ภาพถ่ายเป็นส่วนหนึ่งเท่านั้นเองค่ะ
สุขจริง ๆ คือ การได้อยู่กับบรรยากาศขณะนั้น เวลานั้น
ภาพความทรงจำที่อยู่ในใจเป็นภาพที่สวยงามยิ่งกว่าภาพไหน ๆ อีกค่ะ

มีเพื่อนร่วมทริปคนนึงบอกว่า

"ดูตะวันตกที่ไหนก็เหมือนกัน สำคัญที่ว่า...เราดูอยู่กับใคร"

ขอบคุณน้า sogoxxx ค่ะ ที่เข้ามาดูและมีความสุขกลับออกไปจากกระทู้นี้ 

ต้องบรรยายพฤติกรรม การเขิล ด้วยมั้ยอ่ะ โจ้ 
ม่ายอ๊าวววว 

หยิบตะเกียบ กับช้อนมาเลยค่ะน้าฟลุ้ค 

ปิดร้านเลี้ยงเลยค่ะน้าฟีล 

หนังจบแล้วค่ะน้าฟีล 

ไปเป็นเพื่อนเจ้าสาว ที่นครนายกเมื่อวันอาทิตย์ค่ะ
แอบโดดอยู่ 2-3 ที เรตติ้งเป็นศูนย์เลยค่ะ 

เจ้าบ่าวอยู่ดีปกติค่ะ ว่าแต่ไหน ๆ ๆ ผู้จัดการ แว๊บมั่ง คิคิคิ 

1-16 เดือนหน้าอ่ะจ๋อม  ว่าแต่เจ้าออโต้ เจ้าบ้านหายไปไหนฟระ
ไม่เห็นมาหลายวันแล้ว หนีไปเที่ยวไหนป่าวเนี่ย 

มีเวลาสำหรับเดินทางอีกเยอะ สอบไป ๆ ๆ ๆ 

ขอบคุณน้าปะเสยะวอ น้าเอิ้ทค่ะ 

น้าฟลุ้คหาภาพงามมายั่วน้ำลายอีกแล้ว 

อย่ายั่วจิ่น้าต๋อง   

เขินอะไรคับ อยากรู้มั้ยใครเป็นคนพูดประโยคนั้นอ่ะพี่เต้ย ฮี่ฮี่ฮี่
ลายมือตัวเองดูแล้วงามใจจริง ๆ เลย 

อ๊ากกกกก เยสส์!!! 

ไม่รู้ค่า 555+ เขิลลล กรู๊ววว์
ขอบคุณที่เข้ามาสัมผัสบรรยากาศภูกระดึงนะคะ น้าDanny_p 


ขอบคุณน้า MR.QMR ค่ะ เชื่อว่าหลาย ๆ ท่านในสยามฟิชชิ่ง
ก็มีความทรงจำที่ดีกับภูเขาแห่งนี้ไม่น้อยเลยล่ะค่ะ 
ความทรงจำที่ดี ทั้งเพื่อนผู้ล่วงลับ และ บรรยากาศต่าง ๆ ที่มี
ณ ที่แห่งนั้น เชื่อว่าจะเป็นสิ่งที่ทำให้ยิ้มได้เสมอเมื่อได้คิดถึง
ขอบคุณสำหรับเสี้ยวหนึ่งแห่งความประทับใจที่เล่าสู่กันฟังนะคะ

พี่หมวย พี่เต้ย ได้ของแล้วทำไมโจ้ยังไม่ได้ง่า....จ๋อมล่ะได้ยังฟระ?? 

