บังหรน เจ้าของเรือ ก็ โดนเก๋าแหลนหมูบ้างแว้ว หลังจากเอาสายมือของบังชัยมาตกบ้าง บังชัยขอพักดื่มน้ำชา
ไซด์งามเลย มี 3 โล อัพ เหมือนกัน  ตัวที่สองแว้ว  ไมไม่มากินของตูบ้าง เก๋าเอ๋ย โม๊ะ โม๊ะ 
เรือ หางยาว ของบังหรนลำนี้ สะดวกสบายพอสมควร ขนาด 25 กง มี ซาวเดอร์  มี จีพีเอส พร้อมปั้มดูดน้ำ
เครื่องสี่สูบ วิ่งทันใจ แต่น้ำมันก็ซดทันตามเหมือนกัน แลกกับความแรงเร็ว

บังชัย ก็ กลับมาลงสายมือต่อแว้ว หลังจากพักยก ไปดื่มน้ำชา แก้กระหาย

ฮั่นแน่ ลงไปแป๊ปเดียว สีหน้าแบบนี้ แอบเย่อปลาขึ้นมาอีกแล้วแน่ๆบัง อิอิ  หยบประจำ เวลาผมออกกับแก เอาปลาขึ้นมาแต่ละที แทบไม่ได้ยินเสียงเลย  เอ้า สาวขึ้นมาแลที ปลาอัยรัย
รูปชัดๆไม่ค่อยมีเลย ไม่ค่อยมีใคร ชอบให้ถ่ายรูปเขินกันหมด

นั้นไงผมว่าแล้ว แอบชัก ตะมะไซด์งามขึ้นมาอีกแล้วบังชัย แหม ไม่ได้ออกเลนานแล้ว ฝีมือยังไม่มีตก
ผมขออนุญาติกล่าวถึง ไต๋ชัยหรือบังชัย เพื่อนเก่าแก่คนนี้ของผมหน่อยแล้วกันน่ะครับ ผมได้ มารู้จัก แก ตอนช่วงปี 46 ก็พี่ไก่ รุ่นพี่แถวบ้านนี่แระครับ มาชวนบอก มีเพื่อนที่พังงาจะชวนไปลงเรือหางยาว ตกปลา ที่หน้าทับละมุ สนใจไปไหม ลงเรือ ที่บ้านห้วยไม้ไผ่  ผมก็ตกลงไปโดยไม่ได้คาดหวังไรมาก ก็อยากไปลองดู เพราะไม่เคยไปลงเรือหางยาวแถวนั้นเลย มีแต่ไปลงเรือใหญ่ออกไปสิมิลัน อย่างเดียว
ปรากฎว่าหลังจากกลับมา  ผมไปเอง แทบทุกเดือน ขับรถไปคนเดียวเองก็บ่อย จากภูเก็ตไป ลงเรือบ่ายๆกลับเที่ยงอีกวัน เหนื่อยยังไงก็ยังไป  ติดใจ บริการ อัธยาศัย ความขยันในการ ย้ายหมายหาปลาให้ลูกค้า มีหมายใหม่ๆ ชวนไปลองเสมอ ผมได้ปลากลับเต็มลังโฟมแทบจะทุกครั้ง  บางครั้งได้ปลาน้อย พอตอนจ่ายค่าเรือ ให้เงินแกไป แกให้กลับมาอีก สามสี่ร้อยก็มี  แกบอกช่วยค่าน้ำมันขากลับ เห็นได้ปลาน้อย จนผมซึ่งน้ำใจ ของลูกทะเล อย่างบังชัย จนล่วงมาถึง ธันวาคม ปี 2547 เป็นปีที่จำไม่รู้ลืมจิงๆครับ  สึนามิเข้าวันที่ 26 ธค.ผมอ่ะ จองเรือแกไว้วันที่ 27 ธค. พอเช้าวันที่ 26 ธค.สึนามิเข้าถล่ม ราวแปดโมงกว่าผมก็โทรไปหาแก ว่าตกลงพรุ่งนี้ โอเคออกได้ใช่ไหม โดยหารู้ไม่ว่า สึนามิ เข้าถล่ม ทั้งภูเก็ตพังงา เนื่องจากทำงานในตึก ไม่ได้เปิดทีวี ในตอนนั้น แกรับโทรศัพท์บอกว่า เดี๋ยวค่อยโทรมาใหม่น่ะ น้ำขึ้นท่วมบ้านแล้ว กำลังรีบขนของ แล้วก็รีบวางสายไป ผมก็งงเข้าไปใหญ่ ราว9โมงเช้า ถึงจะรู้ ว่าสึนามิกำลังถล่ม ฝังอันดามัน ราบเรียบเลย นี่ถ้ามันเข้าตอนบ่ายวันที่ 27 แทน ป่านี้ผมคงไปสบายไปแล้ว 555555
หลังจาก สึนามิเข้าถล่ม ผ่านไปอีก สามวัน ผมถึงติดต่อแกได้  แกบอกว่า แกปลอดภัยดี แต่บ้านขนาดอยู่ด้านในคลอง ก็พังเสียหายไป พอสมควร สะพานไม้ที่ผมใช้ลงเรือ พังหมด ไม่เหลือ  และ ข่าวที่สะเทือนใจก็คือ หลานชายแกเสียชีวิต เนื่องจากทำงานที่ท่าเรือประมงทับละมุ  แกเอาเรือลำที่ออกรับแขกตกปลานี่แระครับ ออกไปหา ไปเจอศพติดอยู่แถวด้านในคลองทับละมุ  น้องเขยก็เสียชีวิต จากคลื่นถล่มที่เขาหลัก หลังจากเหตุการณ์ ผ่านไป 15 วัน ผมถึงได้ไปเยี่ยมแก เอาข้าวสารอาหารแห้งไปฝาก ได้พูดคุย แกพาไปดูที่ต่างๆแถวทับละมุ ผมไปเห็นเอง แทบไม่เชื่อสายตาว่ามันจะขนาดนี้
จนปี 48 ผ่านไป 1 ปีเต็ม หลังจากสึนามิถล่ม บังชัย ไม่เคยออกทะเลอีกเลย  ผมเข้าใจในความรู้สึกแกดี ถึงแม้แกจะไม่เคยบอกให้ฟัง ว่าสิ้นหวังแค่ไหนในตอนนั้น
จนสุดท้ายแกตัดใจ ขายเรือ ที่ใช้หากินรับแขกตกปลา ทำลอบ มาหลายปี แกบอกว่า ไม่มีใจจะออกทะเลอีกแล้ว ออกไปแล้ว มันอยู่ไม่ได้ กล้ากลัวๆ
จะเปลี่ยนไป ขึ้นเขาทำสวนยางแทนแล้ว  ผมฟังแล้วก็สลดใจเหมือนกัน  เนื่องจาก คนที่อยู่กับทะเล มานาน สึนามิ ยังทำให้กระทบได้ขนาดนี้  แต่เราไม่โดนกับตัวเอง เราก็คงจะไม่เข้าใจความรู้สึกของคนที่โดนขนาดนั้นมา

