ความรู้ใหม่ ๆ เกี่ยวกับการออกทะเลครับ จาก “ทริปล่าสัตว์หย่ายยยย” อาทิเช่น
“ปลาเก๋า”
ปลาเก๋าที่ตกขึ้นมาจากทะเลฝั่งอ่าวไทยกินไม่ได้ ….(ใช่มั๊ยลิ้ม)
“ประโยขน์ของตะขอเกี่ยวปลา”
นอกจากจะมีไว้เกี่ยวปลาแล้วยังมีไว้สำหรับเกี่ยวหมวกขึ้นจากน้ำได้อีกด้วย….(ลิ้มอีกแล้ว)
“เสียงร้องของ ไทกร้า”
เพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เองว่า เวลารอก ไทกร้ามันร้องโหยหวล เสียงมันคล้าย ๆ กับแพะไม่มีผิด แบ๊ะ แบะ แบ๊ะ แบะ…….(จริงมั๊ยลิ้ม ไทกร้าาาาา)
“ประกอบคันเบ็ด”
เมื่อเราลงเรือเป็นที่เรียบร้อยแล้วเพื่อไม่ให้เสียเวลา ต้องรีบประกอบคันเบ็ดทันที เพราะว่าเราจะได้มีเวลาสำหรับการนอนอย่างเหลือเฟือ……(ใช่มั๊ยน้าแม็ค)
“การเรียกหมึก”
เวลาที่ไดหมึกให้ได้เยอะเยอะ ต้องส่งเสียงเรียกมันด้วย แบบนี้ กรู๊กกก กุ๊ก กุ๊ก ๆ ๆ ๆๆ ……(กร๋งเสียงดังสุด)
“รสชาดของเบียร์ในทะเล”
หลังจากที่ออกทะเลไปประมาณ 12 ชั่วโมง รสชาดของเบียร์จะเปลี่ยนไปอย่างไม่น่าเชื่อ จากคนที่ชอบดื่มกลับต้องเบือนหน้าหนี อย่างเช่นก๋งเป็นต้น...(ไม่รู้เป็นเพราะอะไรกร๋งช่วยตอบที คะยั้นคะยอ ยังไงก็ไม่แตะเลยจริง ๆ )
“การอ่อยเหยื่อ”
นอกจากตกปลาบ่อที่จะต้องอ่อยเหยื่อแล้ว การตกปลาทะเลก็ต้องอ่อยเหยื่อเช่นกัน…แต่ต้องใช้เวลาและสถานที่ให้เหมาะสม คือ เวลาประมาณ ตีห้าครึ่งบริเวณหัวเรือจะดีที่สุดอันนี้ปลากินดีจริง ๆ ครับไม่เชื่อถามน้าต่วยดูได้เพราะผมเห็นแกอ่อยเหยื่อไปด้วยอัดปลาไปด้วยแต่เหยื่อที่อ่อยเป็นเหยื่อไรนั้นน้าต่วยแกรู้คนเดียว…อิอิอิ…(แต่เท่าที่เดาได้ น่าจะเป็นกระเพราหมูสับเมื่อตอนเย็นอ่ะนะ)
“การนอนในเรือ”
เป็นการนอนที่มีความสุขที่สุด สุขกว่านอนที่นอน นุ่ม ๆ บนเตียงเป็นไหน ๆ นอนแล้วจะฝันหวานนนนนน…จริงมั๊ยน้าแม็ค น้องอาร์ตขาด้วยยย…ว่าแต่ฝันเห็นอะไรบ้างล่ะ…..(ออกเรือ 24 ชม. ใช้เวลากะการนอนไปประมาณ 20ชม.เห็นจะได้)
“ครีมรองพื้น”
การออกทะเลนอกจากจะพกครีมกันแดดไปด้วยแล้ว ยังต้องพกครีมรองพื้นไปด้วย เพื่อให้ผิวหน้าดู ขาว นวล เนียน และซีดเป็นไข่ต้ม ได้ตลอดทั้งวัน…(จริงมั๊ยครับกร๋ง)
“การผูกสายหน้า”
การผูกสายหน้าถ้าจะให้ปลากินดีมาก ๆ ต้องสังเวยเลือดตัวเองอาบคมเบ็ดสัก 2-3 หยดถึงจะดี อันนี้พิสูจน์ด้วยตัวเองเลยแต่ระวังอย่าให้เลือดออกเยอะนะครับ เพราะมันจะเจ็บมากเช่นกัน อู๊ยยย จะเป็นบาดทะยักมั๊ยเนี่ตรู
“วิชาเรียกปลา”
อีกหน่อยการตกปลาทะเลจะเป็นเรื่องง่ายสำหรับทุกท่าน เรื่องหมายไม่สำคัญ เรื่องเหยื่อก็จะไม่จำเป็น..เพียงแค่พาผู้ชายรูปร่างสันทัดขนาดพกพา มีนามว่า ติ่ง แสมสาร ติดเรือไปด้วย…เพราะแกสามารถดีดนิ้วเรียกปลาให้มากินเบ็ดได้หรือไม่ลองให้แกสอนวิชา “ตกปลาแบบขำ ขำ” ดูก็ได้….อาจารย์ติ่งโชว์หน่อยครับ
