ขอบคุณน้าอู๋อย่างแรงเลยคับ จริงฯผมเป็นหลายโรคมากเช่น
โรคไขมันอุดตันที่สมอง ทำให้เส้นเลือดที่สมองตีบไป 2 เส้น(ยังไม่แตก) กลายเป็นอัมพฤกษ์ แขน ขา ด้านซ้ายไม่มีแรง  (เริ่มเป็นเมื่อต้นเดือน เมษายน)
แต่หลังจากรักษาทุกวิธีทาง ทำให้กลับมา เดิน และวิ่งได้แล้ว แม้จะไม่ เต็มร้อยแต่ก็ดีขึ้นมากคับ
หลังจากนั้นอีก  2 เดือน ผมมาเป็นโรคเส้นประสาทตาด้านขวาอักเสบอีก ทำให้ตาขวามองไม่เห็นเ ลย 
รักษาอยู่เกือบเดือนกว่าก็เริ่มดีขึ้น ตอนนี้เวลาเล่นคอมฯ หรือขับรถต้องใส่แว่นตลอดคับ
พออาการตาเริ่มดีขึ้น เมื่อปลายเดือนที่แล้ว ผมต้องเข้าโรงบาลอีกครั้งเพราะเจ็บหน้าอกมาก
หมอสรุปว่า ผมมีโรคเส้นเลือดอุดตันที่หัวใจด้วย ใจผมห่อเหี่ยวมากในตอนนั้น เพราะเจอแต่โรคร้ายแรงทั้งนั้น
ช่วงนี้ก็ทำอะรัยที่หนักฯไม่ได้คับ เช่นเมื่อวันก่อนที่ผมได้ปลาที่ใต้สะพานเปรม ตอนกะลังอัดกับปลา ผมเจ็บหน้าอกมากคับ
ดีที่หมอให้ผมพกยาอมใต้ลิ้นเอาไว้ เลยไม่เป็นรัย สรุปคือยังทำอะรัยที่หนักฯเหนื่อยฯยังไม่ได้คับ คงต้องอีกหลายเดือนคับ กว่าจะได้ออกรอบได้
ขอบคุณน้าอู๋มากนะคับ มีโอกาสคงได้เจอกัน ผมยังฝันอยู่ตลอดว่าจะไปแข่งตกปลาที่ปัตตานีให้ได้สักครั้ง

 
ขอบคุณมากฯคับที่ติดตามผลงานของผม จริงฯยังเจ็บหน้าอกอยู่เรื่อยฯคับ(อ่านข้อความที่ผมตอบน้าอู๋ ดูนะคับ)
แต่ความอยากไม่เคยปราณีใครคับ ออกทะเลไม่ได้(กลัวช๊อคกลางทะเล) ใต้สะพานก็พอได้คับแม้จะได้แห้วบ่อยแต่ก็พอให้หายอาจได้บ้างคับ
ขอบคุณอีกครั้งนะคับสำหรับกำลังใจคับผม

 
สวัสดีคับน้า โขกุน ขอบคุณมากนะคับ
ตอนนี้โรคอัมพฤกษ์ ดีขึ้นมากคับ แต่มาหนักกับโรคเส้นเลือดอุดตันที่หัวใจอีกคับ
ทำอะรัยหนักฯยังไม่ได้คับ ฤดูกาลนี้ที่สตูลคงอดแน่คับ เลยต้องไปใต้สะพานเปรมไปพลางฯก่อน
ขอบคุณมากนะคับที่ติดตามชม

หวัดดีคับน้าตุ้ม จริงฯใจอยากเข้ามาแลในเว็บนั้นแหละ แต่สายตาไม่ค่อยดี 
ใส่แว่นแล้วก็ยังน้ำตาไหลอยู่เวลาจ้องนาจอนานฯ ตอนพิมพ์นี้ ก็ต้องละสายตาอยู่บ่อยฯ
ยิ่งตอนไม่ใส่แว่น ยิ่งแลไม่ชัดเลย ขอบคุณมากคับที่ยังคิดถึงกันอยู่

 
ขอบคุณคับ

 
หวัดดีคับน้าบอย ฤดูกาลนี้ที่สตูลฝากตกปลาเผื่อผมด้วยเด้อ

   
ไปเถอะน้า ขนาดผมอ้วน ผมยังไหวเลย ถ้าปลาพงกิน แล้วน้าจะรู้ว่าความเสียว ตื่นเต้นเป็นอย่างไร เชื่อผมเต๊อะ

