มิอาจหาถ้อยคำใดมาบรรยายใต้ภาพได้

เกือบห้าโมงเย็นแล้ว ปรากฏว่ามีเจ้าถิ่นเดินปัดไปปัดมา แบบไม่สนใจหน้าไหน
หมูป่าตัวเมียเนื้อตันเดินออกมาจากท้ายบ่อ ท่าทางไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไรแต่ก็ไม่ได้ละลานอะไร

เธอเดินผ่านหน้าพวกเราแบบว่าหน้าไม่อายซะเลย (...ล่อนจ้อนเชียว)

เธอผ่านมา ...และแล้ว เธอก็จากไป ทิ้งภาพบั้นท้ายไว้เป็นความทรงจำที่พวกเรายังตกอยู่ในความงวยงงสงสัยว่า “...รึ เธอจะเป็น...นางฟ้าจำแลงร่างมาให้เราได้ยลโฉม...”
แต่ความจริงว่า พวกเราต่างหากที่ต้องทานต่อแสงแดดแรงระอุของวันนี้ทั้งวันจนทำให้ ...เพี้ยนไปหรือเปล่า ???

หกโมงเย็นแล้ว แสงแดดคล้อยต่ำลงตกกระทบริ้วน้ำสะท้อนประกายระยิบระยับ ค่อยๆ ทอแสงอ่อนลงเรื่อยๆ ถึงเวลาที่เราต้องลาจากเสียแล้ว เราเก็บความประทับใจไปด้วย แน่นอนเราจะต้องกลับมาเยือนเจ้าอีก “บึงบึก”


บทสรุป --- “บึงบึก” จัดได้ว่าเป็นบ่อตกปลาที่สมบูรณ์ทั้งในด้านแผนภูมิทำเลที่ตั้งและจำนวนชนิดของปลา เรามาเยี่ยมคราวนี้เป็นครั้งแรกไม่ได้เพียงเพราะเหตุผลเรื่องจำนวนของปลาบึกที่คาดว่าอาจมีมากมายหลายพันตัวว่ามีจริงหรือเปล่า แต่อยากจะพิสูจน์ความเป็นธรรมชาติที่สร้างต้นทุนไว้ให้กับบ่อตกปลาแห่งนี้

เราเป็นสามคน (สามหาง) จากไม่ถึงสิบในวันนั้น ซึ่งไม่ได้แปลว่าว่าบ่อนี้ไม่เหมาะสมหรือไม่มีเสน่ห์ดึงดูดนักตกปลา คำตอบของโจทย์นี้สามารถกล่าวได้ว่า บึงบึกเพิ่งเปิดให้บริการนักแสวงหาความท้าทายแห่งคุ้งน้ำได้เพียงไม่ถึงสองเดือน หลังจากได้ฟูมฟักมาหลายปีเพื่อให้ปลาที่มีอยู่ในบ่อทั้งหมดสมบูรณ์พร้อมที่จะเผชิญกับประสบการณ์ใหม่ๆ กับผู้ที่จะมาเยือน
เราไม่สามารถตัดสินคุณภาพของบ่อแห่งนี้ได้ในระยะเวลาน้อยนิด เราไม่มีโอกาสพิสูจน์เรื่องพี่ล่ำบึกเพราะอาจเป็นไปได้ว่าเรายังค้นหาวิธีไม่เจอต่างหาก สำหรับน้องสวายแล้วเรายอมรับว่าเป็นปลาที่ไม่เคยเบ็ดจริงๆ แต่กระนั้นลองคิดดูสิว่า บ่อร่วมสามสิบไร่ มีเพียงทุ่นที่น่าเวทนาลอยเท้งเต้งอยู่เพียงสามทุ่น แต่กลับได้ประลองกำลังกับน้องสวายร่วมสามสิบตัว ไม่ธรรมดาหรอกนะบ่อนี้