“เอ็นที่เหนียวที่สุด”
สรุปได้ว่าเอ็นที่เหนี่ยวที่สุดในโลก ต้องมาจากร้าน แสมสาร ที่เดียวเท่านั้น จะมีวรรคทองดังนี้ “ คนไทยรึเปล่า แล้วเอ็นล่ะซื้อจากแสมสารรึเปล่า”
“พยานปากเอก”
อีกหน่อยพยานที่ดีที่สุดสำหรับตำรวจบ้านจะไม่ใช่คนอีกต่อไปแต่จะเป็นปลาหมึกที่มีรอยเกี่ยวเบ็ดแล้วเท่านั้น …จริงมั๊ยครับอาจารย์xxx…..(แล้วสรุปว่าตำรวจที่บ้านเชื่อรึเปล่าครับ)
“ประเพณีรับน้องใหม่”
กลายเป็นประเพณีไปซะแล้วสำหรับใครที่ออกทริปกะน้าต่วยเป็นครั้งแรก…คือแกจะให้เหยื่อปลอมที่อยู้ในกล่องของแกอย่างน้อย 2 ตัวสำหรับน้องใหม่….ผมกับลิ้มเลยได้มาคนละ 2 ตัวแน่ะ….(น้าต่วยครับของผมฝากไว้ก่อนนะแล้วเดี๋ยวจะไปเอา)
“กินข้าวบนเรือ”
ควรกินข้าวมื้อแรกของการเดินทางเยอะ ๆ เข้าไว้ พอเวลามีคลื่นลมแรง ๆ ตอนกลางคืน พอถึงตอนเช้าเราจะมีเหยื่อไว้สำหรับอ่อยปลาอย่างเหลือเฟือ
“ช่วงที่ปลากินดี”
เราควรตื่นตัวเสมอแต่ก็อย่าลืมเช็คเบรค  สายเอ็น และปักคันให้เรียบร้อย…พอเสร็จเรียบร้อย เราก็จะได้ไปนอนต่ออย่างมีความสุข…..ZZZZzzzzZZZZzzzz…จริงมั๊ยครับน้าแม็ค
ขอบคุณมากครับทุก ๆ ท่านที่ได้ให้ความรู้ใหม่ ๆ เกี่ยวกับการออกทะเลแก่ผม…สำหรับผมหลังจากขึ้นจากเรือก็มีความสุขมากเลยครับ กับการเห็นถนน 4 เลน เป็น 8 เลน เห็นรถคันหน้าวิ่งซ้อนกันเป็น 3 คัน เห็นจอทีวีที่บ้านเป็น 4 จอพร้อมกัน….มันเป็นความประทับใจจริง ๆ ครับ นี่ขนาดผมเดินอยู่บนพื้นถนนนะครับยังรู้สึกโครงเครง เหมือนอยู่บนเรือไม่มีผิด … มันทำให้รู้สึกอิ่มอกอิ่มใจอย่างบอกไม่ถูก ถึงกับกินอะไรไม่ลงไปหลายวันทีเดียว…เพราะเสียดายอาหารที่กินไปบนเรือน่ะครับ…เพราะมันทำท่าว่าจะย้อนออกมาทางเดิมยังไงไม่รู้…พอถึงเวลานอนนะครับผมก็ไม่สามารถข่มตาให้หลับได้เลยเพราะภาพแห่งความประทับใจยังวนเวียน ๆ ๆ ๆ อยู่ในหัวตลอดเวลารู้สึกว่าที่นอนตัวเองมันเอียงไปเอียงมา…เลยจำเป็นต้องลุกขึ้นมานั่งทบทวนเรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นอีกครั้ง…และในที่สุดผมก็ตัดสินใจว่าควรจะเล่าเรื่องความประทับใจนี้ให้ใครสักคนนึงฟัง แต่ก็ไม่มีใครเลย ผมก็เลยตัดสินใจวิ่งเข้าห้องน้ำเป็นการด่วน….จริง ๆ ครับ ผมคุยกับโถชักโครกในห้องน้ำผมแบบหมดใส้หมดพุงเลยครับ……เป็นอะไรที่ประทับใจและมันจะอยู่ในความทรงจำของผมตลอดไปครับ….
ป.ล. ขณะที่เขียนอยู่นี้ ภาพเก่า ๆ ยังตามมาวนเวียน อยู่เรื่อย ๆ เลยครับ
………………..ด้วยความเคารพ………………Fish Lover บุรุษผู้ยืนกรานว่าจะคงรักน้องปลาตลอดไป

