ความเดิมจากตอนที่แล้ว

http://www.siamfishing.com/board/view.php?tid=30867

        “ในบางครั้ง...คนเราไม่ได้ต้องการคนที่เข้มแข็งอยู่เคียงข้างในยามที่หัวใจกำลังอ่อนแอ
แต่ความเข้าใจต่างหาก...คือ กำลังใจที่จะทำให้เรากล้าที่จะก้าวเดินต่อไป”


              จากความสับสนวุ่นวายกับชีวิตในเมืองใหญ่ ปัญหาต่าง ๆ ทางเศรษฐกิจ
สังคม การเมือง ล้วนแล้วแต่มีส่วนทำให้ความคิดไม่เป็นระเบียบอันเนื่องมากจากอุดมการณ์
กับความเป็นจริงบางครั้งมันช่างสวนทางกันซะเหลือเกิน

              ช่วงวันแม่ที่ผ่านมา หัวใจได้พาร่างกายไปพักผ่อนและปล่อยความคิดฟุ้งซ่านที่มีอยู่
ให้ตกตะกอนนอนก้นไปอยู่ที่ก้านสมองชั่วขณะ ณ บ้านห้วยน้ำริน ต.แม่ยาว อ.เมือง จ.เชียงราย
ร่วมกับคนที่มีใจอาสาอีก 30 กว่าคนซึ่งต่างบ้านต่างทิศทาง ต่างสภาพแวดล้อม
แต่กลับต้องโคจรมาอยู่ร่วมกัน ทำกิจกรรมด้วยกันเป็นเวลา 5 วัน ความคิดอาจจะแปลกแยกแตกต่างกันไป
แต่ก็อยู่ร่วมกันได้เพราะมีวัตถุประสงค์และจุดมุ่งหมายที่คล้าย ๆ กันนั่นเอง

              ครู คำศักดิ์สิทธิ์คำนี้ ปัจจุบันกลับกลายเป็นอาชีพที่คนรุ่นใหม่หลายคนอยากจะเป็น
เพียงเพราะเห็นว่าเป็นอาชีพที่ใช้หากินได้อาชีพหนึ่งเท่านั้น โดยไม่ได้มีจิตวิญญาณ
แห่งความเป็นผู้ถ่ายทอดวิชาความรู้สู่ผู้เรียนอย่างในสมัยก่อน ศรัทธาที่มีต่อคนอาชีพนี้ของฉัน
กำลังลดน้อยลงไปทุกขณะจิต แต่ก็ยังมีคนอีกกลุ่มหนึ่งที่สามารถทำให้ศรัทธาของฉัน
ยังคงมีอยู่ต่อไป เพียงแค่มีคำว่า “อาสา” ต่อท้ายขึ้นมา

              อาสา คำนี้ไม่ว่าจะขึ้นหน้า หรือ ต่อท้ายที่คำใด มันหมายถึงหัวใจที่ยิ่งใหญ่
ของบุคคลเหล่านั้นที่กระทำมันด้วยใจโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนใด ๆ  คงไม่ขอรวมตัวเอง
เข้าไปอยู่ในกลุ่มคนอาสา เพราะยังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่ยังห่างไกลจากคำว่า คนอาสา มากมายเหลือเกิน

++++

    แตร่แว่...พลังหมดไปกับการใช้ความคิดวันนี้

                      ขออภัยในความไม่สะดวกนะคะ

วันนี้จะทะยอยแปะอีกครั้งตอนเย็น ๆ ค่ะ 

ต้นเล็ก กับ เด็กน้อย

+++
ขอบคุณน้าต่อเล็กค่ะ 

วันนี้จะค่อย ๆ แปะไปเรื่อย ๆ ค่ะน้า suchat 

ค่า...น้ากบนั่งยอง 

คนฉายมาแว้ว แต่ยังเมาขี้ตาไม่หายเลยค่ะพี่บุ๊ง 

ขอบคุณน้าซอมฯ ค่ะ 

โอเครเลยเบียร์ อย่าลืมชวนนู๋เบ้นมาดูด้วยเน้อ 

เลิกงานก็พักผ่อนจิ่พี่นก ขอบอก ภาค 2 มีเครียด!!!

