เมื่อวานนี้ พี่เล็ก พี่น้องเล็ก ป้าตาล น้าดั๋ย ไปธุระที่ศรีราชา พอดีน้าดั๋ยบอกว่าอยากกิน ซีอสพริกศรีราชา เราเลยไปหาซื้อกัน   พอไปถึงพี่เล็กก็อดไม่ได้ที่จะแวะไปที่ "บางพระ" ซะหน่อยอยากรู้ว่าสภาพอ่างเก็บน้ำปัจจุบันเป็นอย่างไร  น้ำมาก น้อย อย่างไร และที่สำคัญอยากรู้ว่า ปลาชะโด อยู่ดีมีสุขหรือไม่ 
                    พอไปถึง ป้าตาล ก็ทำหน้าที่ช่างภาพที่ดี หยิบกล้องมาถ่ายภาพ ให้ครูดูว่า หนูก็ขยันทำการบ้านนะคะ

ไปถึงเห็นน้ำในเขื่อนมีอยู่พอประมาณ  น้ำไม่เยอะ  แต่ก็ไม่น้อยจนเกินไป  เห็นเรือของน้าควร จอดอยู่โดยมีแสลมคลุมไว้  แสดงให้เห็นว่าช่วงนี้นักตกปลาไม่ค่อยได้มาเยี่ยมเยียนเท่าไรนัก    คงอาจจะเพราะข่าวที่ออกว่า  "บางพระวิกฤตน้ำในอ่างเก็บน้ำมีน้อย"

น้าควร เห็นพวกเราก็เข้ามาทักทายตามสไตล์คนกันเอง  บอกว่าช่วงนี้ บางพระดีขึ้น น้ำเยอะขึ้นมากหลังจากฝนตกมาเมื่อเดือนที่แล้วเยอะมากน้ำขึ้นมาเยอะเลย  แล้วชี้ไปทางซ้ายของที่จอดเรือบอกว่า  "ตรงนั้นผมไปตัดหญ้าไว้เป็นช่องให้นักตกปลาตีเหยื่อได้ ปลาฮุบเหยื่อเสียงดังตลอดเวลา เลยครับ" ผมเองฟังหูผึ่งหันไปสบตากับน้าดั๋ยทันที
              น้าควรบอกว่า ยินดีต้อนรับนักตกปลาทุกท่าน  ด้วยเรือและฝีพายที่มีอยู่พร้อมในราคาไม่แพงเช่นเดิมครับ

ก่อนไปทำธุระ  ผมบอกกับน้าควรว่า ถ้ามีเวลาสักชั่วโมงผมจะแวะมาลองตีเหยื่อดูเพราะในรถมีอุปกรณ์พร้อมอยู่แล้ว  ตอนนี้ผมต้องไปทำธุระที่ต้องจัดการให้เรียบร้อยก่อนว่าแล้ว  เรา 3 คน ก็ถ่ายภาพไว้เป็นที่ระลึกว่า วันนี้เราได้แวะมาเยี่ยม "น้าควร" แห่งบางพระ ผู้ซึ่งคอยต้อนรับและสร้างฝันนักตกปลาหลาย ๆ ท่านครับ

แจ้นไปทำธุระอย่างรวดเร็ว  เรามีเวลาเหลืออยู่ประมาณ 1.20 ชั่วโมง  พี่เล็กกับน้าดั๋ยรีบส่ง พี่น้องเล็ก และ ป้าตาลที่โรบินสันศรีราชา แล้วเราก็กลับมาที่บางพระอีกครั้ง
                ถึงเราจะมีเวลาเพียงน้อยนิด  น้าดั๋ยก็ยิ้มร่าที่ได้ ลงเรือตีเหยื่อเป็นครั้งแรกที่บางพระ

น้าดั๋ยตีเหยื่อลงน้ำอย่างนิ่มนวลตามสไตล์น้าดั๋ย  น้ำยังไม่ท่วมหญ้านัก ทำให้หมายดูมีเสน่ห์ยิ่งนัก

ต้นโสน ขึ้นเต็มไปหมด  เสียงปลากัดเหยื่อในกอโสน ได้ยินแล้วขนลุก เสียงตุ๊บตั๊บ ๆ ๆ ๆ ตลอดเวลาที่เราพายเรือเข้าไปใกล้ ๆ  แต่เสียดายในนั้นเราไม่สามารถตีเหยื่อเข้าไปได้  เพราะเป็นต้นโสนขึ้นเป็นดงเลย  แต่ น้าควร ได้มาฟันต้นโสนไว้เป็นช่องให้พวกเราได้ตีเข้าไป  แต่ตอนนี้ยังตัดได้ไม่กี่ช่อง พี่เล็กเข้าไปตีเหยื่อตรงนั้น ได้ยินเสียงปลาฮุบเหยื่อ ก็ตื่นเต้นแล้วครับ

เรามีเวลากันไม่มากนัก เพราะป้าตาลต้องรีบกลับเข้ากรุงเทพฯ  เราตีเหยื่ออยู่ประมาณ 1 ชั่วโมงก็ต้องกลับ ทั้ง ๆ ที่เสียดายเวลากำลังดี  ช่วงเย็น ๆ แบบนี้ปลาน่าจะกำลังชาร์จเหยื่อ แต่ก็ต้องฝากไว้ก่อนเถอะ  อีกไม่นานเราจะมาเยี่ยมเยียนอีก
                    กลับมาถึงฝั่งเห็นเด็ก ๆ เล่นน้ำเอาแหมาลากปลา น่าสนุกครับ  พี่เล็กถามว่า พวกเราได้ปลากันหรือเปล่า เด็ก ๆ เอาปลามาอวดกันใหญ่ครับ เป็นปลาตัวเล็ก ๆ ที่เขาจับได้

แล้วพี่เล็กก็แวะไปคุยกับน้อง ๆ ใกล้ ๆ เห็นแววตาสดใส มีความสุขของน้อง ๆ แล้วก็อดไม่ได้ที่จะถ่ายภาพดวงตาใส ๆ มาฝากพวกเราครับ
              นักตกปลาที่ชอบตีเหยื่อปลอมหลาย ๆ ท่านถ้าไม่มีเวลาไปเขื่อนที่กาญจนบุรี  ลองมาตีเหยื่อปลอมที่บางพระดูครับ ได้บรรยากาศทีคล้าย ๆ กัน แต่ว่าเดินทางใกล้มากครับ    ตอนนี้ข้าวปลาอาหารตรงที่จอดเรือ น้าควรมีไว้บริการพร้อมไม่ต้อง เตรียมไปจากบ้านก็ได้ครับ
                สำหรับวันนี้ พี่เล็กกับน้าดั๋ย ไม่ได้ปลา แต่ก็มันส์ตามสไตล์คนชอบตีเหยื่อปลอมครับ วันหน้าจะมาใหม่