oO ป้ายหน้า...อวสาน ~*: SiamFishing : Thailand Fishing Community

oO ป้ายหน้า...อวสาน ~*

iiws(4843

)

ตั้ง: 24 ก.ค. 54, 15:44

การเดินทางตกปลาของผมมักจะเริ่มต้นขึ้นแบบนี้เสมอๆ ครับ

แทบจะเป็นเรื่องคุ้นเคยกับการแบกเป้ใบใหญ่ๆ กระเป๋าอุปกรณ์ใบโต พร้อมด้วย กระบอกใส่คันเบ็ด และ ลังใส่ของฝาก

มันทุลัก ทุเล กันจนเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับผมเสียแล้วครับ

ทำยังไงได้ อยากไปเที่ยวไกลๆ แต่กระเป๋าแบนก็ต้องแบบนี้แหละครับ

ทุกคห.

iiws(4843

)

คห.1: 24 ก.ค. 54, 15:47

ผมมาถึงบางกอก เมืองที่คนกล่าวขานว่าเป็นเมืองฟ้า เมืองสวรรค์

แต่สำหรับผม มันกลับเป็นเมืองที่แสนวุ่นวาย น่าเบื่อ และเต็มไปด้วยบรรยากาศของความรีบเร่ง

เวลาเลยสองโมงเช้าไปแล้ว มันเกินเวลาที่รถราจะแออัด บรรยากาศการเดินทางที่อบอวลไปด้วย ความเป็น "กรุงเทพ" ก็ยังตลบอบอวล

iiws(4843

)

คห.2: 24 ก.ค. 54, 15:49

ที่บางกอก ผมมีธุระต้องเข้าไปตระเตรียมอุปกรณ์ ที่บริษัท T.R.Y ตลอดช่วงเช้า

และถูกหอบหิ้วขึ้นรถต่อในช่วงบ่ายแก่ๆ แน่นอนครับ ผมตีตั๋วนอนเสมอๆ เมื่อหลังพวงมาลัยคือเพื่อนรักของผม

ยาวเลยครับช่วงนี้

iiws(4843

)

คห.3: 24 ก.ค. 54, 15:52

ผมลืมตาอย่างงัวเงีย บนที่นั่ง ที่ตีตั๋วนอนตลอดเส้นทาง

สลัดความมึนและเมา จากราตรีที่ผ่านเลย

ครับผมเดินทางไกลสู่จุดหมายและ กรำศึกกับแอลกอฮอล์ในวงสนทนา กับ ผองเพื่อน

หยีตามองเล็กน้อย สมองเริ่มเรียบเรียงเหตุการ ประมวลผล ผมทราบหลังจากสติเข้าร่างไม่นานว่า เรายังอยู่ในขั้นตอน "หาเสบียง" นั่นเอง

iiws(4843

)

คห.4: 24 ก.ค. 54, 15:56

ออกมาเดิน เผาใบยาสูบ สูดนิโคตินกระตุ้นสมอง

หมอตัวดี ผู้พาผมท่องราตรีที่ผ่านเลย ยืนยิ้มอยู่ท้ายรถเสบียง

ผมไม่ต้องกล่าวทักทาย เพียงแต่ยิงคำถามเรียกความทรงจำที่ขาดบางห้วง ของเมื่อคืน จากหมอตัวดี

เจี้ยยยยย!! ผมสบถ กับตัวเองปนเสียงหัวเราะ ร่วนจากปากหมอนก

แน่นอน ทริพของเราเริ่มต้นอีกครั้ง

iiws(4843

)

คห.5: 24 ก.ค. 54, 16:05

ความแน่นอนอีกประการหนึ่ง หลังจากชุดหาเสบียงทำงานเรียบร้อยแล้ว ก็คือ การตีตั๋วนอนอีกราวหนึ่งชขั่วโมง

ก่อนที่จะถูกเพื่อนร่วมทริพปลุกขึ้นมาให้ถ่ายรูปนี้

นับเป็นทริพที่ผมรู้สึกเปลี้ย และ เพลีย มากกว่าครั้งก่อนๆ อย่างมหาศาล

นี่วัน เวลา มันพาความ "หนุ่ม" จากผมไปไวเกินไปรึเปล่าเนี่ย.....

iiws(4843

)

คห.6: 24 ก.ค. 54, 16:06

เห็นรูปนี้แล้วนึกเบื่อแก้งค์ "เด็กแว่น" ครับ

ทำกันได้นะ

iiws(4843

)