 
ขอบคุณมากคับน้า กบดอนเมือง

 
หวัดดีคับน้า oli ขอบคุณมากฯนะคับ ช่วงที่ผมเข้าโรงบาลครั้งแรก ผมได้เลิกบุหรี่ไปด้วย หลังจากโรคอัมพฤกษ์ดีขึ้นผมเลยออกกำลังกายทั้งเช้าและเย็น
ผมทำเป็นประจำอยู่เกือบ 3 เดือน มาเมื่อสิ้นเดือนที่แล้วโรคหัวใจทำเอาผมไปนอนโรงบาลอีกครั้งเกือบเดือนแล้วที่ผมได้แต่เดินเบาฯอยู่ที่บ้าน   
หมอบอกว่า บุหรี่และการไม่ออกกำลังกายชองผมทำให้ผมเจอกับโรคเหล่านี้
อยากบอกทุกคนว่า บุหรี่ไม่ได้มีประโยชน์ต่อร่างกายเราเลย มีแต่ตัวนำโรคภัยต่างฯมาให้เราตลอด เลิกนะคับก่อนที่
มันจะสาย 
อีกอย่าง มีเวลาว่างควรออกกำลังกายบ้างนะคับ

 
หวัดดีคับน้าเจริญ ยังเจ็บบ้างหายบ้างอยู่คับ ขอบคุณมากคับ

 
ปลากระพงธรรมชาติ ยิ่งตัวใหญ่ เนื้อยิ่งหรอยมากคับ

   
ขอบคุณมากคับน้า "ไผแดง"

 
ขอบคุณมากคับที่ตามชม

 
สวัสดีคับน้า PONDIISJ ถ้าเป็นกลางวันไปได้ทุกเวลาคับ แต่กลางคืนถ้าไปกันหลายคนก็ไม่เป็นรัยคับ
แต่ให้ดีไปกลางวันดีที่ซู๊ดดดดดดดดดดดเชื่อผมเต๊อะ
เรื่องเล่าค่ำนี้ได้ฟังแน่คับแป็บนะคับ

ขอบคุณมากคับน้าฟินฯ ฤดูกาลนี้คงอดไปคับ ฝากจิ๊กอินทรีทะเลสตูลเผื่อผมด้วยนะคับ

ขอขอบคุณ เพื่อนฯ พี่ฯ น้องฯหลานฯ ทุกฯท่านที่เข้ามาเยี่ยมชมและเป็นกำลังใจให้
ขอขอบคุณทุกความห่วงใยที่มีให้
ค่ำฯจะมาเล่าเรื่องใต้สะพานให้ฟังนะคับ ช่วงนี้ขอตัวไปออกกำลังกายก่อนคับ

