4 ส.ค. 48 

กำลังเจ้าหน้าที่ กองร้อยตำรวจตระเวนชายแดน (ตชด.) ที่ 124 อ.ตาพระยา จ.สระแก้ว ร่วมกับตชด.215 อ.นางรอง จ.บุรีรัมย์ รวมทั้งเจ้าหน้าที่ทหารพราน กองร้อยทหารพรานที่ 2601 และ เจ้าหน้าที่ป่าไม้ อุทยานแห่งชาติ ตาพระยา รวม 12 นาย ได้ร่วมกันออกลาดตระเวน เพื่อการป้องกันรักษาป่าไม้ตามแนวเขตพื้นที่ชายแดนไทย-กัมพูชา

ซึ่งจากการลาดตระเวนครั้งที่ผ่านๆ มาได้มีการตรวจพบการลักลอบตัดไม้ และมีการตีตรายึดไว้เป็นของกลางอย่างต่อเนื่อง
ทั้งนี้เนื่องจากพื้นที่ตามแนวตะเข็บชายแดนไทย-กัมพูชา รอยต่อระหว่าง อ.ละหานทราย อ.โนนดินแดง จ.บุรีรัมย์ กับ อ.ตาพระยา จ.สระแก้ว เป็นพื้นที่ติดต่อกันที่สามารถข้ามชายแดนเข้าไปยังเขตประเทศกัมพูชาได้ง่าย

ทำให้ชาวต่างชาติซึ่งมีกองกำลังติดอาวุธ เข้ามาลักลอบตัดต้นไม้ตามแนวชายแดนอยู่เป็นจำนวนมาก และทวีความรุนแรงมากขึ้น
เจ้าหน้าที่หน่วยงานข้างต้น จึงได้ผนึกกำลังเข้าลาดตระเวนร่วมกัน  เพราะกลุ่มลักลอบตัดไม้ชายแดนดังกล่าวจะมี
กองกำลังติดอาวุธครบมือคอยคุ้มกันอย่างแน่นหนาอยู่ตลอดเวลาในการลักลอบตัดไม้และชักลากไม้เข้าไปยังเขตประเทศเพื่อนบ้าน

นอกจากกองกำลังติดอาวุธที่คอยคุ้มกันกลุ่มลักลอบตัดไม้ทำลายป่าแล้ว ยังมีการวางกับระเบิดสังหารบุคคล เพื่อป้องกันการติดตามไล่ล่าของ จนท.

หลายครั้งของภาระกิจลาดตระเวน ที่กองกำลังผสมของไทย ชุดนี้ ซึ่งมี ด.ต.ปราโมทย์  แก้วพิจิตร เป็น หน.ชุดปฏิบัติการ ต้องทำการเก็บกู้กับระเบิดสังหารบุคคล ซึ่งมีการนำมาวางใหม่เกือบทุกวัน

สวัสดีค่ะน้านายกร น้าจ้อ.ซอย10 น้า 6500 CT 

-----------------

4 ส.ค. 48    เวลาประมาณ 14.25 น.

เมื่อกำลังเจ้าหน้าที่ชุดผสมของไทยดังกล่าว ลาดตระเวนมาถึงช่องทางผ่านแดน “ช่องตาเพ็ด” ในเขต อ.ละหานทราย
จ.บุรีรัมย์ ได้เหยียบกับระเบิดที่กลุ่มลักลอบตัดไม้วางกับดักไว้ และเกิดระเบิดขึ้นอย่างรุนแรง เป็นผลให้เจ้าหน้าที่ได้รับบาดเจ็บทั้งหมด 7 นาย

โดยมีผู้บาดเจ็บสาหัส 3 นาย ประกอบด้วย

1. ด.ต.ปราโมทย์ แก้วพิจิตร สังกัดร้อย ตชด.124 อ.ตาพระยา จ.สระแก้ว ขาขาด 2 ข้าง แขนขวาขาด  นิ้วนางและนิ้วก้อยข้างซ้ายขาด 

2. จ.ส.ต. สมเกียรติ บุญนามอน สังกัดร้อย ตชด.215 อ.นางรอง จ.บุรีรัมย์ ถูกสะเก็ดระเบิดเข้าที่บริเวณใบหน้าและลำตัว

