กว่าสามสิบปีที่เริ่มตกปลาแถบอันดามันเริ่มจากเรือแจว กรรเชียง หางยาว
จนมาเช่าเรือตกปลาอย่างปัจจุบัน  จากที่มุ่งซากเรือจม หรือมักเป็นหินกองใหญ่หรือกลุ่มปะการัง ซึ่งแน่นอนปลาชุกชุมทีเดียวแต่การเข้าไปจับลูกเสือในถ้ำเสือ คุณต้องมีสิ่งแลกเปลี่ยนนั่นชุดสายหน้าที่ขาดแล้วขาดอีกจนที่สุดมักหมดมู้ดนั่งดูดนิ้ว  สองปีมานี้จากการใช้เครื่องมือพบว่าหลุมลึกๆกลาง
มหาสมุทรกลายเป็นแหล่งตกปลาชั้นยอด นั่นคือเรือวิ่งไปเรื่อยๆระดับน้ำ
๔๐ ม จะมีหลุมลึกเป็น ๖๐ เมตรบริเวณแคบๆ ทิ้งสมอได้เลยถ้าไต๋คุณแม่น
เหยื่อคุณดี พื้นโล่งไปมีอะไรที่ปลายสายนอกจากปลา ปลาและปลา ถ้าเหยื่อหมึกเป็นสายหน้าควรเป็นลวดเป็นสี่สิบปอนด์ผูกเบ็ดสองหรือสาม สายเหลือสักคืบใส่ลูกหมุนต่อสายหน้าซักสองวา  กินทุกปลาครับ กลุ่มผมสองปีกว่ามานี้ผมว่าแถวสามตันได้ หลังซึนามิแถวๆ มค.- มีค.๔๘ ยังกินระเบืดเถิดเทิง
อยู่เลย ยกเว้นหลังเกิดครั้งที่สอง ๒๘ มีค.ผมออกเช้า ๒๙ สามวันได้อินทรี
กับ CD 18 เหลืองทองหนึ่งโตเท่านั้น เลยเป็นการปิดทริปเลตรังไปโดยปริยาย สงกรานต์ที่ผ่านเลยไปเริ่มที่เกาะกระกลางอ่าวไทย ปลากินเหยื่อหมึกตายซึ่งขอจากอวนลากหนึ่งคืนเต็มๆกับอีกครึ่งวัน สองร้อยกว่า กก.(ไม่ได้โม้)ไม่ได้เอากล้องไปขอรูปจากเพื่อนอยู่  คาดว่าแถวต้นมิย.จะไปอีกรอลุ้นนะครับ

คุณ A 21  ชมได้ที่ทริปลุยเลตรังก่อนซึนามิครับ