เด่วมาไปทำงานก่อน.....

อ่ะมาแระมาต่อกันเลย.....

ปลาก็กลายมาเป็นแบบนี้......

ไม่นานนักเจ้าฟลุ๊คก็จิ๊กกะมง...ตัวนี้ขึ้นมา..อัดกันอยู่พักใหญ่กับน้ำ120.พี่ชายไต๋โทบอกว่าสิบห้าโล...อ่ะๆๆ..ใช้ได้ๆๆ....

ขอแค่นี้ก่อน.....ดึกๆมาต่อให้อีก....เพื่อนๆมีรูปมาช่วยกันหน่อยจ้า....คอยภาค 2 เร็วๆนี้......

มาแล้วคร๊าบบบบบบบบบบบ......มาอธิบายเรื่องกุ้งก่อน...

คือยังงี้ครับ.......บังเอิญ เรือพม่าลำนึง....ที่ออกมาหาปลาในน่านน้ำกว้าง......พอหาไปหามา.....เรือเกิดน้ำมันหมด...กลับไม่ได้...เขาก็เลย วิทยุมาขอความช่วยเหลือ.....โดยขอเอากุ้งมาแลกกับน้ำมัน..ทางเราก็ไม่ยอมแลกในครั้งแรกที่เขามาติดต่อ.......แต่ผมเห็นว่าชิวิตคนในเรือลำนั้นสำคัญยิ่งกว่าสิ่งใด...เพราะหากเราไม่ให้น้ำมันเขาไปเขาเหล่านั้น ต้องเสียชิวิตแน่ๆหรือไม่ก็อดอาหารตายเพราะพายุกำลังเข้า(ในตอนนั้น)
ผมก็เลยบอกน้าโทว่าให้เขาเถอะ....ถึงแม้ว่าเป็นคนพม่าก็คือคนเหมือนๆกับเรา......เราก็เลยบริจาคน้ำมันไป100กว่าลิตรเพื่อให้พวกเค้าเดินทางกลับบ้านได้.....แต่พอเราให้เค้าไปเค้าก็เลยมีน้ำใจให้กุ้งเรามา..ตอนแรกเราจะไม่เอาแต่เค้าไม่ยอม...ผมก็เลยมองหน้ากัน..และไกด์ก็บอกไม่เป็นไร..เพราะนี่คือน้ำใจจากคนพม่าโปรดจงรับไว้....ไอ้เราก็...แหม..กุ้งมังกรอ่ะ...เอาก็เอา....ที่มาก็เป็นแบบนี้แหละรับ.......เป็นคุณจะเลือกอะไรอ่ะครับ...ให้หรือไม่ให้.....เรื่องกุ้งมันเป็นสินน้ำใจมากก่าครับ...

แต่พอ ทำเสร็จ ไกด์กินก่อนเพื่อนเลย......กรั่กๆๆๆ.....
หวังว่าคงเข้าใจน๊ะครับ.......

ส่วนเรื่องรูปเด่วเย็นๆมาโพสต่อครับ....ยังมีอีกเยอะ...ด๊อกยักหลายตัว.........สากยักษ์ในรอบหลายปี.......คอยชมน๊ะครับ......หนังมันยาววววววววววววววววววววว..




แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น....ผมถอดรูปออกให้เพื่อความสบายใจเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ.... ขอบคุณน้าไม่รู้...ที่แนะนำครับ.....   ได้แก้ไขเป็นรูปสากยักษ์แทนแล้วครับ...กลับไปดูน๊ะจ๊ะ....มันยักษ์จิงๆๆๆ แบบนี้..................!!!!!!!!ย๊ากกกกก

ค่ำๆมาต่อภาคจบให้ครับ..........แล้วรูปปลายักษ์ทั้งหลายที่เหลือจาลงได้มั๊ยเนี่ย......กลัวจัง.....ยังไงให้ความเห็นด้วยน้าครับ.......แล้วที่สำคัญปล่อยไปก็เยอะ...ตายก็แยะอ่ะครับ.....ทั้งเก๋าถ่าน....ทั้งด๊อก......กะมงพร้าว......แต่ยังไงก็ยังขอชม...ไต๋โท..สุดยอด...จิงๆครับ....พาไปตกปลาได้มาก..มาก..จิงๆ
มากจนไม่อยากพูดถึงจำนวนอ่ะครับ....   เพื่อนที่ไปยังไงซีดีเสร็จแล้วมาเจอกันที่บึง.....จะเอาไปแจกให้เด้อ....สองแผ่นแบบเต็มๆ.......พร้อมรูปถ่ายอีกจำนวนหนึ่ง......