3. อาสาสมัครทหารพรานทองภัทร พรหมอินทร์ สังกัดกรมทหารพราน ที่ 26 อ.ละหานทราย จ.บุรีรัมย์ ได้รับบาดเจ็บบริเวณใบหน้า


ภาพขณะที่ จนท.ร่วมภาระกิจนำร่างที่บาดเจ็บสาหัสของ  ด.ต.ปราโมทย์  ออกจากพื้นที่ป่า ที่เกิดเหตุ

สภาพของ ด.ต.ปราโมทย์ หลังประสบเหตุ ถูกนำออกมาจากพื้นที่ป่า เพื่อรอการส่งตัวรับการรักษา

5555 ตอนนี้ไม่ค่อยจะว่างแล้วคับน้า calcutta700


----------------------------------------------------

หลังเกิดเหตุเวลา 16.45 น.

กองกำกับการตำรวจตระเวนชายแดนที่ 21 (กก.ตชด.21) ค่ายสุรินทร์ภักดี อ.เมือง จ.สุรินทร์ ได้ส่งเฮลิคอปเตอร์ไปรับตัวผู้บาดเจ็บสาหัสในพื้นที่ทั้ง 3 นาย มาลงที่สนามกีฬาหน้า กก.ตชด. 21 เพื่อส่งเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลศูนย์จังหวัดสุรินทร์

โดยคณะแพทย์ได้นำตัวเข้าห้องผ่าตัดให้การรักษาอย่างเร่งด่วน

 

สงสัยจะหาน้าวินไม่เจอค่ะ เอิ๊ก ๆ ๆ 

ขอบคุณค่ะน้า คนเย่อแดนบูรภา 

-----------------------------------------------------------

ภรรยาที่เฝ้าดูอาการของ ด.ต. ปราโมทย์ ขณะรับการรักษาตัวใน ร.พ. นานหลายเดือน

ภายหลังจากการรักษาอาการบาดเจ็บ ด.ต.ปราโมทย์  แก้วพิจิตร  ต้องสูญเสียขาบริเวณ เหนือหัวเข่าทั้งสองข้าง แขนข้างขวาถูกตัดขาดบริเวณข้อศอก  และนิ้วนางและน้วก้อยมือซ้ายถูกตัดขาด ทำให้ได้รับความลำบากอย่างมากในการดำเนินชีวิต
ถึงแม้จะได้รับการดูแลรักษาเยียวยาตามระเบียบราชการ  ซึ่งมอบรถเข็นวีลแชร์ แบบปกติมาให้

แต่ ด.ต.ปราโมทย์  ก็มีมือเพียงข้างเดียวซึ่งเหลือนิ้วมือเพียงแค่ 3 นิ้ว อีกทั้งยังเป็นมือข้างซ้ายที่จะใช้ในการควบคุมการทำงานของรถเข็น ซึ่งเป็นไปได้อย่างยากยิ่ง

ขอบคุณค่ะน้า Kepo 

-------------------------------------------

......... แขนข้างที่ขาด ก็ไม่สามารถควบคุมรถเข็น ซึ่งต้องใช้แรงจากผู้ใช้รถเข็น เป็นผู้ขับเคลื่อน
เว้นเสียแต่จะต้องมีผู้คอยดูแล และเข็นรถให้  ด.ต.ปราโมทย์ ตลอดทุกครั้งที่จำเป็นต้องเคลื่อนไหว ...

และขาเทียมที่ได้รับมาจาก รพ.ตำรวจ  ก็ไม่สามารถจะใช้งานได้ดี อันเนื่องมาจากขาที่ขาดทั้งสองข้างนั้น
ขาดที่บริเวณเหนือหัวเข่า ซึ่งขาเทียมโดยปรกตินั้น ไม่สามารถทำงานได้ดีในกรณีที่ต้องใช้ข้อเข่าเทียมทั้งสองข้าง

กล่าวง่ายๆ ก็คือ ไม่มีจุดหมุนที่สามารถยืดและล็อคได้ในการทรงตัว ซึ่ง ด.ต.ปราโมทย์ ไม่สามารถลุกยืนได้ด้วยตนเอง
และไม่สามารถเดินในพื้นที่ต่างระดับหรือแม้เพียงเหยียบก้อนกรวด ก็จะหกล้มได้ นับได้ว่าเป็นความลำบากอย่างยิ่งในการดำรงชีวิต


