คืนวันเสาร์ มักเป็นคืนแห่งความหรรษาของผม เพราะผมมักใช้เวลาช่วงดึกปลดปล่อยไปกับเกมส์ลูกหนังที่ถ่ายทอดทางฟรีทีวีแบบไม่ต้องมีภาระรายเดือน (UBC) และคืนนี้เป็นคืนแห่ง FA Cup ถ้วยที่ผู้ครอบครองไม่เคยสะกดคำว่าพ่ายแพ้ ระหว่างดาราคู่เอก Man U. vs ปอดชะมัด เอ้ย...Portsmouth และผลเป็นไปตามที่คนส่วนใหญ่คาดหวัง Man U. ชนะ 2 ต่อ 1
นึกย้อนกลับไปเมื่อหลายปีก่อน เมื่อครั้งที่ Man U. ครองความยิ่งใหญ่แบบสุดๆ ครั้งที่ครอบครองถ้วยสโมสรยุโรป Man U. ไม่แยแสบอลถ้วยนี้ที่ได้ชื่อว่าเก่าแก่ที่สุดในโลก ด้วยการสละสิทธิกลับไปเลือกเตะทัวร์นาเมนท์ไร้สาระ+พานักเตะไปนอนผึ่งไข่อยู่อีกฟากหนึ่งของสหาสมุทรแอทแลนติกแทน แต่ไม่ใช่ฤดูกาลนี้ที่เชลซีของเสี่ยหมี จ้องจะกระทุ้งให้ Man U. ตกจากบัลลังค์ตลอดเวลา ดังนั้นถ้วยไหนที่พอมีความหวังต้องรีบฉวยโอกาสไว้ก่อน
และในยุคก่อนนั้นด้วยแข้งหลายแข้งในทีมนี้ ภายใต้คำบัญชาของป๋า Fergie ทำให้ชาว Toon Army ต้องจดจำไปตลอดกาล ด้วยการบรรจงถีบให้ Newcastle U. ตกไปอยู่ที่ 2 ถึง 2 ปีติดต่อกัน และเป็นการถีบแบบยกเท้าค้างไว้ซะด้วยเพราะ Newcastle U. ไม่ได้เงยหน้ากลับขึ้นมาลุ้นแชมป์อีกเลย (เพราะเงยหน้าขึ้นมาก็เจอเท้าป๋า Fergie ทุกที) แต่สำหรับ Toon Army แล้วก็ยอมรับความจริงล่ะครับว่าทีมเรายังดีไม่พอ ไม่เหมือนกับบางทีมที่มีความหวังทู้กกก.....ปี จนป่านนี้ยังไม่ทำใจอีกเหรอ?...555....
เวลานอนแค่ 4 ชั่วโมงกว่าๆ ทำให้ผมไม่เต็มใจจะตื่นไปทริปตกปลานัก แต่โอกาสแค่สัปดาห์ละครั้ง (Weekend Angler) ก็ทำให้ผมจัดการตัวเองแล้วรีบเผ่นออกจากบ้านให้ทันเวลานัด ทริปนี้ประกอบไปด้วยผมและเพื่อนๆ 4 หนุ่ม 1 สาว(???) เริ่มจาก พี่บอย (ผู้บันดาลทริป) คุณโอ๋ น้าช้าง คุณสมศักดิ์ และป้าหญิง (Kanom) ที่โดนสามีทิ้ง........................ไปแข่งตกปลากุเลาน่า อย่าคิดมาก...555....