ได้ตะมะ ขึ้นมายังไม่พอ ก่อนหน้านั้น แกเอา เก๋าดอกแดง แหลนหมู ตัวที่ 3 ของทริปนี้ ขึ้นมาอีกด้วย ไซด์ 3 อัพ อีกแว้ว ตาร้อนวุ้ย
ทริปนี้ เป็น เที่ยวที่ 5  ในรอบสามปี อ่ะ ที่บังชัย ลงทะเลออกตกปลา ตอนนี้ แกเปลี่ยนอาชีพ ไปทำสวนยางกับ ตัดไม้ยางขายแทนไปแล้ว
จากทะเล ไปขึ้น เขาขึ้นสวนแทน  ผมเพิ่งมารู้จากบังหรน เจ้าของเรือว่า หลังจากสึนามิมา  บังชัย เพิ่งออกทะเลไปตกปลา ได้ตอนปี 51 เองผ่านไป 4 ปี เต็มๆ คนที่อยู่กับทะเล มานาน จึงจะทำใจกลับมา ลงทะเลได้อีกครั้ง  วันไหนที่อยู่ๆแกอยากออกทะเลไปตกปลาขึ้นมา แกก็จะไปออกปาก ยืมเรือ เพื่อนบ้านด้วยกันอย่างบังหรนนี่แระครับ ออกไปตกปลาเอง ในชุมชนแถวนั้น ถ้าบังชัยแกเอ๋ยปากยืมเรือใคร  เจ้าของเรือ แทบจะรีบให้ยืมกันทุกคน เพราะอยากจะตามไปด้วย จะได้ไปจำหมายตกปลา หรือ แอบกดเมมโมรี่ หมายจีพีเอส เอาไว้ เหมือนบังหรนในเที่ยวนี้  เพราะแถบชุมชน ห้วยไม้ไผ่ เกาะนก แถวนั้น บังชัยนับว่า เป็นเจ้าแรกๆ ที่รับจ้างพาลูกค้าออกตกปลา หมายของแกที่พบเจอเสาะแสวงหาไว้หลายปี  แถบหน้าอ่าวทับละมุ ตั้งแต่น้ำ 10-60 เมตร แกมีเก็บไว้เพียบ แถมหมาย เกาะทะลุ เกาะตาชัย อีก มีแต่คน อยากได้เบอร์หมายไปทั้งนั้น  กลับขึ้นฝั่งมา  จ๊ะหนา เมียของบังชัย แกมาแอบบอกผมว่า เคยมีเจ้าของเรือเบ็ดราว แถบนั้น มาขอซื้อ สมุดเบอร์จีพีเอสหมายตกปลาทั้งหมดของแก ราคา 50000 บาท แกก็ไม่ยอมขาย  ยังแอบเก็บสมุดเล่มนั้น ไว้ถึงทุกวันนี้ จ๊ะหนาเป็นเมีย ยังไม่รู้เลยว่าแกแอบไว้ไหน จะออกไปตกปลาที แกก็จะเอาออกมาทีนึง เหมือนครั้งนี้ ที่แกชวนผมออกเลหลังปีใหม่

