แม้แต่ลั่นทมดอกน้อยๆที่หล่นบนพื้น ก็ยังสวยงามเสมอ
นอกจาก ดอกหน้าวัวแล้ว มีดอกลั่นทมนี่ล่ะ ที่ม๋วยคลั่งไคล้มากๆ เห็นแล้วเป็นต้องถลา ปรี่เข้าใส่ไปดอม-ดม หรือไม่ก็ตามเก็บภาพ 

น้าๆ ป้าๆ หลายท่านอาจเบื่อที่จะเห็นดอกลั่นทมที่ม๋วยเก็บภาพมา แต่...หลงเข้ามาแล้วไม่คลิกปิดก็ต้องทนๆเอาหน่อยนะฆะ    เพราะจะมีเป็นระยะๆเลยล่ะ 

เหม่ ... เสียดายที่ไม่ถนัดบรรยายภาพซะด้วยจิ
สงสัยต้องอาศัยนู๋โจ้มาเป็นตัวช่วยซะแล้ว 

มาถึงแว้วววววววววววววววว 

กะเหรี่ยงหอบของพะรุงพะรัง ... ไม่อยากจะโม้ ผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองแล้วด้วยนะเนี่ย 

ทีคุง ... ปิดสิ้นปีแล้วจ้า ตั้งแต่ ๒๒ ธค. - ๖ มค. 
น้าบี ... ปีใหม่ ไม่ได้หอบคันเบ็ดกลับบ้านอ่ะ ยังมีคดีติดตัว เด๋วเจอป๊าพิพากษา ต้องทำตัวสงบเสงี่ยมก่อง
------------------------------------------------------------
ภาพหลักฐาน ยืนยิ้มแฉ่งอวดตาสระอิ 

กลับมาที่สะพานต่อ ... ภาพนี้เพื่อนู๋โจ้ 
รักนะ แสดงออกด้วยล่ะ 

ถึงจะได้หยุดยาว แต่ก็ยังตามมารังควาน เอ๊ย มาพิทักษ์โลก 

พ้นภาพระคายสายตา ก็มาต่อกันที่ดอกไม้ดีก่า
ท่าจะสบายตาก่ากันเยอะ 

โอววววววว ทิวทัศน์ยังกะริมตะเลเมืองนอก ... มะเคยไปหรอกนะ แต่อาศัยดูจากรูปของเพื่อน 
-------------------------------------------------
วุ้ย ... หงุดหงิดใจกับเครื่องจริงๆ อืด แถม นิ่งเป็นระยะๆ สงสัยเราต้องล้างบางกันหน่อยแระ 

สวัสดีฆ่ะ น้าชิง

แล้วมานก็มาอีก กะว่าทริปนี้จะโดดมันทุกที่เลย 

แล้วท่าเก่ง ก็ออกมา 

มาถึงจนได้ เรือนหลังแรก 

เรือนไม้ริมทะเล ... สร้างในสมัยรัชกาลที่๕ แต่ไม่ปรากฎหลักฐานชัดเจนว่าสร้างในปีใด สันนิษฐานว่าน่าจะเป็นเรือนพักตากอากาศของชาวต่างประเทศมาก่อน ต่อมาได้มีการปรับปรุงเป็นที่ประทับแรมของพระราชวงศ์ในคราวเสด็จมารักษาพระองค์ ก่อนที่จะมีการสร้างพระจุฑาธุชราชฐานในพุทธศักราช ๒๔๓๕ ปัจจุบันเป็นสำนักงาน ส่วนบริการนักท่องเที่ยว และจัดแสดงนิทรรศการสถานที่น่าสนใจในเกาะสีชัง

มีสมุดให้ลงความเห็นด้วย
เอากะเค้าด้วยคนจิ 

เดินมองหาเจ้าหน้าที่ ชะเง้อจนคอที่ยาวอยู่แล้วแทบเป็นยีราฟก็ไม่เห็นซ้ากกกกกคน
จนกระทั่งชัดเจนแน่ๆว่า อดกินชัวร์ ก็เดินบ่นงึมงัมลงกะได ไปเรือนถัดไป 

ระหว่างเดินไปเรือนวัฒนา ซึ่งจัดแสดงนิทรรศการเหตุการณ์สำคัญในเกาะสีชังสมัยรัชกาลที่ ๕