สวัสดีตอนเย็น ๆ และ ขอบคุณน้า Sbb ด้วยค่ะ

คิดถึงกลิ่นยางสนที่หอมติดจมูกบนภูฯ จังเลย
ปีหน้าหลังสงกรานต์ใครว่างไปเข้าป่าปิดด้วยกันนะคะ  

สวัสดีตอนเช้าค่ะน้าฟลุ้ค 

มาแย้วคร่า 

น้าฟลุ้คคะ ตอนนี้โจ้เริ่มงง ๆ แล้ว ว่าถ้าถึง 20 หน้าแล้วจะไปไหนกันต่อดีค่ะ 

เจ้าจ๋อมก็ชวนไปจริง ๆ น้ำหนาวง่ะ พี่แพ้ความหนาวเฟร้ยยยย หาเรื่องขึ้นภูกระดึงหลังสงกรานต์กันดีกว่านะ นะ นะ

พี่หมวย ลอยกระทงจะเอารูปพ่อทากมาฝากนะคะ หวายแฉกไม่รู้จะงามหรือเปล่า 

น้ำตาเล็ดไปเรียบร้อยแล้วค่ะ ซึ้งจนขนลุกเลยน้าเนี้ยบ 


คิดถึง พี่แนน กับ ออโต้ อยากให้มาจารึกชื่อง่ะ 

ขับยังไงก็โดนจับ
เข็นยังโดนเลยพี่ 


ว่าจะเล่าเรื่องโปสการ์ด ของตัวเองยังไม่ได้เหมือนเดิม
ในขณะที่เพื่อน ๆ ได้รับกันครบแล้ว เลยบอกไปว่า

โปสการ์ดที่ทุกคนถืออยู่ โจ้เดินจากบ้านศรีฐานถึงศูนย์ วัง กวาง 8 โล
เดินจากศูนย์วังกวาง ถึง ผาหล่มสัก 10 โล (ไม่รวมที่กระโดด)
จากผาหล่มสัก ถึง ศูนย์วังกวาง 8 โล
จากศูนย์วังกวางลงมาส่งที่บ้านศรีฐาน 8 โล

ถ้าไม่ดีใจ ไม่ประทับใจ หรือไม่ชอบ....กรูจะฆ่าเมิงงงงง!!! 


V <--------------คิดถึงพี่มาดค๊าบ
V
V
V 

พี่มาด พี่ม๋วย น้าฟลุ้ค น้า The Baer โต้ จ๋อม ทุก ๆ คน

ไม่อยากให้ถึงหน้านี้ ยังอยากพูดคุยแลกเปลี่ยนความประทับใจที่มีต่อภูกระดึงอยู่เลยค่ะ ใจหายแปร่ง ๆ

ภูกระดึงหน้าร้อน ถ้าเดินตามทางทราย ร้อนและปวดตามาก ๆ กับทรายที่สะท้อนแสงแดด
ตกเย็นมาก็หนาวแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยจนแทบไม่อยากอาบน้ำเลยทีเดียว
ถ้าเข้าป่าปิดก็ร้อนช่วงแรก ๆ ที่เป็นทางโล่ง แต่พอร่มแล้วก็เจอดงทากตัวยาวกว่า 2 นิ้ว
เป็นความหลากหลายของธรรมชาติที่ไม่มีวันสิ้นสุด

ยังจำได้กับครั้งแรกที่เดินสวนกับกลุ่มคุณตา คุณยาย อายุ 60-75 ปี กลุ่มใหญ่เดินสวนขึ้นขณะที่โจ้จะลง ณ ซำแฮก
ในกลุ่มมีคุณยายสาวน้อย 1 ท่าน เดินถอดเหลือแต่เสื้อชั้นใน ไม่รู้ว่าขึ้นถึงลานกางเต็นท์คุณยายจะเหลือสักกี่ชิ้น

อีกครั้งหนึ่งประทับใจกับคุณตาวัย 72 ที่เดินหายใจหืด ๆ รดต้นคอไม่ยอมให้วัยรุ่นอย่างโจ้ทิ้งห่าง

และมี 1 ครั้ง ที่เจอคนพิการขาขวามีธุระ (ลีบ) เดินขึ้นไปชื่นชมป้าย 

            ครั้งหนึ่งในชีวิตเราคือผู้พิชิตภูกระดึง

เสน่ห์ส่วนนึงของภูกระดึงก็อยู่ที่การได้เดินฝ่าฟันความเหน็ดเหนื่อย
เมื่อยล้าของกายและใจตัวเองขึ้นไปถึงยอดได้ในที่สุด