ขอบคุณ มากคับ น้าuefa

วัสดีคับ พี่ จิ้มว่างๆอยากเที่ยวจัง เมืองลิง

ปลอดภัยคับ

เสียใจด้วยครับสำหรับเหตการณ์ที่เกิดขึ้น

แต่น้ายังโชคดีครับที่ไม่เป็นอะไร สำหรับของที่หายไปหาใหม่ได้ครับ

สวัสดีคับ  น้า บอย  ต้องขอบคุณมากเลยคับ สำหรับความรู้ใหม่ มิน่า นักประดา เขาบอกว่าไม่ไช่เรื่องง่าย
เขาบอกว่า  ข้างล่างมัน ทั้งมืดทั้งเย็น  ยิ่งมีพวกต้นไม้ หรือ ต้นไผ่ด้วย ยิ่งแทบหมดหนทางเลย  แล้วอีกอย่างน้ำลึก ถึง 40 เมตร ยิ่งหนักไปกันใหญ่เลยคับ  แต่ไม่เป็นไรคับ  คนที่ผมติดต่อ เขาบอกว่า เขาเคย ดำอยู่แถวเขื่อน ศรี เป็นประจำคับ  เค้าน่าจะมีประสบการณ์อยู่บางคับ  ก็ต้องรองดูก่อนคับ น้าบอย ขอบคุณมากคับ

สยองมากเลยครับ ถ้าเป็นผม....

สุดยอดนักสู้ตัวจริง 

สู้ๆ..ครับน้าเป็นกำลังใจให้ครับ

เป็นกำลังใจให้ครับน้าโอเว่น

เสียใจด้วยนะครับน้าโอเว่น คราวหน้าชวนเราไม่กล้าไปด้วยหรอก ว่ายน้ำมะเปน........ เดี๋ยวซื้อกบให้ 1 ตัว หรือน้องกบดีนะ
 