มารับฟังเรื่องที่ผมไปเจอด้วยตัวเองที่ใต้สะพานกันต่อเลยคับ
ทุกอย่างเป็นเรื่องจริง ไม่มีเจตนาเป็นเรื่องอื่น แค่อยากจะฝากเตือนเพื่อนฯที่ไปตกปลาที่ใต้สะพานเปรมให้ระวังตัวกันด้วย 
เมื่อเดือน พฤษภาคม 2548 ช่วงนั้นเป็นฤดูที่น้ำเค็มหนุนเต็มที่ ทำให้น้ำบริเวณใต้สะพานเปรม น้ำสวยเหมาะแก่การไปตกปลากระพงมาก
วันนั้นผมรีบเดินทางจากหาดใหญ่ตั้งแต่เช้ามืด จัดแจกไปซื้อกุ้งที่เกาะยอเสร็จ ผมรีบบึ่งไปลงเรือทันที
ขนของลงเรือ บังเฉด เรียบร้อย " บังไปตอหม้อ 27 "ผมรีบบอกบังเฉดทันที
ได้ขึ้นมานั่งที่ตอหม้อเสร็จ รีบจัดแจงลงเหยื่อในทันที และตลอดทั้งวันนั้น มีปลามาฉวยเหยื่ออยู่ตลอด แต่ผมได้มาเพียงแค่ ตัวเดียว
ยิ่งใกล้ตอนเย็นปลามาฉวยเหยื่อดีมาก แต่ผมไม่สามารถเอาปลาขึ้นมาเฉยชมเลย ตอนนี้เวลาก็ใกล็ 6 โมงเย็นแล้วต้องถึงเวลากลับบ้านแล้วสิ
แต่ด้วยความที่ยังเสียดายอยู่ว่า วันนี้ปลาฉวยเหยื่อบ่อยมากแต่ผมได้มาแค่ตัวเดียวเอง จะกลับบ้านก็นึกเสียดายว่า นานฯปลาจะกินดีแบบนี้สักที
จัดการโทรศัพท์ไปหาลูกน้องที่ร้าน(ที่หาดใหญ่) เพื่อชวนมันมานั่งตกปลาเป็นเพื่อน พลันที่ปลายสายแจ้งมาว่า  ok.ผมมีความสุขมาก โดยไม่เคยคิดถึงเรื่องอื่นเลย
(ขณะที่เล่าอยู่นี้ผมยังขนลุกอยู่เลย) 
จัดการโทรบอกบังเฉดว่าไม่ต้องมารับ ประมาณ 3 ทุ่มกว่าจะมีเพื่อนผมมาตกปลากับผมด้วย 
ฟ้าเริ่มมืด ข้างหน้า ข้างหลัง ข้างฯ เริ่มมองอะรัยไม่เห็น ไฟฉายก็ไม่ได้เตีรยมมา ดีหน่อยที่ครึ่งหนึ่งของสะพาน มีไฟจากบนสะพานส่องลงมาถึงด้านล่างให้พอมองเห็นได้ครึงเดียวของตอหม้อ
(พูดง่ายฯว่ามองเห็นแสงสว่างแค่ครึ่งเดียวของตอหม้อที่ผมนั่งอยู่ ส่วนอีกครึ่งของตอหม้อจะมืดมาก)
ในใจชักจะหวั่นฯนิดหน่อย แต่อีกใจก็ไม่คิดอะรัย ได้แต่คิดว่า "เรามาตกปลา คงไม่ทำให้คนอื่นเขาเดือดร้อนหรอกนะ" ดูนาฬิกาใกล้ 2 ทุ่ม กว่า "เจ้าวัฒน์"จะเลิกงาน(เลิกงาน 2 ทุ่ม) 
กว่าจะขับ มอไซต์ จากหาดใหญ่มาถึงสะพานเปรม กว่าจะแวะซื้อข้าวที่ผมสั่งไว้ กว่าจะลงเรือมาที่ตอหม้ออีก คงเกือบ 4 ทุ่ม เอาวะไหนฯก็ไหนฯ
นั่งตกปลาไปเรื่อยฯตอนนี้คิดว่าประมาณ 3 ทุ่มเศษ (ผมเล่าอยู่นี้ขนลุกตลอดเลยคับ)กะลังเดินเซ็คเหยื่ออยู่ พลันเหลือบไปเห็นมีคนนั่งอยู่ที่ด้านมืดของตอหม้อ 26 นี้หว่า ในใจดีใจมากที่จะมีเพื่อนตกปลาด้วย
ผมยื่นมองอยู่ชั่วครู่พอเห็นร่ำไรฯว่าชายผู้นั้น นั่งห้อยขาลงมาข้างหนึ่ง แล้วขาอีกข้างนั่งชันเข่าอยู่ รูปร่างใหญ่ ในใจไม่คิดอะรัย ปากไวกว่าความคิด  ผมจะตะโกนถามว่าได้ปลามั้ย
กำลังจะอ้าปากถาม "เหมือนผู้ชายคนนั้นอ่านความคิดผมออก " เขาได้ลุกขึ้นจากท่านั่งมาเป็นกำลังจะยืนตรงแต่................
เขาได้หายไปกับตาในขณะที่ชายผู้นั้นยังยืนตัวไม่ตรง ผมขนลุกเกรียว คิดในใจ กรูโดนเข้าแล้วหรือนี้
ตั้งสติได้รีบสวดมนต์ไหว้พระ(เมื่อก่อนผมไม่เคยห้อยพระที่คอ)ในใจก็คิดไปเรื่อยว่าถ้าเขามายืนอยู่ตรงหน้าจะทำยังงัยดี  ตอนนั้นอารมณ์ผมไม่มีใจเรื่องตกปลาอีกแล้ว
รีบกดโทรศํพท์เพื่อจะบอก"เจ้าวัฒน์"ว่าไม่ต้องมาแล้ว แต่ช้าไปแล้ว เพราะตอนนี้"เจ้าวัฒน์"กำลังจะมาถึงบ้านบังเฉดแล้ว ในใจผมตอนนั้นก็ยังรู้สึกกลัวฯแต่ในเมื่อ"เจ้าวัฒน์"มาถึงแล้ว ถ้าผมไม่พูดเรื่องนี้กับ"เจ้าวัฒน์"ก็คงไม่เป็นรัย
ระหว่างที่นั่งรอเรือบังเฉดมาส่ง "เจ้าวัฒน์" อยู่นั้นผมสงบความกลัวด้วยเสียงเพลงที่ผมแหกปากร้องไป แบบไม่เกรงใจใคร จนกระทั่งได้ยินเสียงเรือเข้ามาใกล้ ผมเลยใจชื่นขึ้นมาบ้าง
ท่านผู้อ่านครับ นี้ไม่ใช่จุดไคลแม็กซ์ ตามชมต่อนะครับ เพราะจุดไคลแม็กซ์จะอยู่ในความเห็นต่อไป

