ก่อนอื่นขอขอบคุณ เอ๋ styx  ที่ไปเยี่ยม และ ลงรูปให้ครับ

            ผมเชียรครับ  ผมต้องขอขอบพระคุณ น้า น้า เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ลุง ๆ ป้า ๆ  ทุก ๆ ๆ ๆ ๆ คน ที่ให้กำลังใจผม ในการที่เกิดเหตุการไฟใหม้ในครั้งนี้    ผมไม่สามารถตอบคำขอบคุณ น้า น้า ได้ทุกคน เนื่องจาก กำลังใจที่ล้นเหลือในครั้งนี้  ทำให้ผมมีกำลังใจที่จะต่อสู้ต่อไปข้างหน้า  เรื่องแบบนี้ไม่มีใครที่จะได้เจอกันง่าย ๆ ในชีวิต ในเมื่อผมได้ประสปเหตุขึ้น ผมก็แทบทำใจไม่ได้

            เหตุเกิดเมื่อ เช้ามืดของวันเสาร์ เวลาประมาณ ตีสองเศษ ๆ ผมพักที่บ้านสันกำแพง ห่างออกไปประมาณ 15 ก.ม. จากร้าน  ผมปิดมือถือนอน แม่บ้านผมเข้ามาเรียก ว่าไฟใหม้ร้าน ๆ  ผมสะดุ้งสุดตัว รีบขับรถออกมา มีโทรศัพท์เข้ามาทันที เมื่อผมเปิดมือถือ  ผมถามว่าเป็นไงบ้าง    พอผมมาถึง เจอเพื่อน ไอซ์  พีท  อยู่ก่อนแล้ว ไฟมอดหมดแล้ว ผมเห็น ของที่ขนออกมา ตามรูปเบื้องต้น  ผมเดินเข้าไปในร้าน ที่ผมสร้างมากับมือ นับสิบปี ข้างในใหม้หมดไม่เหลือ ชั้นสองอีกครึ่งหนึ่ง ไฟใหม้ออกมาจากด้านใน ขึ้นบันใดไปชั้นสอง 

              ในความรู้สึกตอนนั้น ผมว่าคง มีคนเข้าใจ แต่ไม่มีใครรู้สึกแบบนั้นเป็นแน่  ตอนแรกผมบอกให้ เด็กที่ร้านหยุด ๆ  ๆ ทุกอย่างไว้ก่อน แต่ เด็ก ที่ร้าน และ ภรรยาผม ไม่หยุด จะขนของไปร้านใหม่เลย ( ร้านใหม่ เคยเป็นร้าน ที่ผมทำขึ้นเพื่อเปิดตอนกลางคืน แต่ไม่สำเร็จ จรึงปิดไว้เฉย ๆ ) เราขนของไปกอง ๆ ไว้ที่ร้านใหม่ ผมสั่งให้คนเขียนบ้ายโดยด่วนที่สุด " ย้าย ..............."  ภายในไม่กี่ชั่วโมง ของที่เราขนจากชั้นบน ไปกองอยู่ที่ร้านใหม่ มีคนมาดู จากบ้ายที่ร้านเก่า มีสอง สาม คน มาหยิบดูของที่ ถูกไฟใหม้ ที่ยังพอใช้ได้ ผมจึงบอกเขาว่า อันไหนใช้ได้ พี่ก็เอาไปได้เลยครับ  บางอย่าง ที่ชำรุดนิดหน่อย ผมก็ขายให้ไปถูก ๆ ภายในไม่กี่นาที เพื่อน ๆ นักตกปลา พอได้ข่าวว่าร้านผม ถูกไฟใหม้ ก็มาเป็น กำลังใจให้ พอมากขึ้น มากขึ้น ก็เหมือน ม๊อปพันธมิตร คนก็ยิ่งมาดู ผมก็เลยได้ขายของพวกที่เหลือไปด้วย อยากมาก มาย  บางคนบอก ไม่ได้ใช้ก็ไม่เป็นไร ช่วยกัน ผมให้ฟรี ก็ไม่มีใครเอา

                ผมไม่เคยคิดเลยว่า ทุก ๆ  ๆ  ๆ  ๆ คน จะมีน้ำใจกับผมขนาดนี้ เพื่อน ๆ ก็ มาช่วยขายของ  ( บางคนยังอาย แต่ก็ยังช่วยขาย )  ผมมีพนักงานขายมากที่สุดเลยครับ  ใคร มาให้กำลังใจ ก็มาช่วยขายของกันหมด 

                  ตอนนี้ผม สบายใจขึ้นมาก ๆ เลยครับ พอได้เงินมาจ่ายค่าของที่ค้างอยู่บ้าง  บริษัท ฯ หลาย ๆ แห่ง ก็ให้ความช่วยเหลือมามากมายครับ บอกอย่างได้เท่าไหร่เอาไปก่อน  บ้างก็ลดให้บ้าง บ้างก็บอกอยากให้ช่วยอะไรก็บอกได้

                  ผมต้องขอโทษ น้า น้า ที่ไม่ได้เข้ามาขอบคุณตั้งแต่แรก ๆ เพราะ ต่อไปนี้ผมคงได้เข้า มา ไม่บ่อยนัก ต้องทำร้านใหม่ ให้ลงตัวซะก่อนครับ  มีอะไรก็โทรหาได้ตลอดเวลานะครับ  มาเชียงใหม่ก็มาพักที่บ้านผมได้ทุกคนนะครับ

                                          ขอขอบพระคุณน้า น้า ทุกท่านครับ
                                                          เชียร
                                                      ร้านน้องบัว

ขอบคุณคับ น้า Rachi 

ขอบคุณ น้า junnoi
ขอบคุณ น้า Gods
ขอบคุณ น้า tanisorn
ขอบคุณ น้า torphy

                  ขอบคุณจากใจจริงครับ