ไม่ทราบเคยเป็นอย่างผมไหมครับ ทุกวันนี้ก็ยังเป็นอยู่ เมื่อจะออกจากบ้านพร้อมคันกับรอกคู่ชีพว่าจะไปตกปลา ใจมันตื่นเต้นร้อนล้นและมีความหวังไปซักทุกครั้ง ว่าจะต้องได้ปลาดื่มกินและเที่ยว ผมว่าสุข และ สนุกนะ!
ส่วนมากก็จะเป็นอย่างนี้ไปซะทุกครั้ง จนผ่านไปเป็นสิบปี  แล้วแต่ก่อนนั้นละตกปลามานาน จนคิดว่าตัวเรานี้แน่ เก่ง ต้องตกให้ได้มากกว่าคนอื่น ๆ ( show off ) ไม่สนใจคนนอกกลุ่ม
ความรู้สึกของคนที่ตกไม่ได้ หรือน้อยตัว ตอนปลากินหรือกระชากเบ็ดเดินไปตวัดเบ็ดเมื่อปลาติดเริ่มคุยเสียงดัง ถือคันและมองผู้คนไปรอบ ๆตัว คิดในใจกูเก่งไม๊! และยังคงประพฤติตัวเหมือนเดิม ส่วนปลาก็ยังคงกินดีเหมือนเก่า (เซียนบ่อ/ผีบ่อ) ใครเข้ามาคุย หรือถามอะไรก็ไม่สนใจ นะตอนนั้นคุณว่าผมทำตัวเหมือนขอทานไม๊ รับอย่างไม่เคยที่คิดจะให้ เด็กรุ่นใหม่ที่เข้ามาตกส่วนมากจะยอมรับในตัวผมว่าเออมันเก่ง แล้วพวกเก่าที่ผมทำตัวประพฤติกับเขาเหล่านั้นจะคิดอย่างไร เมื่อเขาตกเป็นและรู้วิธีการจากข้อมูลแหล่งอื่น ๆ แล้วเป็นอย่างไรรู้ไม๊ครับ เก่งนักใช้ไม๊! อยู่ไปตัวคนเดียวเถอะ
เด็กใหม่เข้ามาตกสายเขาโดนเบ็ดก็โวยวายโดยสารพัดเหตุผล จะโดนเด็กชกตกบ่อหลายครั้งแล้วชักไม่สนุกแล้วซิ ต้องทำตัวเงียบ ๆ ไม่มีเพื่อนฝูงตกด้วยตกคนเดียว เซ็ง ๆ เลิกตกแม่งดีกว่า แต่ก็เลิกไม่ได้ติดแล้วนิ วันหนึ่งปลามันไม่กินเบ็ดผมเลย คนข้าง ๆ ที่ผมเคยมองข้ามและไม่เคยช่วยเหลือเขาเลยกินดีตลอด เขาปฏิบัติตัวกับผมอย่างไรทราบไม๊ครับ...คุณ ๆ ใครรู้ช่วยตอบผมทีครับ....ส่วนผมจะมาตอบภายหน้านะครับต้องไปธุระครับ

ผมอยากให้การตกปลาเป็นการพักผ่อน หรืองานอดิเรก มากกว่าจะให้เป็นการแข่งขันโดยมีเวินรางวัล ซึ่งมันคล้ายกับการพนัน เพราะบรรยากาศในการแข่งขันของบ่อตกปลาจะวุ่นวายมากทำให้บรรยากาศเครียด เพราะบ่อตกปลาบ้านเราเวลาเปิดแข่งขัน จะไม่มีจำนวนจำกัด ทางบ่อจะรับไม่อั้น ทำให้มีนักตกปลามากกว่าสถานที่ที่จะรองรับ ท่านจะเห็นนักตกปลายืนเรียงกันมากมาย เวลาปลากินเบ็ดก็จะพาสายไปพันถั่วไปหมด และการแข่งขันนี้เองทำให้นักตกปลาบางท่านเห็นแก่ตัว ไม่มีน้ำใจต่อเพื่อนนักตกปลาด้วยกัน จะหวงแม้กระทั่งกลิ่นเหยื่อที่ใช้ (ห้ามดม) มีทั้งเจ้าถิ่นที่เป็นลูกค้าประจำของบ่อ ซึ่งเวลามีปัญหากันทางบ่อก็จะเกรงใจลูกค้ากลุ่มนี้ ผมอยากเห็นการตกปลาบ้านเราพัฒนาไปพร้อมกับจิตใจที่รักการตกปลา ไม่ใช่ตกปลาเพราะกลัวขาดทุน  (เป็นความเห็นส่วนตัวนะครับ) อาจจะผิดพลาดบ้างก็อภัยด้วยครับ

