27 พ.ย 47 กิจกรรมปล่อยปลา ครั้งที่ 1ภาค 2: SiamFishing : Thailand Fishing Community
กระดาน
คห. 78 อ่าน 16,421
27 พ.ย 47 กิจกรรมปล่อยปลา ครั้งที่ 1ภาค 2
ตั้ง: 30 พ.ย. 47, 07:18
27 พ.ย 47 กิจกรรมปล่อยปลา ครั้งที่ 1ภาค 2
ตัดฉับมาที่ สถาบันวิจัยเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจืด ต. โพแดง อ. บางไทร จังหวัดอยุธยา / น้ากะโห้ ผู้นำเสนอโครงการนี้ ได้ไปเหมาลูกปลาตะเพียนไว้ 1 บ่อ  / เจ้าหน้าที่ของสถาบันฯ จัดเตรียมใส่ถุงไว้เสร็จสรรพ

ที่สถาบันเพราะเลี้ยงสัตว์น้ำจืดนี้ จะขายพันธ์ปลาให้กับผู้สนใจเพาะเลี้ยงในราคาไม่แพงครับ สำหรับการปล่อยปลาครั้งนี้ เขาลดราคาให้ จากตัวละ 15 สตางค์ เหลือตัวละ 13 สตางค์  ทั้งหมด 86 ถุง ถุงละ 1000 ตัว ก็รวมเป็น 86 000 ตัว ค่าลูกปลาครั้งนี้ 11 000 บาท 

การเพาะเลี้ยง การอนุบาล เป็นไปตามหลักวิชาการ มีถังเพาะ บ่ออนุบาล อะไรต่อมิอะไรพร้อมเลยทีเดียวครับ



ดูน้าต่วยสิครับ แต่เห็นนั่งลงนี่ไม่ใช่ว่าจะก้มลงไปดูลูกปลาในถุงอย่างเดียวนะครับ แต่รู้สึกว่าจะมีอาการเข่าอ่อนแทรกซ้อน  มีโอกาสทรุดเป็นทรุดนะนี่ :-( โถ ท่านประธาน ก็บอกแล้วให้พักผ่อนๆ จะไปเที่ยวลอยกระทงหามรุ่งหามค่ำแบบวัยรุ่นได้อย่างไร (5555 เอาไปซะ 1 ดอก)
คห.1: 30 พ.ย. 47, 07:23
น้ากะโห้นอกจากจะเป็นเจ้าของโครงกา
น้ากะโห้นอกจากจะเป็นเจ้าของโครงการ วันนี้ ยังนำรถมาเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการขนปลา ในภาพก็คนละไม้ละมือช่วยกันขนถุงปลาขึ้นรถน้าโห้

ตอนนำถุงปลาขึ้นรถ เจ้าหน้าที่ได้ล้างพื้นรถ โดยจะฉีดน้ำเย็นราดพื้นรถ เพื่อจะให้ถุงปลาที่วางลงไป ไม่โดนพื้นรถร้อนๆ มีผลกับปลาในถุง เพื่อให้มั่นใจว่า สุขภาพปลาจะแข็งแรง
คห.2: 30 พ.ย. 47, 07:32
ต้องขอย้อนสไลด์หน่อย (หึหึ ทำเป็นกำ
ต้องขอย้อนสไลด์หน่อย (หึหึ ทำเป็นกำลังฉายสไลด์ไปได้) สามหนุ่มสามมุมนี้ ไม่ใช่ใครครับ น้ากะโห้ (เจ้าของต้นคิดเรื่องการปล่อยปลา) / น้าต่วย (ประธานชมรมคนปัจจุบัน) / Ta-A 

ภาพนี้ตีความหมายได้หลายอย่างครับ ทำไมต้องหิ้วปีกท่านประธานแต่กลางวัน / ขวดในมือขวาท่านประธานเป็นเครื่องดื่มชนิดใด  หรือว่าเป็นยามน้ำระดมพล - ซึ่งผมว่าหยั่งทั่นประธานไม่น่าต้องใช้ยาน้ำระดมพล / ตาเอ ทำไมอยู่ใกล้ชิดท่านประธานเหลือเกิน / น้ากะโห้หนีบเบียร์ไว้ในมือเสมอๆ หรือ

