สวัสดีครับ ตามธรรมเนียมไทย นานๆจะโผล่มาที ท่ามกลางภารกิจที่มากมาย ก็ต้องขออภัยไว้ด้วย เพราะที่ผ่านมาเกืออบทั้งปี ผมแทบไม่ได้จับคันเบ็ดเลย จากต้นปี ที่มีภาระกิจตามทีมฟุตบอล วันหลังจะเอาภาพมาให้ชม  ต่อมาก็ต้องเจอกับน้ำท่วม
http://www.siamfishing.com/board/view.php?tid=625608
ภาพน้ำท่วม ผมเอาภาพฝากเค้าไว้ที่นี่  และสุดท้ายก็ตามหาละมั่ง และเจอครอกชะโดฝูงสุดท้าย ไปตามชมกันครับ เจอกันที่ อุตยานห้วยขาแข้ง จ.อุทัยธานี กันเลย ไม่ต้องแวะปั๊ม ดูผมกินข้าวกับอะไไรให้เสียเวลา  อ้อ ขออนุญาติไม่รับการโหวตนะครับ

เส้นทางจากพิจิตร ไหลไปเรื่อยผ่านนครสวรรค์ ชัยนาท อ่างทอง อยุธยา หาดใหญ่ และมาสุดท้าย ที่อ่างทองอีกครั้ง เกือบ 1เดือนที่เจอกับน้ำ และปลา แต่ไม่มีเวลาตกเบ็ด กำ

แต่ชีวิตต้องเดิน เมื่อเจอน้ำท่วม เราก็ต้อองขึ้นภูเขาตามยะถากรรม ตามหาละมั่ง ฝูงสุดท้ายนัดเจอสาวไว้ที่นี่ครับ ห้วยขาแข้ง จ.อุทัยธานี อากาศ วันนี้ยังไม่หนาวแต่สดชื่น นักท่องเที่ยวเริ่มหลังไหลกันมามาก จนน่าเป็นห่วงว่าสักวัน สถานที่สงบสำหรับสัตว์ป่าแห่งนี้จะครึ๊กครื้น

บ้านพักในอุทยาน  มีห้องน้ำพร้อม แต่ไปดับตอน 22.00 น เพื่อให้สัตว์ได้อยู่อย่างธรรมชาติ

หวัดดีน้าจิ้ม ว่าจะขึ้นไปหาสักที ไม่ว่าง กะจะเอารถไปติดเครื่องเสียงกลางวันไปตีปลา

