เนื่องจากมีเพื่อนๆถามถึงสูตรเหยื่อที่ผมใช้ในการสปิ๋วจากการถามในกระทู้ก็ดีหรือโทรมาถามซึ่งมีเพื่อนๆโทรมาถามอยู่เรื่อยๆ ผมจึงได้โอกาสคือมีเวลาว่างพอที่จะนำรูปการผสม ในแต่ละขั้นตอนมาให้เพื่อนๆกันครับ ซึ่งเหยื่อสูตรสปิ๋วที่ผมกำลังจะนำมาบอกนี้เป็นเหยื่อที่ผมใช้ในการตกในกระทู้
        วัดซะ....มือเป็นลิง
        ปิ๋วซะคันน่วม โดนลากซะกระจุย !
        มันตอดเขี้ยว !
        ปิ๋วปลาดุ...กลัวพวกแกแล้ว !
        ปิ๋ว...ลื่นแปร้ด ?
        มือใหม่หัดหลิว
              ซึ่งกระทู้ทั้งหมดนี้เพื่อนๆก็คงได้ดูแล้วในกระดานสปิ๋ว ชิงหลิว นะครับ  โดยขั้นตอนการผสมในสูตรนี้ ผมจะลงรูปในกระทู้นี้หน้าที่ 8  คห.ที่ 176 เรียงลำดับต่อรูปในคห.ล็อคอินผมต่อเนื่องไปเรื่อยๆน๊ะครับ ส่วน คห.ที่ 3 ลงไปใน หน้าต้นๆก็ยังคงเป็นรำ ไลน์ ตกเจ้าบึกที่บึง เหมือนเดิมครับ    ไลน์บึงโดยเฉพาะ คห.ที่ 28 และ 31 หน้า 2 ครับ    update 7 มิ.ย 58     
                                                                                                            30 กันยายน 2553

เพิ่งเข้าบึงมาเมื่อวานนี้เลยวันเสาร์นะครับ จากจุดนี้.....
                                                                          หนทางยังอีกยาวไกลครับ..........
                                  แล้วผมก็จะตัดเข้าไปทางสาย มอเตอร์เวย์  วิ่งยาวๆ

ดันลืมภาพ....ครับ

ถึงแล้ว เวลาเดิม ผมก็มักมาเวลานี้ละ 8 โมง 8 โมงครึ่ง
                                                      ของที่ต้องจัดซื้อก็ตามภาพเลยครับ
จากขวา ถังแรก จะเป็นถังสำหรับผสมรำหุ้มในครับ
            ถังกลาง จะเป็นถังสำหรับคลุกหุ้มทำรำฝุ่นชั้นนอกครับ
            ถังซ้ายสุด จะเป็นถังสำหรับอาบเวลาร้อน !  เอ๊ย...ไม่ใช่ครับ ผสมรำ ล้างมือครับ

      เมื่อผสมแล้วถังที่มีเหยื่อผสมแล้วหรือแม้แต่ถังที่เป็นรำร่อนละเอียดนั้นผมจะต้องปิดฝาทุกครั้ง เพื่อไม่ให้คนแอบดู...ไม่ใช่ครับ  คือเหยื่อเมื่อผสมแล้วและโดนอากาศหรือโดนลมแรงๆยิ่งบางวันลมแรงมากๆนั้น เหยื่อจะแข็งแห้งชืด กระด้าง ปลาจะเข้าช้ามากครับ จึงต้องปิดฝาด้วยครับ ผมจะละเอียดกับเรื่องเล็กๆน้อยๆนี้นะครับ
 
        เรื่องเหยื่อสำหรับที่นี่นั้นสำหรับคนที่มาบ่อยจนชำนาญแล้วก็จะมีวิธีตกและเหยื่อการผสมการปั้นประจำของตนเอง การตกก็จะดูง่าย เพียงแต่คิดขึ้นอีกขั้นจะทำอย่างไรให้ปลาเข้ากินจัด หรือทำอย่างไรให้วิลลี่เข้ากิน
        แต่สำหรับคนไม่เคยมาหรือคนใหม่เพิ่งมานั้นอาจถึงกับงงหรือจับหลักไม่ถูกเลยครับไม่ว่าจะเป็นเรื่องไลน์ความลึกที่นี่ไม่เหมือนที่อื่น และเหยื่อหากจับหลักไม่ถูก ไม่กล้าถาม ทริพนั้นอาจจะไม่ได้ตัวกันเลย หรืออาจจะได้น้อยตัวมาก   