เย็นนี้เจอกัน......

มาต่อกันเลยครับ..............................................



สักพักไม่นานนัก.....พี่อ้วนของเราก็โดนสัตว์ลึกลับ.....ขนาดยักษ์เข้าให้อีกตัว......พลพรรครักจิ๊ก...

เลยต้องวางคัน.....แบบว่านิสัยไทยมุงกำเริบ.....   ช่วยลุ้นแบบติดขอบเรือเลย......ตัวอะไรหว่า

อัดอยู่นาน.....นาน....มากกกกกกกกกกกก...........   นานจนคนนี้ตื่น.....แล้วก็ได้ภาพนี้ออกมา....อิอิอิอิ....แบบว่าเกิดมาเพื่อเป็นนายแบบ....

พอแอ๊คชั่นกันได้แป๊ปเดียว.......สายหน้าดินข้างเรือก็โดนกะชาก....ตามด้วยเสียง..... โดนแล้วๆๆๆ!!!!!!  พร้อมกับหมุนๆๆๆๆด้วยความรวดเร็ว.....เหมือนกับมีหินก้อนใหญ่ติดอยู่ปลายสาย......





แล้วก็เป็นเจ้านี่...เก๋าถ่าน.....

ขอบคุณครับน้าเวป......   เพราะหลังจากที่เราให้น้ำมันเรือพม่าไปแล้ว........น้ำมันเราก็เลยไม่พอ....แล้วก็มีปัญหานิดหน่อยเกี่ยวกับสมอเรือ...เราก็เลยกลับก่อนกำหนดไป1วัน.......ได้ความสุขกลับมาเต็มเปี่ยม....โดยเฉพาะได้ช่วยเรือที่มีคนอยู่5ชีวิต....ที่ลอยอยู่กลางทะเลโดยขาดน้ำมัน...ผมถือว่าคุ้มกับการที่สละการตกปลาให้น้อยลงไป1วัน ....เพื่อแลกกับ5ชีวิต....ที่ไม่รู้เมือ่ไหร่จะมีคนมาพบ..ท่ามกลางทะเลที่ไกล...ไกลมาก......แบบนั้น....

  พอบ่ายแก่ๆ......ทุกคนเริ่มเตรียมตัว.....พี่มานะ...บอกว่าเตรียมตัวอีกชั่วโมงกับข้าวเสร็จ.....ผมก็เลย....กะจะไปบอกให้ลูกชาย(เจ้าฟลุ๊คตัวแสบ).....อาบน้ำ.....

................ที่ไหนได้.....พ่อตัวดีฉลาดเป็นกรด....ซุ่มไปที่มุมอับ...พร้อมกับภาพส่วนตัว...แถมบอกว่า....จะได้จิ๊กก่อนเพื่อน..เพราะเกิดมาเพื่อจิ๊ก.....ๆๆๆๆๆ 


ทำกินเองซะเลย...... 

น้าโพ.....งานนี้ได้ปลาทุกชนิด... ได้อัมเบอร์เจ็ค มาสามตัวมั้ง.......แต่ภาพปลา...ภาพปล่อยปลา...ไม่ค่อยเยอะเพราะปลากินดีมาก..มากกกก....เลยไม่มีเวลาถ่าย....ที่ถ่ายได้ก็เฉพาะปลาตาย....หรือจังหวะพี่ว่าง.....พี่เมื่อย..อัดไม่ไหว...ก็จะหยิบกล้องมาถ่ายอ่ะครับ......

พอไม่นานนัก...หลังจากกินข้าวเสร็จ.......ก็เกือบมืด...... ทุกคนก็ลงมือจิ๊กๆๆๆๆๆๆ...........แล้วพี่สมชายก็โดนจนได้.....แกอัดอยู่นาน.....สมกับน้ำ120 .....นาน....จนเกือบลืมว่าพี่สมชายไปด้วย....... ...ปากแกก็บ่นพึมพำ....พึมพำ.....จับใจความได้ว่า..ถ้าปล่อยแล้วตาย....กรู.จาเอากลับบ้าน..กรูจาเอากลับบ้าน.... ระวังน้าเฮียสมชาย....แล่ปลาแล้ว....ล้างเลือดดีๆล่ะ...เด่วชาวบ้านจะเรียกตำรวจมาจับ.......ข้อหาฆ่าหั่นศพ.....

