เครื่องบินรบ Gripen Jas-39 เขี้ยวเล็บตัวใหม่กองทัพอากาศไทย ไม่มีอะไรมากนะครับแค่อยากให้รู้ว่าประเทศ ไทย ของเราก็มีดีไม่เป็นสองรองใคร( ลำนี้น่าจะมือซ้ายนะ)ขออภัยที่ไม่เกี่ยวกับตกปลานะครับ

ทุกท่านคงทราบข่าว ตั้งแต่วันที่ 17 ตุลาคมแล้วว่า รัฐบาลไทยได้สั่งซื้อเครื่องบินรบ Jas-39 Gripen (อ่านเป็นไทยว่า ยาส39 กริเพน ประจำการภายใต้รหัส บข20:บินขับไล่20) จำนวนทั้งหมด 6 ลำจากประเทศสวีเดนเป็นเงิน 19.5 พันล้านบาท และอีก 6 ลำหลังจากได้ ล๊อตแรกแล้ว เพื่อทดแทน F5 ที่เราใช้มานานกว่า 40 ปีจนเรียกได้ว่าอายุคราวพ่อของใครหลายคน รวมทั้งสิ้นเราจะมี กริเพน 1 ฝูง 12 ลำคับ

ก่อนพร่ำยาวๆ ไปขอบอกเรื่องความเก่งของกองทัพอากาศเรา แม้ไม่มีอาวุธทันสมัย F16 คือเครื่องบินที่ดีที่สุดในกองทัพไทยใช้มานานจะ 30 ปี แต่ในการซ้อมรบแต่ละครั้งกับนาโต้และการซ้อมรบต่างๆ ไทย เราทำคะแนนได้ดีที่สุดของอาเซียนมาตลอด และอันดับต้นๆของเอเชีย เราชี้เป้าได้ที่ 11 ส่วนเพื่อนบ้านเราอย่างสิงค์โปรและมาเลย์ถึงแม้มีเครื่องบินทันสมัย แต่ซ้อมรบ ชี้เป้าอยู่ที่ 8 คับ

บอกได้คำเดียวว่า ไทยเรามีอาวุธไม่ทันสมัย แต่ฝีมือ และประสบการ์ณเรากินขาดหลายๆประเทศคับ (ลำนี้มือซ้ายชัวร์) 

การรบ BVR หรือ Beyond Visual Range แปลไทยว่านอกระยะสายตานั้น มีอาวุธสำคัญสองอย่างคือเรดาห์และจรวดนำวิถี หลักการคือเปิดเรดาห์กวาดหาศัตรู...เมื่อพบแล้วก็ล็อคจรวดยิงปลิดชีพ่จ ากระยะเกือบ 100 กิโลเมตร

เมื่อเป็นเช่นนี้หัวใจสำคัญของเครื่องขับไล่ยุคใหม่คือ

1.ระยะเรดาห์ว่าใครเห็นใคร ก่อน
2.เครื่องใครโดนตรวจจับบนเรดาห์ได้ง่ายกว่ากัน
3.ระยะและความ แม่นยำของจรวดนำวิถี

การใช้เรดาห์ก็ ใช่ว่าจะเปิดค้างตลอดเวลา เพราะเมื่อใดที่คุณเปิดใช้งานมันข้าศึกก็จะจับสัญญาณได้ เห็นคุณทันทีเช่นกัน

เปรียบ ง่ายๆเหมือนพกไฟฉายกับปืนลมไปยิงกับเพื่อนในห้องมืดสนิท คนเปิดไฟฉายย่อมมีโอกาสหาอีกฝ่ายเจอ แต่ในกรณีที่หาไม่เจอก็เท่ากับเปิดเผยตำแหน่งให้อีกฝ่ายย่องเข้ามาจัดการ

ไฟฉาย(เรดาห์) ของกริเพนมีระยะไกลกว่าF16 สูสีกับซูแถมยังละเอียดกว่า ใหม่กว่า แถมขนาดที่เล็กของกริเพน(ใน ที่นี้รวมถึงF16)ยังทำให้ข้าศึกตรวจจับด้วยเรดาห์ได้ยากอีกด้วย