ในย่อหน้าต่อไปนี้มาลงภายหลังที่ลงกระทู้นี้สามปีน๊ะครับ
       
                ขออัพเดทเรื่องเหยื่อในขณะนี้อีกครั้งครับ เพราะมันเปลี่ยนไปมากจริงๆ
                          พฤติกรรมการกินของปลาที่นี่เปลี่ยนไปมาก  นักตกปลาส่วนใหญ่หันมาใช้ขนมปัง จะเป็นปังขอบ หรือ
ปังขอบผสมปังป่นและหัวเชื้อกลิ่นแรงๆ หรือ ปังผสมโปรกิ๊ก หุ้มตะกร้อเกี่ยวติ้งชิ้นขนมปัง  จะกินจัดในขณะนี้ 

                            ส่วนน้าๆที่ชอบใช้รำ หากผสมรำแบบจมเร็วแตกตัวกลางน้ำ หัวเชื้อไม่จัด จะห่างตัว  และ ถึงหัวเชื้อจัดก็ต้องแตกตัวดีมากๆ
ให้ใช้วิธีตกแบบตีรำฝุ่นเลย ไม่ใช่คลุกรำฝุ่นแบบกระทู้ปักหมุดนี่น๊ะครับ  มันยิ่งกว่าคือ  เทหัวเชื้อที่กลิ่นแรงๆ จัดๆ แบบไม่ผสมน้ำ เกลี่ยหัวเชื้อเข้ากับรำ
ไม่ใช่เทมากจนเยิ้มรำแน่นน๊ะครับ คือให้พอให้บีบปั้นรำให้เป็นก้อนได้โดยไม่แตก แต่ต้องบีบให้แน่นมากๆ มิใช่นนั้นจะแตก ตีไม่ได้ ซึ่งจะบีบปั้นให้เป็นก้อนเกาะตะกร้อยากหน่อยครับ  แต่ถ้าตีได้จะกินจัด ส่วนวิธีผสมรำแบบในกระทู้นี้ก็ตีกินเหมือนกันแต่ห่างตัวหน่อย และ จะดีหน่อยในวันธรรมดาที่คนไม่เยอะ แต่อาจสู้ขนมปังไม่ได้ในขณะนี้  ส่วนรำจะให้จัดลองมาต้องแบบที่อัพเดทนี้ครับ  ผมสังเกตุว่ารำแบบในกระทู้นี้เมื่อรำลงกลางน้ำแล้วปลาจะห่างตัวไม่ค่อยฉวยจัดเหมือนที่ผ่านมา
                              และเกี่ยวโฟมเม็ดใหญ่ๆที่เบ็ดด้วยน๊ะครับสำหรับรำ  รำแบบนี้ เมื่อเหยื่อรำฝุ่นที่เป็นก้อนลงผิวน้ำจะลอยตัวและค่อยๆแตกตัวออกและค่อยๆจมตัวลงกินจัดครับ สู้ขนมปังพอได้ แต่ปั้นยากมาก    อันนี้เป็นเครดิตของพี่โนท
แห่งหน้าืลื่นแอนด์เดอะแก๊งค์ครับ          2 พฤษภาคม 2556

  ชุดสายผมครับ อันนี้ชุดแรกวันนี้เล่นผมซะชุดตะกร้อระเบิดไปหลายตัว มันมุดกระจายครับ
                ที่เอานิ้วทาบ ผมจะใช้ระยะสายลีดจากตะกร้อถึงตัวเบ็ด 3 นิ้วมือทาบ ไม่สั้นหรือยาวกว่านี้ เฉพาะกรณีตกแบบนี้และปล่อยสายเปลือยนี้เท่านั้นนะครับ  ถ้าจะตกกระโห้หน้าดินจะใช้สายลีดจากตะกร้อถึงตัวเบ็ด ยาวกว่านี้และร้อยเม็ดโฟม ครับ
                  ตัวเบ็ดผมใช้ กามา เบอร์ 14 เพื่อนๆที่มาชมกระทู้นี้ถึงตรงนี้ขอความร่วมมือบีบเงี่ยงตัวเบ็ดด้วยครับ ไม่ว่าจะตกบ่อไหน เพราะมันต้องกลับลงไปอีก ที่ปากมันไม่สวยก็เนื่องจากติดเงี่ยงเบ็ดแล้วดึงนะครับ หากแต่ตกหมายธรรมชาติก็ไม่เป็นไรเพราะเราไม่ได้ปล่อยกลับอยู่แล้ว จึงขอความร่วมมือด้วยครับ
                ส่วนเจ้าฝาลีโอนั่นไม่เกี่ยวอะไรด้วยเลยครับ มาถึงตะกร้อผมมักจะใช้ตะกร้อรูปลักษณะนี้ไม่เลือกทรงกลมที่เป็นพลาสติกหุ้มสีๆเนื่องจากว่าเวลาเก็บสายกลับมันมักหมุนทำให้เอ็นตีเกลียวนะครับ
                       