หลังจากที่ผมและสมาชิกในโครงการคืนป่าฯ ได้รับทราบข้อมูล จาก ท่าน หน.อวยพร แล้วจึงได้หาโอกาสไปเยี่ยม ด.ต.ปราโมทย์ที่บ้านพัก ใน อ.วัฒนานคร 
เพื่อทำความรู้จักเก็บข้อมูลส่วนตัวในการหาทางช่วยเหลือเยียวยา ในฐานะที่ ด.ต.ปราโมทย์ เป็นบุคคลหนึ่ง ที่ได้เสียสละปฏิบัติภารกิจเพื่อปกป้องพิทักษ์ป่า
จนตนเองได้รับบาดเจ็บ จนถึงขั้นทุพลภาพ

เบื้องต้น ผม พี่สหายสาริกา และ ยุทธพงษ์ (ตุ๊ก) จนท.ป่าไม้ อช.ปางสีดา ได้นัดหมายกันเพื่อที่จะนำ ด.ต.ปราโมทย์  มาพบแพทย์ผู้เชี่ยวชาญทางด้านขาเทียม
โดยพี่สหายสาริกาได้ประสานขอความช่วยเหลือนำ ด.ต.ปราโมทย์ ไปพบ พ.อ. นพ.ศักดิ์ชัย  อติโพธิ ที่ รพ.เกษมราษฎร์ สระบุรี 
เพื่อขอคำปรึกษาในการทำขาเทียมเพื่อให้สามารถเดินได้ดีกว่าเดิม

ซึ่ง ท่าน พ.อ.นพ. ศักดิ์ชัย  ได้กรุณาตรวจเช็คสภาพร่างกายของ ด.ต.ปราโมทย์  และได้ทำเอกสารส่งตัวเป็นกรณีพิเศษมายัง รพ.พระมงกุฎเกล้า
ซึ่งมีความเชี่ยวชาญเรื่องขาเทียมโดยเฉพาะ อีกทั้งยังเป็นหน่วยบริการของมูลนิธิสายใจไทย ซึ่งจะเป็นที่ประสานงานความช่วยเหลือขั้นสูงได้

ขอบคุณค่ะน้าหนุ่ย น้า B T G 

-------------------------------------------------------------------

31 ต.ค. 51 ผมและจนท.อช ปางสีดา ได้นำ ด.ต.ปราโมทย์  เข้ารับการตรวจรักษาที่ รพ.พระมงกุฏเกล้า

จากการตรวจสภาพร่างกาย และสมรรถภาพในการใช้อวัยวะส่วนขาของ ด.ต.ปราโมทย์ โดยแพทย์ผู้ชำนาญการของ รพ.พระมงกุฎเกล้า วินิจฉัยว่า
กรณีการใช้ขาเทียมสำหรับผู้ที่ขาขาดเหนือเข่าทั้งสองข้างนั้น เป็นเรื่องที่ยากมาก  อย่างน้อย ก็ต้องเป็นขาเทียมที่มีระบบไฮดรอลิก
ซึ่งแพทย์เอง ก็ยังไม่รับรองผลว่าจะประสบความสำเร็จในการเดินมากน้อยเพียงใด 

แต่เหตุผลสำคัญซึ่งเป็นปัญหาใหญ่นั่นก็คือ ขาเทียมแบบไฮดรอลิก นั้นราคาสูงมาก ข้างละประมาณ 3แสนบาท



พอทราบราคาค่าทำขาเทียม  ด.ต.ปราโมทย์ ได้เอ่ยกับพวกเราว่า

“จำนวนเงินมากมายขนาดนั้น เอาไปช่วยทหารตำรวจคนอื่นๆ ได้อีกหลายคน แค่ผมคนเดียวไม่จำเป็นหรอกครับ ... ผมไม่เอาครับ แค่ทุกคนมีน้ำใจกับผม ผมก็ดีใจแล้วครับ”

.
.
.

ผมและยุทธพงษ์  และจนท.อช.ปางสีดา ที่มาด้วยกันวันนั้นต่างตื้นตันในน้ำใจและความเสียสละของพี่ปราโมทย์  ซึ่งยอมสละโอกาสและปฏิเสธความช่วยเหลือ โดยนึกถึงเพื่อทหารตำรวจผู้เสียสละคนอื่นๆ อีกมากมาย ...