ที่สำคัญมากคือกริเพนมีระบบส่งข้อมูลไฮเทคที่สามารถรับข้อ มูลเรดาห์จากสถานีซึ่งอยู่ไกลออกไป 500 กิโลโดยไม่ต้องเปิดเรดาห์ให้ใครเห็น

เปรียบกับการพกไฟฉายกับปืน ลมเข้าไปยิงกับคนในห้องมืดแบบเดิม แต่ครั้งนี้เรามี spotlight ฉายจากระยะไกลๆแล้วโทรจิตบอกตำแหน่งของศัตรูให้อย่างแม่นยำ ขณะที่ฝ่ายศัตรูมองคนฉาย spotlight หรือฝ่ายเราไม่เห็น จะยิงก็ไม่ได้ ไล่ก็ไม่ถูก รู้ตัวอีกทีก็เจอสอยจากควมืดเรียบร้อยแล้ว

ปัจจุบันมีกริเพนและ F22 เครื่องบินรุ่นก้าวหน้าของสหรัฐที่ไม่มีวันขายให้ใครเท่านั้นที่ใช้ระบบนี้ ซู30 มิก29 และ F16 ไม่มีความสามารถทำได้ กริเพนจึงได้เปรียบมากในการรบเลยระยะสายตาเพราะสามารถเห็นศัตรูได้ตั้งแต่ 120 กิโลเมตร(ด้วยเรดาห์บนเครื่อง) หรือ 450 กิโลเมตร(ด้วย เครื่องบินเตือนภัยทางอากาศที่สวีเดนแถมให้ฟรีๆ และประเทศแถบนี้นอกจากสิงคโปร์ไม่มีใช้)


เรดาห์ เตือนภัยทางอากาศอีรี่อายที่ได้มาฟรี แม้ไร้อาวุธแต่ก็เป็นตาอินทรีชี้เป้าสังหารได้อย่างแม่นยำ

ในการซ้อมรบกับประเทศพันธมิตรอย่าง ฟินแลนด์ ไอซ์แลนด์ กริเพนก็สามารถเอาชนะ F18,F16 ได้อย่างสวยงามด้วยเทคนิคที่กล่าวมาข้างต้น

ดูคร่าวๆแล้วจะเห็นว่ากริเพนอาจไม่ได้สุดยอด ทุกอย่าง แต่เมื่อคิดเทียบกับราคาที่ถูกกว่าคนอื่น ค่าบำรุงรักษาต่ำ สมรรถนะที่สูงกว่าในหลายๆด้าน รวทั้งความได้เปรียบในการรบทางอากาศเหนือเครื่องบินเพื่อนบ้านแล้ว ก็นับว่าคุ้มค่าและตอบสนองความต้องการทางยุทธวิธีของไทยที่เน้นตั้ง รับ...เรานี้รักสงบแต่ถึงรบไม่ขลาดได้อย่างครบถ้วนกระบวนความ

เรามารู้จักกับ Jas-39 Gripen กัน

กริเพนไม่มี หางหลัง แต่ใช้ปีกเสริมด้านหน้า(Canard)เพิ่มความคล่องตัวและแรงยก

JAS ย่อจาก Jakt (อากาศสู่อากาศ), Attack (อากาศสู่พื้น), and Spaning (ลาดตระเวน)

บทบาท เครื่องบินขับไล่หลากบทบาท
บริษัทผู้ผลิต ซ้าบ
บินครั้งแรก 9 ธันวาคม พ.ศ. 2531
เริ่มใช้ 9 มิถุนายน 2539
สถานะ ประจำการ
ผู้ใช้งานหลัก

กองทัพอากาศสวีเดน
กองทัพอากาศเช็ก
กองทัพอากาศ ฮังการี
กองทัพอากาศ แอฟริกาใต้

จำนวนที่ผลิต 213 ลำเมื่อเดือนธันวาคม พ.ศ. 2551
มูลค่า 40-61 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (เมื่อรวมค่าภาษีส่งออก)

