*เด็กหนุ่มคนหนึ่ง...เป็นชาวสงขลา...**
เรียนเก่งมาก...
ได้ทุนไปเรียนอเมริกา...ตั้งแต่เด็ก...จนจบด็อกเตอร์...
จึงกลับมาเยี่ยมบ้าน...**
**
บ้านของเด็กหนุ่ม...อยู่อีกฟากหนึ่ง...ของทะเลสาบสงขลา...
ต้องนั่งเรือแจว...ข้ามไป...ใช้เวลาแจวประมาณหนึ่งชั่วโมง...**
**
เรือที่ติดเครื่องยนต์...ไม่มีเหรอ...ลุง...**?**
ไม่มีหรอกหลาน...ที่นี่มันบ้านนอก...
มันห่างไกลความเจริญ...มีแ ต่เรือแจว...**
**
โอ...ล้าสมัยมากเลยนะลุง...โบราณมาก...
ที่อเมริกา....เขาใช้เครื่องบินกันแล้วลุง...ลุงยังมานั่งแจวเรืออยู่อีก.. .**
**
ไปส่งผมฝั่งโน้น...เอาเท่าไร...ลุง...**?**
80 **บาท...**
OK**...**ไปเลยลุง...**
**
ในขณะที่ลุงแจวเรือ...
หนุ่มนักเรียนนอก...ก็เล่าเรื่องความทันสมัย...
ความก้าวหน้า...ความศิวิไลช์...ของอเมริกาให้ลุงฟัง...**
**
เมืองไทย...เมื่อเทียบกับอเมริกาแล้ว...ล้าสมัยมาก...
ไม่รู้คนไทย...อยู่กันได้ยังไง...**?**
**
ทำไม ไม่พัฒนา...ทำไมไม่ทำตามเขา...เลียนแบบเขาให้ทัน...**?**
ลุง...ลุงใช้คอมพิวเตอร์...ใช้อินเตอร์เน็ต...เป็นไหม...**?**
ลุงไม่รู้หรอก...ใช้ไม่เป็น...
โอโฮ้...ลุงไม่รู้เรื่องนี้น่ะ....ชีวิตลุงหายไปแล้ว...**25 %...**.**
**
แล้วลุงรู้ไหมว่า...เศรษฐกิจของโลก...ตอนนี้เป็นยังไง...**?**
ลุงไม่รู้หรอก...
ลุงไม่รู้เรื่องนี้นะ...ชีวิตของลุงหายไป...**50 %**

ลุง...ลุงรู้เรื่องนโยบายการค้าโลกไหม...ลุง...**?**
ลุง...ลุงรู้เรื่องดาวเทียมไหม...ลุง...**?**
ลุงไม่รู้หรอก...หลานเอ๊ย...
ชีวิตของลุง...ลุงรู้อยู่อย่างเดียว...
ว่าจะทำยังไง...ถึงจะแจวเรือให้ถึงฝั่งโน้น...
ถ้าลุงไม่รู้เรื่องนี้...ชีวิตของลุง...หายไปแล้ว...**75 %**
**
พอดีช่วงนั้น...
เกิดลมพายุพัดมาอย่างแรง...คลื่นลูกใหญ่มาก...ท้องฟ้ามืดครึ้ม...
ลุงจึงถามเด็กหนุ่มว่า :
นี่พ่อหนุ่ม...เรียนหนังสือมาเยอะ...จบดอกเตอร์จากต่างประเทศ...
ลุงอยากถามอะไรสักหน่อยได้ไหม...**?**
ได้...จะถามอะไรหรือลุง...**?**
**
เอ็งว่ายน้ำเป็นไหม...**?* *
ไม่เป็นจ๊ะ...ลุง....**
**
ชีวิตของเอ็ง...กำลังจะหายไป **100 % ...**แล้วพ่อหนุ่ม...**

ขอบคุณทุกแรงเชียร์ครับ