คห.7: 24 ก.ค. 54, 16:08

พี่โป้ง มารอรับเราอยู่ที่ท่าเรืออยู่แล้วครับ เรือพร้อมจะออกเดินทางตั้งนานแล้ว

ถ้าเพียงแต่เราไม่ต้องรอ เพื่อนร่วมทริพอีกหนึ่งกลุ่ม ที่ก็คงจะโดนพิษแอลกอฮอล์ ทำร้ายจากเมื่อคืนที่ผ่านมาเหมือนๆ กัน

iiws(4843

)

คห.8: 24 ก.ค. 54, 17:10

เราเปลืองเวลานั่งให้แดดเผาตัว แกล้มบทสนทนาอยู่ร่วมชั่วโมงครับ

กว่าที่เพื่อนร่วมทริพอีก สามท่านจะมาถึงท่าเรือ

ยังไงก็ตามแต่ ในที่สุดแล้ว ทริพของเราก็กำลังจะได้เริ่มต้นอีกครั้ง

ถึงแม้จะช้าไปบ้าง แต่ก็นั่นแหละครับ ยังไงก็ตามแต่ ทริพนี้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

iiws(4843

)

คห.9: 24 ก.ค. 54, 17:15

หัวใจพองโตอย่างบอกไม่ถูกครับ เวลาเริ่มต้นทริพทีไร

เหมือนอากาศจะเป็นใจให้กับคนรอนแรมไกลร่วม 20 ชั่วโมงอย่างผม

พี่โป้ง บอกกับพวกเราว่า สายฝนกระหน่ำ แทบจะทั้งวันทุกวัน มันนับเป็นช่วงเวลาทองของการตกปลาที่นี่

ใบพัดเรือ กรีดผืนน้ำเวิ้งว้าง หัวเรือหันเข้าสู่เป้าหมาย

หัวใจพองโต ละอองน้ำที่เกิดจากท้องเรือแหวกผืนน้ำกระเด็นมาปะทะใบหน้าผมเป็นระยะ

วินาทีนั้น ผมไม่รู้สึก ง่วงอีกต่อไป

iiws(4843

)

คห.10: 24 ก.ค. 54, 17:19

โดยปกติ การเดินทางในเส้นทางนี้ จะกินเวลา ร่วมสองชั่วโมงครับ

แต่ในวันที่เราจะเจอกับ สายลมกรรโชก และ สายฝนที่โปรยปรายเช่นนี้ ระยะเวบลาในการเดินทางอาจจะต้องยืดออกไปบ้าง

"ช่างมันประไร" แค่ไปให้ถึง ก็แค่นั้น

iiws(4843

)

คห.11: 24 ก.ค. 54, 17:22

ตลอดเส้นทาง ผมวุ่นวายกับการ ควักกล้อง เข้าๆ ออกๆ จากกระเป๋ากันน้ำ Feelfree ที่คอยปกป้องกล้องคู่ชีพของผมอยู่

มันทำงานได้ดีเยี่ยม อย่างไม่มีข้อบกพร่องใดๆ ให้ตำหนิได้

ผมแอบนึกรำคาญตัวเองที่ต้องคอยทำอะไร ยุกยิกๆ อยู่คนเดียว

แต่ก็ด้วยภาพที่อญุ่ตรงหน้ามันร้องเรียกให้ผมควักกล้องออกมา อย่างไม่อาจปฏิเสธได้

iiws(4843

)

คห.12: 24 ก.ค. 54, 17:28

หลังจากเปียกมะล๊อกมะแล๊ก จากการเดินทางฝ่าสายฝนตลอดเส้นทาง

พี่โป้งพาเรือ ใบเตย ถึงที่หมายที่ดูแปลกตาออกไปครับ

ด้วยครั้งหลังสุดที่ผมมาเยือนที่แห่งนี้ กลุ่มแพพัก ยังอยู่อีกด้านของลำน้ำ

และผมต้องประหลาดใจ เมื่อการกลับมาครั้งนี้ของผม พบว่าแพพัก ถูกย้ายมาอีกฟากฝั่งแล้ว

แต่ก็นั่นแหละ เพื่อนร่วมทริพต่างรู้กันดีว่า "ป้าแมว"ได้เตรียม มื้อเที่ยงไว้รอท่าพวกเราแล้ว

"ทานด้วยกันไหม?"

iiws(4843

)

คห.13: 24 ก.ค. 54, 17:32

หลังมื้อเที่ยง สายฝนก็ยังคงขยันขันแข็งที่จะทำหน้าที่ของมันอย่างไม่หยุดไม่หย่อน

ผมเองเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติของร่างกาย(อันบอบบาง) ของผม

การเดินทางไกล ร่วม 2000 กม. อย่างหักโหม และแทบไม่ได้นอน อาจจะเป็นสิ่งที่คนวัยผมไม่ควรทำอีก

