@Unlimit Of Life@ ณ ชายร่อง ภาค ๑: SiamFishing : Thailand Fishing Community

@Unlimit Of Life@ ณ ชายร่อง ภาค ๑

fish lover(22

)

ตั้ง: 15 ก.พ. 47, 15:17

@Unlimit Of Life@ ณ ชายร่อง ภาค แรก Trolling

เมื่อวันที่ ๙ ถึง ๑๑ กุมภาที่ผ่านมาผมกับเพื่อน ๆ ซึ่งมี พี่แม็ค พี่ปิ่น และอาจารย์เอ็กซ์ ได้เดินทางไปตกปลาที่จังหวัดระนอง จุดมุ่งหมายของพวกเราก็คือ ไป Jigging กันที่ชายร่อง โดยการนำของไต๋โท ไต๋คนเก่งคนนึงของน่านน้ำแถบนี้ และทริปนี้เป็นทริปที่ผมประทับใจมากเพราะความฝันของผมได้เป็นความจริง ซึงมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นบ้างโปรดติดตามชมครับผม
ปลาโอ ตัวนี้เป็นปลาตัวแรกเปิดทริปของเราในครั้งนี้ โดยพี่แม็คคนเดิมโปรดสังเกตุเป็นปลาโอที่ใจใหญ่จริง ๆ หาญกล้ามาฉวยเบอร์นิโต้ ตัวเบ้อเริ่ม

ทุกคห.

fish lover(22

)

คห.1: 15 ก.พ. 47, 15:21

เมื่อเราออกมาใกล้ถึงชายร่อง รอก Alutechnos ของผมก็ส่งเสียงร้องแผดลั่นและสายก็ถูกระชากออกไปกว่า๓๐๐เมตรสังเกตุได้จากเอ็นที่หายไปผมได้เข้าเตรียมตัวประจัญบานทันที
"ถ้าสังเกตุสีหน้านะครับอย่าเข้าใจผิด ผมไม่ได้ปวดอึนะครับ แต่มันหนักจริง อิอิ"

fish lover(22

)

คห.2: 15 ก.พ. 47, 15:27

เนื่องจากผมต้องรั้งคันอยู่ตลอดเวลาเพราะเจ้าตัวปลายสายไม่ยอมเข้ามาง่าย ๆ เลย วิ่งออกไม่ยอมหยุด ไปทั้งซ้าย ทั้งขวา ซึ่งทุกคนบนเรือไม่มีใครเดาออกเลยว่าเป็นปลาอะไร แต่ทุกคนฟันธงเหมือนกันเลยว่า ...ใหญ่ แน่ ๆ บอกตรง ๆ เลยนะครับ "เหนื่อยอิ๊บอ๋าย...เลยขอรับ"

fish lover(22

)

คห.3: 15 ก.พ. 47, 15:33

ขณะที่ผมอัดอยู่ตอนนี้ ผมใช้เวลาไปแล้วประมาณ ๑ ชั่วโมงเห็นจะได้ บอกตรง ๆ เลยครับ "ทรมาน...บันเทิงจริง ๆ "เพราะยังไม่มีวี่แววว่าจะเข้ามาใกล้เลยสักที และที่ต้องเอาข้อศอกรั้งไว้น่ะไม่ใช่ท่าที่เท่อะไรหรอกนะครับ มันหมดแรงซะแล้ว คุณพระคุณเจ้าเกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ไม่เคยเหนื่อยอะไรแบบนี้มาก่อนเลยในชีวิต "โอ้ว พระเจ้าจอร์จ มันยอดมาก แต่จอร์จคงไม่รู้หรอกว่าผมน่ะทรมานขนาดไหน นอกจากจอร์จมาเจอเอง แล้วจอร์จจะรู้ อิอิอิ"

fish lover(22

)

คห.4: 15 ก.พ. 47, 15:50

หลังจากใช้เวลาชั่วโมงกว่า ๆ เจ้าตัวที่ว่าก็ปรากฎกายให้เราเห็นที่ข้างเรือ ดูเอาเองก็แล้วกันครับว่าปลาอะไร ผมอ่ะดีใจจนพูดไรไม่ออกแล้วตอนนั้นน่ะแบบว่าหายเหนื่อยในบัดดลเลยครับ แต่ก็ได้แค่ชั่วครูเดียวเอง เพราะเจ้าตัวนี้ยังไม่ยอมง่าย ๆ ยังลากสายออกไปอีก ส่วนผมอ่ะเหน่อยแทบขาดใจจริง ๆ

fish lover(22

)

คห.5: 15 ก.พ. 47, 15:56

และแล้วความพยายามก็ประสบผลเมื่อเจ้ากระโทงมันยอมจำนนจนได้ "เฮ้อ...เกือยเอาชีวิตไม่รอด แทบจะปล่อยคันทิ้ง เหนื่อยจริง ๆ ครับ" เจ้าตัวนี้กินหัวเจ็ตของ Meridien ครับ แหะ ๆ เหยื่อยืมอ่ะครับ เค้าบอกว่าปลาจะกินดี อิอิอิ

fish lover(22

)