พระคุ้มครองครับ


ผมห้อยหลวงพ่อนกหวีด ลงเรือประจำครับ

คับ  สวัสดีคับ  น้า Eakkung999
ก็คร้าวๆ แล้วกันน่ะคับ    วันที่ 2 ผมก็ออกตกปลาตามปกติ แต่วันนี้ไปไกลกว่าวันแรก มากเลยคับ  ไปกัน 2 คนกับไต๋ เราออกตกปลาตั้งแต่เช้า ถึงเย็น ย้ายหมายไกลไปเลื้อยๆ  และหมายสุดท้าย ผมคำนวณพลาด ผมคิดอยู่อย่างเดียว คือปลา มันต้องดุช่วงโผ้เผ้ หรือเกือบมืด  และแล้วก็เป็นไปตามที่ผมคิด ผมได้ปลา ชะโด ตัวใหญ่ๆ มา 4 ตัว อยู่บนเรือเรียบร้อยคับ  ที่นี้ งานเข้าแล้วคับ มืดพอดีคับ ค้นหาไฟฉายอยู่ในกระเป๋าสระพาย ลืมเอาใส่ไว้อีกคับ  แต่มองออกข้างนอกกลางน้ำ มันก็พอมองเห็นพอสะรั้ว สะรั้วนี้ล่ะคับ ผมก็เลยถามไต๋ว่า จากนี้ถึงแพ  อัดเต็มสูบ ประมาณกี่นาทีไต๋  ไต๋บอกว่าประมาณ  17-18 นาที เท่านั้นแหละคับ ผมอัดเต็มสูบทันที่  บู๋น!!!!ๆๆๆๆๆๆๆบู๋นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ บู๋นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อัดเต็มสูบ ไปเลยคับ มันก็มองเห็นแบบ มัวๆนี่ล่ะคับ  พออัดไปได้ซัก 10 นาที ยิ่งมืดใหญ่เลยคับ  บู๋นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โครม!!!!!!!!!!!!!!ฟี๋ว เสียงเครื่องฟรี ก็คือต่อใต้น้ำ แบบปิ่มๆน้ำแต่มองไม่เห็น  คิดว่าเรืออาจจะรั่วไม่มากก็น้อยคับ  ตอนนั้น อยู่กลางเขื่อนเลยคับ มองเห็นเกาะมัวๆ เป็นกิโลเลยคับ  งานเข้าสิคับ เครื่องเร่งไม่ขึ้น ใบจักไปฟันต่อ เกียวใบจักหวาน ใบจักฟรีไปเลย แต่ก็พอไปได้แต่ช้ามากเหมือนเดินเอาเลยคับ  ขับไปช้าๆ ประมาณ 2 นาที ช่วงนั้น มืดตึดตื๊อ มองอะไรไม่เห็นเลย แล้วนาทีระทึกมาแล้วคับ  ถ้าใครได้ดู หนังเรื่อง (ไททานิก) คร่ำยังไงอย่างนั้นเลยคับ  เพราะน้ำเข้าเร็วมาก  ตีลังกา พิก ใส่เกียวอย่างสวยเลยคับ  พอพิกคร่ำปึบ เครื่องดับทันทีเลยคับ  วินาทีนั้น  ผมไม่สนอะไรเลยคับ ผมนึกอยู่อย่างเดียวคือเอาชีวิตให้รอดก่อนแล้วกัน  ผมมองหา กิ่งไม้ หรือต้นไม้ก่อนเลยคับ  ส่วนไต๋ สุดยอดมาคับ กว่าเรือจม ว่ายน้ำเก่งผยุงเรือเอาไว้คับกลัวเรือจม  พระเจ้าช่วยคับ ต้นไม้ มองเห็นต้นไม้ประมาณ  40-50 เมตรนี้ล่ะคับ ผมก็ค่อยว่ายไปหาต้นไม้  พอดีผมเป็นเด็กบ้านนอกคับ  ว่ายน้ำพอได้  แต่กว่าจะไปถึงต้นไม้ก็เกือบตายคับ  พอจับกิ่งไม้ได้เท่านั้นล่ะคับ  ทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนตายทั้งเป็นเลยคับ  พอสักพักหนึง ได้ยินเสียงไต๋  (ช่วยด้วยๆเรือจะจมลงน้ำแล้ว)ผมก็พอจะหายเหนื่อย ก้ว่ายไปดึงเรือมาช่วยกัน  พอไปถึงเรือก็รีบดึง  แต่มันมาช้ามาก กระดุกๆ เอ้มันก็ไม่จมนิพี่  (คับเรือไม่จมคับ แต่พิกคร่ำเฉยๆ) โธ่รู้อย่างนี้เกาะเรือไปหาต้นไม้ดีกว่า  หรอกให้ว่ายหนีตายซ่ะคางเหลืองเลย  พอไปถึงต้นไม้ กันทั้งคู่ ก็โอแล้วคับ เกาะกิ่งไม้กันต่อคับ  ช่วงนั้น ประมาณ เกือบ 2 ทุ่มแล้วคับ เสียงฟ้าร้องมาแล้วคับ ฝนตกคับ ทรมารคับ  หนาวคับ  หมดความหวังคับได้นอนเกาะกิ่งไม้ถึงสว่างแน่ไต๋  ฝนตกได้สักประมาณ 40 นาทีได้คับ  พูดแล้วหนาวขึ้นมาทันทีเลยคับ ขอพักก่อนน่ะคับ  เดี๋ยวมาเม้าต่อ

ขอบคุณที่นำประสบการณ์มาบอกเล่าครับ ขอเก็บเป็นเหตุการณ์เตือนใจครับ ขอบคุณครับ

+เห็นภาพแล้วน่าตกใจมากเลย ครับ ดีแล้ว ครับที่ไม่มีใครเป็นอะไร

เสียใจด้วยกันเหตุการที่เกิดขึ้นครับ

เป็นกำลังใจให้นะคับน้าโอเว่น,,,สู้ๆๆ,,ของนอกกายหาเมื่อไหร่ก็หาได้แต่ว่าชีวิตเรามีได้ครั้งเดียว,,รักษาตัวรอดเป็นยอดคนคับ,,สู้ๆๆ