-------------- อ่านถึงนี่โจ้เองก็น้ำตาเล็ด ใจแกสุดยอดจริง ๆ 


หลังจากวันนั้น  ผมได้นำเรื่องนี้เข้ามาปรึกษาหารือกับเพื่อนสมาชิกในโครงการคืนป่าฯ
เพื่อหาทางสรุปความช่วยเหลือที่เหมาะสมแก่ ด.ต.ปราโมทย์ 

พร้อมทั้งได้มีโอกาสแวะไปเยี่ยม ด.ต.ปราโมทย์ ที่บ้านพัก ใน อ.วัฒนานคร  ในครั้งที่ไปสร้างโป่งเทียมให้
อช.ปางสีดา  ด.ต.ปราโมทย์ ยังแสดงความชื่นชมการทำงานเพื่อป่าไม้และสัตว์ป่าของโครงการคืนป่าฯ 
และปรารภว่า อยากกลับมาช่วยทำงานปกป้องพิทักษ์ป่า หากสามารถทำได้


โครงการคืนป่า รักษ์น้ำ เพื่อโลกสีเขียว จะมอบรถเข็นวีลแชร์ไฟฟ้า มูลค่า 40,000 บาท
ให้กับ ด.ต.ปราโมทย์  แก้ววิจิตร  เพื่อเป็นการตอบแทนในความเสียสละปกป้องพิทักษ์ป่าไม้

และเพื่อสานฝันของ ด.ต.ปราโมทย์ ที่จะกลับมามีส่วนร่วมในการเผยแพร่งานอนุรักษ์ป่าไม้และทรัพยากรธรรมชาติ 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

พอเงินสี่หมื่นถูกปล่อยออกมาได้ ไอ้ที่เคยสาธุเอาไว้ก็ขอเคาะส่งทิ้งไปแล้วค่ะ 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

จริงๆ ประเด็นเรื่อง เฮลิคอปเตอร์ กับสายใจไทย ผมไม่อยากเอ่ยมากนักครับ

แต่ไหนๆ พี่อิ๋ม นำร่องมาแล้ว ผมขอขยายความสักหน่อย

เรื่อง เฮลิคอปเตอร์ ... ผมไม่รู้ว่าเป็นความผิดใคร ที่ ฮ. มันบินไปได้ไม่ไกลกว่านั้น เพราะน้ำมัน ฮ. มันมีพอแค่นั้น

หากน้ำมัน ฮ. มันมีเพียงพอที่จะพาผู้บาดเจ็บไปได้ถึง รพ.ในจังหวัดใหญ่ๆ เช่น นครราชสีมา หรือ กรุงเทพฯ  ซึ่งมีเครื่องมือทางการแพทย์ที่ดีกว่า และอาจจะได้แพทย์ที่มีความชำนาญมากกว่า

การตัดขาข้างซ้าย ของพี่ปราโมทย์ อาจจะไม่ต้องตัดเหนือเข่า ทั้งๆ ที่บาดแผลจากระเบิดในข้างซ้าย ไม่ได้รุนแรงขนาดนั้น 
ซึ่งผลหลังการผ่าตัดมีความแตกต่างกันเยอะมากครับ หากพี่ปราโมทย์ มีหัวเข่าสักข้างนึง ก็จะสามารถประคองตัวเองให้เคลื่อนไหวได้ดีกว่านี้ครับ




ส่วนกรณีความช่วยเหลือจาก มูลนิธิสายใจไทย นั้น  เบื้องต้นหลังจากเกิดเหตุไม่นาน พี่ปราโมทย์ ได้ให้ลูกชายรวบรวมเอกสารยื่นขอความช่วยเหลือไปยังมูลนิธิสายใจไทย โดยผ่านทางต้นสังกัด
คือกองร้อย ตชด. และสำนักงานตำรวจแห่งชาติ  แต่เรื่องกลับเงียบหายไปพักใหญ่  จึงได้มีการติดตามทวงถาม และก็ได้รับคำตอบมาในขณะนั้นว่า เรื่องไม่ผ่านการอนุมัติจากมูลนิธิฯ 

ด้วยความที่พี่ปราโมทย์  มีสมรรถภาพทางร่างกายเพียงแค่นั้น ไม่สามารถไปวิ่งเต้นยื่นเอกสาร หรือเดินเรื่องเรียกร้องต่างๆ ได้  มีทางเดียวครับ ที่พี่ปราโมทย์คิด คือ  "ทำใจ"
และรับแค่เงินบำนาญข้าราชการตำรวจเลี้ยงตัวเองและครอบครัว