  เทรำลงในถังในปริมาณที่ไม่มากนะครับ เนื่องจากผมจะผสมเป็นชุดๆแค่พอให้หมดแล้วผสมใหม่เนื่องจากรำที่ผสมไว้แล้วทิ้งไว้นานๆ มันจะกระด้างชืดๆ ผมรู้สึกว่าปลาจะเข้าไม่ดีไม่ไวเท่าที่ผสมใหม่ๆ เหนื่อยผสมหน่อยครับ ก็คิดเสียว่ามาตกปลานี่มาออกกำลังกายอย่างแท้จริงนะครับ
    หลังจากเทรำในปริมาณที่ต้องการผสมแล้วก็ เทกะทิลงให้ทั่วๆ เอาพอประมาณนะครับ เนื่องจากอย่างที่ผมบอกไป กะทินี่มีดีและไม่ดีในตัวของมันเมื่อใช้กับรำ หากเราใส่มากเวลาผสมแล้วทิ้งไว้ในถังนานๆ มันจะทำให้รำเกาะตัวกันแน่น แข็งไว  ข้อดีคือมันช่วยให้เหยื่อมีความเหนียว รำเกาะตะกร้อดี ฟุ้งกระจายในน้ำปลาเข้าดี และข้อเสียสุดท้ายของมันคือหากใช้มากเปลืองเงินท่าน ข้อนี้สำคัญเลย
 
                  ชุดนี้ผมผสมเพื่อตีเหยื่อปูพรมก่อนตกจริง ก็จะผสมเท่าที่จะใช้ตีสัก 10 กว่าลูกก่อน

หมายเหตุ  ปัจจุบันทางบึงห้ามใช้กะทิแล้วครับ ดังนั้นตัดขั้นตอนผสมกะทิออก ส่วนอื่นๆเหมือนเดิมครับ 12 มิ.ย 54

และในการผสมนั้นผมมักจะเทรำลงไว้ในถังรอบนอก ตรงกลางถังเราคลุกไงครับหากเหลวไปก็เอามือกวักรำที่ยังไม่ได้ผสมเข้าคลุกกับส่วนที่มีน้ำและกะทิกลางถัง  คลุกนวดนิดหน่อยให้พอเกาะตัวกันจะเห็นแบบในภาพเตรียมพร้อมหุ้มตะกร้อแล้ว เพื่อนๆจะเห็นว่าผมไม่ได้นวดซะจนเป็นเนื้อเดียวกันหมดเลยนะครับจะสังเกตเห็นมีรำแห้งๆปนอยู่ด้วยแต่ต้องไม่ร่วนไปนะครับตีแล้วจะแตก

  หุ้มโดยกดตะกร้อลงแบบนี้

โดยให้มีปริมาณรำที่จะใช้หุ้มตะกร้อทั่วทุกด้านของตะกร้อ และ ขนาดเท่าใดก็ตามแต่เพื่อนครับ
              กระทู้นี้รูปมากนะครับก็บอกแล้วว่าตั้งใจตามมาครับ......