ที่นี่ทางพอใช้ได้ แต่ไม่ลาดยางทั้งหมด แต่พอให้รถ เบ๊นซ์ ขับไปได้สบาย

แต่ถ้ามอไซค์ แบบนี้ก็สบายเลยแถมมันส์ด้วย

ไม่มีบ้านพักก็กางเต๊นท์กัน ท่ามกลางอากาศบริสุทธิ์

ได้เวลาตามหาละมั่งกันละครับ เขาบอกว่าเอามาปล่อยไว้แถวนี้

คณะสำรวจ

คนนี้ครับที่เธอโทรมานัดผม ไม่ใช่ผมนัดเธอ  เธอชื่อ  จอย 180 

เมื่อนานๆเจอกันก็เป็นลิงค่าง ตามธรรมดา

ก่อนลงจากที่นี่ก็ขออีกสักแช๊ะ

ในที่สุดก็พบ  ละมั่ง หรือบางคนเรียก ละะออง  เป็นสัตว์จำพวกกีบคี่  เช่นเดียวกันกับวัวควาย เนื่องจากเท้ามีนิ้วเท้าเจริญดีข้างละ 2 นิ้ว
              ละอองหรือละมั่งจัดอยู่สัตว์จำพวกกวาง ซึ่งเป็นสัตว์ที่เลี้ยงลูกด้วยนมจำพวกแรกที่มีเขาบนหัว
ลักษณะเด่นของละออง หรือละมั่ง เป็นกวางขนาดค่อนข้างใหญ่ ตัวเล็กและเพรียวบางกว่ากวางป่า ซึ่งเป็นกวางที่มีขนาดใหญ่ที่สุดของไทย เส้นขนตามตัวละเอียดอย่างแน่นอย่างขนเก้ง สีน้ำตาลแกมเหลือง ช่วงคอยาว ใบหูกางใหญ่ โดยเฉลี่ยแล้วตัวผู้มีขนาดใหญ่กว่าตัวเมีย มีเส้นขนรอบคอหยาบยาว และสีขนตามตัวเข้มคล้ำกว่า ลูกเกิดใหม่จะมีแต้มจุดขาว ๆ ตามตัว เมื่อโตขึ้นจะจางหายไป
              ลักษณะของเขาของละมั่งตัวผู้ มีลักษณะเฉพาะต่าง ไปจากเขาของกวางไทยชนิดอื่น ๆ เขากิ่งหน้าหรือ กิ่งรับหมายาวโค้งทอดไปบนหน้าผาก ทำมุมแคบกับสันหน้าผาก ปลายกิ่งเรียวแหลม ดูคล้ายกวางที่มีหน้าผากจึงได้ชื่อเรียกเป็นภาษาอังกฤษว่า Brow - antlered Deer ขนาดของละมั่งในประเทศไทยขนาดตัว 1.5-1.7 เมตร หางยาว 0.22-0.25 เมตร ส่วนสูงช่วงไหล่ 1.2-1.3 เมตร ใบหูยาว 0.15-0.17 เมตร น้ำหนัก 95-150 กิโลกรัม
เขตการกระจายพันธุ์ของละมั่ง มีพบในแถบตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดีย เมียนม่าร์ ไทย ลาว กัมพูชา เวียดนาม และเกาะไหหลำของประเทศจีน ไม่พบแพร่กระจายลงทางใต้ แถบภาคใต้ของไทย ตลอดแหลมมาลายู ทั้งนี้ละมั่งชนิดพันธุ์พม่ามีพบในแถบประเมศเมียนม่าร์และภาคตะวันตกของไทย ส้วนชนิดพันธุ์ไทยมีการกระจายในประเทศอินโดจีน ไหหลำ ละภาคตะวันออกเฉียงเหนือของไทย
                  ประเทศไทยจึงได้ถือว่าเป็นศูนย์กลางของพันธุ์ละมั่ง แต่เดิมเคยมีชุกชุมตามป่าโปร่งเกือบทุกภาคยกเว้นภาคใต้ ต่อมาในช่วง 50 ปีที่ผ่านมา ละมั่งถูกล่าจนสูญพันธุ์ไปหมดเกือบทุกแหล่ง ปัจจุบันคากว่าคงเหลืออยู่ในเขาพนมดงรัก ชายแดนไทย - กัมพูชา ซึ่งเป็นถิ่นกำเนิดพันธุ์ไทย และบริเวณเทือกเขาตะนาวศรี ชายแดนไทย - เมียนม่าร์
ความเป็นอยู่ตามธรรมชาติของละมั่ง ชอบอยู่รวมกันเป็นฝูงใหญ่ ในอดีตยังมีฝูงละมั่งชุกชุมทั่วไป มีรายงานพบฝูงละมั่งขนาดใหญ่ประมาณ 50 ตัว แต่ในปัจจุบันเนื่องจากสภาพของสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไป และจำนวนของละมั่งละลงอย่างมาก จึงพบแต่ละมั่งตัวเดียวหรือฝูงเล็ก ๆ โดยทั่วไปแล้วชอบอาศัยอยู่ตามป่าเต็งรัง ป่าโปร่งหรือป่าทุ่งใกล้ ๆหนองน้ำ ตอนกลางวันที่อากาศร้อน ๆ
                    ละมั่งจะหลบไปอยู่ตามใต้ร่มไม้ชายป่า ถ้าเป็นตัวผู้ขนาดใหญ่ซึ่งขี้ร้อนกว่า มักนอนแช่ปลักโคลนตามหนองน้ำอย่างพวกควาย ปกติไม่ชอบอาศัยอยู่ตามป่ารกทึบ โดยเฉพาะตัวผู้นิสัยการกินอาหารของละมั่งคล้ายกับพวกวัว ปกติชอบกินหญ้าและลูกไม้ต่าง ๆ ตามพื้นที่ทุ่งโล่งหรือป่าโปร่ง ไม่ค่อนชอบกินใบไม้มากนัก
                  สาเหตุสำคัญที่ทำให้ประชากรของละมั่งในธรรมชาติลดน้อยลงจนใกล้จะสูญพันธุ์ มากกว่าการถูกล่า และป่าที่เป็นที่อยู่อาศัยถูกทำลายไป ทั้งนี้เนื่องจากเขาและเนื้อของละมั่งมีราคาสูง เป็นที่ต้องการของนักสะสมซากสัตว์ป่า ประกอบกับนิสัยของละมั่งที่ชอบอาศัยอยู่ตามทุ่งโล่งหรือป่าโปร่ง มักเป็นพื้นที่แรก ๆ ที่จะถูกบุกรุกเปลี่ยนเป็นพื้นที่เกษตรกรรมหรือที่อยู่อาศัยทำให้ประชากรของละมั่งในธรรมชาติลดน้อยลงกระจักกระจายเป็นกลุ่มเล็กกลุ่มน้อย ไม่สมารถแพร่กระจายพันธุ์เป็นปกติตามธรรมชาติได้
                  ปัจจุบันมีการนำเอาละมั่งมาเพาะเลี้ยงเพื่อเลี้ยงขยายพันธุ์ในสวนสัตว์ ฟาร์มปศุสัตว์ต่าง ๆ และหน่วยงานเพาะเลี้ยงสัตว์ป่าของกรมป่าไม้ ได้อย่างแพร่หลายแต่ส่วนใหญ่เป็นละมั่งพันธุพม่าหรือทามีน มีละมั่งพันธุ์ไทยน้อยมาก