สวัสดีค่ะ พี่น้าอ๊อด ด ด ด ด ... ขอบคุณที่ติดตามชมนะคะ 

ขอบคุณ The Feel ด้วยค่ะ แล้วแวะเข้ามาอีกเน้อ 

ขอบคุณซ้อค่ะ ภาคนี้มะมีเสียว มีแต่ความเร้าใจค่ะ 555+ 

ถ้าตาเป๊ะหัวเราะ หึ หึ หุ หุ ตูจะหนีไปอีก 3 อาทิตย์ 

เป็นกระทู้ดองค่ะพี่แก๊ป นอนจนเหงือกย้อย ไฟล์ภาพเพิ่งได้มา แถมมาไม่ครบอีกด้วย 

พี่หมวย เด๋วกลางวันนี้ส่งรายงานอาสาในเมืองให้อ่านทางเมล์เน้อ
เดินผ่านวัดพระแก้วแอบโดดไปทีนึง จี๊ดดดดดดเลยค่ะ 

ขอบคุณค่ะน้า beeru 

อีกทีเหอะ น่ารักดี 

ค่ำนั้นโปรแกรมเดิมที่เราจะกินข้าวร่วมกันที่ศาลากลางหมู่บ้านยามเย็น
แต่ฝนฟ้าก็ถล่มเทลงมาจนต้องประกาศยกเลิกกิจกรรมทั้งหมด
เด็ก ๆ ทำหน้าเศร้าที่คืนนี้จะไม่มีการเล่นรอบกองไฟ และร้องไห้
ตามครูที่ต้องเดินไปร่วมสรุปการดำเนินงานในแต่ละวันที่ศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก

กิจกรรมรอบกองไฟที่คืนนี้กลุ่มโจ้ต้องเป็นคนนำ จึงเหลือเพียงแค่
ให้คุณครูทุก่านร่วมกันจุดเทียนถวายพระพร ภายในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กนั่นเอง

หญิงสาวหลายคนมักจะดูดีใต้แสงเทียน 

เสร็จพิธีเป็นการเป็นงานก็ยังไม่ยอมเปิดไฟ นั่งโรแมนติกล่อยุงกันต่อไป

อีกภาพแล้วกันเนอะ

"ผึ้ง ๆ " โจ้เรียกน้องสาวฝาแฝดที่นั่งข้าง ๆ กัน
"มีอะไรเหรอพี่" น้องสาวถามกลับ
"นั่งแบบนี้มันใต้แสงเทียนที่ไหน มันต้องแบบนี้ว้อย" พูดจบก็เอาหัวลงไปแนบพื้นใต้แสงเทียน
"จริงด้วยพี่ สวยขึ้นมาทันตาเห็น ไหน ๆ น้องลองมั่ง" แล้วน้องน้ำผึ้ง *รั่ว* ก็ทำอย่างที่เห็นในภาพ
ท่ามกลางเสียงเพื่อนร่วมค่าย...ใครให้มันมานั่งใกล้กันวะไอ้สองตัวเนี่ย 

              ผู้หญิงใต้แสงเทียน

แล้วก็บังเอิญอีกเช่นกัน ที่มีสไปซ์ เอ่อ เซอร์ไพรซ์ให้กับพี่สาวคนหนึ่ง
พี่หนก หรือ ครูกนก ที่ลาออกจากงานหลังกลับจากรุ่น 94 เพื่อเป็นอาสาสมัครที่กระจกเงา
เธอเกิดในวันที่ 12 สิงหาคม พอดี พวกเราเลยได้ร่วมกันร้องเพลง H B D
โดยมีน้าเถิ่งผู้อาวุโสสุดเป็นตัวแทนกล่าวคำอวยพร
พออวยพรเสร็จ ครูก๊อปก็สะกิด..."ไอ้โจ้ สลัดน้ำตาเทียนใส่น่องแกเลย"

