ชีวิตของพวกเราผ่านไปอย่างรวดเร็วอย่างยิ่ง .. แต่ความสุขในวัยเยาว์ จะอย่างไร ก็ทิ้งคราบความทรงจำไว้ในหัวใจ คิดถึงคราใดก็ให้มีรอยยิ้ม .... 


(1) ในงานแต่งงานของเพื่อนคนหนึ่ง หลังจากเสร็จการถ่ายภาพพิธีหมั้นหมายและสู่ขอในช่วงเช้า ผมพอมีเวลาว่างให้ถอนตัวออกมาเป็นผู้สังเกตการณ์บ้าง / เพื่อนกลุ่มหนึ่งตั้งวงตั้งแต่ยกขันหมากหลังเลี้ยงพระเช้าจนกระทั่งบ่ายคล้อย คุยกับด้วยเรื่องราวจิปาถะ งานของพวกเขา ความก้าวหน้าของพวกเขา กระทั่งรถ บ้าน จนถึงเรื่องราวแต่หนหลังครั้งคราสมัยเรียน เสียงหัวเราะ รอยยิ้มเปื้อนหน้า  /  ฝ่ายเจ้าภาพสาละวนอยู่กับการรับแขก และการเตรียมงานเลี้ยงตอนเย็น การโทรศัพท์ติดต่อประสานงานฝ่ายโต๊ะจีน เวที ดนตรีและการแสดง  แต่ก็นับได้ว่าเป็นภาระที่พวกเขาเต็มใจกระทำ / ฝ่ายคู่บ่าวสาวต้องเตรียมการเรื่องการแต่งกายชุดงานเลี้ยง  ดูเหมือนเคร่งเครียด แต่ก็ยังมีรอยยิ้ม มีความสดใส เพราะนี่คือวันมงคลของพวกเขา/ ญาติบางคนต้องหยุดงานมาช่วยงาน แน่นอนว่ามีมือถือของพวกเขาถูกเรียกเข้ามาเป็นระยะๆ ด้วยเรื่องงานบ้าง เรื่องธุระสารพัด เมื่อเรื่องงานเข้ามาเกี่ยวข้อง ความสดชื่น ความแจ่มใสของบางคนอาจจะหลบหายหน้าไป / ผมเป็นเพียงผู้สังเกตการณ์ มองผ่านฉากต่างๆ เหมือนดูละคร.... เปรียบเป็นละครของชีวิต แต่ละช่วงก็แตกต่างกันออกไป /

(2) ที่สนามหญ้าหน้าบ้าน เด็กๆกลุ่มหนึ่ง หาได้สนใจกับเรื่องราวอันน่าปวดหัวรอบข้างไม่ พวกเขาจับกลุ่มกันเล่น เล่นอยู่ในโลกส่วนตัวของเขา .. โลกของเด็ก ...  โลกที่พวกเราเคยผ่านมากัน / แรกทีเดียว พวกเขายั่วหมาตัวหนึ่งให้วิ่งไล่พวกเขาเป็นที่สนุกสนาน จนกระทั่งหมาเหนื่อย ไม่ยอมวิ่ง แต่ละคนต้องหาวิธีมายั่วให้หมาไล่ เจ้าเสื้อลายออกอุบายว่า ให้หาขนมมาสักชิ้นแล้วยั่วหมา แต่ไม่มีใครมีขนม ครั้นแล้วก็เป็นเจ้าหนุ่มน้อยเสื้อลายเช่นกัน ที่ได้ดอกกล้วยไม้มาผูกกับเชือก ยั่วหมาได้ผล แต่สักพักใหญ่ทั้งเด็กทั้งหมาก็เหนื่อย พวกเขาจึงเปลี่ยนเป็นเล่นขี่ม้าชนกัน โดยแบ่งเป็นสองฝ่าย ชนกันจนล้มลุกคลุกคลาน แต่ใบหน้าก็เปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม พวกเขาเต็มไปด้วยพลัง การสร้างสรรค์ เล่นในสิ่งที่ผู้ใหญ่มองหาสาระไม่เจอ แต่ในมุมมองของเด็ก เขาก็ยังไม่ถึงเวลาที่ต้องเข้าใจในสาระของงานของผู้ใหญ่เช่นกัน ...

ในฐานะของผู้ใหญ่ งานหลายๆงานที่เราต่างต้องทำ ต้องให้แล้วเสร็จ .... บางคราผมเองก็เหนื่อยหน่ายและมองหาสาระที่แท้ของมันไม่พบเช่นกัน .. แต่ก็ต้องทำไป เหมือนเฟืองตัวหนึ่งในกลไกของสังคม


ชีวิตของพวกเราผ่านไปอย่างรวดเร็วอย่างยิ่ง .. แต่ความสุขในวัยเยาว์ จะอย่างไร ก็ทิ้งคราบความทรงจำไว้ในหัวใจ คิดถึงคราใดก็ให้มีรอยยิ้ม .... 

เพลงประกอบ .... Dust in the Wind


I close my eyes,
Only for a moment and the moment's gone.
All my dream,
Pass before my eyes a curiously
Dust in the wind.
All they are is dust in the wind
Same old song,
Just a drop of water in an endless sea.
All we do
Crumbles to the ground though we refuse to see.
Dust in the wind
All we are is dust in the wind.
...............


ฉันหลับตา
เพียงชั่วพริบตา ช่วงเวลาก็ผ่านเลยไป
ความฝันทั้งปวงของฉัน
ผ่านสายตาของฉันไปอย่างน่าประหลาด
ฝุ่นในสายลม
ทั้งหมดที่เราเป็น คือ ฝุ่นในสายลม
บทเพลงเก่าๆ ซ้ำซาก
เพียงน้ำหยดหนึ่งในมหาสมุทรอันไม่จบสิ้น
ทั้งหมดที่เราทำ
ร่วงหล่นลงบนดิน แม้เราปฏิเสธที่จะมองฝุ่นในสายลม
ทั้งหมดที่เราเป็น คือ ฝุ่นในสายลม

... จาก "สิงห์สนามหลวงทอดหุ่ย" จาก หนังสือเนชั่นสุดสัปดาห์
ทอดหุ่ยนี้ห้วงคำนึงจาก Dust in the Wind ของคณะแคนซัส