ตัวพี่ปราโมทย์เอง ถือเป็นเสาหลักของครอบครัว เพราะลูกชายและลูกสาว ก็อยู่ในวัยเรียน  ภรรยาก็ทำงานในบานะลุกจ้างรัฐซึ่งมีรายได้ไม่มากนัก

ซึ่งตลอดระยะเวลาตั้งแต่เกิดเหตุ จนวันนี้ ประมาณ 4 ปี ครอบครัว "แก้วพิจิตร"  ได้ต่อสู้อดทนกับความยากลำบาก ทั้งกายและสภาพทางจิตใจมาดดยตลอดครับ



เมื่อครั้งที่ผมได้พาพี่ปราโมทย์มาพบแพทย์ที่  รพ.พระมงกุฏเกล้า  นพ.ฟูเศรษฐ จงเฟื่องปริญญา
แพทย์ผู้ให้คำปรึกษาได้กรุณาพาเราลงมาติดต่อกับมูลนิธิสายใจไทย อีกครั้ง 
ซึ่งแพทย์ ก็ลงความเห็นว่า มูลนิธิน่าจะให้การช่วยเหลือ

ผมได้พบกับ จนท.มูลนิธิสายใจไทย และเล่าเรื่องราวต่างๆ ให้จนท.ฟัง ซึ่ง จนท.
ก็ได้ให้ความอนุเคราะห์เราเป็นอย่างดี โดยเช็คเข้าระบบข้อมูลของมูลนิธิสายใจไทย 
ถึงประวัติการขอรับความช่วยเหลือ

คำตอบที่ผมได้รับจาก จนท. ในวันนั้นคือ กรณีของพี่ปราโมทย์ น่าจะได้รับการช่วยเหลือ 
แต่ในข้อมูลระบบของมูลนิธิ ไม่เคยมีประวัติการขอรับ ความช่วยเหลือ แต่อย่างใด ...

เราทุกคนอึ้งกับคำตอบที่ได้ครับ เพราะพี่ปราโมทย์ ยืนยันว่า ได้ยื่นเรื่องไปแล้ว ...

ผมถามว่า งั้นเรายื่นเรื่องใหม่ได้มั้ยครับ ... จนท.ตอบว่า กรณีพี่ปราโมทย์ เกิดเหตุตั้งแต่ปี 2548
ซึ่งเกินระยะกำหนดความช่วยเหลือ ตามกฏของมูลนิธิสายใจไทย  ซึ่งผู้ขอรับความช่วยเหลือ 
ต้องยื่นเรื่องภายในเวลา ไม่เกิน 2 ปี

หลังจากงุนงง กับคำตอบ ว่า พี่ปราโมทย์ ไม่เคยยื่นคำร้องขอรับความเชื่อเหลือจากมูลนิธิสายใจไทย ทั้งๆ ที่เอกสารนั้นได้ยื่นไปแล้ว ... ผ่านทางต้นสังกัด ...

แล้ว เรื่องขอรับความช่วยเหลือ  "มันไปตกหล่นที่ไหนหรือ"  ... นั่นคือคำถามที่ค้างคาใจพวกเราทุกคน

ผมถาม จนท.สายใจไทยว่า มีทางออกใดๆ บ้าง  จนท. บอกว่าต้องกลับไปหาเอกสารต้นเรื่องที่เคยยื่นมาแล้ว เมื่อ 4 ปีที่แล้วให้เจอ เพื่อยืนยันมาว่า ยื่นมาแล้วจริงๆ  น่าจะพอเป็นทางออกที่ดีได้

ตัวพี่ปราโมทย์เอง ถอดใจครับ ด้วยความเกรงใจว่าตัวเองทำอะไรไม่ได้ ต้องเป็นภาระของผู้อื่น จึงไม่อยากจะเดินเรื่องต่อ ...

