เมื่อวันที่ 7 - 9 ตุลาคม ผมได้มีโอกาสไปตกปลาที่สิมิลันครั้งแรก ตามคำชวนของพี่ติ่ง แสมสาร และ พี่หมู โอเชี่ยน โดยลงเรือโชคสมหญิง ของกัปตันแป๊ะ แห่งบ้านทับละมุ 

ทริพนี้ประกอบด้วย พี่ติ่ง แสมสาร ,พี่หมู โอเชี่ยน, คุณอาชาญ(คุณพ่อพี่เป้ง GT) ,พี่เล็ก พัทยา , พี่บิ๊ก , พี่ตั้ม , เพื่อนลิ้ม , และผมน้องเอิร์ธ ครับ พวกเราออกเดินทางจากกรุงเทพคืนวันพฤหัสที่ 6 ตุลาคม ถึงบ้านทับละมุ ประมาณ 9 โมงเช้า หลังจากนั้นจึงขนสัมภาระลงเรือครับ

หลังจากนั้นเรือได้ออกเดินทางสู่สิมิลัน ซึ่งพี่หมู โอเชี่ยนบอกว่าทริพนี้เป็นทริพเปิดฤดูของเรือโชคสมหญิงอีกด้วยครับ ระหว่างทางพวกเราต่างประกอบอุปกรณ์รอ พอเห็นอุปกรณ์ผมจะเป็นลม Penn inter ขนลงเรือมาประมาณ 200กว่าที  และยังมี อลูเทคโนส เรียวบิ ซาฟารี สเตล่าอีก แต่ไม่ใช่ของผมเลยซักตัวครับ

ผมได้ยินแว่วๆว่าพี่คนนี้ก่อนลงเรือเที่ยวนี้ ไปรับ สเตล่ามาอุปการะถึงสองตัว คันสมิธอีกคัน และก้อซีแน็คอีกคันครับ 

ระหว่างนั่งเรือ พี่หมู โอเชี่ยน ได้สาธิตวิธีการผูกเบ็ดแบบซาบิกิ ซึ่งวิธีนี้พรานเบ็ดพื้นบ้านนิยมใช้กันครับ 

พวกเราเดินทางถึงสิมิลันเกือบๆบ่ายสี่โมง ไต๋แป๊ะพาเราไปทลอลิ่ง เพื่อรอเวลาตกปลาหน้าดินในตอนกลางคืนครับ 

คืนนั้นหลังจากหม่ำกับข้าวเย็นฝีมือนายหนุ่ม ลูกชายกัปตันแป๊ะ แล้วผมก้อหลับยาวตลอดทั้งคืนครับ ซึ่งผมตื่นอีกทีตีสี่แล้ว ลงมาที่หัวเรือเจอพี่หมู โอเชี่ยน กำลังอัด เรนโบรันเนอร์ ขึ้นมา หลังจากนั้นก้อกลายเป็น ซาซิมิจานน้อยครับ 

ตีสี่คร่ง ไต๋แป๊ะพาเรือโชคสมหญิง สู่ดอนใหม่ ชุมชนแออักของเยลโล่ฟิน ทูน่าครับ เรือวิ่งมาซักพักประมาณเกือบหกโมงเช้า พวกเราเริ่มลงสายทลอลิ่งกันครับ เป็น rapala cd 18 สามสาย และเหยื่อเจ็ทอีกสองสาย โดยพี่หมู โอเชี่ยน ได้แนะนำ คอยควบคุม และคอยปล่อย สายทลอลิ่ง พอเรือกำลังแล่นเข้าสู่ ดอนใหม่ ระดับน้ำ 120 เมตร Alutechnos Abacore 30 ใส่สายชัวร์แคท 50lbs ความยาวราว 450 เมตร  เกาะเกี่ยวเป็นหุ้นส่วนกับ คัน Shimano Taiton 50-80 lbs ที่โยงใยปลายสาย ด้วยหัวเจ็ต Williamson  ขนาดสเกริตความยาวสิบนิ้ว สายโมโนลีดเดอร์ 400 lbs เชื่อมต่อกับตัวเบ็ด ด้วย Shakles จากโอเชี่ยน สปอร์ต ซ่อนภายในด้วยตัวเบ็ด Decoy 10/0 สองตัว รั้งท้ายด้วยสลิงสามร้อยปอน์ด ก็ร้องลั่นดอนใหม่ 