ยังไม่เข็ดหรอกครับน้องหนุน...ตอนนี้น่ะเข็ดเขี้ยวมากกว่า...อยากกินน้องปลาเหลือเกิน....อืมมม ปลาในทะเลนี่สดจริง ๆ ...หย่อย ๆ ๆ ๆ ๆ มาก......ว่าไงครับ น้าต่วย กระทาชายนายติ่ง เมื่อไหร่จะไปล้างแค้นบอกได้นะครับ...555555 อยากไปอ่อยเหยื่อปลาบ้างอ่ะครับ...อิอิอิอิ

เพราะเหตุผลนี้นี่เอง...ที่ทำให้ผมรักน้องปลามิมีเสื่อมคลาย อิอิอิอิ

น้องเจจำผิดเจ้าค่ะ...จริง ๆ แล้วต้องเป็นแบบนี้ตะหาก
ต๋า ไม่ใช่สุภาพบุรุษ แต่....เป็นบุรุษที่สุภาพ.....
มีต่อนะครับ...อิอิอิ...เขิลลลลจัง
ต๋า ไม่ใช่คนดี แต่...เป็นคนดีมาก
ต๋า ไม่ใช่คนน่ารัก แต่...เป็นคนที่ควรจะรัก
ต๋า ไม่ใช่คนน่ามอง แต่...ถ้ามองแล้วจะรู้สึกดี
ต๋า ไม่ใช่คนอ่อนหวาน แต่...เป็นคนอ่อนโยน
ต๋า ไม่ใช่คนสนุกสนาน แต่...เป็นคนอารมณ์ดี
ต๋า ไม่ใช่คนมองโลกในแง่ดีและมองในแง่ร้าย แต่...มองอะไรในแง่ที่ตัวเองมีความสุขต่างหาก ครับผ๊ม
...ทั้งหมดนี้คือ คำนิยามส่วนตัว ของผู้ชายชื่อต๋า...ผู้หลงรักน้องปลาอย่างหัวปักหัวปำ"

ป้าจูนจ๋า....คนชื่อต๋า เนี่ย ห่างหายจากสาว ๆ มานานแล้วล่ะเจ้าค่ะ...ส่วนที่เห็นอยู่เคียงข้าง นั่นก็ไม่ใช่สุภาพสตรี เพียงแต่เป็นสตรีที่สุภาพ...อิอิอิ

สุดยอดดดด...เลยครับผม อาจารย์ xxx...ข้าน้อยขอกราบกรานด้วยความเคารพอย่างแรง...