นายศรีบูรพา กับโคตะระปลาสากตัวเดิม

เดอะลิ้ม

ปลาใบตัวต่อมา ในทริปต่อๆ มา ของนายศรีบูรพา

เกมนี้จบแบบสมบูรณ์ (ในรูปแบบของพวกเรา)

Release 

พี่ติ่ง ฯ ให้เกียรติ ตัดริบบิ้นเช่นเดิม

พี่เหลิม สารถีผู้นำพวกเราเดินทางตามหาฝันกันเกือบทุกทริป ด้วยรถตู้คู่ใจ

นายเอ๋ Mr.SHARK กับโฉมโต้ กำลังงาม

ผมไม่รู้ว่านายหนู คิดอะไรกับโฉมงาม  ถึงแสยะยิ้มอย่างนั้น 

ทริปเกียรติยศ เมื่ออาจารย์แร้งเฒ่าตอบรับคำเชิญออกทะเลทับสะแกกลางสงกรานต์ ทั้ง ๆ ที่ขายังใส่เฝือกอยู่ ย้ายแค่สองสามหมายได้ปลาหลักเกือบครบทุกประเภท ขาดเพียงโฉมงามกับสละ (กระโทงไม่เกี่ยว) ตลอดทริป อาจารย์คอยกำักับการ ร่วมตกปลา และแนะนำเทคนิคต่าง ๆ  กลับมายังเขียนถึงทริปนี้ได้อย่างสุดมันส์


"ฯลฯ

ตี 5 ต้องนับเป็นชั่วโมงนรกแตก ฝูงอั้งเกยไม่เปิดโอกาสให้เหยื่อทุกตัวล่วงล้ำถิ่นโดยไม่โดนคมเขี้ยว โจมตีเหยื่อเหมือนเห็นความตายดั่งได้กลับมาตุภูมิ จำนวนที่หลุดขาดไปไม่ต้องพูดถึง ความโกลาหลรอบเรือยามนี้เกินกว่าจะบรรยายเป็นตัวอักษร กองปลาแม้ถูกเก็บดองไปรอบหนึ่งแล้วตอนนี้เพิ่มสูงขึ้นทุกที เจ้าไ่ก่ร้องบอกให้ผมระวังโดนกองปลาล้มทับตายแน่ จำนวนของมันที่ห่างหายเพราะโดนสอยขึ้นเรือก็ไม่ทำให้มันเพลาการโจมตี ยังบุกฉวยเหยื่อไม่ยี่หระต่อความตาย คันเบ็ดรอบเรือต่างผลัดกันสะบัดขึ้นลงเหมือนยมทูตกวักเรียกวิญญาณของมันตัวแล้วตัวเล่า ยิ่งใกล้ฟ้าสางยิ่งโจมตีดุดัน บางครั้งฉวยพร้อมกันถึง 5 - 6 คัน และมีหรือคนบนเรือจะหวั่นไหว ต่างคนอัดปลากันเมามัน เสียงพูดคุยหายเงียบ เหลือไว้แต่เสียงลมหายใจฟืดฟาด"

"ตามติด Mr.SHARK" แร้งเฒ่า, โลกกว้างกลางแจ้ง, กรกฎาคม 2544.

สะสมพลัง ก่อนรับศึกหนัก ยามค่ำคืน

เฮียถัง : ตุ้ยรู้ป่ะ  เคยมีคนขอซื้อคันเบ็ดคันเนี้ยะ (คัน Seahawk เวทประมาณ 30 lb.)

ผม : เหรอ ๆ  แล้วเฮียจะขายเหรอ ?  ถ้าขาย ขายเท่าไหร่เนี่ย?

เฮียถัง : ก็เปิดไป 50,000 (ห้าหมื่น) ถ้ากล้าซื้อ ก็กล้าขาย

ผม : โห.........ไมมันแพงขนาดนั้นอ่ะ ?

เฮียถัง :  "ก็  เกือบพันทริพ...เกือบหมื่นกิโล (ปลา)"

ผม :  อ้อ.......................................

ทรอลลิ่ง


เฮียถังเรียกชุดนี้ของผมว่า  "ไมค์ ไทสัน"


ผมยิ้มแต้




หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง เฮียถังโผล่ออกมาจากเก๋งเรืออีกแล้วตะโกน

"เพนน์ อินเตอร์ อ่ะ โลเท่าไหร่" ?

ผม :  แง้ .................................................................