ถ้าเกี่ยวกับการตกปลาขอแสดงความเห็นด้วยกับทุกความเห็นครับ  อย่างว่า...คนมันชอบต่อให้ยังไงมันก็เห็นด้วยยยย

ได้เห็นปลาแปลกๆครับปลาหายากก้อเหนครับ

---------------------- หลงทางเสียเวลา  เลิกตกปลาเสียอนาคตครับ -------------------------

การตกปลาเป็นการพักผ่อน คลายเครียด ครับ
แต่ผมอยากให้มีการประชาสัมพันธ์ว่าการตกปลาที่เป็นกีฬานั้นนักตกปลานั้นได้ทำอะไรบ้างในการไปตกปลาเช่น ปล่อยปลาคืนธรรมชาติ, การอนุรักษ์ปลาหายาก, และหลายหลักการ ที่หลายคนได้เขียนไว้มากมาย

ผมว่าการที่เราจะพูดถึงการตกปลาว่าดีอย่างนั้นอย่างนี้ คนอื่นเค้าคงมองว่าเป็นการแก้ตัวของคนตกปลามากกว่าครับ  เราแค่บอกว่าในวงการกีฬาตกปลากำลังจะำทำอะไรที่ดีๆอยู่ก็พอแล้วครับ แต่ถ้าต้องการเชิญชวนให้คนหันมาตกปลากันมากๆก็ต้องบอกถึงสิ่งดีๆที่ได้จากการตกปลาครับ สรุปว่ามี2ประเด็นครับ 1 คือเชิญชวน  2 คือแก้ตัวหรือเหตุผลที่ทำให้เราๆมาตกปลาครับ

......สนุก......สูขใจ......บาป....คิด...เพื่อน
ฯลฯ               

สุขภาพจิตดีด้วยครับ

ตกปลาก็ต้องได้ปลาซิครับ

ถู...ถูกต้องน่ะครับ ควรมาจากการที่คนรอบข้างให้โอกาศในสิ่งที่คนคนนั้นอยากทามมากที่สุด...

ตกปลาเพื่อแสวงหาความเงียบสงบ  พักผ่อน  คลายความเครียด  ปลดปล่อย
ความทุกข์จากเรื่องราวที่ว้าวุ่น  สับสน  หลีกหนีจากผู้คนที่พลุกพล่าน.........
เติมพลังจิต....ให้ปลอดโปร่ง  กระชุ่มกระชวย  สบายใจ (ไม่มีที่ซื้อ-ขายนะ)
อยากได้ต้องค้นหาเอาเอง......ส่วนใหญ่มักเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ครับ........
ผมไม่ชอบการพนันขันแข่ง  เพื่อแย่งชิงความชนะ - หรือตกด้วยความสะใจ
(ความคิดส่วนตัวนะครับ)  ผมจะรักการตกปลาไปอีกนาน..........................

พ่อผมบอกว่า "เลิกตกได้แล้วปลานะ เราแก่แล้ว มันบาป ถ้าอยากกินก็โน้นในบ่อที่พ่อเลี้ยงไว้นะ ไม่ต้องเสียเวลาด้วย"  ผมบอกพ่อ "นานๆครั้งนะครับ ไม่ได้ตกทุกวัน ตกพอแก้เซ็ง" นานหลายปีเต็มทนแล้ว จนจำไม่ได้ว่าเริ่มตกปลาเมื่อไหร่ ทีแรกใหม่ๆสมัยเด็กๆ ก็ใช้คันไม้ไผ่ ต่อมาก็มีพัฒนาการเปลี่ยน เครื่องมือใหม่ เปลี่ยนมาจนจำไม่ได้ว่ามันกี่ชุดแล้ว พอมีชุดใหม่ชุดเก่าก็ให้เพื่อนฝูงไปบ้าง เขายืมแล้วไม่คืนบ้าง  จนปัจจุบันยังคงตกปลาอยู่ทุกครั้งที่หาโอกาสได้ เวลา ไปตกปลามันเหมือน การได้ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ บอกไม่ถูกว่า ทำไมถึงชอบมากมายขนาดนี้ แต่ที่แน่ๆเลิกไม่ได้ เวลาไปตกปลา คนเดียว อยู่เงียบๆ มันได้คิดได้นึกอะไรไปเรื่อยเปื่อย ไม่มีขอบเขต อยากคิดอยากนึกอะไรก็คิดก็นึก นั่งรอปลากินเหยื่อก็มองปลายคันเบ็ดไปเรื่อยๆ ถึงเวลาปลากินเบ็ดหากได้ปลากลับบ้านก็แอบรู้สึกภาคภูมิใจลึกๆ มันช่างมีความสุขจริงๆ ถามว่านักตกปลาได้อะไร คำตอบคือได้ความสุขใจเป็นที่สุดที่ได้ตกปลา
ลุงหนุ่ม

