 |
 |
28 พ.ย. 67
|
|
|
28 พ.ย. 67
|
)
ไต๋มารับแล้วแต่ออกมาเจอแต่ลมแทบไม่มีที่ตีเลย ถ่ายรูปเล่นดีกว่า โอ้....งามจริงๆ ทะเลประแสร์ อิอิ
เข้ามาในหุบมีปลาเริ่มกัด เริ่มมีความหวังแล้ว 
ตีอยู่ได้สักพักโทรศัพท์ดังขึ้นพร้อมกับเสียงจากปลายสาย อ้าวววววววววว กรำแร๊ะอีตาเป้า แล้วแกรกับเจ้าเต้อยู่ไหนอ่ะ กรำ งั้นเด๋วแกรคุยกับไต๋นะ จะได้ไปหาถูก 
หลังจากโทรติดต่อกับเรือลำน้าน้ำ เรียบร้อยก้อต้องไปช่วยเพื่อนหน่อย แต่เห็นคลื่นแล้วนึกในใจ มันไปได้ไงฟร่ะ เล่นซะสุดอ่าง เอิ๊กกกก
สรุปให้เรือตาน้ำแยกไปที่น้าเป้าเพราะลำใหญ่หน่อยพอที่จะฝ่าคลื่นได้ ส่วนผมกับน้าเอแสตนด์บายรออยู่ใกล้ที่จอดรถ ดูม๊านนนนนทำ รอดแล้วเหรอฟร่ะทำมาเป็นมือแข็ง
ช่วงรอก้อฆ่าเวลาซะหน่อย ทั้งๆที่ทำใจแล้ว วันนี้แห้วแน่แน่ มานั่งคิดนะครับถ้าหากไม่สามารถติดต่อกันไม่ได้เจะทำยังไง
ผมกับน้าเอคอยประสานงานอยู่ใกล้ฝั่งโดยใช้โทรศัพท์ติดต่อ ปรากฎว่าเรือ 2 ลำติดต่อกันไม่ได้บางช่วง ซ้ำร้ายกว่านั้น เรือลำน้าเป้าวิดน้ำออกได้ พร้อมกับขอน้ำมันจากชาวบ้านจนสามารถนำเรือกลับมาถึงฝั่งได้ แต่เรือลำน้าน้ำซึ่งไปช่วยหากันไม่เจอ แถมน้ำมันใกล้หมดแทน
ในที่สุดเรือทุกลำก้อสามารถเข้าฝั่งกันได้อย่างปลอดภัย แต่ช่วงเดินทางกลับแวะส่งสมาชิกกระบอกใส่คันเบ็ดหาย เสียคันเบ็ดของผมกับน้องเต้ไปคนละคัน เฮ้ออออออออ ก้อคงต้องลากันด้วยภาพนี้นะคร๊าบบบบบบ