เมื่อเจ้าวัฒน์และบังเฉดมาถึงผ มก็ไม่ได้เล่าเรื่องที่ผมได้ประสบมาให้ใครฟัง เพราะกลัวว่า เจ้าวัฒน์มันจะกลัวแล้วชวนกลับ 
หลังจากจัดแจงกินข้าว กินน้ำที่เจ้าวัฒน์ ซื้อมาฝากผมแล้ว เราก็จัดแจกตกปลากันต่อ ในใจผมก็สบายใจขึ้นมากที่มีเพื่อนอยู่ข้างฯแล้ว
แต่คืนนั้นเหมือนมีอะรัยมาทำให้ปลาไม่กินเบ็ดเลย แม้กระทั้งปลาหัวโม้ง ปลารับแขกของที่นี้ก็ไม่มีมาให้เห็นเลย
ด้วยความที่เหนื่อยและเพลีย ผมเลยบอกเจ้าวัฒน์ว่าขอตัวไปนอนสักตื่น ถ้าปลากินดีฯให้มันปลุกผมด้วย
เหลือบดูนาฬิกา เกือบ ตี 1 แล้ว ผมจัดแจงนอนโดยไปนอนบริเวณกลางตอหม้อ โดยหันหันไปด้านสว่าง(ทิศตะวันตก) และหันเท้าไปด้านมืดของตอหม้อ
ทั้งอิ่ม ทั้งเหนื่อย ผมหลับไปนานแค่ไหนไม่รู้ มาสะดุ้งตื่นอีกที เมื่อได้ยินเสียง เจ้าวัฒน์ เรียกผมด้วยเสียงดังมากฯ
ไอ้ผมก็กำลังหลับสบายอยู่ เลยถามมันว่าเรียกทำมัย
มันบอกว่า"ปลากินแล้วตื่นฯมาตกปลาเร็ว" ผมจำใจต้องตื่นขึ้นมา เพื่อมานั่งตกปลาเป็นเพื่อนมัน
(และนี้คือความจริงที่ผมพึ่งรู้ว่าแท้จริงแล้วที่เจ้าวัฒน์มันปลุกผมเพราะสาเหตุใด เจ้าวัฒน์มาเล่าให้มฟังตอนกลับมาถึงบ้านแล้ว)
เจ้าวัฒน์เล่าให้ฟังด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นว่า "พอผมนอนไปสักพัก มันก็นั่งตกปลาอยู่ในด้านสว่างของตอหม้อ ด้วยความที่ผมนอนกรนเสียงดังมาก มันก็เลยหันมาดูผมบ่อย อีกอย่างมันกลัวผมนอนตกน้ำด้วย "
(ผมนอนตรงกลาง ส่วนเจ้าวัฒน์นั่งตกปลาอยู่ด้านหน้าตอหม้อ สามารถชะโงกคอมองเห็นผมได้ตลอด)
เจ้าวัฒน์บอกว่า แท้ทีจริงแล้ว เมื่อคืนนั้น ตอนที่ผมนอนอยู่นั้น มันได้วะโงกคอมาดูผม แล้วมันเห็นเป็นรูป"เงาคน"สีดำ นั่งอยู่บนหัวผม โดยก้มลงมองผมอยู่
เจ้าวัฒน์รีบ ชะโงกคอกลับ แล้วคิดว่ามันตาฝาดไป มันเลยชะโงกคอมาดูผมอีกครั้ง คราวนี้มันบอกว่า เต็มฯตาเลย เป็นรูป"เงาคน"ดำเมี่ยม(ดำสนิท) นั่งจ้องมองผมอยู่เหมือนเดิม
ตอนนั้นมันบอกว่า มันทำอะรัยไม่ถูก มันเองก็กลัว(ผมไม่ได้เล่ามันว่าผมเจออะรัยมาก่อนหน้ าที่มันจะมา)
พอตั้งสติได้มันบอกว่า มันตะโกนเรียกผมด้วยเสียงอันดังมาก โดยที่ไม่ได้หันมามองผมเลย เรียกอยู่เกือบ 5 นาทีแต่ผมก็ยังไมยอมตื่น มันเลยตัดสินใจชะโงกหน้ามาทางผมอีกครั้งทั้งฯที่มันยังกลัวอยู่
แต่.....เมื่อมันชะโงกมามองผมครั้งนี้กลับไม่มี"เงารูปคน"อีกแล้ว มันเลยรีบมาปลุกผมโดยบอกว่า "ปลากินเบ็ด"
นั่งตกปลากันต่อโดยที่ผมก็ไม่ได้เล่าเรื่องผมให้มันฟัง มันก็ไม่เล่าเรื่องที่มันเจอมาให้ผมฟัง
เช้าแล้ว เราถึงบ้านกันแล้ว"เจ้าวัฒน์เลยรีบเล่าเรื่องเมื่อคืนให้ผมฟัง ผมฟังก็ตกใจมาก
และผมก็เล่าให้มันฟังบ้าง เจ้าวัฒน์ก็โกรธผมใหญ่ ที่ไม่ยอมบอกมันก่อน ตกลงพวกเราตกลงกันว่าจะไม่ไปตกกลางคืนที่ใต้สะพานกันอีกแล้ว
@@ยังคับ เรื่องใต้สะพาน ยังมีอีก 2 เรื่องที่ผมประสบมาขออนุญาติยกไปวันพรุ่งนี้ค่ำฯนะคับ@@
@ อย่าลืมนะคับ ไปตกปลาช่วงกลางคืน ชวนเพื่อนไปเยอะฯนะคับ ไม่งั้นคุณอาจเจอเหมือนผมก็ได้@
@เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ไม่ได้แต่งเติมใดฯทั้งสิ้น โปรคใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยคับ@