โอ้วเสียใจด้วยครับ...ในชีวิตผมไปเขาแหลมครั้งแรกลงทองผาภูมิวิ่งเรือไปสังขละ

ตอนกลับหลงทางน้ำมันก็จะหมดสุดท้ายหาทางออกเจอกลับแพเฮียง้วนได้

หลังจากครั้งนั้นผมซื้อGPSใช้เลยครับ  อย่างน้อยก็มั่นใจได้ว่าวิ่งร่องเดิม

ไม่หลงทาง...โอกาสชนตอก็น้อยกว่า

ผมขอแสดงความเสียใจด้วยจริงๆครับน้าowencuเคยเจอกันในงานแข่งหลายๆที่ถึงจะไม่เคยพูดคุยทักทายกันก็ตามที

+++เป็นกําลังใจให้ครับน้า

คนปลอดภัยก็ดีแล้วครับน้า...
แต่เขื่อนไหน  จะไปดูหาของ  อิอิ++++

อ่านและรุ่นใจหายตลอดกระทู้เลย อิอิ เป็นกำลังใจให้ครับน้าowencu 
ขอให้หาอุปกรณ์เจอ และครบทุกอย่างน่ะครับ

เสียใจด้วยค่ะ  แต่ เป็นประสบการ์ณที่เหลือเชื่อและเป็นเรื่องที่สอนอะไรให้กับเพื่อนๆนักตกปลาได้ดีทีเดียว  เป็นกำลังใจให้อีกคนนะคะ

เป็นกำลังใจช่วยอีกแรงครับผม


ของหายซื้อใหม่ได้ แต่ชีวิตมีค่าปลอดภัยมา ถือว่าดีที่สุดแล้วครับผม



เป็นกำลังใจให้ครับผม สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆ

ต่อเนื่อง จาก คห ที่435
นี้คับ ต้นไม้กลางเขื่อน ที่ผมว่ายมาประทับอยู่  4 ชั่วโมงกว่า  ตอนที่ติดอยู่ต้นไม้  ซักประมาณ  2-3ทุ่ม ก็มีเรือ 4-5 ลำ วิ่งผ่านไปผ่านมา ไต๋บอกว่า เขาวิ่งหาติดไฟ ยอ ดักปลาเล็ก ห่างประมาณ กิโลกว่าๆเอง  ทั้งตระโกน ทั้งเป่าปาก ก็ไม่มีวี่แวว ลำไหนจะเหลียวแล  หน้าจะเป็นเครื่องเรือดังมาก  และแล้วฝนก็กระหน่ำมาอีกรอบ งานนี้ทั้งลมทั้งฝน  โอ้ยหนาวจิงๆ  เวลาผ่านไปเกือบห้าทุ่ม  ผมบอกกับไต๋ว่า คืนนี้ เราคงต้องนอนนี้แน่ ซักพักหนึง  เสียงปลาอะไรไม่รู้ ขึ้นมาตีดน้ำ  เบิ้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  โอ้ยหัวใจจะวาย นึกว่าเจอของดีซ่ะแล้ว  มันชั่งทรมาร  ระกรรมจิงๆ  พอฝนหยุดตกได้พักหนึง  พระเจ้าช่วย แสงไฟ เรือมาอีกแล้ว  แต่ไกลมากคับ ประมาณ  3  กิโลได้คับ  ผมกับไต๋ช่วยกัน ตะโกน กระหน่ำเป่าปาก แบบถี่ !!!!!!!!!! แต่ก็ไม่เป็นผลคับ  โอ้ยเหนื่อย คอแห้ง ผมก็เลย มองหาตามตัว ตามเรือที่จมอยู่ ว่าจะมีอะไรที่จะ เรียกร้องความสนใจได้คับ  (มันก็มีแค่ นาฬิกา  อยู่เรือนเดียวเอง  โอ้ สวรรค์ทรงโปรด พอผมกดปุ่มข้างๆ ของตัวเรือนเท่านั้นแหละคับ  มันมีแสงไฟสว่างใช้ได้เลยคับ )  เดี๋ยวมาต่อคับ

ขนลุกซู่เลยคับน้า เป็นกำลังใจให้คับ ขอให้พบของทั้งหมดคับ

อ่านไปขนลุงไป เป็นกำลังใจให้ครับ

แค่อ่าน วินาทีที่เรื่อจมก็นึกภาพออกแล้วครับ