นี้เป็นบ้านเด็กหญิงขนมปังปิ้ง ด้านหลังเป็นบ่อเลี้ยงปลาดุก รอบบ่อมีต้นมะพร้าวน้ำหอมต้นเตี้ย และไม้ยืนต้นอีกหลายต้น ให้บรรยากาศร่มรื่น ทำเอาท่านประธานบ่นเสียดาย บรรยากาศแบบนี้ น่าร่ำสุราชะมัด
คห.3: 30 พ.ย. 47, 07:34
คนเสื้อน้ำเงินคือ พี่ปรีชา เป็นคนด
คนเสื้อน้ำเงินคือ พี่ปรีชา เป็นคนดูแลเรื่องปลาให้กับน้ากะโห้ ให้คำแนะนำเกี่ยวกับลูกปลา ประเภทปลาได้อย่างดีเยี่ยมเลยครับ
คห.4: 30 พ.ย. 47, 07:35
ตัดภาพอีกครั้ง มาที่ลำคลองบริเวณพร
ตัดภาพอีกครั้ง มาที่ลำคลองบริเวณพระราชวังบางปะอิน  สถานที่ปล่อยปลา พอมาถึงปุ๊บ ก็ทยอยขนปลาลงจากรถน้ากะโห้ โดยขนลงมาแช่น้ำไว้ริมตลิ่งก่อน เพื่อให้น้ำในถุงปลาเริ่มขยับปรับอุณหภูมิ
คห.5: 30 พ.ย. 47, 07:39
เป็นความผิดพลาดของผมครับ ไม่ได้ถ่า
เป็นความผิดพลาดของผมครับ ไม่ได้ถ่ายภาพโคลสอัพ ปลาตะพาก ปลากะโห้ ปลาตะเพียน ซึ่งถูกเตรียมไว้เพื่อการปล่อยครั้งนี้เลย // นี่คิดแล้วเสียดายจริงๆนะเนี่ย สำหรับการถ่ายภาพ

ปลากะโห้ที่ถูกนำมาอนุบาลที่บ้านเด็กหญิงขนมปังปิ้ง ตัวโตเร็วมากๆครับ ขนาดความยาว คะเนด้วยสายตา 13- 17 เซ็นติเมตรแล้วครับ ส่วนตะพากนั้น โตเรื่อย ๆ ได้สัก 3-5 เซ็นต์เห็นจะได้

ส่วนปลาตะเพียนจากกศูนย์  ขนาดความยาวประมาณ 2 เซ็นติเมตร แข็งแรงดี

สังเกตท่านประธาน เอางานเอาการมากครับ ถึงลูกถึงคนถูกจังหวะ (ฮี่ ฮี่ ไปเล่นแกไว้มาก ต้องมีชมกันบ้างงง)
คห.6: 30 พ.ย. 47, 07:45
ก่อนจะปล่อยปลากัน ก็มีการถ่ายภาพหม
ก่อนจะปล่อยปลากัน ก็มีการถ่ายภาพหมู่ร่วมกันก่อนครับ ถ่ายกับถุงปลาทั้งหมดที่จะปล่อย

น้าๆที่เข้าร่วมกิจกรรมครั้งนี้ มีรายนามดังต่อไปนี้ /พี่ MilkFish มากับลูกชาย /น้าต่วยมากับตาเอ / น้าจักรไปรับน้าต่วย น้าเซ ตาเอ / น้าหลามชลมากับน้าจัง..ดั๋ย  / น้ากะโห้ไปรับผมจากปากซอยเข้าวัดกลาง / น้า Su มารถส่วนตัว / น้าพัด มารถส่วนตัวที่นำมาช่วยงาน / น้าหลงขับรถมาคนเดียว ขากลับหนีบผมกลับด้วย / น้า A_hutto นำรถวีโก้มาช่วยงานและถูกสั่งให้ไปหาถังอ๊อกซิเจน / พี่หมูดุดมากับครอบครัว / น้าป้อมติดรถน้าจักรมาด้วย / น้าแจ็คมากับพี่ชาย คือ น้าโจ /

