วันนี้ผมกับกอล์ฟ ออกมาสำรวจแหล่งหมายตกปลาช่อนกับอีกครับ สืบเนื่องจาก โอ๋กับพี่ต๋อยออกมาตกกันเมื่อวาน กลับมากบอกผมว่า ไปเจอคลองเล็กๆอยู่ข้างหมาย ที่สำคัญคือมีแผงแหนปกคลุมไปตลอด อย่างงี้ก็เข้าทางเลยซิครับ  เหลือบมองดูนาฬิกาก็ห้าโมงเย็นเข้าไปแล้ว หมายนี้อยู่ห่างจากบ้านผมประมาณ 15 ก.ม นั่นหมายความว่ากว่าเราจะเข้ามาถึงที่หมายก็เกือบห้าโมงครึ่งเข้าไปแล้ว น่าจะมีเวลาทดสอบแค่ครึ่งชั่วโมงเท่านั้นเอง
พอมาถึงที่หมายแค่ยืนมองแผลบเดียว ผมก็รู้ว่ามีตัวแน่นอน

ที่น่าทึ่งสำหรับผมก็คือคลองนี้จะมีน้ำท่วมสูงมาก แต่ตอนนี้ชาวบ้านนำเครื่องสูบน้ำเข้านาปรัง ระดับน้ำจึงลดลงมาก แหนเลยรวมตัวกันอย่างแออัด ที่สำคัญคลองเล็กๆนี้ยาวคดเคี้ยวไปตามท้องร่องหัวคันมากว่า 500 เมตร เชียวครับ
(คุณเล็ก แปดริ้วครับ 500 เมตร ผมว่า 10 คนตีเหยื่อไม่ซ้ำที่กันนะครับ สนใจอ่ะเปล่า แปดริ้ว-ลพบุรี กับหมายอย่างงี้ไม่ไกลหรอกครับ)

ข้างๆตลิ่งมีชาวบ้านมาปักเบ็ดทิ้งระยะห่าง 5 เมตรต่อเบ็ดปักหนึ่งคัน มารู้ทีหลังว่าเหยื่อเป็นสบู่กรดครับ

กอล์ฟยืนหวดเหยื่อผิวน้ำอยู่ไม่ถึงสิบครั้ง ก็มีปลาชาร์จเหยื่อแล้วครับ แต่ไม่ติดเบ็ด เพราะเป็นเบ็ดเงี่ยงเดียวขนาดสองโอ ฝังติดกับตัวเหยื่อ  เบ็ดใหญ่ขนาดนั้นปลาฮุบไม่ติดหรอก ผมบอกให้เปลี่ยนเหยื่อที่ผมติดมาอีกตัวก็ไม่เชื่อ โดนไปห้าครั้ง ไม่ได้ตัวครับ

ผมลากเหยื่อมาครั้งนึงสายเอ็นไปพาดกิ่งไม้ ขณะเหยื่อกำลังจะเสียแอ๊คชั่นบนยอดไม้ ปลาพุ่งทะลุแพงแหนกัดเหยื่อสามทีซ้อนๆ ไม่ได้ตัว ใครโง่กว่ากัน........

แล้วผมก็ได้ตัวครับ ตัวดำมะเมื่อมสู้เบ็ดแรงราวอย่างกับตัวเป็นกิโล ขึ้นฝั่งมาพร้อมกับแหนอีกหนึ่งกระจุกใหญ่

ชัดๆกับกบกระโดด  มองเวลาอีกทีจะหกโมงเย็นแล้ว เป็นตัวเดียวของวันนี้ ผมโดน5 ครั้ง ได้ 1 กอล์ฟโดน 5 ไม่ได้ตัว

ครั้งหน้ามีเวลาสักสองสามชั่วโมง คงได้เรื่องครับ แต่ก็ไม่แน่นอนว่าชาวบ้านจะสูบน้ำกันอีกตอนไหน ต้องบอกว่าใครเร็ว ได้เปรียบกว่า หมายอย่างนี้ สิบปีผมจะเจอสักครั้ง แล้วจะมารายงานผลใน SFC อีกครั้งครับ