คห.6: 15 ก.พ. 47, 16:01

ดูกันเอาเองเถอะครับถึงความมหึมาของเจ้ากระโทงตัวนี้ จากการคะเนด้วยสายตาคร่าว ๆ ของไต๋โท ไม่น่าจะต่ำกว่า ๑๐๐โลครับซึ่งไต๋โทเองยังบอกเลยว่าปลาไซน์นี้น่ะแทบจะไม่เจอมานานแล้ว ส่วนผมน่ะหรือครับแทบจะนอนแผ่หรา แล้วก็หวนมานึกถึงคำเพื่อนผมคนนึงที่เคยพูดไว้ ถึงความรู้สึกตอนนั้นว่า ความรู้สึกมันเหมือนกับผู้หญิงออกลูกเลยครับ ยังไงน่ะหรือครับ คือทั้งหนื่อยทั้งดีใจ นับเป็นโทรฟี่ที่ยิ่งใหญ่มากที่สุดสำหรับผมเลยก็ว่าได้

fish lover(22

)

คห.7: 15 ก.พ. 47, 16:05

หลังจากที่เราถ่ายรูปกันเป็นที่เรียบร้อยเราก็ปล่อยเจ้ากระโทงตัวนี้กลับคืนสู่สายน้ำดังเดิม และผมขอมอบ กลอนบทนี้แด่คู่ต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ของผมครับ

ขอคาราวะ ผู้ยิ่งใหญ่ ในนักสู้
เจ้าคือคู่ ต่อกร ที่ข้าฝัน
ครั้งหนึ่ง ในชีวิต สามัญ
ได้สานฝัน เป็นจริง สมดั่งใจ
จงไปเถิด ตามวิถี ที่เจ้ามา
เจ้าแกร่งกล้า สมเป็น ผู้ยิ่งใหญ่
ข้าขอน้อม ก้มศีร จากหัวใจ
ต่อนี้ไป ขอให้เจ้า จงโชคดี

fish lover(22

)

คห.8: 15 ก.พ. 47, 16:11

ครับและวันที่เราเดินทางกลับนั้น ระหว่างที่เราวิ่ง รอกทรอลลิ่งทั้งของผมและของพี่แม็คก็แผดเสียงโหยหวลพร้อมกันเลยครับ ตามดูนะครับว่าเราได้อะไร อิอิ อลูเทคโนส งานนี้เกิดเลยครับ

fish lover(22

)

คห.9: 15 ก.พ. 47, 16:19

ตัวนี้ขึ้นมาก่อนครับ อิอิ อย่าแปลกใจที่เห็นคนอื่นอัดคันผม แบบว่าผมน่ะนอนสภาพไร้วิญญาณและเรี่ยวแรงส่งแรงเชียร์อยู่ข้างบนเก๋งอ่ะครับ เพราะนอกจากเจ้ากระโทงจะทำร้ายผมอย่างไม่ปราณีแล้วช่วงจิ๊กกิ้ง ผมยังโดนรุมโทรมอีกมิใช่น้อย รอติดตามชมก็แล้วกันครับ

fish lover(22

)

คห.10: 15 ก.พ. 47, 16:21

ส่วนโต้มอญตัวนี้เป็นของพี่แม็คครับ ตัวนี้หนัก ๗ โล เป็นปลาไซน์หายากอีกตัวนึงเหมือนกันครับ

fish lover(22

)

คห.11: 15 ก.พ. 47, 16:31

ยังครับ ยังไม่หมดแค่นั้น หลังจากเรือวิ่งมาต่ออีกสักพัก เจ้า อลูเทคโนส ของผม ก็แหกปากส่งเสียงอีกแล้ว มันเหมือนท้าทาย แล้วมีรึชายชาตรีอย่างผมจะยอมเสียเชิง ต้องสู้ครับถึงแม้ร่างกายจะแย่ สังขารโรยรา เรียวแรงก็แทบไม่เหลือ แต่ ชาตชายก็ต้องไว้ลาย ในที่สุดผมก็คลานพาร่างกายอันสุดแสนร้าวระบมไปถึงคันเบ็ดจนได้ อิอิอิ ผมรู้เลยครับ "เหนื่อยแทบขาดใจ"มันเป็นเยี่ยงนี้นี่เอง แล้วนี่ก็คือคู่ตัวกรตัวสุดท้ายของผมในทริปนี้ วาฮู ครับ วาฮู ตัวนี้ หนัก ๑๖ กิโลครับ

นับว่าว่าเป็นทริปที่จะอยู่ในความทรงจำของผมตลอดไปเลยครับ สำหรับการทรอลลิ่ง แต่ยังไม่หมดนะครับ ยังมีต่อภาคสอง ภาค Jigging รับรองครับหนุกหนานไม่แพ้กัน ส่วนภาคนี้ผมขอลาไปก่อนเดี๋ยวเจอกันในภาคสองครับ

fish lover(22

)

คห.12: 15 ก.พ. 47, 16:44

พี่ติ่งครับ...อย่าถามเลยครับว่าตอนนี้ผมยังเมื่อยอยู่รึเปล่า มันสุดจะบรรยายครับเพราะขนาดยกนิ้ววางบนคีบอร์ดยังยากเลย ตอนนี้น่ะหรือผมว่าวิญญาณยังเข้าร่างผมไม่ครบเลยอ่ะครับ อิอิอิ

fish lover(22

)

คห.13: 17 ก.พ. 47, 18:21

ตอบคุณอ๋อง : คือเราต้องอัดเข้ามาที่ข้างเรือก่อนแล้วก็จับงาให้ได้ จากนั้นก็อุ้มขึ้นมาบนเรือน่ะครับ ด้วยการจับงาจับหางแล้วก็อุ้มตรงกลางลำตัวด้วยนะครับ และระหว่างที่ขึ้นมาบนเรือต้องเอานำทะเลราดตรงเหงือกด้วยน่ะครับเพื่อเป็นน้ำหล่อ เท่านี้แหละครับ