รายละเอียดของเครื่องบิน

* ลูกเรือ 1 นาย (2นายสำหรับรุ่นบีและดี)
* ความยาว 14.1 เมตร (14.8 เมตรสำหรับสองที่นั่ง)
* ระยะระหว่างปลายปีกทั้งสอง 8.4 เมตร
* ความสูง 4.5 เมตร
* พื้นที่ปีก 30 ตารางเมตร
* น้ำหนักเปล่า 5,700 กิโลกรัม
* น้ำหนักพร้อมอาวุธ 8,500 กิโลกรัม
* น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด 14,000 กิโลกรัม
* ขุมกำลัง เครื่องยนต์ เทอร์โบแฟนพร้อมสันดาปท้าย วอลโว แอโร อาร์เอ็ม12
o แรงขับปกติ 12,100 ปอนด์
o แรงขับเมื่อใช้สันดาปท้าย 18,100 ปอนด์
* ความเร็วสูงสุด 2 มัค (2,130 กิโลเมตรต่อชั่วโมง) ในระดับความสูง
(เร็วกว่าเสียงสองเท่า)

* พิสัยการรบ 800 กิโลเมตร
* ระยะสำหรับการขนส่ง 3,200 กิโลเมตรพร้อมถังเชื้อเพลิงที่ปลดได้
* เพดานบินทำการ 50,000 ฟุต
* น้ำหนักบรรทุกที่ปีก 336 กิโลกรัมต่อตารางเมตร
* อัตราแรงขับต่อน้ำหนัก 0.97
* อาวุธ
o ปืนกลอากาศเมาเซอร์ บีเค-27 ขนาด 1×27 ม.ม.พร้อมกระสุน 120 นัด หนึ่งกระบอก
o อาร์บี.74 (เอไอเอ็ม-9)หรืออาร์บี 98 หกลูก
o อาร์บี.99 (เอไอเอ็ม-120)หรือไมกา 4 ลูก
o อาร์บี.71 (สกายแฟลช)หรือเมเทโอร์ 4 ลูก
o อาร์บี.75 4 ลูก
o เคอีพีดี.350 2 ลูก
o ระเบิดนำวิถีด้วยเลเซอร์จีบียู-12 เพฟเวย์ 2 4 ลูก
o กระเปาะจรวดขนาด 13.5 ซ.ม. 4 กระเปาะ
o ขีปนาวุธต่อต้านเรืออาร์บีเอส.15เอฟ 2 ลูก
o ชุดระเบิดพวงบีเค.90 2 ลูก
o ระเบิด มาร์ก 82 8 ลูก
o กระเปาะอีซีเอ็มรุ่นเอแอลคิว-ทีแอลเอส 1 กระเปาะ

* ค่าดูแลรักษา: 90,000บาทต่อหนึ่งชั่วโมงบิน

* เข้าประจำการครั้งแรก: ปี1997

ของแถมของกริเป้นที่น่าสนใจมากอีกอันคือ
เค้ายอม เปิดเผย source code ของซอฟท์แวร์ระบบให้ด้วย
เราสามารถเอามาพัฒนา+โมดิ ฟายต่อได้

กริฟเพน ขณะจอดบนถนน แห่งหนึ่งในประเทศสวีเดน

ข้อ ดีอีกอย่างของกริเพนที่เครื่องบินรบอื่นๆโลกทำไม่ได้คือเรื่องของรัน เวย์...ทราบหรือไม่ว่ากริเพนบินขึ้นได้จากถนนหลวงขนาดกว้างเพียง 9 เมตร ยาว 400 เมตรเท่านั้น พูดง่ายๆคือถ้าเคลียร์รถออกจากถนนด้านหน้าธรรมศาสตร์รังสิตหมดก็สามารถใช้ เป็นรันเวย์ให้กริเพนขึ้นลงได้ทันที!
ขึ้นจาก ถนนสั้นและแคบอย่างทางหลวงหลายสายในเมืองไทยได้สบาย
ตรงนี้เป็นความสามารถที่กริเพนทำได้เครื่องเดียวในโลกเพราะ สวีเดนมีนโยบายทางทหารเหมือนไทยคือรับไม่ใช่รุก สมมติเกิดสงครามแล้วสนามบินใหญ่ๆทำลาย เราก็ยังให้กริเพนขึ้นต่อสู้จากถนนหลวงและหาถนนสายเหนือ อิสาน ตะวันออกตรงจุดเรียบๆ ใช้ลงจอดได้