พวกเรามาถึงบ่อเลี้ยงปลาสลิดแถวบางปะกงกันเมื่อเวลา 7:31:42 น. สิ่งแรกที่รับรู้ตอนลงจากรถคือลมที่แรง ถึงแรงมาก แถมยังเป็นลมหนาวซะด้วย เป็นครั้งแรกที่ผมได้มาตกปลาช่อนในลักษณะหมายแบบนี้ ได้รับคำแนะนำจากพี่บอยว่าเหยื่อต้องเป็นเหยื่อที่กันสวะได้ดี ไม่เช่นนั้นจะติดกับกอหญ้าที่รกมากๆ เหยื่อกบที่เตรียมมาจึงต้องมีการโมดิฟายติดไส้ไก่เพื่อกันสวะเข้าไป (นึกถึงเหยื่อกบกันสวะ Alien ของพี่ต้นขึ้นมาเลยแฮะ...) แล้วเราก็เริ่มลุยกันเลย
ลมที่แรงเป็นอุปสรรคในการตีเหยื่อพอสมควร ผมเคลียร์สายฟู่อยู่ 4-5 ครั้งก็ต้องตัดสินใจเพิ่มหน่วงหลอดเก็บสายเข้าไปอีก และเลือกวิธี side cast เพื่อต่อสู้กับกระแสลมแรงๆ แบบนี้ ผมมองหมายไปน้ำลายไหลไป เหลี่ยมนี้ก็สวย ตรงนั้นก็น่าตีไปหมด ผมส่งเหยื่อไปทั่วหมดแต่บ่อแรกที่ลองเข้าไปตกกันไม่ได้รับความสนใจจากปลาช่อนเลย ผมเดาเอาว่าอาจจะเป็นที่ลมแรงและอากาศเย็นปลาเลยไม่ค่อยกระตือรือร้นที่จะมากัดเหยื่อ แต่มันไม่ใช่แบบที่ผมคิดเลยแฮะ???

พอพวกเราย้ายมาอีกบ่อหนึ่ง พี่บอยก็โดนปลาช่อนกัดเหยื่อกบติดต่อกันหลายๆ ครั้ง และในที่สุดก็ได้ตัวขึ้นมาเป็นคนแรก หลังจากนั้นก็เป็นช่วงเวลาตัวใครตัวมันทุกคนกระหน่ำตีเหยื่อกบของตัวเองกัน และผลที่ตามมาก็คือเสียงฮือฮาแทบทุกครั้งที่ปลาเข้ากัด
ปลาตัวนี้ของคุณโอ๋ครับ (แหะๆ ลืมถ่ายรูปน้าบอย)

ต้องสารภาพว่าตอนแรกผมไม่เข้าใจว่าการตกปลาช่อนด้วยเหยื่อกบแบบนี้มันจะสนุกตรงไหน? ยังไง? เพราะผมเคยตกปลาช่อนแต่ในบ่อโล่งๆ ที่ใช้หนอนยางแบบเทกซัส หรือไม่ก็ตีเหยื่อปลากะดี่ หรืออีกหลายต่อหลายวิธี ไปเจอแผงแหนก็ตกด้วยจิ้งจกยาง แล้วตกแบบนี้มันก็แค่ตีไปแล้วลากกบมาเฉยๆ บอกแบบตรงๆ เลยว่าผมตีเหยื่อกบไม่เป็นครับแต่พอได้ปลาช่อนตัวแรกขึ้นมาผมถึงรู้ว่า...สนุกแฮะ...ปลากัดเหยื่อเร้าใจมาก แบบว่าเข้ากัดแบบทั้งตัว ไม่มีตอแหลหรือเขี้ยวหรือดูท่าทีก่อน เรียกว่าถ้าตูไม่ได้กินกบตัวนี้ตูคงจะต้องหิ้วท้องรอไปอีกทั้งวันแน่ๆ ดังนั้นอย่าปล่อยให้มันผ่านไปเปล่าๆ จะดีกว่า และเป็นการกัดแบบเห็นๆ ทุกครั้ง ผมชักติดใจแล้วล่ะ

จากแรกๆ ที่ผมเลือกจุดตกของเหยื่อตามที่เล็งไว้ แต่ตีไปสักพักก็พบว่าแทบทุกจุดไม่ค่อยแตกต่างกันถ้ามันมีปลาช่อนมันกัดแน่นอน จุดที่เราเล็งก็ไม่ได้มีปลาเสมอไป ผมก็เลยเลือกที่จะตีเหยื่อในรูปแบบพัดกวาดไปเรื่อยๆ โดยเน้นตีไกลไว้ก่อน โอกาสเหยื่อถูกกัดจะมีมากกว่า ยกเว้นถ้าเห็นปลาช่อนขึ้นผมก็จะตีไปแนวนั้นแต่ให้เหยื่อตกเลยจุดที่ปลากัดไปนิดนึงแล้วค่อยลากเหยื่อกลับมา เปลืองเวลาแค่ไม่กี่ไม้ก็มักจะมีปลาช่อนกัดเสมอ แล้วอีกอย่างถ้าปลาช่อนกัดเหยื่อไม่โดนหรือไม่ติดเบ็ด ก็ตีตื้อๆ จุดเดิมอีกไม่กี่ทีมันก็มักกัดซ้ำ

