มหากาพย์ แม่น้ำเพชร ซีซั่น 2 ตอน ชีวิตคือการแบ่งปัน: SiamFishing : Thailand Fishing Community

มหากาพย์ แม่น้ำเพชร ซีซั่น 2 ตอน ชีวิตคือการแบ่งปัน

ผู้การเสือ(6514

)

คห.76: 23 มิ.ย. 53, 18:23

ตามชมครับ+++++

SATIEN(68

)

คห.77: 23 มิ.ย. 53, 18:34

ตามชม ตามอ่าน ตามเชียร์ โครงการดี ๆ หนังยาว ๆ กันไปเลยครับ

pituck(471

)

คห.78: 23 มิ.ย. 53, 18:37

น่าลุยมากครับ

auynatakorn(667

)

คห.79: 23 มิ.ย. 53, 19:05

บรรยากาศเยี่ยม..........หมายงาม...........คนก็แจ่ม...........แบบนี้หาย๊ากส์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

โต๊ดซะงั้น!+_+!(7426

)

คห.80: 23 มิ.ย. 53, 19:31

RMUT(265

)

คห.81: 23 มิ.ย. 53, 20:22

ผมดูแล้วจะเรียกว่าโรงเรียนคงจะลำบาก เพราะว่าเท่าที่เห็นเป็นการเรียนรวมของเด็กอายุที่แตกต่างกันมาก
ดูท่าตั้งแต่เตรียมอนุบาล เรียนรวมกับ ชั้นประถม

นี่ถ้าเป็นในกรุงเทพ เมืองมหานครแห่งประเทศไทย สถานที่แบบนี้ของ หมุ่บ้านโป่งลึก
คงเรียกหรือตีเสมอ เนิร์สเซอร์รี่ หรือ สถานรับเลี้ยงเด็กอย่างแน่นอน จะมีพี่เลี้ยง คอยดูแล มีของเล่น มีอาหาร
แต่ที่นี่โป่งลึก มันเป็นไปได้แค่ ความฝัน...

RMUT(265

)

คห.82: 23 มิ.ย. 53, 20:24

ใน 1 วินาที คนเราลำบากไม่เท่ากัน จากการที่ผมได้มาเห็นที่นี่ทำให้ผมเชื่อเช่นนั้น

ตอนนี้ผมนอนอุ่นใต้ผ้านวม ห่างจากผมไปไม่กี่ร้อยกิโลเมตร

มีคนหลายคนต้องลงมานอนอิงข้างกองไฟใต้ถุนบ้าน เพื่อขับไล่ความหนาว

ผมนึกไปนึกมาแล้วดีใจที่ได้เกิดมาเป็นลูกของพ่อ ลูกของแม่ ทำให้ผมไม่ต้องทนลำบากอย่างนั้น

A21(2434

)

คห.83: 23 มิ.ย. 53, 20:24

RMUT(265

)

คห.84: 23 มิ.ย. 53, 20:25

พวกเราช่วยกันขนของลงมากจากรถโดยมีพวกเด็กๆและคุณครูเป็นผู้ช่วย

ข้าวของบนรถที่พวกๆพี่ๆเพื่อนๆในเว็บและพี่ๆจากที่ต่างๆช่วยกันส่งมาบริจาค

ลงมากองรวมกันเป็นภูเขาน้อยๆ มันเยอะแยะมากมายกว่าที่พวกเราคิดเอาไว้มากเมื่อนำมากองรวมกัน

RMUT(265

)

คห.85: 23 มิ.ย. 53, 20:27

ของ โค ตะ ระ เยอะเลย

จะแจกยังไงวะเนี่ย

เพียบเลย หลายเสียงจากกลุ่มของเพื่อนพ้องเริ่มมึนกับการเริ่มต้น

RMUT(265

)

คห.86: 23 มิ.ย. 53, 20:29

มากมาย

RMUT(265

)

คห.87: 23 มิ.ย. 53, 20:30

พวกเรายืนงงเป็นไก่ตาแตกมองไปที่กองข้าวของที่นำมาบริจาคเป็นกองพะเนินเรียงรายเต็มไปหมด

มันไม่ใช่งานแจกง่ายๆอย่างที่พวกเราคิดซะแล้ว พวกเราตกลงกันว่า จะแจกเสื้อผ้าให้เด็กก่อน เดินให้กันที่มือให้กันทีละคน

เพื่อให้ทั่วถึงกันหมด หลายคนเริ่มคัดขนาดเสื้อผ้า หลายคนเริ่มเดินแจกสิ่งของ

RMUT(265

)

คห.88: 23 มิ.ย. 53, 20:31

ผมได้แต่ยืนมึนกับรายการสิ่งของ และวิธีการแจก ทั้งเมาทั้งมึน

มองออกไปนอกอาคาร พี่ทิด พี่ต้อม พี่โจ พี่เต้ย นั่งหลบร่มไม้ยืนยิ้มให้กำลังใจกลับมา

RMUT(265

)

คห.89: 23 มิ.ย. 53, 20:33

พี่เบียร์ นี่เสื้อผ้าเด็ก เอาไปแจกทางด้านซ้าย เสียงใครสักคนผมจำไม่ได้บอกผมมา พร้อมกับยัดเสื้อใส่มือผมมาจำนวนหนึ่ง

stopnco4(29

)

คห.90: 23 มิ.ย. 53, 20:34

+++++++++++++++++
ไปเลยครับสำหรับกิจกรรมดี
สนับสนุนครับน้า

RMUT(265

)

คห.91: 23 มิ.ย. 53, 20:35

เอ้า เดินไปแจกสิ ด้านซ้ายยังไม่ได้เลย เสียงกำชับมาจากทางด้านหลัง

ผมเดินออกมาพร้อมด้วยเสื้อผ้ากองโตในอ้อมแขน โต๊ะแรกทางด้านซ้าย เป็นเด็กเล็กประมาณอนุบาลน่าจะได้

RMUT(265

)

คห.92: 23 มิ.ย. 53, 20:36

ชื่ออะไรครับ ผมถามเด็กคนแรกสุดหัวโต๊ะ

ไม่มีคำตอบออกมา ทุกคนยังคงนั่งกอดอกเป็นระเบียบเรียบร้อยในท่าเดิม เสื้อผ้าสีมอซอเก่าคร่ำครึ

ใบหน้าที่ไร้เดียงสา เปรอะไปด้วยคราบน้ำลายสองคราบแก้ม ขี้มูกรา ขี้ตากรัง

ในกรุงเทพอาจเป็นเด็กสกปรกที่อยู่ตามข้างถนน ที่เราเห็นได้ตามสี่แยกไฟแดงหรือตามสะพานลอย แต่ที่นี่มันไม่เหมือนกัน ...

ความลำบาก ผลักดันให้กล้าแกร่ง

RMUT(265

)

คห.93: 23 มิ.ย. 53, 20:37

ผมหยิบเสื้อออกมาจากอกส่งให้เด็กผู้ชายคนแรกที่ผมคุยด้วย ยื่นส่งไปให้ที่มือ เด็กน้อยแบบมือรับเสื้อเข้าไปกอดอย่างดีใจ

หันมามองผมพร้อมด้วยรอยยิ้ม แถมกล่าวด้วยคำขอบคุณ

มันไม่อาจจะบรรยายถูกว่าความรู้สึกในขณะนั้นมันเป็นอย่างไร ดีใจ สุขใจ ปนเศร้าใจ ที่คนเราเกิดมาโอกาศไม่เท่ากัน

RMUT(265

)

คห.94: 23 มิ.ย. 53, 20:38