หมายเหตุ : เส้นขอบฟ้าแบบนั้นไม่ได้หมายความว่าโลกเอียง แต่เรือกำลังโต้เดิ่งสุดมัน 

ตกปลา...กีฬาสุภาพชน


บทความที่

ยาวที่สุด

ตั้งใจเขียนที่สุด

เขียนนานที่สุด

เขียนด้วยความประณีต บรรจงที่สุด ตรวจทานแล้ว ตรวจทานอีก

พยายามรวบรวมให้อิงข้อมูลจากความเป็นจริงมากที่สุด

เป็นตัวตนของผมมากที่สุด

และ

ภูมิใจที่สุด




ตกปลา กีฬาสุภาพชน ฉบับเต็ม



ใน Fish & Games  ผมได้รับอนุญาตให้เขียนบทความที่อยากเขียน  ในสไตล์ที่ตัวเองถนัด  คือ ค่อนข้างไปในแนวปรัชญา  แสดงแนวคิดให้การตกปลามีสาระ  และให้ผู้อ่านได้มีมุมมองชวนคิด  ผมจึงขออนุญาต บก. กำหนดชื่อคอลัมน์ของตัวเอง คือ Angler's Spirit  ซึ่งโดยส่วนตัวถึงแม้ผมจะมีความรู้น้อย แต่จะระมัดระวังมากเวลาใช้ภาษาอังกฤษ  คือพยายามให้แม่น ไม่ให้ชาวต่างชาติค่อนแคะเอาได้ 

คำว่า Angler's Spirit  ซึ่งแปลเป็นไทยว่า  "จิตวิญญาณของนักตกปลา"  จึงต้องเขียน 

Angler  ตามด้วย  apostrophe ( ' )  s  และ Spirit    จึงจะหมายถึง "จิตวิญญาณของนักตกปลา"

ภายหลังมีการจัดแข่งขันตกปลาซึ่งใช้ชื่อการแข่งขันว่า Anglers  Spirit  ซึ่งถ้าแปลตรง ๆ จะเป็น  "นักตกปลาหลายคน จิตวิญญาณ"    หรือ  "จิตวิญญาณ นักตกปลาหลายคน"  เนื่องจากไม่มี apostrophe มาแสดงความเป็นเจ้าของ  ซึ่งประเด็นนี้ผมได้ทักท้วงไปแล้ว  ด้วยความมุ่งหวังให้มันสมบูรณ์แบบ  แต่ไม่ได้รับการสนใจ  ผมจึงไม่ได้ทักท้วงอีกต่อไป

ไม่ต้องสงสัยครับ 

หลังเสร็จศึกแต่ละทริป  หน้าที่ชำระล้างอุปกรณ์ประจำทีม  คือหน้าที่ผม 

สู่เส้นทางการใช้เหยื่อปลอม

กาลเวลาผ่านไป กิจกรรมตกปลาก็พัฒนาขึ้นในรูปแบบใหม่ ๆ  ด้วยการติดต่อสื่อสารที่ฉับไวผ่านโลกไซเบอร์ ทำให้นักตกปลาไทยได้เปิดหูเปิดตา เปิดใจรับเอารูปแบบและวิธีการที่หลากหลาย วัฒนธรรม "Game Fishing" ด้วย "สายเบ็ดเล็ก พิชิตปลาใหญ่" ซึ่งนักตกปลารุ่นผมถูกปลูกฝังมา เริ่มค่อย ๆ จางหายไป อุปกรณ์ที่เคยคิดว่าถูกพัฒนาเกือบถึงขีดสุดแล้ว กลับมีการพัฒนาแบบ "ก้าวกระโดด" ด้วยแนวคิดและเทคโนโลยีที่น่าทึ่งจากทางประเทศญีุ่ปุ่น คันเบ็ดเรียวเล็ก รอกตัวเล็ก สายเบ็ดเส้นเล็ก ๆ แต่ทรงประสิทธิภาพเหลือเชื่อ จนอาจไม่มีปลาชนิดใดต้านทานได้ ก้าวเข้าครองใจนักตกปลาไทย ควบคู่ไปกับแนวทางที่เริ่มเปลี่ยนไป จาก "Game Fish" สู่ "Big Fish" และ "More Fish"


การตกปลา และธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับการตกปลา ย่อมต้องผูกพันกันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้  "น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า"  คิดมากเกินไป มันก็ตกปลาไม่สนุก  แต่จะไม่คิดเลยก็คงไม่ได้ 

ด้วยก้าวกระโดดของการพัฒนาอุปกรณ์ ทำให้การตกปลาและตกปลาได้ "ง่ายขึ้น"  ในขณะที่ปลาหา "ยากขึ้น" 