เราไม่จำเป็นต้องออกตัวว่าไม่มีส่วนได้ส่วนเสียในการยกย่องบ่อตกปลาใดๆ เพราะเรา “เหล่าทวยหมาโหดทีม” ไม่เคยแยแสกับมันอยู่แล้ว
บรรยากาศบ่อรับคะแนนเต็มไปเลย ด้วยเหตุผลของต้นทุนธรรมชาติและอุปสรรค์ความร้อนระอุจากแสงแดดเป็นการทดสอบความอึดของบรรดาผู้แสวงหาความเป็น “นักสู้แห่งคุ้งน้ำ” อัธยาศัยและการบริการจัดอยู่ในขั้นดีทีเดียว ประกอบด้วยความเป็นกันเองของผู้ดูแลที่บางครั้งกฎระเบียบก็เป็นเรื่องที่สามารถหาจุดบรรจบกันได้

เราได้ตัดสินใจแล้วว่า “บึงบึก” จะเป็นหนึ่งในบ่อที่พวกเราเหล่าทวยหมาโหดทีมจะต้องลงชิงชัยในกิจกรรมสัญจรเพื่อเก็บคะแนนสะสมประจำปี 2551 นี้ อย่างแน่นอน

<-------- รักเธอเข้าเสียแล้วแม่หมูป่าสาวทรงสะคราญ

  ขอบคุณครับที่เป็นกำลังใจในวิถีทางกิจกรรมแกว่งหางหาเท้าของพวกเรา
หาก คุณโอ๋รัชดาฯ ตกคนเดียวมันเหงา ก็มารวมฝูงกับพวกเราสิ จะได้ภูมิใจว่าเป็นหมาหมู่แท้จริง
เมื่อตัดใจพร้อมแปลงร่างเมื่อไร ทิ้งเบอร์มาเลยครับ หรือจะประสานกับประชาสัมพันธ์ของฝูงก็ได้ที่ น้าจิม 0891366576

...ขอมาปุ๊บ จัดให้ทันทีปั๊บ...
...ตัวไหนก็น่าจะพอเข้าใจกันดี ก็มีอยู่สองตัวที่เมียบอกหมดสมรรถภาพเลยต้องตัดหางปล่อยวัด...
...แย้มให้หน่อย ไม่ใช่สามสายน้ำ ไม่ใช่ใครที่เพิ่งมีลูกอ่อน ก็ที่เหลือสองตัวนั่นแหละ...

  ได้แนะแหน๋ก็สุขใจ  

...สืบเนื่อง จากความเดิมตอนที่แล้ว เมื่อกลุ่มเมาน้ำประกอบด้วย หนึ่งหางกับสองกุด ริอาจส่งเศษกระดาษเช็ดก้นท้ารบกับ กลุ่มสามสายน้ำแห่งทุ่งบางกะปิ ณ เวิ้งน้ำบึงบึก...
...เช้าเสาร์ที่ผ่านไปแล้ว ปรากฏว่าน้าทรเกิดอาการเดี้ยง อีกแล้วครับท่าน กลุ่มสายน้ำเลยมีเพียงสองสายเท่านั้น...

...แต่แล้ว เหตุการณ์ที่น่าจะเป็นกลุ่มเมาน้ำกินนิ่ม...
...เปล่าเลย กัดคำแรกก็เจอกระดูกชิ้นเขื่องเชียว พอกัดซ้ำคำที่สองต้องชงักเพราะหินก้อนพอเหมาะใช้ปากะบาล...
...ยังไม่เข็ด งับคำที่สามอย่าเต็มๆ ผลขากรรไกรแตกละเอียดเพราะเจอะกำแพงเมืองจีน ซะแร้วววว...