แต่พวกเราทุกคนในวันนั้น พยายามให้กำลังใจพี่ปราโมทย์ ว่าพวกเรายังมีกำลังและโอกาส  เราต้องช่วยกันให้ถึงที่สุด

ซึ่งลูกชายพี่ปราโมทย์ ซึ่งมาดูแลคุณพ่อด้วยในวันนั้น ก็รับปากกับพวกเราว่า จะลองกลับไปติดต่อต้นสังกัด ตชด. เพื่อขอสืบค้นเอกสารอีกครั้ง

ส่วน คุณหมอฟูเศรษฐ  นพ.ประจำแผนกขาเทียม รพ.พระมงกุฏเกล้า ก็แนะนำเราเพิ่มเติมว่า ให้เราไปยื่นเรื่องขอรับควมช่วยเหลือเพิ่มเติมที่มูลนิธิทหารผ่านศึก อีกที่นึงด้วย

.
.
.

เมื่อเดือนมกราคมที่ผ่านมา ผมได้ข่าวจากพี่ปราโมทย์ครับว่า ค้นต้นเรื่อง มูลนิธิสายใจไทย เจอแล้ว และยื่นเอกสารไปแล้ว ทางสายใจตอบปฏิเสธความช่วยเหลือ 

โดยให้เหตุผลว่า  *** "เหตุที่เกิด มิใช่การสู้รบระหว่างประเทศ" ***

.
.
.

ผมไม่อยากออกความเห็นกับคำตอบข้างบนนี้ครับ ว่ารู้สึกอย่างไร ...

และก็ไม่อยากคิดเหมือนกันว่า ผู้ที่ต้องเสียแขนขา อย่างพี่ปราโมทย์ จะรู้สึกอย่างไร ...

-------------------

แต่ในเบื้องต้น ผมได้ติดต่อไปยัง http://www.friendswheel.com ซึ่งได้รับการยืนยันในราคา และสเปคคร่าวๆมาแล้ว เห็นว่าจะจัดส่งสเปคมาให้ดูภายในวันนี้  โดยทางผู้จัดจำหน่าย
ได้แสดงความจำนงค์ ร่วมบริจาคกับทางเราเพิ่มเติม โดยให้เป็นส่วนลด จากราคา 40,000 บาท เหลือ 38,000 บาท พร้อมทั้งแถมเบาะรองนั่งเพิ่มให้อีก 1 อัน
ซึ่งเงินส่วนต่าง 2,000 บาทที่ทางผู้จัดจำหน่าย ร่วมบริจาคโดยลดราคาให้นั้น ผมคงจะนำเงินจำนวนนี้มอบให้กับพี่ปราโมทย์ไว้เป็นทุนในการใช้จ่ายส่วนตัวครับ

ขอบคุณค่ะ น้า Ekaka


คุณลักษณะเฉพาะ

1.  รถเข็นแบบใช้พลังงานไฟฟ้า ใช้เป็นรถเข็นสำหรับช่วยผู้พิการ ขับเคลื่อนด้วยล้อหลัง

2.  ความกว้างของที่นั่งมีตั้งแต่ 40 ซม.- 44 ซม.

3.  ความลึกของ ที่นั่ง 44 เซนติเมตร

4.  โครงสร้างเป็นเหล็กชุบโครเมี่ยม (พร้อมโค้ทสี) และมีเบาะรองนั่งทำจากพีวีซีอย่างดีทนทาน

5.  ที่พักแขนสามารถยกด้านข้างได้

6.  ที่พักเท้าสามารถถอดประกอบ

7.  สามารถเปลี่ยนเป็นระบบ Manual เพื่อเข็นได้ เมื่อพลังงาน แบตเตอรี่หมด

8.  สามารถแยก แบตเตอรี่ ออกจากรถได้ เพื่อสะดวกในการเคลื่อนย้าย

9.  มีที่กันกระดก 1 คู่ที่บริเวณด้านหลังของรถ

10. ที่ควบคุมรถสามารถ (Control Panel) เปลี่ยนข้างได้ ซ้าย หรือ ขวา

11. ระดับความเร็วสูงสุด 6 km/h ถึง 10 km/h และมีไฟสัญญาณบอกระดับของพลังงาน

12. สามารถข้ามสิ่งกีดขวางที่มีความสูง 4 เซนติเมตรได้ และไต่ระดับความชันได้

13. มีแบตเตอรี่ 2 ลูก รถวิ่งได้ถึง  8  ชั่วโมงต่อเนื่อง และสามารถชาร์จแบตเตอรี่กลับมาใช้ใหม่ได้

14. ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางล้อหน้า 8 นิ้ว และล้อหลัง 12 ½ นิ้ว