สังเกตุดีๆ จะมีการติดตามการเคลื่อนไหวด้วยระบบ GPS

หวัดดีครับน้า <JaY>  ในที่สุดน้องจอยก็ได้เจอ ซะที (ในใจเราก็นึกว่า ตรูจะได้ไม่ต้องเดินไกล)

เขาสวยมาก เขาเพาะมาปล่อยไว้ทั้งหมด 14 ตัว แต่เหลือไม่ถึง 4 ตัว เพราะโดนเสือ งาบไปกินหมด ปัจจุบันเลยนำมาเพิ่มอย่างที่เห็น

ตัวนี้เห็นว่าเป็นจ่าฝูง

สิ่งที่เกิดขึ้นกับที่นี่

ละมั่งน้อย ตัวแรก ที่เกิดขึ้นที่ห้วยขาแข้งแห่งนี้ ยังไม่มีใครตั้งชื่อให้ และแล้ว ภาระกิจตามหาละมั่งก็จบลง ผมจะได้ไปตามหาชะโด  เสียที

หมดเวลาตามหาละมั่ง ที่เหลือก็คือความสุข ตามหาชะโดต่อท่ามกลาง ความหวังอันริบหรี่ ผมนัดเพื่อนๆน้องๆไว้ที่นี่ ระบำ

เมืองไทยได้งบมาแยะ กำลังก่อสร้างที่พักมากมาย ไว้รอองรับนักท่องเที่ยว

แจ้งแล้ว ต่างคนต่างต้องรีบ เดี๋ยวลมมา แต่จะเจอหรืป่าวไม่รู้ เพราะได้ข่าวว่า ปลาน้อยมาก

ทิศทางเป้าหมายที่ยาวไกล

และก็ถึงหมายจนได้

น้ำมี ป่ามี แต่ปลา ไม่ค่อยมี