...เมื่อแสงตะวันอ่อนลงตรงท้ายทอย ผลเหรอครับ ลุง ป้า น้า อา ดูภาพประกอบ "น้านาจ" ฉายา สายน้ำเชี่ยว กดไป 22 ตัวก่อนหมดเวลาหนึ่งชั่วโมงแกเลยเก็บคันขึ้น ในขณะที่หัวโจกกลุ่มเมาน้ำเพิ่งจะย่างเข้าตัวที่ 16 เท่านั้นเอง จนกระทั่งหมดเวลา น้าจิม งัดขึ้นมาได้เป็น 21 ตัว...
...นี่ถ้าหาก น้านาจ สอยเข้ามาเรื่อยๆ สังสัยหมดบ่อครับท่าน...
...ส่วน น้ายั่ย รหัส สายน้ำตะวันออก แกสอยมาเนิบๆ 14 ตัว ตามมาตรฐาน...
...น้าเถิก (หรือน้าหนุ่ย โปรดอย่าถามนะว่าทำไมจึงเรียกน้าเถิก) กดไปเหนือฟอร์ม 8 ตัว มือขึ้นแฮะวันนี้...
...ส่วนที่น่าจับตอนซะก็ป๋ารูญไง สงสัยทิ้งฟอร์มไว้สามแยกมิสทีนตอนซิ่งมอไชพลังยาดองหัวทิ่ม รูดบักโกรกเลยครับ หวดกันแบบหมดไส้เลยเก็บได้เพียง 5 ตัว โอ๊ย! อ่อนซะ ...

...สรุปเบ็ดเสร็จ สองสายน้ำ น้านาจกับน้ายั่ย ได้รวม 36 ตัว ส่วนกลุ่มเมาน้ำ น้าจิม ป๋ารูญ และน้าเถิก ได้รวม 34 ตัว ก็เท่านั้น...

...ป๋ารูญ มาบอกกับทีมงานหลังจบเห่ ไปแบบนกกระจอกหัวทิ่มจมน้ำตายตอนลงมากินน้ำ...
...โห! ป๋ารูญแกช่างเป็นวีรบุรุษดีแท้...

...ส่วนด้าน น้าจิม ยังไม่โยนผ้าครับเพราะแกบอกว่าสู้กันแบบไม่สมศักดิ์ศรี เพราะว่ากลุ่มสายน้ำมาแค่สองสายเอง และเพราะเนื่องจากขาดน้าทรไป เลยทำให้กลุ่มสายน้ำประกาศชัย...
...โห! นี่แปลว่าหากกลุ่มสายน้ำมีน้าทรมาด้วยเป็น 3 ต่อ 3 กลุ่มเมาน้ำจะไม่แพ้นะ เออ น่าคิดแฮะ...

...อนึ่ง ภาพรวมกิจกรรมที่ถ่ายทำไว้ ต้องขอกราบขออนุญาตท่านที่เป็นแฟนคลับของ "หมาโหดทีม" ว่าจะไม่นำเสนอแบบละเอียดด้วยเหตุผลคือ เพื่อเป็นการแสดงมารยาทอันพึงกระทำ ที่จะไม่ซ้ำเติมผู้ปราชัย...
...อุปมาเฉกเช่น ในสมรภูมิสงครามผู้ได้ชัยชนะจะต้องปฏิบัติต่อเชลยศึกอย่างสมเกียรติ...
...ฉันใดก็ฉันนั้น เราจะไม่นำภาพและรายละเอียดมาตีแผ่ให้เกิดความอับอายต่อฝ่ายที่ปราชัยในครั้งนี้ จึงต้องกราบขออภัยมา ณ ที่นี้...

...โห! ดูราวกับว่าที่นำเสนอมาพอสังเขปข้างบนเนี๊ยะ เหมือนดั่งกลุ่มเมาน้ำเค้าไม่มียางที่หน้าเลยเหรอ ฮิฮิ ...