จากเหยื่อกบผูกไส้ไก่ที่ผมใช้ตอนแรกก็มีปลาช่อนกัดดีแต่ผมมักจะพบปัญหาที่ตัวเบ็ดมักจะไม่ทะลุไส้ไก่มาเข้าปากปลา ทำให้ปลาช่อนกัดไม่ติดหลายต่อหลายทีแต่เหยื่อตัวที่ทำให้ผมได้ปลาหลายตัววันนั้นเป็นเหยื่อกบยางของ ชัวร์แมว เอ้ย...ชัวร์ แคช (Sure Catch) ไซส์กลางครับ ผมว่าแอคชั่นมันน่าสนใจมากเลยล่ะ มีใบสปินเบอร์ 2 หมุนๆ สร้างคลื่นเนียนๆ ร่วมกับการตีน้ำของขากบ แล้วเวลาปลาช่อนกัดแต่ละทีก็มักจะกลืนเลย เบ็ดจึงติดในปากทุกครั้งและเปอร์เซ็นต์การกัดกับการได้ปลานี่ใกล้ๆ กันเลย ตัวเบ็ดที่บีบเงี่ยงแล้วก็ไม่หลุดง่ายๆ ที่สำคัญการกันสวะของมันดีมากๆ เหยื่อแทบไม่เกี่ยวติดกับหญ้ารกๆ เลย (แต่ติดปากปลาดีมาก) อาจมีแอคชั่นเพี้ยนๆ แบบหงายท้องบ้างเล็กน้อย แต่ก็ไม่ถึงกับก่อความรำคาญอะไร และที่สร้างความพิศวงงงงวยให้กับผมมากก็คงจะเป็นเรื่องความทนทานที่ตอนแรกผมคิดว่ามันคงจะฉีกขาดเมื่อโดนปลากัดแค่ไม่กี่ครั้ง แต่ในทางตรงกันข้ามมันกลับแทบไม่มีร่องรอยบุบสลายเลยแม้จะโดนปลากัดมากกว่า 10 ครั้ง (ยกเว้นขาที่ฉีกไปนิดนึงเพราะผมดันดึงพลาดไปเกี่ยวกับตัวเบ็ด) อาจจะเป็นเพราะเวลาปลาช่อนกินจะอมเหยื่อเข้าไปในปากทั้งตัวก็เป็นได้

ส่วนเหยื่อที่ไม่ได้ปลาเลยเป็น Megabass V-4 Buzz Bait ที่พอผมได้ปลาขึ้นมาจากเหยื่อกบหลายตัวแล้วก็เกิดอาการอยากลองของลองเอามาตี แต่ก็ได้เรียนรู้ว่านอกจากมันจะทำระยะการตีไม่ค่อยได้ในภาวะลมแรงแล้วแต่มันก็ยังกันสวะได้ดีระดับนึงด้วย แต่ก็ยังมีปลามากัดให้ได้เสียวซะทีนึง

ปลาของคุณสมศักดิ์ เพื่อนน้าช้างครับ
น้าช้างหายไปไหน?????

ปลาของป้าหญิง (Kanom) ด้วยเหยื่อ Scum Frog (มีขายที่ร้านนะคะ)

ผมเคยสงสัยว่า Mr.Okubo แห่ง DVD Legend เค้าเป็นไรนักหนากับเกมส์การตกปลา SnakeHead ทั้งหลาย โดยเฉพาะปลาไรเงียว (ปลาช่อนญี่ปุ่น) ด้วยกบยาง ทำไมเค้าถึงได้หลงใหลกับมันนัก ถึงขั้นเดินทางไปรอบโลกเพื่อให้ได้ตกปลาชนิดนี้ แต่ผมว่าตอนนี้ ผมเริ่มรู้บ้างแล้วล่ะ....