ตั้งแต่ปี 2542 เป็นต้นมา หอยเชอรี่ถือเป็นศัตรูพืชที่ระบาดเป็นอย่างมากในนาข้าว หอยเชอรี่จะกัดกินและทำลายต้นข้าวในระยะแตกกอในช่วงเวลากลางคืน ทำความเสียหายให้กับเกษตรกรทุกพื้นที่ 

ดังนั้นเกษตรกรจึงต้องใช้ยากำจัดสัตว์ ศัตรูพืชที่ว่านี้ ให้หมดไปจากนาข้าว สารที่ว่านี้มีชื่อสามัญว่า “เอ็นโดซัลแฟน 35%” เป็นสารเคมีในกลุ่ม อร์อแกโนคลอรีนสารเคมี สำหรับฉีดพ่นกำจัดแมลงจำพวก เพลี้ยอ่อน เพลี้ยหอย แมลงหวี่ขาว แต่ในนาข้าว สารตัวนี้เป็นที่นิยมที่จะนำมากำจัดหอยเชอรี่ กันอย่างแพร่หลาย ด้วยความเป็นพิษที่ สามารถไปยับยั้งการสร้างเม็ดเลือดแดง ในสัตว์ที่มีเลือดเป็นสีแดงทุกชนิดเมื่อสารนี้เจือปนไปในแหล่งน้ำ ทั้งหอย ปลา ปู ปลาไหล กบ เขียด หรือแม้กระทั่งงู ที่เลื้อยลงไปในแหล่งน้ำที่มีสารตัวนี้อยู่ ก็ตายไม่เหลือ 

ตั้งแต่ปี 2543 เป็นต้นมากรมวิชาการเกษตรตรวจพบการปนเปิ้อนของสารเอ็นโอซัลแฟนในปริมาณที่สูงมาก จึงไม่น่าแปลกใจเลยว่า แม่น้ำเจ้าพระยา เส้นเลือดใหญ่ของประเทศไทย มีสารเจ้าตัวที่ว่านี้ปนเปิ้อนไปทั่วสารพิษตกค้างของสารเอ็นโดซัลแฟนนั้น ยังสามารถถ่ายทอดจาก แม่ สู่ ลูกได้โดยผ่านทางน้ำนมได้อีกทาง


ดังนั้น ในเดือนตุลาคมปี 2546 กรมวิชาการเกษตรจึงประกาศห้ามนำเข้า และผลิต สารเอ็นโดซัลแฟนอีกต่อไป เพราะเหตุที่มันก่อให้เกิดความเป็นพิษต่อแหล่งน้ำ และมีพิษตกค้างสูงมาก 

สารเอ็นโดซัลแฟน จึงกลายเป็นสารต้องห้ามสำหรับประเทศไทยเป็นรายล่าสุดในอันดับที่ 96

เอามาฝากทุกท่านครับเพราะที่บ้านผมค้าขายเกี่ยวกับเคมีเกษตรอยู่ด้วย สารเคมีตัวนี้ร้ายกว่าคนตกปลาหลายร้อยเท่า เพราะเหตุที่มันเบือสัตว์น้ำแบบกวาดเรียบ ถ้าจำไม่ผิด สัก10 ปีก่อน บ่อตกปลาแห่งหนึ่ง ย่านร่มเกล้า ที่โดนเบือตายยกบ่อ เป็นจำนวนหลายตัน ก็น่าจะมาจากการโดนยาตัวนี้

ดูบทลงโทษนะครับ

เมื่อนาข้าว ปราศจากสารเอ็นโดซัลแฟน

ในภาพที่เห็น นาข้าวที่ข้าวพอน้ำและเตรียมที่จะเก็บเกี่ยวแล้ว ชาวนาจะปล่อยน้ำออกจากนาและนำไม้แฝกมาปิดกั้นทางเดินของน้ำ ข้างๆไม้แฝก ทำหลุมลึก 30 ซ.มไว้รอท่า

นาข้าวที่ปราศจากสารเอ็นโดซัลแฟน

ฝูงปลาก็ว่ายสวนน้ำตกเข้ามาในหลุมทันที ผลก็เป็นอย่างที่เห็นในภาพ

นาข้าวที่ปราศจากสารเอ็นโดซัลแฟน

ไม่ได้เห็นภาพอย่างนี้มานานหลายปี พอสารที่ว่านี้หมดไป ก็เลยมีภาพแบบนี้มาฝากให้ดูครับ

นาข้าวที่ปราศจากสารเอ็นโดซัลแฟน

ไม่ได้เห็นภาพอย่างนี้มานานหลายปี พอสารที่ว่านี้หมดไป ก็เลยมีภาพแบบนี้มาฝากให้ดูครับ