...ตื่นมาเช้านี้รู้สึกเหงาๆ ยังไงชอบกล รึอาจเป็นเพราะว่าหมาโหดทีมไม่มีกิจกรรมแกว่งหางหาเท้าก็เป็นได้ เลยมานั่งตรึกตรองดูเกี่ยวกับกิจกรรมสัญจรเพื่อเก็บคะแนนสะสมประจำปียี่สิบห้าห้าเอ็ด ที่ขับเคี่ยวกันมาเจ็ดหนแล้ว...
...ช่วงสามสัปดาห์ที่ผ่านมาได้เลื่อนการแข่งขันออกไป เพื่อเปิดทางให้มีการสำรวจและทดสอบบ่อตกปลาที่อาจจะเป็นเป้าหมาย ซึ่งในจำนวนที่ได้ไปเยี่ยมแล้ว บ่อที่จะนำเสนอในวาระกำหนดบ่อแข่งมีเพิ่มขึ้นดังนี้...
...บ่อสวนสน-พฤษชาติ บ่อเล็กแต่มีตัวปลาพอประมาณว่าเมื่อยเชียวละ (แถมมีรางวัลติโคนด้ามอีกด้วย)...
...บ่อบึงบึก หลังจากไปทดสอบมาแล้วทั้งด้านทิวต้นมะม่วงและด้านสวนกล้วย ก็ไม่ลังเลใจที่จะรวบหัวรวบหางซะเลย (การเก็บคะแนนที่บ่อนี้อาจจะเป็นวันเสาร์ที่ 15 มีนาคม 51)...
...บ่อนิมิตรใหม่ ยังคงใหม่ไปและด้วยองค์ประกอบหลายด้านไม่เอื้อสำหรับกิจกรรมของหมาโหดทีม จึงยังต้องรอความพร้อมของบ่อไปสักระยะหนึ่ง...

<----- ป๋ารูญกับอาการแปลกๆ หลังจากไป HONG KONG มา

... ป๋ารูญ สายด่วนมาเลยว่ามีของชำร่วยจาก HONG KONG มาล้างตากลุ่มสายน้ำ โดยเฉพาะ! ...

... ของชำร่วยที่ว่า เอ่อ..อ...อ ดูจากภาพพร้อมคำอวยพร เอง..ง..ง ครับ ...

<---- อุ..แม่..เจ้า ! ! ! !

...อะไรจะ เ ขื่ อ ง ปานนั้น...

<----- เพชรฆาตบนคราบน้ำตา

...ป๋ารูญ ประกาศก้องว่าจะบดขยี้ กลุ่มสายน้ำ ให้บี้แบนแต๊ดแต๋ เหมือนภาพ ซึ่งจะเกิดขึ้นอนาคต...
... ปรื้อ..อ..อ.. สยดสยองแทนกลุ่มสายน้ำซะจริงๆ เลย...

<----- หนึ่งหางกับสองกุดแห่งกลุ่มเมาน้ำ จัดการฉลองชัยล่วงหน้า

<-----หลังจากสามหาวมาเกือบสิบวัน

...ก่อนถึงวันประลองคมเขี้ยวระหว่างสองกลุ่มติดเชื้อใกล้บ้า วันเสาร์ที่ 15 มีนาคม นี้ จะขอแนะนำหมาศึกของทั้งสองกลุ่ม แบบเป็นของแนมซะก่อน...

...ตามมา ในช็อตถัดไป นำเสนอพร้อมรูปพรรณสันขวาน ตามมา ตามมา....

...ตามมา ตามมา...

...ขอแนะนำกลุ่มแรก "สองสายน้ำกับหนึ่งสายน้ำแห่งทุ่งบางกะปิ" ...
...กลุ่มที่เคยฝังคมเขี้ยวจนเป็นแผลเป็นบาดลึกความปวดร้าวให้กับอีกกลุ่มหนึ่ง จนต้องมีวันล้างอายให้อุบัติขึ้น...

...นำทีมโดย น้ายั่ย รหัส "สายน้ำตะวันออก" ผู้เป็นสมองของกลุ่ม...
...ตามมาด้วย น้านาจ ฉายา "สายน้ำเชี่ยว" ผู้แกร่งกร้านของกลุ่ม...
...ต้อนรับสายน้ำสายล่าสุด น้าหุ่ย สมญา "สายน้ำวน" ผู้มีพลังดุจว่าวทะยานฟ้า...

...กลุ่มถัดมา หมายมั่นปั้นเหยื่อสู่ชัยชนะในครั้งนี้ เพื่อลบล้างความอับอายในคราก่อนที่มีสถานการณ์ได้เปรียบ 3 ต่อ 2 แต่ฉกฉวยไว้ไม่ได้ ต้องพ่ายกลับไปอย่างน่าเจ็บใจ...
...เสนอชื่อเข้าประกวด "หนึ่งหางกับสองกุดแห่งกลุ่มเมาน้ำ" จะทำได้ดั่งใจหรือไม่...