พี่หมู โอเชี่ยนกับพี่ไม่รู้ รีบวิ่งเข้าไปเลื่อนเบรคเพิ่มขึ้น เพื่อนเป็นการเซ็คฮุคไปในตัว ก่อนเรือจะเบาเครื่องลง เจ้าตัวปริศนาพาสายจมดิ่งลงสู่น้ำลึก น้าไม่รู้สามารถทำได้เพียงตั้งคันรอ สายห้าสิบปอนด์ในรอกอลูเทคโนสค่อยๆไหลออกจากสปูลอย่างสม่ำเสมอ ไม่มีทีท่าว่าจะหลุด พี่ติ่ง แสมสาร(ตื่นมาตอนไหนก็ไม่ทราบครับ) ตะโกนบอกให้ไต๋แป็เอาเรือตาม ไม่งั้นสายหมดแน่ๆ 

            พี่ไม่รู้ เริ่มเก็บสายเข้ามาได้บ้างแล้ว แต่บางจังหวะเจ้าตัวปริศนาใต้น้ำก้อดึงสายออกไปอีก พี่ไม่รู้สู้ปลาประมาณ 20 นาที ก็บอกให้เพื่อนลิ้มเตรียมตัวใส่ฮาร์เนต ไว้ ซึ่งเหมือนพวกเราจะทราบล่วงหน้าเตรียมฮาร์เนตลงเรือไปถึงสามตัวครับ    แล้วผมก็เกิดความสงสัย จึงถามพี่ไม่รู้ว่า

Mr.Earth : พี่ไม่ครับ ทำไมพี่ไม่รู้ไม่สู้กับปลาตัวนี้คนเดียวให้จบเกมส์ล่ะครับ
mairoo : คืองี้นะเอิร์ธ.......เอิร์ธลงเรือตกปลาทะเลมากี่ทริพแล้ว เอิร์ธเคยเจอปลาใหญ่ๆ อย่างนี้บ้างหรือปล่าว
Mr.Earth : ผมยังไม่เคยเจอใหญ่ๆแบบนี้น่ะครับพี่ไม่รู้
mairoo : อืม.....ใช่ไงเอิร์ธ  การที่พี่ให้คนอื่นได้มีโอกาสสัมผัสกับปลาตัวนี้ไม่ใช่พี่อยากจะรุมปลาตัวนี้นะเอิร์ธ แต่พี่อยากให้คนอื่นๆได้สัมผัสกับปลาใหญ่ ได้รู้ถึงการควบคุมปลาขนาดใหญ่ ซึ่งพี่ว่าโอกาสแบบนี้ไม่ได้เจอง่ายๆ พี่เลยอยากให้ทุกคนได้มีโอกาสสัมผัสยังไงครับเอิร์ธ
Mr.Earth : อ้อ....เป็นอย่างนี้เองหรือครับ

ไต๋แป๊ะ ทำหน้าที่บอกตำแหน่ง เพื่อความสะใจในการพากษ์ย แจ้งให้น้าไม่รู้ได้รับทราบว่า ขณะนี้เราได้ตามปลาจนหลุดเขตดอนใหม่เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ระดับน้ำในจอซาวเดอร์ ขณะนี้ 200 เมตร เศษ ระยะทางห่างจากจุดที่ปลาชาร์จ มาราว ๆ หนึ่งไมล์ทะเล แล้ว ..........

เมื่อพวกเราได้ฟังดังนั้น น้าไม่รู้ ออกกาการห่อเหี่ยวมาทันที เรียกตัวช่วยด่วน...... เพื่อนลิ้ม ทำหน้าที่ตัวช่วยให้น้าไม่รู้ทันที แต่งตัวโดยไว


ปล. เห็นไหมตาแจ็ท ไต๋เอิร์มีถ่ายวีดีโอ คอยรายงานสดด้วย เสียดายบนเรือไม่มีเน็ท เหมือนเรือแถวพัทยาอะครับ 