การนอนเล่น มองดูสายฝน หากเป็นที่บ้านอาจจะเป็นเรื่องน่าเบื่อ

แต่สำหรับที่นี่ ทุกครั้งที่ผมได้กลับมาเยือน "เวลา" ของผมมันหยุด ครับ

iiws(4843

)

คห.14: 24 ก.ค. 54, 17:46

ใครบางคนไม่ยอมอยู่นิ่งๆครับ

ที่นี่ เรามักจะคาดหวังถึง ความหนาแน่นของประชากรสัตว์น้ำ

เพื่อนร่วมทริพของผมคนนี้ก็เช่นกันครับ ถึงฝนจะยังไม่เปิดโอกาสให้เราเล่นเกมส์ที่ถนัดได้

พวกก็เล่นข้างแพนี่แหละ

55555+++

iiws(4843

)

คห.15: 24 ก.ค. 54, 17:50

ผมซัด พารา ไปสองเม็ด พร้อมทั้ง ยาแก้อักเสบราคาแพง ที่เพื่อนติดมาเรียบร้อย

นอนมองฝนจนแทบจะผลอยหลับ นึกขึ้นได้ว่า เกือบสองเดือนแล้วที่ไม่ได้แตะต้อง ทั้งคัน ทั้งรอกเลย

หยิบรอกขึ้นมาโหลดสายขนาด 30lb ของ Relix 8X พวงสายหน้า ฟลูโอคาร์บอนขนาด 40lb

ทุกรอบที่หมึนมือหมุนรอก หัวใจก็พองโตอย่างบอกไม่ถูก

อาการนี้มักจะวนมาซ้ำๆ เมื่อผมได้มีโอกาสกลับมาที่นี่

iiws(4843

)

คห.16: 24 ก.ค. 54, 17:54

อากาศเย็น จนบางครั้งคิดว่า หากมีเวลาที่ยอมปล่อยมือ หลับตา จากเรื่องวุ่นวายที่ทำๆอยู่ทุกวัน

น่าจะหาโอกาสมานอนเล่น ที่นี่อย่างจริงๆ จังๆ ซักครั้งหนึ่ง

ใครซักคน แขวนปลายสายด้วยเหยื่อของ "พี่เป้ หาดใหญ่" เหยื่อยอดนิยมในกลุ่มตกปลาเล็กๆ ของเพื่อนๆ ผม

ในวันที่นั่งมองรูปกบตัวนี้หน้าจอคอมฯ ผมนึกสงสารพี่เป้ ที่มักจะถูก คนมักง่าย ไร้ก้อนสมอง ก๊อปปี้งานของพี่เป้อยู่เสมอๆ

"ไม่รู้คนพวกนี้ หน้าฉาบด้วยอะไรกัน ไม่มียางเอาซะเลย"

iiws(4843

)

คห.17: 24 ก.ค. 54, 17:55

อ้างถึง: nc_funkky posted: 24-07-2554, 17:53:53

+1 โพสต่อไปอย่าได้หยุด

เอาเบอร์สาวมา ไม่งั้นไม่โพส นะ (ว้อยยยยย)

iiws(4843

)

คห.18: 24 ก.ค. 54, 18:01

จนแล้วจนรอด ผมก็โดนหมอนก ลากออกเรือมาจนได้ครับ

อากาศเย็นหลังฝน ช่วยให้เรากระปรี้กระเปร่าได้ไม่น้อยไกลๆ ข้างหน้าโน่น ก็คือเรือเพื่อนร่วมก๊วนครับ

ลำนี้แกไม่กลัวฝนกันครับ บุกออกมาเรียกว่าเปียกตั้งแต่เดินลงเรือว่างั้น

iiws(4843

)

คห.19: 24 ก.ค. 54, 18:03

เป็นพี่ปาน กับพี่เต่า นั่นเองครับ

บนบทสนทนาข้ามลำเรือ เหมือนพี่เต่า จะได้โบนัสไปแล้วนะครับ

ไม่แน่ใจว่ามีรูปในกล้องพี่ปานรึเปล่า เดียวถ้ามีพี่ปานแกคงเอามาแปะให้ได้ชมครับ

iiws(4843

)

คห.20: 24 ก.ค. 54, 18:09

ช่วงเย็นวันแรก สายฝนกระหน่ำซะจนแทบมองไม่เห็นใมนระยะ 2-3 เมตร

สิ่งที่น้อยอย่างไม่คาดคิด ตรงกันข้ามกับปริมาณฝนมากมายคือ ปริมาณปลาครับ

ถ้าจำไม่ผิด ดูเหมือนว่าหมอนกจะตบกระสูบเด็ก (มากๆ ) ไดเซก 2-3 ตัว

กับเหตุผลที่พลพายเรือ บอกกับผมว่า "น้ำลงครับพี่ ปลาถอยลงข้างล่างหมดแล้วพี่"