หลังจากนั้นก็ไม่มีใครได้อะไรขึ้นมา..เป็นชิ้นเป็นอันนอกจากสีทอง........ที่ลูกโป่ง...พองจำนวนพอสมควร.....

เอก..อี๊.....เอ่ก....เอ่กกกกกกกกกกก........เช้าวันรุ่งขึ้น....ผมกำลังนอนอยู่ได้ยินเสียง.....เฟี๊ยวววว......ตุ๊บ...ปั๊ป...ปั๊ป.... เอ...อะไรหว่า.....เลยออกมาดู.....อ้อ.......พระเอกของเรากำลังนัวเนียอยู่กะ...การตีป๊อป...ใส่ฝูงกะมง.หลังเรือ...อย่างขมักขเม่น.....

น้ากุ่ยบอกว่า....วิธีตีป๊อปที่ถูกต้อง.....จะต้องทำปากจู๋....แบบนี้.........พร้อมกับโชว์............................จู๋..................................ทันที......

เด่วมาต่อภาค3....................อิอิ

หามิได้ครับ.....น้าไม่รู้....ไม่ได้ขุ่นข้องแต่ประการใดเลยครับ...   กลับยินดีซะอีกครับ....ที่ช่วยแนะนำครับ...อย่าคิดมากครับ... แล้วคนอย่างผมน๊ะครับ....ถ้าขุ่นก็จะบอกว่าขุ่น....ครับ....แต่สำหรับเรื่องนี้...ยินดีครับ...... และผมเชื่อน้าไม่รู้..ด้วยการถอดรูปทันทีไงครับ....

นั่งดูน้ากุ่ยจนเพลิน......ก็ได้ยินเสียงเจ้าฟลุ๊ค....เรียกมาจากด้านข้างเรือ.....ช่วยหน่อยๆๆๆ... หนักๆๆๆ   เอาขึ้นให้ที.....อ้าว....มันไปยืนจิ๊กตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย....   งั้นเอาไปหนึ่งรูป....อ่ะ..จัดปายยยยย.......แช๊ะ!!!!!!!!!!!!!

รูปนี้ไม่มีคำอธิบาย....อยากโชว์มั่งอ่ะครับ....

และหลังจากนั้นก็ได้ปลาขึ้นมาอีกเรื่อยๆๆอย่างต่อเนื่อง.....อีกมากมาย... รวมคร่าวๆ...ด๊อกใหญ่สิบกว่าตัว.......กะพงเขียว....ฮัมเบอร์แจ๊ค.....กะมงพร้าว........เก๋าถ่าน......สีแดงๆทั้งหลาย....เยลโล่......เก๋าสาระพัดชนิด...ผูงปลาโลมา...ที่มาว่ายล้อเล่นกับเรือหลายสิบตัวช่างสวยงามจิงๆ....  แต่จำนวนปลาที่แท้จริงนั้น....ไม่มีใครรู้ได้ดีไปกว่า..แก๊งคนขี้เซา  แน่นอน...เพราะว่าเกือบสองชั่วโมง.....ของเช้าวันนั้น...ที่ตกกันอยู่แค่สอง สามคน...เราอัดกันขึ้นเท่าไหร่..เพราะทิ้งเหยื่อลง คือกิน...เกือบทุกไม้.....คามือ....สองชั่วโมงเต็มกว่าเพื่อนจะตื่นขึ้นมาร่วมกันจิ๊ก....และเราจะเก็บมันไว้ให้เป็นความทรงจำที่ดี...ตลอดไป.............   น้าโท....ขอเดือนละทริป.....หาที่ไว้ด้วยแระกาน..... อ่ะ...อ่ะ..จัดปายยยย......................

ที่นี้ลองมาดูความอลังการของเรือน้าโทดูบ้าง...... หัวเรือ..ใหญ่โตกว้างขวาง.......ขนาดไปยืนกันเพียบ...ที่ยังเหลือๆ...

ทางเดินไปห้องนอนติดแอร์....ซึ่งมีสามห้อง......ห้องละสี่ท่านครับ.....แยกเป็นสัดส่วนสวยงาม.....สะอาดสะอ้าน....

ขอบคุณครับน้าฉลามยิ้ม....ขอบคุณมากครับ... ที่ยังมีคนเข้าใจ.....

ตัวเรือขนาดใหญ่....กว้าง...ไม่โคลง....ปลอดภัยครับ......ปกติผมเป็นคนค่อนข้างจะเมาเรือ...งานนี้โดนคลื่นเกือบสองเมตรอยู่วันนึง....ยังเฉยครับ.....ไม่เมาแม้แต่นิดเดียว..