เรือนวัฒนา

หนึ่งในภาพเหตุการณ์ เป็นโมเดลจำลองเหตุการณ์คล้ายๆในภาพ

ระเบียงชั้นบน 

เจอกำลังทำวิจัย ทุกตึกเลยอ่ะ 

คล้ายๆในแบบจำลอง

ขอปิดท้ายที่รูปนี้ก่อนฆ่ะ ไม่ไหวแย้ววววว

พี่ใหญ่ ... ธุฆ่ะ เวลาเที่ยวมีเพียบ แต่ต้องกั๊กปัจจัยไว้ทำอย่างอื่นด้วย เดี๋ยวต้องใส่เกียร์ถอยหลังไปเกาะแม่กะป๊าซักทิตย์นึงก่อน 
น้าปลาทู ... กุงเกงเนี่ย เน้นๆเลยนะ เสียดายที่เป็นลายเด็ดๆยังไม่ได้ถ่ายรูปมา
ตาเบิ้ด ... ไม่ต้องรักช้านมากไปก่านี้แล้วล่ะ ขนาดเจ้านายไม่รัก งานยังแทบทับตาย ถ้านายรักขึ้นมา สงสัยได้ผอมแห้งหัวโตชัวร์
ป้าแก๊ก ... คิดถึงนะตะเองงงง คนตัวเล็ก 
น้าต้อม ... ตอนนี้กระรอกขาวกำลังผลัดขนอ่ะ ไม่ค่อยงามเท่าไหร่ ส่วนพี่ซีตายแล้วนะ น้องมาลีก็เป็นแม่หมาไปแระ ลูกน้อยน่ารักมากเลย ส่วนเหตุการณ์ใต้ต้นสำโรง ก็หล่นแอ๊กตอนช็อตสุดท้าย หัวห่างก้อนหินใหญ่ข้างล่างแบบเฉียดฉิว ส่วนตัวม๋วยเองก็กระแทกพื้น(ที่นุ่มๆ)ดังปั้ก!!!~  ถลอกนิดหน่อย แต่ตัวมอมแมมมากมาย    ถ้าน้าได้จองช่วงสิ้นปีก็ดีเลย เค้าจะมีงานปาร์ตี้กันด้วยนะ เสียดายต้องกลับบ้าน ไม่งั้นได้มีอีกรอบแน่ๆ
น้าธนา ... กุงเกงม๋วยมัดอย่างดี ส่วนเจ้าตัวที่น้าลวดหนามส่งมาให้เป็นยางยืด ก็เลยยิ่งปลอดภัย    โอลี่จงเจิรญ เย้ๆ ๆ 
น้า feen ... ม๋วยไม่ได้เป็นจิงโจ้นะ  หมวยเป็นนกเพนกวิน 
น้า Day ... ที่พักโดนใจมากๆ โครงการของพี่จุก(เจ้าของ) กำลังจะทำค็อกเทลบาร์เพิ่มเติม เนื่องจากปิดร้านกาแฟที่เขาขาดแล้ว จ้า  ไม่ไกลกรุงเทพฯทำให้ม๋วยต้องไปบ่อยแน่ๆ
ลุงโจ ... หยุดเองเลยจิ 
น้าจ้อนทะเล , น้า sanam สวัสดีฆ่ะ 
พี่ศักดิ์ ... อย่าเพิ่งให้พิทักษ์โลกเลยนะ ขอไปล้างหน้า แคะขี้ตาก่องเน้อ 
น้าลวดหนาม ... ธุฆ่ะ อายุม๋วยน่าจะเกินไปคัดตัวโอลิมปิคแล้วอ่ะคับ ขอเป็นกีฬาสำหรับคนเริ่มชรา ดีกว่า 
น้า songpol ... สวัสดีฆ่ะ
ป้านิ่ม ... เมื่อไหร่ว่างตรงกันแล้วไปเฮฮากันดีล่ะ พี่จุกกะพี่ชมพู่เค้าก็ถามว่าทำไมไม่พาเพื่อนๆมาสนุกด้วยกัน 
น้า natural ... สวัสดีฆ่ะ 
นู๋โจ้ ... โทรมาไม่ว่าไรหรอก แค่รอให้พี่มีสัญญาณทอสับเป็นพอ กว่าจะส่งเมสได้เดินหาสัญญาณแล้วลุ้นแทบตาย เคยไปวีนแตกใส่น้องชายแล้วว่า ไหนคุยว่าสัญญาณทั่วไทยไงฟะ มันตอบกลับว่า แค่ลานจอดรถที่ตึกยังวูบเลย    กุงเกงตัวนั้นจะเอาจิงเหรอ กล้าให้นะ มันมีรอยสีกับกระเป๋าด้านซ้ายแล้ว ถ้าจะเอาจิงๆ พี่เต็มใจยกให้ 

แหงนหน้ามากแระ ก้มลงมองพื้นมั่งดีกว่า สีสวยจริงๆ