เอ๋ะ ผมลืม น้าบั๊ก (แกหนีงานมาครับ) ขับรถสีขาวนั่งคู่กับใครนะ ผมลืมชื่อ
คห.7: 30 พ.ย. 47, 07:49
ก่อนจะปล่อยปลา ต้องหาโซลูชั่นแช่ปล
ก่อนจะปล่อยปลา ต้องหาโซลูชั่นแช่ปลาเพื่อหมักน้ำปลา เอ้ย มิใช่ๆๆ เป็นการปรับอุณหภูมิน้ำในถุงปลาให้เทียบเท่ากับน้ำในคลองที่จะปล่อยปลา น้าโห้ไปเอาไม้ไผ่ใครมาก็ไม่รู้ จะมามัดถุง

สุดท้าย -- ก็ให้คนที่ไปร่วมปล่อยปลา เอาถุงมาแช่แล้วถือถุงไว้แบบนั้น
คห.8: 30 พ.ย. 47, 07:50
อีกภาพครับ ช่วยกันคนละไม้ละมือ งาน
อีกภาพครับ ช่วยกันคนละไม้ละมือ งานนี้กลมกลืนและกลมเกลียวกันดีเหลือเกินครับ

แหม บรรดาวัยรุ่นมาจับตาดูกันอย่างเดียวเลยนะ ใครมีภาพอะไรที่ผมขาดไป ก็ให้ช่วยกันโพสต์มั่งเด่ะ อย่านั่งเฉยๆ
คห.9: 30 พ.ย. 47, 07:53
แล้วก็ถึงคิวปล่อยครับ นอกจากสมาชิก
แล้วก็ถึงคิวปล่อยครับ นอกจากสมาชิกในชุมชนตกปลาที่ไปร่วมกันปล่อยปลาแล้ว ก็มีพี่ ป้าน้าอา ผู้หญิงที่มาเที่ยวแถวนั้นขอร่วมปล่อยปลาด้วย งานนี้ก็เลยได้รับความสนใจจากคนแถวนั้นน่าดูครับ ก็เป็นที่น่ายินดีที่ได้ร่วมกิจกรรมแบบนี้กัน 
คห.10: 30 พ.ย. 47, 07:54
อีกภาพครับ มุมกว้าง คนที่ปล่อยก็ปล
อีกภาพครับ มุมกว้าง คนที่ปล่อยก็ปล่อยไป (มีคนนอกมาร่วมปล่อยเยอะ ซึ่งก็เป็นความยินดีของพวกเราครับ การปล่อยปลาเขาถือว่าได้บุญกัน) ส่วนพวกเราก็ทยอยกันขนปลามาให้พวกเขาปล่อย
คห.11: 30 พ.ย. 47, 07:55
น้าป้อมบอกให้ผมไปถ่ายภาพจากสะพาน บ
น้าป้อมบอกให้ผมไปถ่ายภาพจากสะพาน บอกว่าน่าจะได้มุมภาพสวยกว่า

ในภาพจะเห็นว่ามีทั้งคนต่างชาติและคนไทยที่มาช่วยกันปล่อยปลากับชุมชนฯครั้งนี้ครับ
คห.12: 30 พ.ย. 47, 08:00
อีกมุมหนึ่งครับ  ช่วงจังหวะปล่อยปล
อีกมุมหนึ่งครับ  ช่วงจังหวะปล่อยปลานี้ จะแท็คทีมกันดีมาก

1. คนที่ปล่อยปลา เป็นคนในชุมชุนฯ ที่ไปร่วมงานวันนั้นก็ได้ หรือจะเป็นคนนอกมาขอปล่อยปลาด้วย เราก็ยินดี เพราะเรามีปลา 91 ถุง