ในยุคที่ปลาทะเลอ่าวไทย เริ่มฝืดเคือง เรือบริการตกปลาหลายลำต้องเลิก  บางลำควบรวมกิจการ จำหน่ายจ่ายโอน บางลำถูกเทคโอเวอร์  (ว่าเข้าไปนั่น)  นักตกปลาที่มีกำลังทรัพย์เอื้ออำนวย เริ่มมองหาที่ตกปลาไกลออกไป  รูปแบบการลงเรือออกทะเลที่เป็นสูตรสำเร็จ คือ "ลงเรือ หาเหยื่อ  หาปลา  อำลาไต๋"  สู่รูปแบบการตกปลาแบบพักผ่อนจริง ๆ  "เรือสบาย หมายดี มีปลา ราคาไม่เกี่ยง" พวกเราซึ่งแต่ละคนเป็นมนุษย์เงินเดือน เริ่มมองหน้ากันตาปริบ ๆ  ด้วยการงานที่บีดรัด เศรษฐกิจที่ตกต่ำ และภาระความรับผิดชอบต่อครอบครัว ทำให้การลงเรือออกทะเลแต่ละครั้งที่ต้องการความพร้อมและทุนทรัพย์จากทุกคน เริ่มซาลง ประกอบกับกระแสการตกปลาโดยใช้เหยื่อปลอมเริ่มทวีความนิยมมากขึ้น พวกเราเริ่มให้ความสนใจอย่างจริงจัง


เมื่อโลกแคบลงด้วย Internet  นิตยสารในวงการตกปลาหลายฉบับต้องขยับปรับปรุงตนเองเพื่อให้ทานกระแสได้ ที่อยู่ยั้งยืนยงก็มีมาก  แต่ที่กำลังน้อยก็มีอันต้องปิดตัวเองลง  Fish & Games ก็เป็นหนึ่งในนั้น  ซึ่งก็เหมือนการยุติบทความข้อเขียนจาก Mr.SHARK Fishing Gang ไปโดยปริยาย

อุปกรณ์สำหรับการตกปลาด้วยเหยื่อปลอม เริ่มถูกเรียกเข้าประจำการ สารพัดวิธีการใหม่ที่ต้องเริ่มเีรียนรู้ รูปแบบของเหยื่อ การสร้างแอ็คชั่น ทำอย่างไรให้ปลากัด ฯลฯ เป็นมนต์เสน่ห์ของการตกปลารูปแบบนี้ พวกเราเหมือนสิ่งมีชีวิตเซลล์เดียว ที่พึ่งขึ้นจากทะเลหมาด ๆ มาเริ่มต้นนับหนึ่งกันใหม่    ด้วย "หมายที่พอหาได้" และ "เหยื่อแบบไหนก็ได้ ขอให้ได้ปลาก่อน"

กะพงขาว (ซึ่งไม่ขาวเท่าไหร่ เพราะไม่ใช่ปลาเลี้ยง)

ที่นี่ เฮียถัง ออกเสียงเรียกว่า


"บึงอ๊ะราญ"

ทำไมต้อง TEXAS RIG

ด้วยความที่ปลาล่าเหยื่อ (น้ำจืด) ของเมืองไทย ที่สามารถใช้เหยื่อปลอมตกได้ มีเพียงไม่กี่ชนิด กะพง ช่อน กระสง ชะโด กระสูบ บู่ ถูกพิชิตด้วยสารพัดเหยื่อปลอม สุดแต่ว่าใครชอบและถนัดใช้เหยื่อประเภทไหน