ได้อยู่กับตัวเอง อดทนกับการรอคอย 
เซอร์ไพร์กับสิ่งที่อยู่ปลายสายเมื่อยังไม่เห็นตัว

ผมตกปลาครั้งแรก 5-6 ขวบเองครับ ..ใช้คันและรอกขนาด ประมาณ 6 ฟุตเท่าที่จำได้ กับเหยื่อปลาปลอมตัวโต...ทุกวันกลับมาถึงบ้านต้องออกไปที่ท่าเรือ..อยู่หลังบ้าน..คือเป้นที่จอดเรือถ่ายสินค้าข้ามฝั่งครับ ...ตกทุกวัน..ปลาสากตัวโต..กินเบ็ดแล้วครึ่งชั่วโมงยังไม่ได้ตัวเลย ... พอได้พ่อก็จะปล่อยมันไปทุกเกือบทุกวัน  .. .ผ่านมาเกือบ 30 ปี แล้ว  สิ่งที่ผมได้จากการตกปลานะวันนั้นคือ..ความพยายาม..อดทน และสมาธิ ... ถามว่ามีใครบ้างที่บ้าพอยืนตากแดดวันละ 5-6 ชั่วโมง ลากเหยื่อเพื่อให้ปลากิน .. คิด..ค้นหาทุกวิธีที่จะหรอกล่อให้ ปลามันงับเหยื่อ ...มันคือบทเรียนแห่งชีวิตที่พ่อสอนผมแหละ ...  ลูกสายเลือดบูชิโด..ของแท้ๆ ครับ

ผมได้ความรู้สึกดีๆ ผ่อนคลาย ได้ความช่างสังเกตุมา และที่สำคัญได้ความรักและหวงแหนในแหล่งน้ำต่างๆ ไม่ว่า ทะเล แม่น้ำลำคลอง รู้สึกแย่ทุกครั้งที่เห็นคนทิ้งขยะลงน้ำ .............

การตกปลาได้อะไรดีๆก็เยอะ
การตกปลาได้อะไรไม่ดีก็แยะ
ขึ้นอยู่กับการกระทำของเราและสถานที่กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในขนาดนั้น
แต่สิ่งที่ได้รับในการตกปลา คือ สังคม การที่ได้รับรู้ ได้เห็นความเป็นอยู่ของธรรมชาติและสิ่งมีชีวิตใต้น้ำและผู้คนรอบข้าง

ผมเคยได้อ่าน3ก๊ก ข่งเบ็งกล่าวไว้ตอนที่ว่า ข้าชอบดื่มสุรามิใช่เพราะรสชาติของสุรา แต่ข้าชอบบรรยากาศในการดื่มสุรา การตกปลาของผมก็เหมือนกันไม่เคยมีครั้งไหนที่ผมผิดหวังเลย เพราะผมต้องการเพียงบรรยากาศในการนั่งตกปลาเท่านั้น เพื่อนที่ได้เพิ่มขึ้น ปลาที่ตกได้ ถือเป็นกำไรชีวิตของผม

เยี่ยม

โอ้......ผมเกิดมาเพื่อสิ่งนี้จริงๆ.......พระเจ้า...จ๊อดดดด....นายเยี่ยมมาก....
อ่านจนตาลายเลย.....

.....วงการตกปลาไม่แบ่งชั้นวรรณะ.....
.....คนตกปลายินดีที่จะไม่โกรธกับใคร....
.....คนตกปลารอได้เสมอแม้เวลาจะเนิ่นนานสักเพียงใด...
ใครคือผู้ที่ให้ความสนใจกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพียงอย่างเดียวในระยะเวลาที่ยาวนาน......นักตกปลา
การตกปลาทำให้คนบางคนรู้จักคำว่า  นอนกลางดิน กินบนพื้นเรือ
................และ.............อื่นๆอีกมากมาย

ความอดทน.....ใจเย็น...ความลุ้นระทึก.....แล้วก็มันส์สุดขีด....สุดท้ายภูมิใจ

ได้เพื่อนใหม่ๆครับ

ผมก็ไปตกบ้างคือปีละ  2ครั้ง ทริปเล็กๆก็มีได้พอกิน  ตกไดปลาตัวเล็กๆก็จะปล่อยไป ไม่ขนาดไม่เอา  เป็นการไปพักผ่อนไปสนุกกับพี่ๆเพื่อนๆ และทดสอบจิตใจตัวเอง

สมาธิ (ตามองสายเอ็น) ปัญญา (จะใช่เยื่อหรือผูกเบ็ดแบบไหนปลาจะกิน)  อดทน (การรอคอยสิ่งที่จะได้มา)       

ได้มิตรภาพ จากเพื่อน ตกปลาด้วยกัน