เพื่อนลิ้มเป็นคนที่สองที่ได้มีโอกาสสัมผัสครับ แบบว่า want มานาน อยากรู้ว่า ปริศนา ใต้น้ำลงไปสองร้อยเมตร คือ ??? โดยมีพี่ติ่งแสมสารคอยช่วยรั้งคัน และคอยดูเบรคไม่ให้แข็งเกินไป อยู่ตลอดเวลาครับ

ความคาดหวังของไต๋แป๊ะ และพี่หมูโอเชี่ยน คงยังให้คำทำนายว่าน่าจะเป็น เยลโล่วฟินใหญ่ ๆ ยักษ์ ๆ ที่เราต้องเรียกเพื่อนมาทั้งเวบ เพื่อกินปลาดิบจานนี้

รอก Alutechnos Abacore 30 ตัวน้อย เมื่อเทียบกับสิ่งที่เกิดขึ้น ออกกาการเบรคร้อน บ้าง แต่ยังคงทำหน้าที่ต่อไปอย่างทรหดอดทน เพื่อพิสูจน์ว่า ลูกปืน oneway 3 ท่อน ที่อัดด้วยไฮโดรลิค ที่ฝาข้าง ยังคงทำหน้าที่รับแรงกดถ่ายน้ำหนักจากระบบเบรค ไม้ก๊อก ที่ใคร ๆ หลายคนแอบนินทาว่ามันไม่แข็งแรง ลูกปืนอาจจะรูดได้

นี่คือ อีกหนึ่ง บทพิสูจน์สำหรับรอกตระกูลนี้ เอ้าๆ สาวก Alu มาเชียร์กันหน่อยเร้ววววว 

หลังจากเพื่อนลิ้มอัดไปได้สักพัก น้าไม่รู้เริ่มฟื้น จากความเหน็ดเหนื่อย ออกอาการแซวเพื่อนได้อย่างอารมณ์ดี ส่งเสียงดังทั่วลำเรือ แข่งกับเสียงเรือ อิอิ

เพื่อนลิ้มเริ่มออกอาการล้า จะคืนคันให้น้าไม่รู้ แต่น้าไม่รู้ประกาศลั่นเรือว่า "เอ้า ใครจะลองต่อ เร้วววว ให้ว่อง ๆ แบ่ง ๆ กันไป ไม่ต้องแตกแถว" พี่เล็กพัทยารับคำทันที่ ด้วยความอยากจะแก้ปริศนา  จึงรับเป็นไม้ต่อไป พร้อมกันนี้ ฮะเอิร์ธ ก็ แต่งตัวเตรียมพร้อมอีกคน ตามที่น้าไม่รู้แนะนำ 

.ไม้ที่สี่ เป็นของหนุ่มคนนี้ครับ หนุ่มคนนี้ดูท่าทางเขาตั้งมั้นสู้กับปลามากเลยนะครับ ดูหน้าเขาสิครับไม่มีทีท่าจะเหนื่อยเลย มือแข็งจริงๆนะครับหนุ่มคนนี้    ตลอดเกมส์พี่ติ่ง แสมสาร และพี่หมู โอเชี่ยน คอยแนะนำและช่วยอยู่ไม่ห่าง ส่วนน้าไม่รู้ คอยตระโดนสั่งอยู่ด้านหลัง ครับ 

แต่สุดท้ายงานเลี้ยงก็ ใกล้มาถึงเวลาสิ้นสุด หนุ่มน้อยหน้ามน เริ่มหมดเรี่ยวแรง ส่งคันคืนให้น้าไม่รู้ รับคันคืน เพื่อทำการปิดเกมส์ ตัวปริศนาใต้น้ำ เริ่มจะปรากฏร่าง ทุกคนได้เห็นหัวเจ็ต Williamson เป็นเงาลาง ๆ ด้านล่าง เสียงน้าไม่รู้ตะโกนลั่น "เห็นหัวเจ็ตแล้ว ลีดหน้า ยาวห้าเมตร ปลาใกล้แล้วๆ" และสุดท้าย เงาเริ่มเด่นชัดขึ้น
มันไม่ใช่ปลาทูน่าครีบเหลืองดั่งที่คาด แต่มันคือ .................... "ราชันย์แห่งท้องทะเล" วัยรุ่น ตัวงาม ความยาวจากปากล่างถึงปลายหาง พี่หมูคาดเอาไว้ว่า ราว ๆ สองเมตร สี่สิบ น้ำหนัก ทั้งพี่หมูพี่ติ่ง ขานตรงกัน ว่า... ตัวนี้น้ำหนักมีร้อยยี่สิบกิโลอัพ ๆ