พวกเราส่วนใหญ่มีภูมิลำเนาอยู่ย่านบางบอน บางขุนเทียน ซึ่งย่านนี้มีผู้ประกอบการ และชาวบ้านที่ประกอบอาชีพเพาะเลี้ยงกุ้งเป็นจำนวนมาก  วังกุ้ง (บ่อเลี้ยงกุ้ง) มีจำนวนมากมายมหาศาล  ปลาช่อน เป็นปลาชนิดหนึ่งที่มักอาศัยอยู่ในวังกุ้ง และรบกวนการเจริญเติบโตของกุ้ง เป็นปัญหาอุปสรรคของผู้เลี้ยง ซึ่งการจัดการกับปลาช่อนเพียงลำพังไม่ใช่เรื่องง่าย ในขณะเดียวกันนักตกปลาก็แสวงหาแหล่งตกปลาที่มีปลาให้ตกได้แน่ๆ  เมื่ออุปสงค์และอุปทานมาเจอกัน เรื่องมันก็ลงตัว  เริ่มต้นจากนักตกปลาเข้าไปติดต่อเจ้าของวังกุ้ง เสนอตัวจัดการกับปลาช่อน โดยเสนอค่าใช้่จ่ายและให้คำรับรองหนักแน่นว่าการตกปลาไม่รบกวนกุ้งที่เลี้ยงไว้แน่นอน นักตกปลาได้สนุกกับการตกปลา ในขณะที่เจ้าของวังก็ได้อาศัยความร่วมมือในการจัดการกับปลาช่อน และยังมีรายได้เสริมอีกด้วย จนขยายวงกว้างสู่การประกอบธุรกิจเป็นเรื่องเป็นราว บางวังเปิดให้นักตกปลาเข้าตกปลาช่อนจนเหมือน Fishing Park กลาย ๆ พวกเราซึ่งเป็นคนในพื้นที่ก็มีโอกาสได้เข้าสำรวจและตกปลาในย่านนี้บ่อยครั้ง แรก ๆ ก็ไม่ได้จำกัดว่าจะเลือกใช้เหยื่อประเภทไหน ขอให้ตกปลาได้เป็นพอ

ในระหว่างเพลิดเพลินกับการใช้เหยื่อปลอมสารพัดรูปแบบตกปลาช่อน พวกเราพบว่ามีปัญหาอุปสรรคหลายอย่างในการใช้เหยื่อหลาย ๆ ประเภทในสภาพภูมิประเทศที่ไม่เือื้ออำนวย จนเมื่อเรามารู้จักเหยื่อยาง พวกเราพบว่าเหยื่อประเภทนี้มีอะไรที่ "ไม่ธรรมดา" การสร้างแอ็คชั่นที่ไม่รูปแบบตายตัวแต่มีบุคลิกเฉพาะตัว ต้องใส่จินตนการ (Imagine) และความรู้สึก (Feeling) เข้าไป การตกปลาช่อนด้วยเหยื่อยางเป็น "การทำเรื่องง่าย ให้เป็นเรื่องยาก แต่เพลิน"

พวกเราเริ่มศึกษาเรียนรู้ เข้าถึงการใช้เหยื่อยาง จากข้อมูลภายใน siamfishing และพบว่า วิธีการประกอบชุดสายหน้าเพื่อเกี่ยวเหยื่อยางแบบ "เท็กซัส ริก" (TEXAS RIG) มีความเหมาะสมและทำให้การตกปลาช่อนด้วยเหยื่อยาง มีความสนุก ต้องใช้ความสามารถ เพิ่มการ "ลุ้น" ลงไป มีการชิงไหวพริบกับปลา ให้ปลาได้มีโอกาสชนะพวกเราบ้าง และพวกเราสามารถสร้างเอกลักษณ์เฉพาะตัวในการสร้างแอ็คชั่นเหยื่อของแต่ละคนได้ หลังจากนั้นพวกเราก็เริ่มจริงจังกับมัน จนติดและเลิกไม่ได้ในที่สุด

พี่ถึก (E21RKF)  พี่หลีด (CHAIPORN)  อดีตมือปลาเกล็ดจอมขมัง และพี่ตุ๊ก (Ptlure) วิศวกรหนุ่ม ให้เกียรติเข้าร่วมกับพวกเรา ออกตกปลาช่อนด้วยการใช้เหยื่อยาง ช่วยกันเพิ่มข้อสังเกต และปรับปรุง จนทำให้พวกเราเกิดความชำนาญ และหลงใหลการใช้เหยื่อยางด้วยวิธีการเข้าสายหน้าแบบ TEXAS RIG มาจนถึงปัจจุบัน

หลังจากนำเสนอทริปตกปลาช่อนด้วยเหยื่อยางบนหน้ากระดานของ siamfishing ในชื่อกระทู้ "ไป TEXAS มาอีกแล้วครับ......." ได้พักใหญ่ ผมก็ได้รับการติดต่อจากคุณหญิง แห่งร้าน kanomshop  ซึ่งเป็นทีมงานจัดทำนิตยสาร "Lurelover Magazine" ซึ่งเป็นนิตยสารชั้นนำสำหรับนักตกปลาที่ใช้เหยื่อปลอม มีบุคลากรในทีมงานหลายท่านที่นิยมการใช้เหยื่อยาง ขอให้ส่งบทความไปเผยแพร่ในนิตยสาร การรับรู้ถึงแนวทางและอุดมการณ์ในการจัำดทำนิตยสาร ได้คุยกันสักพักผมก็ตอบรับด้วยความยินดี........แต่......เมื่อเริ่มจรดปากกาเขียนต้นฉบับครั้งแรก จากที่ไม่ได้เขียนมานาน ผมก็เริ่มครุ่นคิดด้วยความกังวล.............