อืม...ความคิดเพื่อนฝูงบรรเจิดจิตจริง ๆ


หลังจากเทียนหมด ก็เปิดไฟ แล้วก็นั่งร้องเพลงกันสบาย ๆ
จน 4 ทุ่มก็แยกย้ายบ้านใครบ้านมัน...คืนนี้ก็หลับเป็นตายอีกแล้ว


ปล. ตอนนี้พี่หนกขึ้นไปเป็นครูประจำที่โรงเรียนบ้านอูตูม อ.อมก๋อย จ.เชียงใหม่
อยู่ห่างจากทางแยกไปห้วยจิโน ที่เคยไปเมื่อเดือนเมษายน แค่ 5 กม.
เดือนเมษายังหนาวสุด ๆ แล้วหน้าหนาวจริง ๆ จะอยู่กันได้ยังไง 

ขอบคุณค๊าบน้า อะนูบิส แต่ขอเป็น Ibanez แทน Gibson ได้บ่ค่ะ 

+++

เช้าวันต่อมา วันจันทร์ที่ 13 สิงหาคม 2550 
วันนี้กลุ่มโจ้ต้องมานำออกกำลังกายตอนเช้าชดเชยกับที่งดกิจกรรมภาคกลางคืน
โรงเรียนของเด็ก ๆ ก็ปิดชดเชยอีก 1 วัน กิจกรรมที่จะเกิดในหมู่บ้านวันนี้
จึงมีการแบ่งเป็นกลุ่มฐาน 4 ฐาน มันส์ล่ะครับท่านผู้ชม 

สวัสดีค่ะน้าเนี้ยบ รอน้อง ๆ โตก่อนแล้วชวนกันไปทำกิจกรรมแบบนี้ร่วมกันก็ได้ค่ะ
อย่างรุ่น 98 เดือน พ.ย. น้าเถิ่ง (ที่ไปรุ่นเดียวกับโจ้) ก็จะพากันไปทั้งครอบครัวเช่นกัน

+++

เคารพธงชาติร่วมกัน

สวัสดีตอนเช้าจ้ะป้าแก๊ก 

++

หมู่บ้านนับถือคริสต์ แต่เด็ก ๆ สวดมนต์กันคล่องปร๋อเลย
แล้วก็มีการทักทายด้วยการหันหน้าเข้าหากัน

"สวัสดีครับ,ค่ะ เพื่อน สวัสดีครับพี่ป.1 สวัสดีค่ะ น้องป. 2"
ไล่กันไปจนถึง ป.6 น่ารักมาก ๆ เลย

ดูเหมือนมาลีของครูจะยังไม่ค่อยตื่นเลย 555+

ไดโกโระ กับครูเดือน 

ครูณัฐกับแอคชั่นเท่ห์ ๆ 

ขอบคุณน้า Teera ค่ะ 

++

จากนั้นก็เป็นการแนะนำตัวให้เด็ก ๆ รู้จักครูอย่างเป็นทางการ พร้อมกับท่าทางที่จะทำให้เด็กจำได้

"เด็ก  ๆ ยกมือขึ้นมา สับขาตามครู ครูชื่อครูโจ้ค่ะ!!!"

