มิอาจหาถ้อยคำใดมาบรรยายใต้ภาพได้

เกือบห้าโมงเย็นแล้ว ปรากฏว่ามีเจ้าถิ่นเดินปัดไปปัดมา แบบไม่สนใจหน้าไหน
หมูป่าตัวเมียเนื้อตันเดินออกมาจากท้ายบ่อ ท่าทางไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไรแต่ก็ไม่ได้ละลานอะไร

เธอเดินผ่านหน้าพวกเราแบบว่าหน้าไม่อายซะเลย (...ล่อนจ้อนเชียว)

เธอผ่านมา ...และแล้ว เธอก็จากไป ทิ้งภาพบั้นท้ายไว้เป็นความทรงจำที่พวกเรายังตกอยู่ในความงวยงงสงสัยว่า “...รึ เธอจะเป็น...นางฟ้าจำแลงร่างมาให้เราได้ยลโฉม...”
แต่ความจริงว่า พวกเราต่างหากที่ต้องทานต่อแสงแดดแรงระอุของวันนี้ทั้งวันจนทำให้ ...เพี้ยนไปหรือเปล่า ???

หกโมงเย็นแล้ว แสงแดดคล้อยต่ำลงตกกระทบริ้วน้ำสะท้อนประกายระยิบระยับ ค่อยๆ ทอแสงอ่อนลงเรื่อยๆ ถึงเวลาที่เราต้องลาจากเสียแล้ว เราเก็บความประทับใจไปด้วย แน่นอนเราจะต้องกลับมาเยือนเจ้าอีก “บึงบึก”


บทสรุป --- “บึงบึก” จัดได้ว่าเป็นบ่อตกปลาที่สมบูรณ์ทั้งในด้านแผนภูมิทำเลที่ตั้งและจำนวนชนิดของปลา เรามาเยี่ยมคราวนี้เป็นครั้งแรกไม่ได้เพียงเพราะเหตุผลเรื่องจำนวนของปลาบึกที่คาดว่าอาจมีมากมายหลายพันตัวว่ามีจริงหรือเปล่า แต่อยากจะพิสูจน์ความเป็นธรรมชาติที่สร้างต้นทุนไว้ให้กับบ่อตกปลาแห่งนี้

เราเป็นสามคน (สามหาง) จากไม่ถึงสิบในวันนั้น ซึ่งไม่ได้แปลว่าว่าบ่อนี้ไม่เหมาะสมหรือไม่มีเสน่ห์ดึงดูดนักตกปลา คำตอบของโจทย์นี้สามารถกล่าวได้ว่า บึงบึกเพิ่งเปิดให้บริการนักแสวงหาความท้าทายแห่งคุ้งน้ำได้เพียงไม่ถึงสองเดือน หลังจากได้ฟูมฟักมาหลายปีเพื่อให้ปลาที่มีอยู่ในบ่อทั้งหมดสมบูรณ์พร้อมที่จะเผชิญกับประสบการณ์ใหม่ๆ กับผู้ที่จะมาเยือน
เราไม่สามารถตัดสินคุณภาพของบ่อแห่งนี้ได้ในระยะเวลาน้อยนิด เราไม่มีโอกาสพิสูจน์เรื่องพี่ล่ำบึกเพราะอาจเป็นไปได้ว่าเรายังค้นหาวิธีไม่เจอต่างหาก สำหรับน้องสวายแล้วเรายอมรับว่าเป็นปลาที่ไม่เคยเบ็ดจริงๆ แต่กระนั้นลองคิดดูสิว่า บ่อร่วมสามสิบไร่ มีเพียงทุ่นที่น่าเวทนาลอยเท้งเต้งอยู่เพียงสามทุ่น แต่กลับได้ประลองกำลังกับน้องสวายร่วมสามสิบตัว ไม่ธรรมดาหรอกนะบ่อนี้



เราไม่จำเป็นต้องออกตัวว่าไม่มีส่วนได้ส่วนเสียในการยกย่องบ่อตกปลาใดๆ เพราะเรา “เหล่าทวยหมาโหดทีม” ไม่เคยแยแสกับมันอยู่แล้ว
บรรยากาศบ่อรับคะแนนเต็มไปเลย ด้วยเหตุผลของต้นทุนธรรมชาติและอุปสรรค์ความร้อนระอุจากแสงแดดเป็นการทดสอบความอึดของบรรดาผู้แสวงหาความเป็น “นักสู้แห่งคุ้งน้ำ” อัธยาศัยและการบริการจัดอยู่ในขั้นดีทีเดียว ประกอบด้วยความเป็นกันเองของผู้ดูแลที่บางครั้งกฎระเบียบก็เป็นเรื่องที่สามารถหาจุดบรรจบกันได้