      และนี่ครับ เพิ่มกลิ่นหน่อยผมจะใช้แค่ไม่กี่กลิ่นครับ อันนี้จะเป็นใบเตยหรือหัวเชื้อสีเขียวของบึงเองก็ได้ดีเหมือนกัน ใส่ที่พ่นแบบนี้ครับโดยผสมน้ำเข้าไปหน่อยเพื่อไม่ให้กลิ่นรุนแรงแหลมไปครับ
            ส่วนที่เห็นน้ำขาวๆที่หน้าและตัวนั่นไม่ใช่น้ำกะทินะครับ ครีมกันแดดกับเหงื่อ ร้อนมากมาย
มีจุดสำคัญนะครับสำหรับมือใหม่ มือที่ทาครีมกันแดดแล้วห้ามล้างในถังสำหรับจะเอาน้ำผสมเหยื่อโดยเด็ดขาดนะครับ ปลาจะไม่กินที่เพื่อนผสมทั้งหมดนะครับ ปลามันไวต่อกลิ่นพวกนี้มาก หมายที่ตกอาจจะไม่เข้านานเลยก็ได้ครับ อีกอย่างก็คือขี้บุหรี่ครับให้ระวัง
            ผมจะล้างมือหลังทาครีมกันแดด ต่างหากเลยและเช็ดให้แห้งและฉีดพ่นหัวเชื้อใส่มือก่อนผสมเหยื่อด้วยซ้ำครับ

  โอ..ต้องขออภัยด้วยครับมันต้องลำดับภาพ  และ ต้องพิมพ์ครับตรวจสอบหน้าเวปเพื่อความถูกต้องของลำดับภาพอีกครับช้าต้องขออภัยด้วยครับ
  ที่ต้องใส่ที่พ่นหัวเชื้อก็เนื่องจากว่าให้กลิ่นหัวเชื้อกระจายเบาบางไม่รุนแรงเกินไปครับ

หลังจากนั้นเข้าสู่ขั้นตอนสุดท้าย คือคลุกกับรำร่อนละเอียดในอีกถัง เป็นรำแห้งๆนะครับโปะเข้าไป

สังเกตที่มือนะครับผมจะกดหนักแค่บริเวณนิ้วมือที่หัวตะกร้อด้านบน ส่วนอื่นจะใช้อุ้งมือบีบเข้าไม่แรงมากให้พออยู่ สำคัญที่ส่วนบนของตะกร้อนะครับ
                                                                    วิธีนี้ผมให้ชื่อว่าตีรำฝุ่นครับ เหยื่อลงจะเห็นรำฟุ้งละลายทันทีครับ แต่เป็นชั้นนอกที่จะเรียกปลาก่อนครับ

พร้อมตีแล้วจะเป็นแบบนี้ครับ
      ส่วนที่ตัวเบ็ดจะปล่อยไว้ไม่ต้องใส่เม็ดโฟมหรืออะไรทั้งนั้นครับ เนื่องจากเพื่อนๆมือใหม่ลองนึกภาพดูนะครับเมื่อรำลูกนี้ลงน้ำมันจะละลายโปรยตัวลง ปลาจะมาดูดผงรำที่ละลายพร้อมกลิ่นกะทิและหัวเชื้ออ่อนๆที่ค่อยๆละลายออกมาทีละชั้น แต่การตกแบบนี้ผมจะไม่แช่อยู่ในน้ำนานนะครับระยะเวลาหวังผลต่อ 1 ลูก อยู่ที่ 10 ถึง 15 นาทีเท่านั้นครับ ต้องขยันหน่อยครับ
        ก่อนจะมาเรื่อง ไลน์ ที่ผมได้กล่าวค้างไว้จากภาพที่แล้วคือ ตัวเบ็ดเปลือยนะครับ เมื่อปลาเข้ามาดูดกินจากด้านล่างของเหยื่อก็จะดูดเอาเจ้าตัวเบ็ดเข้าไปครับ ดังนั้นที่สำคัญมากๆ เพื่อนๆต้องหมั่นเช็คตัวเบ็ดอยู่ทุกๆครั้งที่ปลดเบ็ดปลาก่อนหุ้มรำลูกใหม่
      หากสังเกตว่าปลาดึงทุ่นจมลากไปหน่อยแล้วปล่อย ปลาดึงเล่นทุ่นรุนแรงมากแต่ทุ่นไม่หายเสียทีอาจเป็นได้ว่าเบ็ดไม่คมครับ

