต.ร 
ช่วงวันที่นอนน้อยที่สุดในรอบปีคือวันก่อนส่งโปรเจ็กออกแบบ อย่างน้อยก็เกือบอาทิตย์ 
หนังสือบางเล่มมีแต่ภาษาอังกฤษ แต่ส่วนใหญ่เราจะตกภาษาอังกฤษ 
น้อยมากที่เด็กถาปัด จะเป็นคนที่กินข้าว 3 มื้อ หายาก 

แต่สรุปในที่สุด เป็นการเรียนที่มันที่สุดในชีวิต 

น้ากอล์ฟเรียนวัดก็ดีนะ มีข้าวกินฟรีๆ แล้ว 2 มื้อแน่ะ
ไม่ต้องเรียนมากด้วย



เด็กถาปัตปวดหัวยังทนเรียน ......... ส่วนผมเด็กช่าง เรียนไม่ไหวเลยลาออกเลยง่ะ  ทุกวันนี้ยังเสียใจนิดๆ

แต่ชีวิตผมรันทด ทำงานมาไม่มีที่ไหนรัก ทำมา 10 ที่แล้ว 

ใครไม่รักเราก็ช่าง ................. แต่สำคัญว่าเรารักใคร

.... ..เขียนแบบเครื่องกล..ก็แบบนี้เลย..ตังค์กินข้าวล่ะควักแสนยาก..น้ำดอกคำฝอยเข้าปากหน่อยล่ะไหลเป็นน้ำเชียว..ไม่รู้มาจากไหน สุดท้ายยืมตั้งเพื่อนค่ารถกลับ