เราได้ตัดสินใจแล้วว่า “บึงบึก” จะเป็นหนึ่งในบ่อที่พวกเราเหล่าทวยหมาโหดทีมจะต้องลงชิงชัยในกิจกรรมสัญจรเพื่อเก็บคะแนนสะสมประจำปี 2551 นี้ อย่างแน่นอน

<-------- รักเธอเข้าเสียแล้วแม่หมูป่าสาวทรงสะคราญ

+1ครับ

บ่อสวยน่าตกจริงๆเลยนะครับ น้ำก็ใส

อย่างนี้สงสัยต้องเปลี่ยนเป็นบึงสวายดีกว่า เพียบเลยครับ 

บ่อนี้ผมไปเจอ สัตประหลาดมาแล้ว
ไม่ใช่อี้ๆเลยนะครับ
ไปมาเมื่อเดือนก่อน ยังเสียดายที่ไม่ได้ถ่ายรูปมาลง

หมาโหดไปเจอหมูเจ้าถิ่นซะแล้ว
หน้าจะให้หมาโหดรูญโดดขึ้นค่อมซะเลย

น่าไปจังแต่ไกลไปหน่อยอะครับบ้านผมอยู่ตั้งบางบัวทอง
แย่จิงอุปกรณ์เดินทางไกลดันเปงแมงกะไซเหอๆๆๆๆๆๆ
ชีวิตหน่อชีวิต

แจ่มครับน้าๆ

แล้วเราคงใด้พบกัน แต่ตอนนี้กำลังวางแผนหนี โอ ที เพื่อไม่ให้ติด ดิว ลูกค้าอยู่คับ  ผู้จัดการ นั่งมองหน้าแบบ งง งง อะไรมันจะขยัน และ พยามลด คอสท์ ซะขนาดนั้น แต่ความจิงของผมคือ  อยากไปตกปลาวันเสาร์นี้  คำตอบที่จะใด้ไป รึเปล่า ชัดเจนคงวัน พระรึหัด สระ บ่อ ดี(คงปล่อยให้รังแคขึ้นหัว)ผมว่ามุกแป๊ก แน่ๆๆเลย

วันเสาร์อุตส่าห์หนีโอได้แล้วโทรบอกหนุ่ยใหญ่ก็จะหนีโอเหมือนกันแต่โทรบอกหนุ่ยเล็กบอกว่าถ้าวันอาทิตย์ต้องไปยกของ วันเสาร์ขอไม่ไปตกปลาขอพักวันนึง ก็เลยเซ็งไปเลย
จบ13สนามผมขอเสนอแข่งเท่าที่มีดีกว่า เอาเป็นวันต่อวันนะครับไปเท่าไหนแข่งเท่านั้นนะครับเอาแบบไม่ต้องมีถ้วยก็ได้กติกาคิดกันตามแต่ละวันไปแล้วแต่หัวหน้านะครับ

<------- แปรงฟันตั้งแต่เมื่อวานซืน (มาตรการประหยัดน่ะ)

--- ภาพเพิ่มเติมนอกเหนือจากน้าหมาโหด ---
--- น้านาจกับป๋ารูญ ตกลงกันไม่ได้ว่าใครจะได้หิ้วน้องสวายก้นงอนไปกก ...เฮ้ย ไม่ใช่ หิ้วหางไปปล่อยลงน้ำเฟ้ย ---

--- น้ายั่ย ณ มุมท้ายบ่อกับน้องสวายที่อ่าวเรือแตก ---

<------ ไม่ใช่ขี้อายนะ แต่โดนแดดเผาซะหน้างี้...แด๊ง แดง

ความเห็นที่ 51 - 52 รูปดูไกลเครียงกันมากเลยนะหัวหน้า
รักนะน้องหมูซักวันเราคงได้เจอกัน แฮ่.......แฮ่.......แฮ่.....ผมจองแล้วนะใครแย่งโดดกัดหูเลยนะ

--- น้องสวายอีกตัวที่น้ายั่ยได้มาแบบฟลุ๊คๆ ---
--- เรื่องจริงครับ เพราะน้าแกตีเบ็ดผิดตำแน่งครับ แบบว่าหลุดวงน่ะ แต่ขี้เกียจตีใหม่เพราะน้าแกแค่เสียดายเหยื่อ ...กลับโชคดีแฮะ ---

<----- แว่นกันแดดแต่ไม่กันน้ำ (ไม่เห็นจะเข้าใจเลย)