ตอน 4 แล้วนะครับ แต่ก็ยังมีเรื่องเล่า(โม้)ให้ฟังอีกเยอะ
ต้องขอโทษที่รูปนี้เบลอๆ ไปหน่อย ที่เห็นนั่นเป็นหนอนยาง
แบบหางยาว เฉพาะหาวนี่ยาวประมาณ 3 นิ้ว ส่วนตัวยาวประมาณ 2 นิ้ว
หนอนยางแบบนี้จะแอ็คชั่นดีดดิ้นกระพือหางแรงกว่าพวกหางเล็กๆ
เราพอจะแบ่งการสร้างแอ็คชั่นของหนอนยางแบบนี้ได้เป็นซัก 3 แบบ
1. แบบกระตุกๆ ไปตามหน้าดินเหมือนหนอนยางแบบอื่นๆ
2. แบบ swiming ก็คือยกคันสูง กรอสายลากเหยื่อช้าๆ ให้เหยื่อว่าย
เรียดหน้าดิน หรือเรียดอุปสรรคใต้น้ำ ให้หางออกแอ็คชั่นของมันเอง
3. แบบ gliding คือพอเหยื่อจมถึงหน้าดิน ลดคันเบ็ดลงชี้ไปที่หนอนยาง
กรอสายให้ตึง แล้ววาดคันเบ็ดขึ้นจนคันตั้งตรง(ชี้ฟ้า)  หนอนยางจะถูก
คันเบ็ดแล้วค่อยๆ ร่อน (gliding) ตามแรงตึงของสายเบ็ดลงสู่หน้าดิน
อีกครั้งหนึ่ง หางของหนอนยางก็จะพริ้วไปตามแรงดึง

แอ็คชั่นแบบที่ 3 นี่แหละครับที่ไปลองมาแล้วโดนทันทีใน 2 ไม้
เหยื่อเลยขาดตามที่เห็นลูกศรชี้นั่นแหละ ต้องส่งเข้าห้องศัลยกรรมตกแต่ง

ไอ้ตัวนี้แหละครับ แค่ไม้ที่สอง
ชาร์จปุ๊บ วัดปั๊บ ไม่ต้องรอส่งสาย
แล้วก็ได้ตัวมาถ่ายรูป แช๊ะ
ปล่อยลงน้ำไปเรียบร้อย

จากนั้นพอถึงบ้านก็ส่งเหยื่อเข้าห้องศัลยกรรม
หน้าตาก็ออกมาแบบนี้แหละครับ พอดูได้
อุปกรณ์หลักๆ ที่ใช้ในการศัลยกรรมก็มี
หัวแร้งสำหรับบัดกรี กรรไกร เศษหนอนยาง
จานกระเบื้องสำหรับวางรอง แล้วก็ผ้าชุบน้ำหมาดๆ
สำหรับเช็ดหัวแรง และทำให้หนอนยางเย็นตัว

หนอนยางแบบหางยาวนี้แม้ว่าแอ็คชั่นจะดีกว่า
แต่ก็มีข้อจำกัดที่หางยาวๆ ของมันจะไปเกี่ยวโน่นเกี่ยวนี้ได้ง่าย
หนอนยางแบบนี้จึงเหมาะสำหรับตกในบริเวณที่เปิดโล่ง
และได้น้ำไม่มีอุปสรรคมาก หรือมีอุปสรรคเป็นพวกก้อนหิน
มากกว่ากิ่งไม้ใบไม้ หนอนยางหางยาวจึงจะออกแอ็คชั่น
ได้เต็มที่

สำหรับอุปกรณ์ที่ใช้ก็ตามที่เห็นในรูปครับ
จริงๆ แล้วชุดเบทหรือสปินก็ได้ทั้งนั้น
สปิน-ตีเหยื่อง่ายกว่า ตีเหยื่อเบาๆ ได้ดี
เบท-ตีเหยื่อแม่นกว่า (ตีแบบ underarm) รับความรู้สึกจาก
เหยื่อได้ดีกว่า (แขนกว้านของสปินนิ่งมีแรงสั่นสะเทือนมากไป
รบกวนความรู้สึก)
คันแบบไหนสายแบบไหนก็ลองดูตามสะดวกครับ
คิดว่าสิ่งที่เราต้องการที่สุดจากการตกปลาคือการได้
ทำในสิ่งที่คนอื่นทำไม่ได้ ได้ทำในสิ่งที่เป็นตัวของตัวเอง
อาจจะศึกษาหรือเลียนแบบจากวิธีของคนอื่นๆ ได้
แต่สุดท้ายแล้วการตกปลาได้ด้วยวิธีการของเราเอง
คือความพอใจสูงสุดแล้วหล่ะครับ
แบบนี้ตามทฤษฏีของมาสโลว์เรียกว่า
"Self-actualized" คือการได้เป็นตัวของตัวเองอย่างที่สุด

โดยส่วนตัวแล้วจะจับเบ็ดแบบในรูปนี่แหละครับ
จับมันเต็มๆ รอก แล้วเอาหัวแม่มือไปรับความรู้สึก
จากสายเบ็ดเลย สายที่ใช้ก็เป็นพวกความยืดต่ำ
จะได้รู้สึกกันจะจะไปเลย
วิธีสร้างแอ็คชั่นก็ใช้คันเบ็ดกระตุกๆ เหยื่อไปตามหน้าดิน
พอสายหย่อนก็กรอสายให้ตึง แล้วกระตุกๆ ใหม่อีกรอบ
ส่วนใหญ่แล้วปลาจะชาร์จเหยื่อตอนที่เหยื่อดิ่งตกลงหน้าดิน

ถ้าถามว่าตอนปลาชาร์จจะรู้สึกอย่างไร อันนี้บอกยากครับ
บางครั้งจะรู้สึกเหมือนติดตอติดหิน ให้ลองกระตุกเบาๆ ซ้ำๆ
ดูก่อน ถ้าสายวิ่งก็วัดเลย
บางครั้งจะรู้สึกเหมือนสายขาด เบาหวิวเลย แบบนี้ก็วัดได้
อย่างไปสนใจเลยครับว่าปลาชาร์จแล้วรู้สึกแบบไหน
ให้สนใจว่าตอนกระตุกเหยื่อหน่ะ รู้สึกแบบไหน
เหยื่อหนักแค่ไหน มีแรงดึงที่สายแค่ไหน เหยื่อขึ้นลงแบบไหน
ถ้าเมื่อไหร่มีความรู้สึกที่ต่างไปก็ให้วัดเลยดีกว่า
วัดเบ็ดหน่ะของฟรี วัดว่าวก็ยังดี ปลามีแต่ไม่วัดนี่สิน่าเสียดาย

ติดตอนตอน 5 ต่อไปนะครับ