วิธีตีรำฝุ่นเคยได้เจ้าตัวนี้ละครับ  ผมใช้วิธีนี้ได้อยู่ หลาย ครั้งครับ

                      มาต่อครับรูปนี้เป็นระยะไลน์ที่เพื่อนๆถามกันมามากครับ ที่ผมเคยบอกไปส่วนใหญ่จะตอบกันว่าช่วงนี้ใช้ไลน์ 2 เมตร แต่ผมมาดูคะเนระยะจริงๆน่าจะเกินครับ จึงเป็นห่วงจะผิดพลาดให้ดูจากภาพจริงเลยดีกว่าครับ
                      ในภาพเป็นไลน์เสาประจำที่ผมใช้ครับ เป็นภาพเสาเต็มระยะครับ เห็นทั้ง 2 เสา ที่เห็นผมวัดระยะให้เห็นจากเสาบึงนี่คือผมขีดระยะไว้ที่กระดานเนื่องจากเวลาผมได้ปลาตัวนึงผมจะต้องคลี่เอ็นออกจากสปูน เนื่องจากเอ็นมักฝังจากการอัดปลา ผมจึงขีดระยะไลน์ไว้ที่พื้นกระดาน

 
                          ไลน์ประจำที่ใช้อยู่ในขณะนี้  2 เมตร90  แต่กินห่างตัวถ้ากินก็จะเป็นตัวขนาด 6 กระดานหนาๆครับ ซึ่งไลน์นี้คือไลน์เดิมที่ผมใช้ แต่จะเอาไวไวในขณะนี้    แต่ถ้าจะให้ได้ตัวไวหน่อยแต่มีทั้งไม่ถึง 6 กระดานและ 6 กระดานอยู่ที่ไลน์ 1.5 เมตร และ  1.7  เมตร ครับ 7 มิ.ย 58 update   

อย่างที่ผมเคยบอกครับผมก็วัดระยะแบบนี้ละครับ จากเสาที่ผมมักตกคือแพกลาง 34 แต่ระยะเสาก็อาจใกล้เคียงกัน แต่บางคู่เสาก็มีที่สั้นกว่ามากนะครับ
        จากหัวเสาฝั่งขวามือถึง แนวหัวตะปูก่อนถึงอีกเสาประมาณเกือบไม้บรรทัดนึงก็ปรับเลื่อนขึ้นลงไล่ดูเล็กน้อยช่วงนี้ประมาณนี้ครับ 
  ที่เห็นผมวัดระยะให้เห็นจากเสาบึงนี่คือผมขีดระยะไว้ที่กระดานเนื่องจากเวลาผมได้ปลาตัวนึงผมจะต้องคลี่เอ็นออกจากสปูน เนื่องจากเอ็นมักฝังจากการอัดปลา ผมจึงขีดระยะไลน์ไว้ที่พื้นกระดาน

        วัดให้เป๊ะๆถึงแนวหัวตะปูก่อนเสาที่ว่าระยะอยู่ที่  2 เมตร 90 ก็ได้ครับแต่จะกินห่างตัวหน่อย แต่กินก็ 6 กระดานหนาๆ  แต่ตอนนี้กินไวและไซส์  6 กระดานหนาๆอยู่ที่ไลน์  1.5  ถึง  1.7  เมตรครับ      7 มิ.ย 58 update    จริงๆแล้วเรื่องไลน์ระยะความลึกจะกี่เมตรอยู่ที่คุณจะวัดกับอะไรก็ได้ที่สามารถเทียบแล้วทราบความลึกได้จะวัดกับคันเบ็ดหรือจะวัดกับความสูงตัวคุณบวกลบก็ได้ครับ 

เห็นลูกปัดนะครับ ที่เป็นหนังยางมัดอยู่นั่นคือตัวสตอปเปอร์หรือตัวหยุดทุ่นให้ได้ความลึกที่เราต้องการ หากใช้หนังยางต้องหมั่นเช็คนะครับเวลาเก็บสายขึ้นว่ามันเลื่อนหรือไม่นะครับ แต่สะดวกตรงเวลาอัดปลาหากรูดกับไกด์หลุดหายมันง่ายที่จะมัดเข้าไปใหม่ครับ เห็นแนวตะปูหน้านิ้วไหมครับช่วงนี้กำหนดที่แนวตะปูเลยครับ  มันกินดีในระดับความลึกนี้ครับ ขอ
ย้ำว่าในช่วงนี้นะครับ
        มีเพื่อนๆถามผมว่าหากระดับน้ำในบึงขึ้นสูงหรือลดต่ำกว่านี้ละ ? เท่าที่ผมตกมาหากน้ำน้อยกว่านี้เลื่อนระดับตื้นขึ้นครับคือเลยแนวตะปูขึ้นไปทางขวามือนะครับมากน้อยดูจากปริมาณน้ำที่ลดหายไปจากช่วงปัจจุบันครับ
          และหากน้ำมากกว่านี้เท่าที่เคยมา น้ำเกือบถึงกระดานปิ่มๆ ผมปรับระดับความลึกขึ้นบวก ฟุตหรือไม้บรรทัดก็ปรับระดับเลื่อนไปทางซ้ายมือ เสาขวาถึงเสาซ้ายเต็มระยะเลยครับ
          ดูระยะเสาเต็มๆที่ความเห็นที่ 28 นะครับ