15. รับน้ำหนักได้ 100 กิโลกรัม

16. น้ำหนักของรถประมาณ 66 กิโลกรัม

บริษัท สวัสดี โปรเมด ผู้จัดจำหน่าย

ราคา 40,000 บาท

ทางผู้จัดจำหน่าย มีความประสงค์จะร่วมบริจาค เป็นจำนวนเงิน 2,000 บาท และแถมเบอะรองพิเศษป้องกันแผลกดทับ มูลค่า 500 บาท อีก 1 อัน

ซึ่งเงินส่วนต่างจากการร่วมบริจาคนี้ ผมจะได้นำมอบเป็นค่าใช้จ่ายส่วนตัวให้กับ  ด.ต.ปราโมทย์ ต่อไปครับ


รูปรถเข็นวีลแชร์ที่จะจัดซื้อครับ 

ขอขั้นจังหวะด้วยการเสนอภาระกิจของกลุ่มเห็บลม


ตามที่บอกไว้ข้างต้นว่าเราได้นำกล้องคาเมร่า แทรป ที่รวบรวมทรัพย์สั่งซื้อจากต่างประเทศ
กว่าจะได้มาก็ยากเย็นแสนเข็ญ กล้องเข้ามาถึงไทยเกือบครึ่งเดือน โยนกันไปโยนกันมา
ระหว่างศุลกากร กับ ไปรษณีย์ปลายทางที่จะไปรับของ ทั้งที่ทำเรื่องเสียภาษีอย่างถูกต้อง

ทันทีที่ได้กล้อง เราก็รีบนำไปที่ อช.ปางสีดา ในทันที

ท้องฟ้าเมืองสระแก้วสดใส และร้อนมากกก พวกเราแวะซื้ออาหารกลางวันเข้าไปกินในจุดที่จะทำงาน

อืม.... ถ้าเห็นร้านขายอาหารที่คนขายเพิ่งจีบกันใหม่ ๆ ขอแนะนำว่าให้ไปร้านอื่น

เป้าหมายอยู่ที่ ปุตาปอด เป็นทุ่งหญ้าที่มีการสร้างโป่งไว้ให้สัตว์ออกมาหากิน

และมีรายงานว่า ช้างป่าก็วนมาใช้บริการไม่แพ้กระทิงเช่นกัน

ทุ่งหญ้าปุตาปอด กับโป่งสภาพสมบูรณ์ ได้พบรอยกระทิงมากมาย แต่ไม่เห็นรอยเท้าช้าง

สวัสดีค่ะน้าดาวกระจาย


เริ่มทำการเก็บวัดรอยเท้า

ดีจ้ะน้ามัส  กระสุนไม่ลงบ้านใคร แต่แว่ ซัดปาก ซัดตาตัวเอง ทั้งเขียว ทั้งปูดกันเป็นแถวเลย

เรื่องราวดี ๆ ของดาบปราโมทย์ยังมีอีกเยอะค่ะ คำพูดแต่ละคำของแก ได้ยินแล้วคนมือเท้าดี ๆ อย่างเรา
อายกันเป็นแถว ๆ เลยล่ะค่ะ

ขอบคุณค่ะน้าธนาธร 

--------


หยอดกันเป็นขนมครกเชียว

สวัสดีค่ะน้าไข่นุ้ย  ตอนนี้หาวัวแดงได้ตามข้างกล่องนมไทยเดนมาร์กนะคะ

---------------------------

คณะทำงานปรึกษาแผนการทำงานอีกครั้งก่อนลงมือปฏิบัติงานจริง

เริ่มดำเนินงาน

ตำแตง ตำไทยใส่ปู ตำปูปราร้าไม่ใส่น้ำตาล

แหลก ม่ายยยย ล่ายยยยย หวานปี๋ทุกอย่าง
เค้าจีบกันไป ขายไป ชิส์ จะหวานไปไหนกัน

อิ่มแล้วเราก็มาเสริมเกลือ เสริมแร่ธาตุให้กับโป่ง

ขอบคุณค่ะน้า Jakk_PK 



ทุ่มเทสุด ๆ 

ถูกใจมากกกกก 

ทีมทดสอบติดตั้งกล้องคาเมร่า แทรป เลือกทำเลได้แล้วค่ะ

พี่ตุ๊ก ยุทธพงษ์ เจ้าหน้าที่ อช.ปางสีดา ผู้รับผิดชอบงานติดตามวัวแดง