เท่านี้ คงพอทราบความสามารถพื้นฐานและเหตุผลที่เกี่ยวข้องกับงบประมาณและความต้องการ แล้ว

แต่เมื่อเทียบกับขนาดแล้ว Gripen มีพิสัยปฏิบัติการที่ค่อนข้างน่าประทับใจทีเดียวครับ แผนภาพด้านล่างนี้แสดงพิสัยในการปฏิบัติการเมื่อประจำการตามกองบินต่าง ๆ ในภารกิจที่แตกต่างกันไป


- ในภารกิจขับ ไล่สกัดกัน ติดอาวุธอากาศสู่อากาศ

- ในภารกิจขับไล่สกัดกัน ติดอาวุธอากาศสู่อากาศ วางกำลัง ณ ฐานทัพเรือสัตหีบ

- ในภารกิจโจมตี ใช้การบินแบบ Hi-Lo-Hi (บินเข้าหาเป้าหมายในระดับสูง เข้าโจมตีในระดับต่ำ ถอนตัวในระดับสูง) 

อย่าไปทำอย่างน้าน แต่ไม่รู้ว่า"แถวโน้นอะ"เค้าจะร่วมยินดีกับเราบ้างมั้ย เพื่อนบ้านมีเครื่องบินใหม่ เนอะ 

น้าๆท่านใหน มีข้อมูลดีๆก็เอามาแบ่งปันกันด้วยนะครับ



สวัสดีครับน้า anyao



สวัสดีครับน้า Bike_แปดริ้ว    แรงเท่า F 16 เลยครับ

สวัสดีครับน้า  NaiJuy



สวัสดีครับน้า  Manhunt



สวัสดีครับน้า  โต๊ดซะงั้น!+_+!      แค่บินผ่านก็น่าจะใจหายแล้วละน้า  สันติๆ 



สวัสดีครับน้า  300ยอด    ที่จริงจะลงตั้งแต่อาทิตที่แล้วละครับแต่ติดลงกระทู้ตกปลาอยู่ครับ