หลังจากนั้นตีเหยื่อเข้าหมายครับ ผมมักจะตีเหยื่อเข้าให้ใกล้เคียงบริเวณเดิมทั้งวันครับ

อ้าว...กินแล้วหรือ?  เปล่าครับ ก็ผมบอกแล้วไงว่าผมจะปูพรมก่อนก็ตีเหยื่อเข้าแล้วสะบัดคันแรงๆโดยให้รำถึงน้ำก่อนสักแป๊บนึงกะให้เริ่มละลาย แล้วจึงสะบัดเหมือนวัดคันเวลาปลากินให้เหยื่อหลุดออกแล้วเก็บสายเข้า ตีอ่อยนะครับ
            ก็ตกคนเดียวปริมาณเหยื่อในบริเวณเราอาจสู้กับกลุ่มที่มาตกหลายๆคนแล้วตีหมายลงในบริเวณเดียวกันไม่ได้ก็ต้องตีปูพรมเอาไว้ก่อน สัก 10 กว่าลูกนะครับ

  หลังจากนั้นสังเกตดูเห็นปลาขึ้นฮุบเป็นกลุ่มที่เราตีไว้ ใช้ได้
              แต่การตกรำนั้นให้สังเกตด้วยครับว่ามีคนตกด้วยสูตรขนมปังผสมโปรกิ๊กอยู่ขนาบคุณหรือเปล่าและหากเขาตีเหยื่อลงใกล้บริเวณที่คุณตกอยู่ คุณอาจต้องเปลี่ยนที่ก็ได้ครับ เพราะรำจะดูเนืองๆไป ก็อาจจะกินแต่ไม่ดุเดือดเหมือนเวลามีกลุ่มรำเหมือนกันตีตกไนระยะใกล้ๆกันนะครับ
              ถามว่าขนมปัง โปรกิ๊ก กะทิ ดีมั๊ย ก็ดีครับแต่สวายมักเข้ารบกวนถี่ครับ ผมไม่ชอบใช้สูตรนี้ครับ
ส่วนวิธีที่ตกนี้มักจะได้บึกล้วนทั้งวันครับ
   

    การวางคันผมก็มักจะมีตัวล็อคคันไว้แบบนี้ครับอุ่นใจ....

  เอากล้องมามองดูมันเป็นกล้องวิดิโอนะครับแต่ถ่ายรูปได้ ทำให้เทอะทะไม่ถนัด มีแต่อย่างนี้ถึงมักไม่เอามา
ที่มีคนถ่ายภาพให้ ก็เด็กบ่อครับน้องเขามากวาดๆเลยวานให้ช่วยหน่อย

อ้าวทุ่นหายไปไหนมีใครเอาไปซ่อนแล้ว ?

นั่น...ไงครับ ไหนจะวางกล้อง ไหนจะไปอัดปลา คนเดียวมันลำบากงี้ละครับ นี่ยังใจเย็นถ่ายก่อนอีกนะนี่เพื่อให้โปรเจคนี้สมบูรณ์แบบ

ปล่อยให้วิ่งไปซะยาวเลยก็ไม่รีบร้อนนะครับ ก็อยู่คนเดียวจะทำไง? คนช้อนให้ก็ไม่มี นึกขึ้นได้มีวิธี
      คือปลามาใกล้ๆมีไม้แบนๆเล็กๆยาวๆ เอื้อมมือลงไปดันตรงจุดโค้งตัวยูของตัวเบ็ดก็ออกแล้วครับเพราะเบ็ดผมไม่มีเงี่ยง
      แต่การอัดปลาด้วยเบ็ดที่ไม่มีเงี่ยงนั้นให้เพื่อนๆตั้งคัน และ พยายามให้สายเอ็นตึงตลอดไม่หลุดครับ แต่อย่าให้สายหย่อนมากๆและบ่อยๆอาจหลุดได้ครับก็ใช้ทักษะหน่อยคับ