แต่ผิวน้ำ...กลับราบเรียบคงเดิม หลังจากบัซเบท วิ่งผ่านมา ยังไม่ทันสิ้นเสียง 
อนิจจัง.....วันนี้ไต๋ พามานั่งเรือเล่นแหง่ๆๆ 



นึกในใจ ยังไม่ทัน ท้อแท้...............................ทันใดนั้นเอง 

มีเสียงเรียกแว่วๆๆมาจากหลังแนวหญ้า ด้านมุมบนซ้ายมือ ของภาพบน 

โยนมาทางนี้สิ.....พวกฉันรออยู่ 
ได้การณ์หล่ะ....ผมไม่รอช้า ควับบบบบบบบบบบบบ!!! แหวกอากาศเป็นไม้ที่สองของทริปในวันนั้น (คือเมื่อเช้าวานนะเอง) 

ยังไม่ทันที่บัซเบทจะหล่นกระแทกพื้นน้ำ...................................................................มันคงเป็นจิงดังที่ผมคาดการณ์ไว้แต่แรก 

แอคนี้เลยครับ....................ความเร็วในการหวดวงสวิง รุนแรงจน ทำให้ศูนย์ถ่วง ของลำเรือขยับ จนตากล้องจับภาพแทบไม่ได้ 



..........................................................และแล้ววววววววววววววว 

เสียงโทรศัพท์ ของน้าแก้วและผม ก้อดังขึ้นพร้อมๆกันครับ................................


เมื่อไรจะกลับ....นั้นคือเสียงแรกของปลายสายที่เราทั้งคู่ต่างได้ยิน จากคนละต้นทาง 
วีซ่าหมดซ่ะแระ.......เค้าเพิ่งตีได้สองไม้เอง 



จากนั้นเราทั้งคู่ ก้อเดินทางกลับไปทำหน้าที่ ตามที่ควรจะเป็น 




จบบริบูรณ์.....................ฉันไปดอกกราย สิ้นสลายขายทั้งชุด (ตรูเพิ่งตีไปสองไม้เอง โดนเรียกกลับแระ จะเก็บไว้ทำไมอ่ะ ของพวกนั้น)