 
สวัสดีคับ ถ้าเป็นกลางวันไม่เป็นรัยเลยคับไปได้ทุกวัน แต่กลางคืนถ้าจะไป ต้องไปกันหลายฯคนอะคับ
หรืออีกอย่างถ้าไปกลางคืนไปนั่งตอหม้อน้ำตื้นฯตั้งแต่ ตอหม้อ 9 ถึงตอหม้อ19 คับ ถ้าไปไกลกว่านั้นไม่กล้าแล้วคับ

 
สวัสดีคับ "น้าเอก เทพกุเรา " ตั้งแต่เกิดมาพึ่งเจอครั้งนั้นละคับ หนักสุด และไม่อยากเจออีกแล้ว ววววววววววววววว
ขอบคุณนะคับที่เข้ามาทักทายกัน

 
สวัสดีคับน้า เวลาผมนึกถึงเรื่องนี้ทีไร ผมก็ขนลุกทุกทีคับ

 
หลังจากผมเจอเมื่อคืนนั้นเข้าไป ตอนนี้ไม่ว่าจะทำอะไร หรือไปไหน มต้องไหว้พระ หรือบอกเจ้าที่ เจ้าทางทุกครั้งเลยคับ
เพราะผมเชื่อว่า สิ่งเหล่านี้มีจริงในโลกมนุษย์คับ
ขอบคุณมากคับ ที่เอาเรื่องที่น้าไปประสบมา มาเล่าสู่กันฟัง

 
ไปได้คับน้าบอย ช่วงกลางวันเนี่ย ไปได้ทุกเวลาคับไม่มีรัย แต่ถ้าจะไปกลางคืน ควรชวนเพื่อนไปเยอะฯนะคับ
ช่วงกลางวันไม่น่ากลัวคับ

ขอบคุณมากฯคับสำหรับคำอวยพร
ใช่คับบริเวณใต้ตอหม้อ เป็นทางผ่านของปลาหลากหลายชนิดมากคับ เมื่อ 4-5 ปีที่แล้วผมได้ อั้งเกย ตัว 1-2 กิโลบ่อยมากคับ
แต่ 3-4 ปีที่ผ่านมาได้ตัวเท่าฝ่ามือก็ดีมากแล้วคับ
ขอบคุณอีกครั้งนะคับ

 
ตัวใหญ่สุดที่เจ้าล่ะอุ้ม ได้เมื่อปีที่แล้วคับไซส์ 9 ก.ก. คับ