สวัสดีทุกๆท่านที่เคารบรัก คราวนี้กระผมมี กระทู้จะนำเสนอ กระทู้นี้ผมเก็บมาไว้ปประมานเกือบ 2เดือนแล้วครับ เนื่องจากสถานที่แห่งนี้ ในรอบหลายปี ระดับน้ำลดลงต่ำสุด ทำใหปลาหลากหลายชนิด รวมตัวกันอยู่มาก ทำให้ผมตระหนักถึงว่าถ้า ลำพัง นักตกปลา ตกยังไงก็คงไม่หมด แต่ที่ผมกลัวที่สุด ก็คือ เบ็ดกระชาก ยาเบื่อ แล้วก็ ล้อมอวนครับ หมดแน่นอนครับ เลยกะว่าจะรอให้ระดับน้ำขึ้นเต็มก่อนแล้วค่อยโพสให้ชมกัน  แต่ตอนนี้ ล่าสุดที่ผมไปตกปลาที่นี้มีคนไปตกปลากันมากขึ้น แทบทุกๆวัน ซึงก็ได้บ้าง ไม่ได้บ้างแล้วแต่ความพยายาม ของแต่ละคน ส่วนเรื่องราวของผม เริ่มจาก ผมไปที่นี่ครังแรก โดยมีผู้ร่วมทริบกันหลายท่าน  วันนั้นเป็นวันทีผม รู้จักกับความพ่ายแพ้ อย่างไม่มีทางต่อกรกับพละกำลัง ของปลาชะโดใหญ่ ที่กระชากสายของผมลงสู่ก้นขื่อน แบบไร้ทางสู้ เป็นความพ่ายแพ้ ที้ผมฝังใจมาตลอด แล้วผมก็ไปซ้ำที่นี้ถึง 9ครัง ก็ยังไม่ได้ตัว ด้วสาเหตุต่างๆนาๆ ที่สังเกตุได้ ก็คือ ลูกปลาเหยื่อที่นี้เยอะมากครับ ทำให้ปลาล่าเหยื่อไม่แอ๊คทีบเท่าที่ควร ผมท้อแท้และหมดหวัง คิดจะเลิกล้มความตั้งใจไปหลายครั้งมาก  แต่พอผมได้คุยกับน้าผู้ใหญ่ท่านหนึง ท่านได้สอนให้ผม ได้เข้าใจ อุปนิสัย ของปลาล่าเหยือ และได้สอนวิธีการใช้เหยื่อปลอมให้เหมาะสมกับระดับน้ำของเหยื่อปลอมที่ใช้  ทำให้ผมเข้าใจและรู้จักกับความหมาย คำที่เรียกว่า.......Strike-Zone......จนครั้งที่10ที่ผมไป  ผมรวมรวมทุกสิ่งทุกอย่าง ที่เรียนรู้มา แล้วผมก็ทำสำเร็จจนได้ครับ ต้องขอขอบคุณ น้าผู้ใหญ่ท่านนั้น เเละน้าๆทุกๆท่านในที่นี้ ที่แบ่งปันประสบกราณ์ให้กันมาตลอดครับ
......ป๋อง.....

อรุณรุ่งวันเดินทาง

ทุกท่านเตรียมความพร้อมก่อนเข้าหมาย

ขอบคุณครับ

ขอบคุณมากครับ

ขอบคุณครับ

ขับตามกันไปครับ

เดี๋ยวน้ำลดจะไปนะตูน

ขอบคุณครับ

ถึงหมายแล้ว

ขอบคุณครับ

กำลังจะเอาเรือลงครับ

ต้องขอขอบคุณร้านเซเว็นซีด้วยนะครับ กับสวัสดิการที่ได้รับครับ

ขอบคุณครับ

ขอบคุณครับ

  น้ามงคล พ่อมดชะโดจิบ

ขอบคุณครับ

เฮียไจ๋  ลงเรือไปก่อนแล้วครับ 

น้องแชมป์  กำลังนำเรือลง

ขอบคุณครับ

เรือป๋าลงน้ำแล้ว

ขอบคุณครับ

พี่มงลงน้ำแล้ว

เรือผมกำลังลง

เลื่อกเหยื่อตัวเก่งก่อนครับ