สวัสดีครับน้า  เก่งแหลมฉบัง    ขอบคุณครับน้า 

สวัสดีครับน้า  กังวังมะนาว



สวัสดีครับน้า  อั้งยี่    คงมีหนีทหารกันบ้างละ 



สวัสดีครับน้า  DEN_FISHGING    ผมว่าคงจะเลยหมายบ่อยนะ 



สวัสดีครับน้า  boom_bass ไม่เก็บใว้ไข้บ้างหรือครับ



สวัสดีครับน้า  jas111      ขอบคุณน้าเช่นกันครับ

สวัสดีครับน้า  patipon rodpon 

สวัสดีครับน้าๆทุกท่าน

พี่วุฒิ จัดมาเลยพี่บอกก่อนซัก สองอาทิตย์นะพี่ เดี๋ยวเค้าไม่ให้ไปนะ

สวัสดีทุกๆท่านครับ   

  ผมก็รู้งูๆปลาๆนะครับ ไปหามาให้ครับ

IR Homing คือระบบจรวดที่จะวิ่งตามแหล่งกำเนิดของอินฟาเรดครับ ซึ่งแหล่งกำเนิดเหล่านี้จะมาจากเครื่องยนต์หรือท่อไอพ่นต่าง ๆ เช่น ถ้าขับ F-16 เปิด Afterburner ล่ะก็ คุณจะได้ IR อย่างเข้มข้นทีเดียว ซึ่งหัวของจรวดเหล่านั้นเช่น AIM-9, R-73, Python-4, IRIS-T, Magic II ก็จะพร้อมวิ่งเข้าหาคุณ ซึ่งมีมาตราการตอบโต้ก็คือปล่อย Flare ล่อครับ เพราะ Flare จะมี IR สูงกว่าเครื่องบิน (ซึ่งจรวดในปัจจุบันก็จะมีระบบแยกแยะได้ว่าอันไหนคือเครื่องยนต์ อันไหนคือ Flare) Sidewinder ครับ สังเกตุง่าย ๆ ว่าจรวดที่นำทางในลักษณะนี้จะมีผ้าคลุมสีเหลือง ๆ คลุมส่วนหัวอยู่ เพราะมันเป็นที่อยู่ของ IR Seeker อันบอบบางครับ

Semi-Active Radar เป็นระบบที่จรวดต้องอาศัยการนำทางอย่างต่อเนื่องของเรด้าห์ของเครื่องบินรบเพื่อที่จะเข้าหาเป้าหมายครับ จรวดที่ใช้การนำวิถีแบบนี้คือ AIM-7 หรือ R-27 ครับ โดยเมื่อปล่อยจรวดไปแล้วนักบินจำเป็นต้องล็อกเป้าหมายเอาไว้ตลอดเวลาครับ

Active Radar หมายความว่าจรวดเหล่านั้นเมื่อปล่อยออกไปแล้ว จรวดจะนำทางตัวเองเข้าสู่เป้าหมายได้เอง ซึ่งมันออกแบบมาแทนที่ Semi-Active Radar ครับ เพราะบทเรียนในสงครามเวียดนามที่นักบิน F-4 ต้องล็อกเป้าหมายเครื่องบินข้าศึกไว้ตลอดเวลา แต่เมื่อตัวเองโดนยิง หรือมีการรบติดพัน นักบินก็ไม่สามารถล็อกเป้าหมายเอาไว้ได้ จรวดลูกนั้นก็เสียไป ซึ่งจรวดระบบ Active Radar นี้ก็คือ AIM-120, R-77, Meteor, Darby ซึ่งคำว่า "Fire and Forget" หรือ "ยิงแล้วลืม" ก็มาจากคุณสมบัติที่ว่านักบินเมื่อยิงจรวดไปแล้วก็ไม่ต้องสนใจมันอีก ไม่ใช่ว่ายิงแม่นจนลืมไปได้เลยครับ

เมื่อเครื่องบินเราโดนล็อคออน ระบบของเราก็จะเตือนนักบิน ให้ป้องกันตัวโดยปล่อย ชาร์ฟ (ประมาณว่าแผ่นอะลูมิเนียมเล็กๆ)- (เพื่อลวงจรวดที่นำวิถีด้วยเรด้าร์) .........หรือปล่อยแฟร์(ลูกไฟร้อนๆหลายสิบลูก)-(เพื่อลวงจรวดที่นำวิถีด้วยความร้อน)  อธิบายแบบลูกทุ่งเลยเน๊าะ   

ภาพข้างบน คือ ระบบECM ที่ติดตั้งกับอากาศยานของกองทัพอากาศไทยนั้น เคยเห็น F-16 มีติด ECM Pod ซึ่งน่าจะเป็นแบบ AN/ALQ-131 ระบบ ECM ทำงานเปิดระบบเดินเครื่องกวนระบบเรด้าร์ของเครื่องบินข้าศึกและเรด้าร์ของอาวุธนำวิถีด้วยครับ    ECM บางระบบอาจจะทำการรบกวนระบบนำร่องระหว่างขั้นกลางที่ตัวอาวุธนำวิถีต้องพึ่งพาการนำร่องจากทั้งเครื่องบินที่ยิงและจากสัญญาณดาวเทียม ก็อาจจะหลุดครับ  ถ้ารู้ว่าไม่พ้นก็ดีดตัวสละเครื่องดีที่สุด