เช้าวันถุดมา ผมนึกชื่นชมกระเป๋ากันน้ำ Feelfree อีกครั้ง ที่ดูแลกล้องคู่ชีฟผมเป็นอย่างดี

ไม่งั้นผมคงไม่ได้มีโอกาส ถ่ายภาพนี้ครับ

iiws(4843

)

คห.21: 24 ก.ค. 54, 18:24

รอบเช้าผมเลือกที่จะไม่หยิบ กล้องลงเรือครับ ถึงแม้จะไว้ใจในประสิทธิภาพของกระเป๋ากันน้ำ FeelFree เต็มเปี่ยม

ครับมันกันน้ำได้แน่ แต่ทุกครั้งที่ผมหยิบมันออกมาจะต้อง + เวลาอีกเท่าตัว ในการเก็บมันลงไปในกระเป๋ากันน้ำอีกครั้ง

กระนั้นก็ตาม ผมพบว่าการกลับมาที่นี่ ในครั้งนี้ของผมมันต่างไปจากครั้งก่อนๆ เรียกได้ว่า "มหาศาล" ครับ

บอกเป็นความรู้สำหรับคนที่ใฝ่ฝันจะไปเยือนที่นี่ซักครั้งนะครับ

ที่นี่ไม่ใช่ที่ ที่เราจะได้ปลาเยอะๆ มากมายต่อรอบหรอกนะครับ

ปลาที่นี่ไม่ได้ดิบ ถึงขนาดที่ว่ากัด ทุกอย่างที่ผ่านหน้ามันไป

ลองนึกเล่นๆ ดูซิครับ ว่าแทบจะทุกวันจะต้องมีนักตกปลามายื่นไม้ผลัดกันตกปลาที่นี่เสมอ

อย่างต่ำผมก็ว่า อาทิตย์ละ 3-4 วันละครับ ส่วนจะครั้งละกี่คน นั่นก็อีกเรื่องครับ

แต่ถ้าอยากมาสัมผัสถึงความเป็นธรรมชาติ ความเงียบสงบ บรรยากาศแบบที่เป็นหนึ่งเดียวบนแผ่นดินไทย นั่นก็อีกเรื่องครับ

จริงๆ นะ เชื่อผมเถอะ

iiws(4843

)

คห.22: 24 ก.ค. 54, 18:26

หลังอาหารมื้อเที่ยง ผมนั่งมองหน้า "อ้ายเชือน" แมวเจ้าถิ่น

มันยังคงขี้อ้อนเหมือนเดิม เดินมาคลอเคลีย ให้เกาคางเหมือนครั้งก่อนๆ

แม้ในความคุ้นเคย ผมจะ สำเนียกได้ถึงสิ่งที่ต่างออกไป เล็กๆ ก็ตาม

iiws(4843

)

คห.23: 24 ก.ค. 54, 18:41

บนความน่าเบื่อ หมอนกเพื่อนผมมันไม่เคยเบื่อครับ

หลังจากตบปลาพลวงคาบขวดนมที่ปลายคลองหยา ในวันที่สายน้ำสีเหมือนชานมเย็น

ช่วงเที่ยงมหกรรม "แก้เบื่อ" ของหมอนกก็เริ่มต้น

จริงๆ แล้วถ้าเรารู้จัก ที่จะลดความ "คาดหวัง" ไว้บ้าง บางครั้งมันอาจจะทำให้เรา "ผิดหวัง" น้อยลง

iiws(4843

)

คห.24: 24 ก.ค. 54, 18:44

หลายคนมักจะ "ชอกช้ำ" ในความแสนรู้ของ ปลากระแห ครับ

ผมอยากให้ลองสายเอ็นเส้นเล็กๆ กับตะขอตัวบางๆ ดูบ้าง

บางครั้งอาจจะทำให้เราได้หัวเราะ เอิ๊กๆ กับการเอาชนะ ปลากระแหบ้าง....อะไรบ้างครับ

iiws(4843

)

คห.25: 24 ก.ค. 54, 18:49

เหมือนเดิมครับ ช่วง บ่ายผมก็ไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอันขึ้นมาจากผืนน้ำ

ทำทุกวิถีทางแม้กระทั่งตีเหยื่อลึกสุดใจอย่าง RR9 ตลอดเส้นทางคลองควน

ไร้เสียงตอบรับสิ้นดีครับ

ยอมกระทั้ง อาฆาตไรแดง พรากแม่และลูกน้อย ที่หมางเมินทุกเหยื่อของผม

นี่มันเกิดอะไรขึ้น....คำถามที่ก้องอยู่ในก้อนสมองทั้งคืน