นามปากกา Mr.SHARK กำเนิดมาจากทะเล เติบโตมาในทะเล ถึงแม้ "การตกปลา" ก็คือ "การตกปลา" จะตกปลาแบบไหนไม่ใช่ข้อจำกัดเกี่ยวกับงานเขียน แต่ผมรู้สึกว่าตัวเองตัดสินใจผิดพลาดที่ใช้นามปากกาเดิมคือ "Mr.SHARK" เขียนเรื่องการตกปลาด้วยเหยื่อปลอม ผมอยากให้นามปากกา "Mr.SHARK" คงอยู่ในความทรงจำของตัวเอง เป็นตำนานส่วนตัวที่ผูกพันกับท้องทะเล "สิ่งที่กว้างใหญ่ที่สุดในโลก ทั้งขนาดและน้ำใจ"


"Worm Mania" by Mr.SHARK จึงเป็นบทความเดียวที่ตีพิมพ์ในนิตยสาร Lurelover ฉบับเดือนมกราคม 2009 ซึ่งจบบทความในลักษณะการมีต่อ แต่ผมก็ไม่ได้ส่งต้นฉบับไปเพิ่มอีก โดยไม่ได้ชี้แจงถึงเหตุผลที่แท้จริงให้คุณหญิงทราบ จึงต้องถือโอกาสนี้ในการขอภัยอย่างเป็นทางการ ด้วยความคาดหวังถึงความเข้าใจในความเป็นตัวตนของผมที่แท้จริง ในวัน "งานรวมพล คนปลาขัง" ผมได้มีโอกาสพบกับคุณหญิง แต่ผมก็เสียมารยาทเป็นอย่างสูง ที่แม้แต่คำทักทายก็ยังไม่มีหลุดออกจากปาก ด้วยความรู้สึกผิด และเสียหน้า เกินกว่าจะทำได้




Mr.SHARK Fishing Gang ไม่เคยได้รับ ขอรับ หรือต้องการได้รับ ค่าตอบแทนใด ๆ จากการส่งบทความไปเผยแพร่ในนิตยสารฉบับใด พวกเราทำด้วยความสุข และยึดมั่นในแนวทางในการถ่ายทอดและแบ่งบันประสบการณ์ สู่สาธารณชนด้วยความจริงใจเท่านั้น และส่วนตัวผมยึดมั่นในการไม่วัดรอยเท้า "อาจารย์แร้งเฒ่า" เด็ดขาด

พวกเรา Mr.SHARK Fishing Gang เป็นเพียงกลุ่มนักตกปลาเล็ก ๆ ที่มีความผูกพันกัน มีภูมิลำเนาใกล้เคียงกัน ชอบความรื่นรมย์จากกิจกรรมตกปลาในลักษณะเดียวกัน ทำให้พวกเราเกาะกลุ่มรวมตัวกันเดินตามความฝันบนเส้นทางการตกปลามาเป็นเวลานานพอสมควร และเราก็จะยังก้าวกันต่อไป ในเส้นทางที่เราเลือก

ปัจจุบันเรายังคงสนุกสนานเพลิดเพลินกับการตกปลาช่อนด้วยเหยื่อยางสไตล์เท็กซัสริก และรู้สึกเป็นเีกียรติ ภูมิใจที่ได้นำเสนอ แบ่งปัน และแลกเปลี่ยนบนหน้ากระดานของ siamfishing.com ต่อเนื่องมาอย่างสม่ำเสมอ แต่ในส่วนลึกของพวกเราทุกคนยังคงจารึกความอิ่มเอม ความสุข ในอดีตระหว่างโลดแล่นในท้องทะเลกว้าง เมื่อวันหนึ่งที่พวกเราพร้อม  เราจะกลับทะเล

ในโอกาสที่ TEXAS RIG โดย Mr.SHARK Fishing Gang เดินทางมาถึงทริปที่ 69 พวกเราขอขอบพระุคุณสมาชิกทุกท่านที่เข้าร่วมชมกระทู้ แลกเปลี่ยนความคิดเห็น และให้กำลังใจพวกเราเสมอมา ขอบคุณ siamfishing.com ที่เป็นสถานที่ให้พวกเรา "ให้" และ "ได้รับ" ได้อาศัยเป็นเวทีในการแสดงออก และเราจะอยู่กับ siamfishing ตลอดไป