ปลาเริ่มเวียนเข้ามาใกล้เรือครั้งแรก โอ้จอร์ท!!!!!....... ตัวใหญ่มากๆครับ 

ทันทีที่เห็นตัวปลาพี่ไม่รู้ก้อพูดขึ้นว่า ปลาตัวนี้ผมจะปล่อยนะครับ ไม่มีคำคัดค้านจากสมาชิก ไต๋แป๊ะจึงเตรียมเชือกคล้องปลาครับ

ปล. สาร์นจากน้าไม่รู้ "เมื่อปลาถึงข้างเรือ พวกเราคือเจ้าของชีวิตเขา เราจะเก็บ หรือ เราจะปล่อย มันคือสิทธิ อันชอบธรรมของเราทั้งนั้น เราคือผู้กำหนดชะตาชีวิต ชีวิตเขาอยู่ในมือเรา" mairoo

ปลากฎว่าเบ็ด Decoy ขนาด10/O เกี่ยวที่โคนงวงพอดี ไต่แป๊ะจึงใช้ตะขอช่วยในการปลาดเบ็ดออกจากโคนงวง เพื่อปลดพันธนาการ ออกจากกระโทงแทงหนุ่ม ครับ 

ปลาเริ่มตาตกแลหงายท้องแล้ว พวกเราเลยคิดว่าถ้าปล่อยไปแบบนี้ไม่รอดแน่ๆ ตอนนี้มีทางเลือกอย่สองทาง  หลายคนให้ความเห็นว่า ปลาอาจจะไม่รอด ใช่เราเดินทางมาสู่ทางสามแพร่งอีกครั้ง ต้องตัดสินใจอีกแล้ว ทางเลือกของคณะเราคือ

1) นำปลาขึ้นเรือ เอาเนื้อมาทำปลาหวาน
2) ลองปฐมพยาบาลดูเผื่อปลาจะฟื้น

พวกเราตกลงกันเลือกข้อ 2 ครับ เมื่อได้ข้อยุติแล้ว พี่ไม่รู้จึงไปจับที่งาเจ้ากระโทงไว้ พี่เล็กพัทยา คอยจับพี่ไม่รู้ไว้กันตกเรือ พี่ติ่ง แสมสารจับปลาพลิกขึ้น พี่บิ๊กคอยช่วยเหลืออยู่ใกล้ๆ พี่หมูโอเชี่ยนคอยบอกไต๋แป๊ะเดินรือไปข้างหน้าช้าๆ ส่วนผมโดดขึ้นชั้นสองคอยบันทึกภาพครับ เราทำงานกันเป็นทีมครับผม 

ซักพักปลาเริ่มเปลี่ยนสี ลำตัวเริ่มมีสีสรร พี่ติ่งพี่ไปสบตา บอกกับพวกเราว่า ตาขยับได้แล้ว หางเริ่มโบกที่ละเล็กน้อย ขยับเป็นจังหวะ ตามแรงเรือที่เคลื่อนตัว

น้าไม่รู้ เอื้อมเอามืออีกข้างลูบไปบริเวณหัว ตบเบา ๆ  ด้วยความประทับใจ ได้ ทุกคนดีใจ ปลาตัวนี้ฟื้นตัวแล้วหลังอ็อกซิเจนผ่านช่องเหงือกทำให้ปลาแข็งแรงขึ้น ทันทีที่พี่ไม่รู้ปล่อยงวง พร้อมตะโกนลั่น แบบไม่เคยหรี่วอลุ่ม "ไว้เจอกันตอนห้าร้อยโลไอ้หนู" กระโทงแทงหนุ่ม สลัดหางพาตัวเองกลับลงสู่น้ำลึกอีกครั้ง   

ผมขอคาระวะปลาที่เป็นอาจารย์ของพวกเราในทริพนี้ สมกับชื่อ......ราชันย์แห่งท้องทะเล ทีมงานล่าฝัน ถ่ายรูปเป็นที่ระลึก กับหัวเจ๊ตตัวเก่ง