เริ่มจะหนาแน่น เกือบเต็มลัง ขนา 100 ลิตร เข้าไปแล้ว มีน้ำแข็งอยู่ด้วยน่ะครับ
ไม่ใช่ปลาอย่างเดียว อิอิ  ถ้าปลาอย่างเดียว ผมเอาไปขายแน่ๆ 555555555555

ยิ่งดึก ก็ยิ่งเริ่มแน่นขึ้นไปอีก ปลาแกงที่ได้ก็หลากหลายชนิด เป็นไซด์ จานโตๆทั้งน้าน
กินเรื่อยๆ ไม่ถี่มาก แต่ก็ได้งัดกันถ้วนหน้าทั้ง 4 คน ที่มาตกปลาในทริปนี้ ผมไม่ค่อยได้ถ่าย รูปอัดปลามาให้ดูเลย
ต่างคนต่างก็ ตกปลากันเต็มที่ ไม่สนใจชักรูปเป็นที่ระลึกเลย ขนาดผมบอกไปว่า จะเอารุปมาลงเว็ปหน่อย ยังไม่มีใครสนใจเลย 5555

แล้วผมก็ทำสำเร็จ กับ เก๋า ดอกแดง แหลนหมู งัดขึ้นมาได้กะเค้ามั่งซะที ไซด์ 3 อัพ เหมือนกัน 4 ตัวแว้ว ที่ไม่ใช่ปลาแกง อิอิ
กำลังง่วงๆเลย นอนไปตกไป เบ็ดก็พาดกับที่กว้านสมอ แล้วเอาขาตัวเองไปทับอีกที ปลาดึงวูบเล่นเอาขาสะดุ้งตื่นเลย อิอิ

จนถึง แปดโมงเช้า ปลารวมที่ได้ จะล้นลัง 100 ลิตรเข้าไปแล้ว รวมน้ำแข็งด้วยน่ะครับ ต้องกลับก่อนกำหนดซะแระ เนื่องจาก
เหยื่อที่เตรียมไป 10 กิโล หมดเกลี้ยง  ปลาทูแขก 7 โล หมึกตาย 3 โล  ตกกันหมดเกลี้ยง จิงๆกะไว้ว่า เที่ยงถึงจะวิ่งเรือกลับกัน
แต่ก็ดี ได้กลับบ้านเร็วอ่ะ ปลาก็ ได้กันถ้วนหน้า แฮปปี้ เหมือนทุกครั้งที่ออกทะเล
รูปนี้ ปลารวมทั้งหมดในทริปนี้ น่ะครับ กับ ปลาแกงหน้าอ่าวทับละมุ น้ำ ไม่เกิน 40 เมตร
เที่ยวนี้ ปลาใหญ่ที่ได้ ก็ เก๋าดอกแดงไซด์ 3 โล กว่า 4 ตัว
ที่เหลือ ก็เป็นอย่าง ที่เห็น ปลาแกงเนื้อดี ทั้ง ตะมะ ข้างปานชมพู จวดแดง เก๋าลิง เก๋าตุ๊กแก ทรายแดง
รวมๆแล้ว ผมกะเอาว่า คร่าวๆร่วมๆ 50 -60 โลเลยแระครับ