ฮาแตกกันทั้งเด็ก ทั้งครูล่ะค่ะ

จากนั้นก็แบ่งกลุ่มเด็กตามช่วงอายุ และชั้นเรียน
ฐานของเราเป็นการใช้จินตนาการควบคู่ไปกับศิลปะ
โดยการให้เด็กละเลงสี และฉีก ๆ ๆ  ก่อนจะนำมาตัดแปะ
ให้เป็นรูปภาพ

โดดตรงสนามหลวง ตอนจะเดินข้ามจากคลองหลอดไปธรรมศาสตร์ค่ะพี่หมวย
เห็นฉากหลังเป็นวัดพระแก้วด้วย ไม่รู้ภาพออกมางามป่าว 

++++

เด็กตั้งหน้าตั้งตาสร้างสรรค์

แต่ไอ้โจ้แอบยื่นติงไปแหย่หมา 

เด็ก ๆ ยังคงมุ่งมั่นต่อไป ในขณะที่กลุ่มแม่บ้านมาแข่งฟุตบอลกันที่ข้างสนาม 555+

5555 เมื่อวานคุยกับน้าเถิ่ง นัดกันเรื่องภูกระดึงอ่ะค่ะ
แกบอกว่า "เก็บขาไว้โดดที่ผาหล่มสักดิ่ แล้วเอ็งก็โดดลงไปเลย"

+++

เสร็จแล้วก็มาโชว์ผลงานกันหน่อย

เหอ ๆ ตกลงชอบตรงที่มี  รู ชิมิเคอะ 

(ท่านที่ผ่านไปผ่านมาอย่าเข้าใจผิด เรากำลังคุยกันเรื่องกีต้าร์คับ)

+++

วิ่งไปดูฐานอื่น ๆ บ้าง เหอ ๆ ลูกสาวครูวัฒน์ กับ ครูลอนนี่ น่ารักเนอะ 
กลุ่มเด็กที่ทำให้เราหนักใจที่สุดก็คือ  กลุ่มเด็กเล็ก
รักเด็กปานจะแหวกตรูดดมอย่างไอ้โจ้เนี่ยนะ
เจอเด็กเล็ก ๆ เป็นเรื่องใหญ่ยิ่งกว่าหนังไก่ย่างถูกขโมยซะอีก

แต่ก็มีการปรับเปลี่ยนแผนรองรับโดยการหากิจกรรมมาล่อเด็ก
แทนการเข้าฐานที่ได้กำหนดไว้ ผลก็ออกมาอย่างที่เห็นตามคลิปด้านบนล่ะค่ะ
ขอบอกว่าตอนเล่นเป็นพ่องู (น้องอีฟเป็นแม่งู) เหนื่อยมากกกกกกกก
เหนื่อยจนเสียงตกร่องอ่ะค่ะ โชคดีที่ได้เจ้าพ่อล่อเด็กอย่างพี่ต่อมาช่วย
หาเพลงมาให้เด็ก ๆ ร้องและทำท่าอย่างเพลง

"ส้มตำมะละกอส้มตำ มะละกอส้มตำ เอามะละกอมาใส่
ใส่น้ำปลาไปอีกนิดหน่อย ใส่น้ำปลาไปอีกนิดหน่อย
ใส่ปลาร้าน้อย ๆ ปลาร้าน้อย ๆ ก็อร่อยส้มตำ
ดึ่ง ดึ๊ง ดึ๊ง ดึง ดึง ดึ๊ง"

อิอิ แอบเต้นตามเด็ก ๆ ด้วย น่ารักทั้งครูทั้งเด็กเลย 

ซ้าย ไดโกโระ พี่ชายไดโกโระ (ดูผมสองพี่น้องน่าเตะจริง ๆ)
และ สมศักดิ์ ตัวแสบที่สุดในหมู่บ้าน 

สาวน้อยเกาหัว

(ก็เห็นภาพอยู่แล้วจะบรรยายทำเขือไรฟระไอ้โจ้?)

จบกิจกรรมภาคเช้าก็พักผ่อนตามอัธยาศัย
วันธรรมดาแบบนี้ก็ยังมีทัวร์ฝรั่งเข้ามาเที่ยว

คุ้น ๆ แถวสำเพ็งยังไงไม่รู้