ปล. ปลาตัวนี้ ใช้เวลาสู้ 1ช.ม. 15 นาที ลากเรือจากจุดสไตล์มาถึงจุดปล่อยถึง 3 ไมล์ทะเล ที่ความลึก 200 เมตรครับ น้ำหนักประมาณ 130 กิโลครับ น้ำหนักอย่างเป็นทางการไม่มี เพราะ เหตุผลสามประการ

1. พวกเรากลัวว่าเอาขึ้นเรือถ่ายรูปชั่งน้ำหนัก แล้วปลาจะตาย
2. ในเรือไม่มีตาชั่ง ขนาดที่จะชั่งปลาตัวนี้ได้
3. หากนำปลาขึ้นฝั่ง มันจะขัดแย้งกับข้อหนึ่ง


สาร์นจากน้าไม่รู้เพิ่มเติ่มครับ

ขอขอบคุณ ไต๋แป๊ะ พี่หมูโอเชี่ยน ที่ได้นำพาไปหาสิ่งที่ทุกคนใฝ่ฝัน กับทริพดี ๆ ที่อันดามัน
ขอบคุณพี่หมู สำหรับคำแนะนำ การใช้เหยื่อหัวเจ็ต
ขอบุคณพี่ติ่งแสมสาร ที่ชายที่จะยืนข้างผมเสมอ ยามผมได้โทรฟี่ประทับใจ พร้อมความช่วยเหลืออีกหลายอย่าง บรรยายไม่ไหว
ขอบคุณ พี่เล็กพัทยา น้องลิ้ม น้องเอิธ ที่ช่วยให้การต่อสู้ครั้งนี้ จบลงด้วยดี ไม่มีการสูญเสีย
ขอบคุณ ไมค์ ที่คอยช่วยดึงฮาร์เนต ไว้ป้องกันอุบัติเหตุ
ขอบคุณ พี่บิ๊ก พี่ตั้ม สำหรับภาพวีดีโอ
ขอบคุณพี่ชาญ และทุกท่าน บนเรือ ที่ช่วยให้แรงใจ และช่วยเหลือทุกอย่าง
พิเศษ สำหรับคำขอบคุณผู้ที่ไม่ได้อยู่ร่วมทริพ แต่เกี่ยวข้องกับปลาตัวนี้ 
พี่แมค สำหรับชุดลีดเดอร์
อาจาร์ย xx1สำหรับความเอื้ออาทร รอก Alutechnos Abacore 30
ผมจะพามันไปตามล่าหาฝันต่อ ไป

mairoo

Mairoo : เฮ้ย......เอิร์ธ บนเรือมียาหอมไหมอะ
Mr.Earth : ไม่มีอะครับผม ไหนบอกไม่ต้องใช้ยาหอมไงพี่
Mairoo : คนเราพอมีอายุมันก้อมีเหนื่อยกันได้น้องเอ๋ย เอาน่าอย่าถามมากคนยิ่งเหนื่อยๆ พัดเร็วๆสิ
Mr.Earth : @#$@#$%$%##

พวกเราเริ่มลงสายกันต่อครับ 

เบื้องหลังพี่หมู โอเชี่ยน กับการเฝ้ามองการทำงานของหัวเจ็ท moo lure กะชุดลากปลาโอ ซึ่งผมยอมรับว่าช่วยโมงนี้คุณภาพเจ็ทของพี่หมูไม่เป็นรองใครครับผม 

และชุดลากปลาโอของพี่หมู โอเชี่ยน ก้อไม่ทำให้พวกเราผิดหวังครับ ในภาพพี่ไมค์เป็นผู้ต่อกรกับปลาโอเป็นคนแรก 

สคิปแจ็คทูน่า น้ำหนักกำลังดีเป็นบำเน็จจากอันดามัน ท่ามกลางสายตาอิจฉาของเพื่อนลิ้ม 

และพี่หมู โอเชี่ยนก้อไม่ทำให้น้องๆผิดหวัง ปล่อยชุดลากปลาโอลงไปใหม่ หลังจากนั้นไม่นาน เพื่อนลิ้มก้ออัดสคิปแจ็คทูน่าขึ้นมาพร้อมกันถึงสองตัว 

แล้วก้อถึงคราวของคุณอาชาญบ้างครับ