และแล้ว แปดโมงเช้า เราก็ได้เวลากลับกันแว้ว ถึงอยากจะตกปลาต่อ แต่ก็ไม่มีเหยื่อแว้วอ่ะ 5555555555
ใครจะไปคิดว่มันจะกินดี จนเหยื่อหมด  นี่แระครับทะเล  บางทีเอาเหยื่อไปเพียบ ปลาไม่แหลก เหยื่อเหลือเพียบ
บางทีเอาเหยื่อไปน้อย ปลากินแทบตาย จนแทบจะเถือหนังตีนตัวเองเอาไปทำเหยื่อตกปลา  อิอิ 55555555

บังหรนเจ้าของเรือ ก็ถือหางพาพวกเรา กลับฝั่งในคลองทับละมุ กัน พี่ไก่กับน้าชายหลังพิงฝาหลับกันสบาย อิอิ
เรือลำนี้ ของบังหรน ถ้าเอาออกตกปลา หมายแถบหน้าอ่าวทับละมุ ก็ สะดวกสบาย ใช้ได้เลย
เป็นเรือ ขนาด 25 กง ถือว่าใหญ่ สำหรับเรือหางยาว  มีเครื่องกว้านสมอหัวเรือด้วย ทันสมัยน่ะเนี่ย
ตีตู้ไม้ด้านท้ายเรือ ไว้ใส่ ซาวเดอร์ กับ จีพีเอส นำทางเข้าหมาย  แถมเก็บของได้อีกหลายอย่าง เครื่อง 4 สูบดีเซล แรงพอตัว
สรุป ผ่านครับ สำหรับ ทริป หมายใน หมายกลางๆ ไม่ไปไกลมาก  ไปกัน 4 คนตกได้สบาย หัวเรือ ผมนอน พอดีตัวเลย อิอิ หลับสบาย

รูปสุดท้ายแล้วครับ ผมกลับมาถึงบ้าน ที่ภูเก็ต ก็ เที่ยงกว่าๆ เอาที่ปลาที่ได้ ส่วนของผมกับของพี่ไก่ เทออกมาจากหลังโฟมดู
โอ้ว เยอะนะเนี่ย  ขนาดแบ่งให้บังหรน กับ บังชัยไปแว้วด้วย  นี่ถ้าเอามาหมด ขายได้หลุดค่าทริปแหง่ๆ อิอิ
แต่ผมไม่ขาย แจกอย่างเดียวคร้าบ 55555555555555555
สรุป ค่าใช้จ่ายสำหรับทริปนี้ ออกบ่าย กลับ สายๆของอีกวัน  ทั้งหมด ประมาณ 4500 บาทอ่ะครับ หารกัน 3 คน
เป็นค่าสินน้ำใจ ยืมเรือของบังหรน 1500 บาท  ที่เหลือ เป็นค่าน้ำมัน  30 ลิตรใ 1000 บาท ใช้ไป เกือบหมด 
ที่เหลือ อีก 2000 บาท เป็น ค่าน้ำแข็ง ค่าเหยื่อ ค่าของกิน ข้าวกล่อง น้ำดื่ม น้ำชาตราสัตว์ร้ายแห่งท้องทุ่งอัฟริกา
เผื่อ เพื่อนๆ ท่านใดสนใจ ออกทริปประมาณนี้ ค่าใช้จ่ายก็ประมาณนี้แระครับ 
หรือถ้าสนใจ ไปออกตกปลาแถวหน้าอ่าวทับละมุ กับเรือ หางยาว แห่งบ้าน ห้วยไม้ไผ่ ผมก็พอแนะนำได้ครับ
ติดต่อผมมาหลังไมค์ดีกว่าครับ 086-5156078 บอลครับ ยินดีให้คำแนะนำ ขอย้ำว่าผมไม่ได้มีส่วนได้เสียไรน่ะครับ
แค่ได้ไปมาก็เอามาเล่าสู่กันฟัง  ไว้เจอกันใหม่ทริปหน้าน่ะครับ
ขอบคุณทุกความเห็นน่ะครับ  บ้าย บ้าย
ปล. ไต๋ชัยหรือบังชัย ที่ผมกล่าวถึงนี่ ไม่ได้ทำเรือตกปลาแล้วน่ะครับ เที่ยวนี้ที่ไปคือออกไปสนุกกันเอง