...ยื่นหน้าแงมาให้ตีโดย น้าจิม หรือที่รู้จักกันกว้าขวาง "ใต้วงแขนเปี่ยมพลัง" โดยมีเคล็ดลับต้องไว้ขนจั๊กกะแร้ให้ยาวเข้าไว้จะได้ทนแรงเสียดสี...
...ชูนิ้วชี้ให้สาวๆ อย่างสมำเสมอ ป๋ารูญ ผู้อนุรักษ์สโลแกนว่า "น้อง..เบียร์ขวด" แล้วก็คอพับไป ตื่นมาอีกทีเหลือแต่ขวดเปล่า เอ๊ะน้ำข้างในหายไปไหน...
...ผู้มากับเมฆาคราม น้าเถิก "ตีไม่คร่อมไม่ใช่ตัวจริง" ผู้ย่องมาข้างหลัง แทง ทะลุ หัว.. เอ่อ ผู้ซดน้ำในขวดที่คนข้างบนสั่งมาจนหมดแล้วก็พาหัวหายไป...

...ที่จะขาดไปเสียไม่ได้เลยในการกรำศึกครั้งนี้ก็คือ ผู้ชี้ขาด...

...อสูรร้ายผู้ไร้ความเมตตาในจิตใจที่แข็งทมึน น้าทร "ใครกล่าวหาว่าผมเป็นตุ๊ด" อย่านะตัวเอง..ง..ง...

    <----- ? ลองคิดซิ ว่าจะบรรยายอย่างไร ?

...โถ! ไม่เกี่ยวกับค่าอัดฉีดหรือค่าหัวหรอก มันเป็นธุรกิจใช้หนี้แบบพิสูจน์ความสามารถ ก็คล้ายๆ กับป๋ารูญเมื่อครั้งปลดหนี้คันเบ็ดกับรอกบีจีไง...
...น้าหนุ่ย มีค่าถลกหนังหัว 200 หน่วย เพราะมีเส้นใยปกคลุมน้อยไปหน่อย...
...ป๋ารูญ มีค่าเปิดหนังหัว 300 หน่วย เพราะยมบาลเมิน ก็ขนาดประสานงากับสิบล้อแกยังรอดเฉยเลย...
...น้าจิม มีราคาค่าหนังหัวถึง 500 หน่วย ด้วยเหตุว่าเมียที่ยังเยาว์วัยจะผันไปเป็น ม่ายแม่ลูกอ่อนกรามเด้ง ซึ่งจะหาผู้อุปการะได้ไม่ยาก (แว่วๆ ว่ามีไอ้หนุ่มไม่มียาไส้จ้องสวมรอย ได้ข่าวว่ามีพื้นที่วางกระป๋องริมทางแถวถนนพระรามสาม น่ะ)

<----- ยังหัวเราะได้ ไม่เคยเจียม

เขาคนนี้ ----->  -----> จะเป็นผู้มาให้บทบรรยายกิจกรรม หมาโหด...สัญจร ครั้งที่ล่าสุดที่เวิ้งบึงบึก

...แกบอกมาว่าบทบรรยายในครั้งนี้จะต้องแตกต่างไปจากทุกๆ ครั้งที่ผ่านมา เพราะนั่นมันแบบเดะเดะ...
...แกแย้มมานิดๆ ว่าจะเป็นปฏิบัติการแบบ แหวกหญ้าให้งูฉก  เฮ้ย เฮ้ย! มันเสี้ยวๆ น่องยังไงไม่รู้ ตั้งท่าไม่ค่อยละมุนเลย มรึงกะเผ่นแน่บล่ะสิ...
...ขอโทษที เขาเรียกว่า แหวกแนว อ่ะ กะจะแจ้งว่าอาจต้องใช้เวลาสักพักเพราะช่างนี้งานสนานเลย...

  <----- หนึ่งหางกับหนึ่งกุด ซดฉลอง อ้าวอีกหนึ่งกุดคอพับไปซะงั้น