2. ทีมชุมชนฯ ที่คอยอำนวยความสะดวกในการหยิบถุงปลาไปส่ง แล้วคอยเก็บถุงเปล่า

3. ทีมในชุมชนฯ ที่คอยดูว่าปลาที่ปล่อยออกไป มีอาการดีหรือเปล่า ว่ายไปถูกทิศถูกทางหรือเปล่า
คห.13: 30 พ.ย. 47, 08:02
เสร็จจากปล่อยปลา ก็เป็นการ "ทานก๋วย
เสร็จจากปล่อยปลา ก็เป็นการ "ทานก๋วยเตี๋ยวเรือร่วมกัน" จากแม่ค้าที่มาจอดเรือขายที่ท่าน้ำนั่นแหละครับ
คห.14: 30 พ.ย. 47, 08:04
อีกภาพครับ กำลังกินกันน่าดู กินกัน
อีกภาพครับ กำลังกินกันน่าดู กินกันไป อำกันไป
คห.15: 30 พ.ย. 47, 08:05
นอกจากก๋วยเตี๋ยวเรือ ก็มี "ยาน้ำระด
นอกจากก๋วยเตี๋ยวเรือ ก็มี "ยาน้ำระดมพล" ที่น้าแจ๊คเอามาฝากอีกครับ ดูสิครับ เข้ากันมั่กๆ เลย
คห.16: 30 พ.ย. 47, 08:06
ฉากสุดท้ายครับ ชื่อภาพ

"อิ่มอก อิ่ม
ฉากสุดท้ายครับ ชื่อภาพ

"อิ่มอก อิ่มใจ และอิ่มท้อง"

นายแบบคนกลาง คือ น้าป้อม ผมจะไปเก็บค่าเมมโมรี่เสียที มีแทบทุกซีนเลย
คห.17: 30 พ.ย. 47, 08:11
โครงการปล่อยปลาสู่ธรรมชาติ แม้มิอา
โครงการปล่อยปลาสู่ธรรมชาติ แม้มิอาจเปรียบเปรยได้ว่าเป็นลมหายใจเฮือกหนึ่งที่จะนำความภาคภูมิใจ กระทั่งความรู้สึกของชัยชนะมาสู่แม่น้ำ แต่อย่างน้อยก็คงจะเป็นคำบอกเล่าจากปากสู่ปากได้ว่าเราใส่ใจ


บทบาทของการนำความพ่ายแพ้ไปสู่แม่น้ำ ไม่ได้เกิดโดยการช่วงชิงหมู่ปลาขึ้นมาเป็นอาหารเท่านั้น  เช่นนั้นแล้ว การปล่อยปลาลงสู่แม่น้ำก็คงจะไม่มีนัยยะในการนำชัยชนะให้แม่น้ำสักเท่าไร หากแต่มีอีกหลายปัจจัยที่ต้องใคร่ครวญ

ความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ (หรือแสร้งทำว่า) ทำลายบ้านของปูปลาเหล่านั้น โดยปราศจากจิตสำนึกและการใส่ใจที่แท้จริงก็เป็นสาเหตุหนึ่ง ทำไมน้ำยังคงเน่าอย่างต่อเนื่อง ทำไมลำคลองตื้นเขิน ถ้าสาวถึงต้นเหตุแล้วจะพบกับหลายกิจกรรมที่มีผล ไล่เรียงตั้งแต่โรงงานอุตสาหกรรมไปจนถึง กิจกรรมในครัวเรือน ไปจนถึงกิจกรรมของชุมชน ไม่ทางตรงก็ทางอ้อม ย่อมมีสายหนึ่งที่ส่งผลในเชิงการทำลายแม่น้ำ 

หรือว่าแม่น้ำจะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ตลอดกาล??
ทำการ login ก่อนส่งความเห็น
siamfishing.com © 2024